به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « زمان دستوری » در نشریات گروه « روانشناسی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «زمان دستوری» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • مرتضی دستلان*، زینب محمدابراهیمی، راضیه مهدی بیرقدار، بلقیس روشن
    هدف
    آگاهی از زمان تجربه ای کاملا ذهنی است که برخلاف تجربه مکانی با هیچ یک از حواس بشر دریافت شدنی نیست، اگرچه همه آن را درک می کنند. هدف این پژوهش، ارائه نگاهی نو به چگونگی مفهوم سازی زمان در زبان فارسی در قالب زبان شناسی شناختی و بر پایه یک الگوی شناختی آرمانی است.
    روش
    در این راستا، ابتدا مفهوم زمان از جنبه های فلسفی و رده شناختی و سپس الگوی شناختی مورد نظر بررسی و تبیین شد.
    نتیجه گیری
    با الهام از نظریه های لانگکر در تقسیم بندی جدید اجزای تشکیل دهنده گروه فعلی نشان داده شد که گروه های فعلی در زبان فارسی نیز به دو جزء اسناد زمینه ساز و هسته بند تقسیم می شوند و این اسنادهای زمینه ساز هستند که بیانگر زمان دستوری در زبان فارسی اند. سپس تک واژهایی که به عنوان اسناد زمینه ساز، بیانگر زمان دستوری در زمان های گذشته، حال و آینده هستند بررسی و تعیین شد و جایگاه هر یک از این اسنادها در الگوی شناختی آرمانی تعیین و نشان داده شد که این اسنادها با عناصر موجود در این الگو انطباق کامل دارند.
    کلید واژگان: زمان, زمان دستوری, الگوی شناختی آرمانی, زبان شناسی شناختی}
    Morteza Dastlan*, Zeynab Mohammadebrahimi, Razieh Mehdibeyraghdar, Belghis Rovshan
    Introduction
    Temporal experience is an absolutely abstract and internal perception. Unlike space experience، it cannot be perceived by any of our sensory modalities، while it is a real and common experience. This study proposes a new perspective on conceptualization of tenses in Persian language through cognitive linguistics perspectives and based on an idealized cognitive model.
    Method
    To this end، first we turned to a thorough consideration of the concept of time from philosophical and typological points of view. Then، the idealized cognitive model of time was introduced and thoroughly investigated.
    Results
    According to the Langacker’s theory on the new division of verb phrases، we came to the conclusion that Persian verb phrases are also divided into grounding predication and clausal head and these are the grounding predications that bear the notion of tense in Persian language clauses. The morphemes which stand for grounding predications in past، present and future tenses were determined and located in our idealized cognitive model.
    Conclusion
    The grounding predications were found to be in complete alignment with the component parts of the idealized cognitive model.
    Keywords: Time, Tense, Idealized cognitive model, Cognitive linguistics}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال