جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « positive therapy » در نشریات گروه « روانشناسی »
تکرار جستجوی کلیدواژه «positive therapy» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
Objective
The present study aimed to determine the effectiveness of positive therapy on fear of intimacy and suicidal thoughts in girls experiencing romantic relationship dissolution.
MethodsThis semi-experimental study employed a pretest-posttest-follow-up design with a control group. The statistical population included 401 individuals who visited a counseling center in Tehran. From this population, 30 girls experiencing romantic relationship dissolution were selected based on inclusion and exclusion criteria and were randomly assigned to experimental and control groups, each consisting of 15 individuals. Data were collected using the Suicidal Ideation Questionnaire and the Fear of Intimacy Scale. The experimental group received 8 sessions of positive therapy, while the control group received no intervention. Data were analyzed using repeated measures analysis of variance (ANOVA) with SPSS.24 software.
FindingsThe results showed that positive therapy had a significant effect on reducing fear of intimacy (F=24.87, P<0.001) and suicidal thoughts (F=19.87, P<0.001) in girls experiencing romantic relationship dissolution.
ConclusionIt can be concluded that positive therapy leads to a reduction in fear of intimacy and suicidal thoughts in girls experiencing romantic relationship dissolution and can be effective in reducing psychological problems in this population.
Keywords: Positive Therapy, Suicidal Thoughts, Fear Of Intimacy, Romantic Relationship Dissolution -
Background
Spiritual care included in the holistic care model has become highly important with the increase in health and disease needs of the individuals. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of positive intervention on spiritual well-being (SWB) of older people in nursing homes.
MethodsThe current research was semi-experimental with pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the present study was made up of the nurses of the nursing home of Shahrekord City, Iran, in 2016. From this statistical population, 40 people were selected by purposive sampling method and assigned to two experimental (n = 20) and control (n = 20) groups by the random sampling method. The intervention treatment protocol based on Rashid positive psychology was used to conduct the research. Spiritual Well-Being Scale (SWBS) was used to collect information. The data were analyzed using analysis of covariance (ANCOVA) by SPSS software.
ResultsPositive intervention had a positive and significant effect on SWB (F = 17.25, P = 0.001). Consequently, there was a meaningful difference between the mean scores of the two groups in the post-test.
ConclusionThe results of the research indicated that the training and implementation of the treatment protocol increased SWB. As a result, positive intervention has a positive and significant effect on SWB. In other words, by participating in these meetings and getting familiar with the concept of positive intervention, nurses will get to know their personality traits, and their internal control and SWB will increase.
Keywords: Positive Therapy, Spiritual Well-Being, Older, Nursing Homes -
اثربخشی بسته درمان ترکیبی مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مثبت نگر و بر کنترل عواطف و پشتکار مدیران زنهدفپژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته درمان ترکیبی مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مثبت نگر بر کنترل عواطف و پشتکار مدیران زن انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه همراه با دوره پیگیری دو ماه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران زن موسسات و سازمان های بهار زیست، بارسا و هامون نایزه در سال 1400 بودند. انتخاب نمونه ها به صورت روش نمونه گیری در دسترس بود و حجم نمونه در این بخش نیز بر اساس نوع پژوهش دو گروه 32 نفره بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پشتکار داک ورث و همکاران (2007)، و مقیاس کنترل عواطف ویلیامز و همکاران (1997) بودند. نتایج بخش کیفی پژوهش منجر به تدوین بسته درمانی ترکیبی 18 جلسه ای بسته درمان ترکیبی مبتنی بر پذیرش و تعهد و مثبت نگر محقق ساخته شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بین گروهی در سطح معنا داری 05/0=α انجام شد.یافته هانتایج تحلیل داده ها نشان داد روش درمان ترکیبی پذیرش و تعهد و مثبت نگر بر نمرات کنترل خشم (72/7=F، 010/0=P)، کنترل خلق افسرده (37/20=F، 001/0=P)، کنترل اضطراب (31/4=F، 040/0=P)، پشتکار و خودکارآمدی (96/3=F، 040/0=P)، تاثیر دارد و این تاثیر در مرحله پیگیری نسبت به پیش آزمون نیز معنی دار بود.نتیجه گیریبا توجه به اینکه آموزش بسته ترکیبی روان شناسی مثبت نگر و روان شناسی پذیرش و تعهد باعث افزایش کنترل عواطف (خشم، اضطراب، افسردگی و عواطف مثبت) و پشتکار مدیران شد، پیشنهاد می شود سازمان ها، شرکت ها چه در بخش های خصوصی و دولتی از این آموزش و مداخله بسته درمانی در جهت رشد و اعتلای سازمانی خود استفاده کنندکلید واژگان: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, درمان مثبت نگر, کنترل عواطف, پشتکارAimThe present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of the combined therapy package based on acceptance and commitment and positive therapy on emotional control and perseverance of female managers.MethodsThe research method was a quasi-experimental pre-test-post-test type with a control group with a follow-up period of two months. The statistical population of the research included all female managers of Bahar Zeit, Barsa and Hamon Naizeh institutions and organizations in 2021. The selection of samples was available in the form of sampling method and the sample size in this section was also based on the type of research in two groups of 32 people. The research tools included Duckworth et al.'s persistence questionnaire (2007), and Williams et al.'s (1997) emotion control scale. The results of the qualitative part of the research led to the development of an 18-session combined therapy package based on acceptance and commitment and researcher-made positivity. Data analysis was done with SPSS version 16 software and analysis of variance test with repeated measurement between groups at a significance level of α=0.05.ResultsThe results of data analysis showed that the combined treatment method of acceptance and commitment and positivity on anger control scores (F=7.72, P=0.010), depressed mood control (F=20.37, P=0.001), anxiety control (F=4.31, P=0.040), perseverance and self-efficacy (F=3.96, P=0.040), and this effect is also in the follow-up stage compared to the pre-test. It was meaningful.ConclusionConsidering that the combined training of positive psychology and the psychology of acceptance and commitment increased the control of emotions (anger, anxiety, depression and positive emotions) and the perseverance of managers, it is suggested that organizations and companies, both in the private and public sectors, Use this training and treatment package intervention for their organizational growth and improvementKeywords: Acceptance, Commitment Therapy, Positive Therapy, Emotion control, perseverance
-
زمینه و هدف
شناسایی درمان های روانشناختی موثر در بهبود سلامت روان بیماران مبتلا به فشار خون مزمن ضروری است، بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مثبت نگر بر تحمل پریشانی و نشخوار فکری در بیماران مبتلا به فشارخون مزمن بود.
روش پژوهش:
پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه بیماران مبتلا به فشارخون بالا مراجعه کننده به مرکز تخصصی و فوق تخصصی بیمارستان امام خمینی در سال 1400 بودند. از بین افراد واجد شرایط که داوطلب مشارکت در پژوهش بودند، 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در 9 جلسه 90 دقیقه ای آموزش درمان مثبت نگر براساس بسته درمانی ماررو و همکاران (2016) شرکت کردند، اما گروه گواه درمانی دریافت نکرد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و مقیاس نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو (1991) بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره در سطح معنی داری 05/0= α انجام شدند.
یافته هانتایج نشان داد درمان مثبت نگر به طور معناداری موجب افزایش تحمل پریشانی (29/75=F، 001/0>P) و کاهش نشخوار فکری (73/24=F، 001/0>P) در بیماران مبتلا به فشارخون مزمن شد.
نتیجه گیرینتایج بر اهمیت درمان مثبت نگر در بیماران مبتلا به فشارخون مزمن و ارایه افق های جدید در مداخلات بالینی تاکید دارد. بنابراین درمان مثبت نگر به عنوان درمان مکمل می تواند با ایجاد تغییر مثبت و مناسب در بیماران مبتلا به فشارخون مزمن مورد استفاده قرارگیرد
کلید واژگان: درمان مثبت نگر, تحمل پریشانی, نشخوار فکری, فشار خون مزمنBackground and AimIt is necessary to identify psychological treatments effective in improving the mental health of patients with chronic blood pressure, so the aim of this study was to determine the effectiveness of positive therapy on the tolerance of distress and rumination in patients with chronic blood pressure
MethodsThe present research was a quasi-experimental type of pre-test-post-test with a control group. The statistical population of the present study was all patients with high blood pressure who referred to the specialized and super-specialized center of Imam Khomeini Hospital in 2021. Among the qualified people who volunteered to participate in the research, 30 people were selected by available sampling method and randomly placed in two experimental and control groups (15 people in each group). The experimental group participated in nine 90-minute sessions of positive therapy training based on Marrero et al.'s (2016) therapy package, but the control group did not receive therapy. Data collection tools included Simons and Gaher (2005) distress tolerance scale and Nolen Hoeksema and Morrow (1991) rumination scale. Data were analyzed using SPSS version 24 software and multivariate analysis of covariance at a significance level of α=0.05.
ResultsThe results showed that positive treatment significantly increased distress tolerance (F=75.29, P<0.001) and decreased rumination (F=24.73, P<0.001) in patients with chronic hypertension.
ConclusionThe results emphasize the importance of positive therapy in patients with chronic hypertension and providing new horizons in clinical interventions. Therefore, positive therapy can be used as a complementary treatment to create a positive and appropriate change in patients with chronic hypertension.
Keywords: positive therapy, distress tolerance, rumination, chronic hypertension -
این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی مثبت گرا مبتنی بر شفقت بر استحقاق، قلدری و سازگاری در مردان خودشیفته دارای تعارض زناشویی انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه کنترل با پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری مردان خودشیفته دارای تعارض زناشویی یکی از مراکز مشاوره شرق تهران بودند که 30 نفر با نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارسیاهه شخصیت خودشیفته زوجین ایرانی محمد شارونی و همکاران، پرسشنامه قلدری در روابط زناشویی گل پرور، پرسشنامه سازگاری با همسر اسپانیر و همکاران و پرسشنامه طرحواره های ناسازگار یانگ بود. گروه آزمایش زوج درمانی مثبت گرا مبتنی بر شفقت را به صورت زوجی و حضوری به مدت 2 ماه در 15 جلسه 100 دقیقه ای هفته ای دوبار دریافت کردند. تحلیل داده ها با واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. نتایج نشان داد زوج درمانی مثبت گرا مبتنی بر شفقت، استحقاق و قلدری را کاهش و سازگاری با همسر را افزایش داد و تاثیر مداخله تداوم داشته است. بنابراین زوج درمانی مثبت گرا مبتنی بر شفقت می تواند جهت اصلاح روابط زناشویی مردان خودشیفته مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان: استحقاق, درمان مثبت گرا, سازگاری با همسر, شفقت, قلدریThe current study aimed to determine the effectiveness of Compassion-Focused Positive Couple Therapy (CFPCT) on entitlement, bullying and compatibility in narcissistic men. The research's method was semi-experimental in comparison with a control with follow-up. The statistical population was men that came to a counseling center in east of Tehran in 2021, who showed narcissistic symptoms. 30 men who scored lower than others in compatibility with their spouses were selected and randomly assigned into one group of experimental and a control. The research tools were narcissistic personality of Iranian couple questionnaire, bullying in marital relationships, questionnaire of compatibility with spouse, Maladaptive schemas questionnaire, CFPCT protocol. The experimental group received CFPCT as a couple and face-to-face for 2 months in 15 sessions of 100 minutes twice a week. The data were analyzed by repeated measurement analysis of variance test. The results showed that there was a significant difference in entitlement and bullying in marital relations and compatibility with the spouse in the experimental group in comparison with to the control one in the post-test phase, this effect continued in a one-month follow-up. Therefore CFPCT can be applied in counseling centers to improve the relationships of narcissistic spouses.
Keywords: Bullying, Compassion, entitlement, Marital Adjustment, positive therapy -
مجله روانشناسی نظامی، پیاپی 50 (تابستان 1401)، صص 185 -200هدف
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مثبت نگر بر آشفتگی روان شناختی و گرایش به اعتیاد در سربازان مصرف کننده مواد انجام شد.
روشجامعه آماری موردمطالعه شامل تمامی سربازان مصرف کننده مواد شهر کرج بود که از این میان، 30 نفر از سربازانی که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که به صورت گمارش تصادفی، 2 گروه 15 نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، 8 جلسه آموزش روان درمانی مثبت نگر دریافت کرد و گروه کنترل، هیچ مداخله ای دریافت نکرد. شرکت کنندگان با پرسش نامه استعداد اعتیاد وید و همکاران (1992) و پرسش نامه آشفتگی روان شناختی کسلر و همکاران (2003) ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر به وسیله نسخه 23 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافته هامقایسه میانگین ها نشان داد مداخله در تغییر نمرات آشفتگی روان شناختی و گرایش به اعتیاد موثر عمل کرده است. تفاوت ها از پس آزمون به پیگیری معنادار نیستند (05/0<P)؛ به این معنا که اثرات درمانی در طول زمان ثبات داشته اند.
نتیجه گیریمی توان نتیجه گرفت آموزش درمان مثبت نگر بر آشفتگی روان شناختی و گرایش به اعتیاد در سربازان مصرف کننده مواد اثربخش بوده است و این اثربخشی در طول زمان ثبات داشته است.
کلید واژگان: درمان مثبت نگر, آشفتگی روان شناختی, گرایش به اعتیادAimThe aim of this study was to investigate the effectiveness of positive treatment on psychological distress and addiction in drug-using soldiers.
MethodThe statistical population included all soldiers consuming drugs in Karaj, from which 30 soldiers who met the inclusion criteria were selected by convenience sampling method, which was randomly assigned to two groups of 15 people tested and controlled. The experimental group received 8 sessions of positive psychotherapy and the control group did not receive any intervention. Participants were assessed using Addiction Potential Scale (APS), Kessler psychological distress questionnaire. Data were analyzed using repeated measures analysis of variance using SPSS23 software.
ResultsComparison of means showed that the intervention was effective in changing the scores of psychological disturbance and tendency to addiction. Differences from post-test to follow-up were not significant (P <0.05). This means that the therapeutic effects have been stable over time.
ConclusionTherefore, it can be concluded that positive therapy training has been effective on psychological distress and addiction in soldiers who use drugs, and this effectiveness has been stable over time.
Keywords: Positive Therapy, psychological distress, Addiction Tendency -
بروز تعارض در رابطه زناشویی اجتناب ناپذیر است؛ با این حال، وجود احساسات مثبت به زندگی زناشویی کمک می کند؛ بنابراین، هدف این پژوهش، مقایسه میزان تاثیر درمان مثبت نگر و معنادرمانی بر احساسات مثبت نسبت به همسر و تعارضات زناشویی در زنان متاهل بود. پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. با نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد 60 نفر (در سه گروه 20 نفره) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه احساس های مثبت و پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی بود. جلسات درمان مثبت نگر شامل هشت جلسه مبتنی بر پروتکل چان و کافمن و سیلبرمن بود و جلسات معنادرمانی شامل هشت جلسه مبتنی بر پروتکل اسچلنبرگ و همکاران بودند. گروه گواه در مدت اجرای پژوهش هیج مداخله ای دریافت نکردند. علاوه بر آماره های توصیفی، از تحلیل کواریانس و مقایسه زوجی بنفرونی برای تحلیل داده ها استفاده شد. درباره تعارضات زناشویی نتایج نشان دادند درمان مثبت نگر فقط بر مولفه افزایش رابطه فردی با خویشاوندان خود و معنادرمانی بر مولفه های افزایش رابطه فردی با خویشاوندان خود و جداکردن امور مالی از یکدیگر تاثیر معناداری دارد و گروه معنا درمانی در مقایسه با گروه درمان مثبت نگر به صورت معناداری بر مولفه کاهش همکاری اثربخشی بالاتر دارد. اگرچه هر دو مداخله بر احساسات مثبت نسبت به همسر تاثیر معنی داری داشتند، اثربخشی معنادرمانی در مقایسه با درمان مثبت نگر در بهبود احساسات مثبت نسبت به همسر در زنان متاهل بیشتر بود.
کلید واژگان: درمان مثبت نگر, معنادرمانی, احساسات مثبت نسبت به همسر, تعارضات زناشویی, زنان متاهلConflict in a marital relationship is inevitable; however, positive emotions can help a married life. Therefore, this study aimed to compare positivist therapy and meaning therapy on positive feelings towards the spouse and marital conflicts in married women. The research was quasi-experimental with pre-test, post-test, and follow-up design with a control group. By multi-stage cluster sampling, 60 people (in three groups of 20) were selected as the sample. The research instruments included a Positive Feelings Questionnaire and a Marital Conflict Questionnaire. Positive therapy sessions consisted of 8 sessions based on the Chan, Kaufman, and Silberman protocols. Logo-therapy sessions included eight sessions based on Schellenberg et al., while the control group did not receive any intervention during the study. In addition to descriptive statistics, covariance analysis and Bonferroni pair comparison were used to analyze the data. Regarding marital conflicts, the results showed that positive treatment has a significant effect only on increasing personal relationship with their relatives and Logo-therapy on the components of increasing personal relationship with their relatives and separating finances from each other. Compared to the positive treatment group, it has a significantly higher effect on the reduction component of cooperation. Although both interventions significantly impacted the spouse's positive feelings, Logo-therapy had a more substantial impact in improving positive feelings towards the spouse in married women.
Keywords: positive therapy, logo therapy, positive feelings towards spouse, marital conflict -
هدفهدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر احساس امیدواری و بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به ویتیلیگو(پیسی) بود.روشاین پژوهش نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعه کنندگان مرد و زن مبتلا به پیسی مراجعه کننده به بیمارستان حضرت ابوالفضل و مطب دکتر شرقی متخصص پوست شهرستان کاشمر در سال 1395 بودند، نمونه تحقیق با روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه، تعداد 30 نفر انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ی احساس امیدواری اشنایدر و بهزیستی روانشناختی ریف بود. جهت تحلیل داده ها، از نرم افزار spss-22 و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) استفاده شد.یافته هایافته های نشان داد که میانگین نمرات امیدواری و بهزیستی روانشناختی در پس آزمون گروه آزمایش به طور معناداری از میانگین نمرات پس آزمون در گروه کنترل بالاتر است.نتیجه گیریروان درمان مثبت نگر بر افزایش امیدواری و بهزیستی روانشناختی بیماران ویتیلیگو موثر است. لذا می تواند به عنوان یک رویکرد درمانی مورد توجه قرار گیردکلید واژگان: مثبت درمانی, ویتیلیگو, شادکامی و امیدRooyesh-e-Ravanshenasi, Volume:8 Issue: 2, 2019, PP 133 -142AimThe purpose of this study was to determine the efficacy of positive psychotherapy on the sense of hope and psychological well-being of patients with vitiligo (PCI).MethodThis semi-experimental research is a pre-test-post-test with a control group. The statistical population of the study consisted of all male and female patients referring to Hazrat-e-Abolfazl Hospital and Oriental dentistry dermatologist of Kashmar in 1395. The sample was selected through voluntary and voluntary sampling method. The research tool was a Schneider Hope Scale and a psychological well-being reef. For data analysis, SPSS-22 and inferential statistics (covariance analysis) were used.ResultsFindings showed that the mean scores of hope and psychological well-being in the post-test of the experimental group were significantly higher than the mean post-test scores in the control group.ConclusionPositive psychotherapy is effective in increasing the hope and psychological well-being of patients with vitiligo. It can, therefore, be considered as a therapeutic approach.Keywords: Positive therapy, vitiligo, happiness, hope
-
تولد هر کودک دارای نیازهای ویژه، والدین و خانواده ها را با مشکلات جدیدی مواجه می سازد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر روان درمانی مثبت نگر به شیوه گروهی بر افزایش شادکامی مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون- 45 روز پیگیری با گروه کنترل بود. به این منظور، 20 مادر دارای کودکان با نیاز ویژه ساکن شهرستان مشهد انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (10 نفر در هر گروه). گروه آزمایش به مدت 10 جلسه (هر هفته یک جلسه به مدت 90 دقیقه) تحت روان درمانی گروهی مثبت نگر قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHI) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که روان درمانی مثبت نگر به شیوه گروهی بر افزایش شادکامی مادران موثر بوده است. از این رو به کارگیری روان درمانی گروهی مثبت نگر می تواند برای ارتقای سلامت روانی مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه موثر باشد.
کلید واژگان: درمان مثبت نگر, شادکامی, مادران دارای کودکان با نیازهای ویژهThe birth of any child with special needs will expose families and parents to new problems. The purpose of this study was to examine the effectiveness of positive group psychotherapy in increasing happiness among mothers of children with special needs. The research method was quasi experimental with pretest-posttest on a 45- day follow-up with control group design. For this purpose, 20 mothers of children with special needs living in Mashhad were selected. Ten mothers were then randomly assigned to each of experimental and control groups. The experimental group received the intervention during 10 weekly 90-minute sessions; however, the control group did not receive any intervention. For gathering the data, the Oxford Happiness Inventory (OHI) was used. The results revealed that positive group psychotherapy has been effective in increasing the happiness of the mothers. Utilizing this method could be effective in enhancing the mental health of the mothers of children with special needs.Keywords: positive therapy, happiness, mothers of children with special needs -
مقدمهمداخلات مثبت نگر با تمرکز بر نقاط مثبت و توانمندی های افراد، یکی از انواع مداخلات نسبتا جدید در روان شناسی می باشند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مداخله ی مثبت نگر در کاهش نگرش های ناکارآمد و افزایش میزان شادکامی دختران نوجوان انجام شده است.روش31 نفر از دانش آموزان 14 تا 15 سال، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وکنترل جای گرفتند. آموزش های مثبت نگر در طی 11 جلسه ی 2 ساعته، به افراد گروه آزمایش ارائه شد. در این مدت، گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکرد. نگرش های ناکارآمد توسط مقیاس نگرش های ناکارآمد ویسمن و میزان شادکامی توسط پرسشنامه شادکامی آکسفورد قبل و بعد از مداخله و 4 و 9ماه پس از اتمام مداخله اندازه گیری شد.یافته هانتایج اندازه گیری های مکرر نشان داد که آموزش های مثبت نگر باعث کاهش معنادار نگرش های ناکارآمد و افزایش معنادار میزان شادکامی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است.نتیجه گیریبر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت مداخلات مثبت نگر نه تنها باعث کاهش نگرش های ناکارآمد می شوند، بلکه میزان شادکامی را نیز را افزایش می دهند؛ بنابراین می توان آنها را برای کاهش مشکلات روان شناختی که زمینه ساز بروز اختلالات روانی هستند و همچنین برای ارتقای کیفیت زندگی به کار برد.
کلید واژگان: مداخله ی مثبت نگر, نگرش های ناکارآمد, شادکامی, نوجوانIntroductionPositive interventions which focus on positive aspects and strengths of people are kinds of relatively new interventions in psychology. This research has been conducted in order to investigate how effective the positive intervention is in decreasing dysfunctional attitudes and in increasing level of happiness in adolescent girls.MethodUsing available sampling method, 31 girls were selected and randomly assigned in experimental and control groups. Trainings based on positive therapy were given to the experimental group during eleven weekly sessions of two-hour duration each. During this period, control group was given no training at all. Dysfunctional attitudes were measured by using Weissman scale of Dysfunctional Attitude and the rate of happiness was measured by using Oxford Happiness Inventory, and both were done before and after intervention, 4 and 9 months after the intervention ended.ResultsRepeated measures showed that in comparison with the control group, positive trainings significantly reduced dysfunctional attitudes, and increased rate of happiness.ConclusionBased on these results, it can be claimed that positive intervention not only decreases dysfunctional attitudes, but also increases happiness. Therefore, this method can be used to reduce psychological problems which underlie psychological disorders. This intervention can also improve quality of life.Keywords: Positive Therapy, Dysfunctional Attitudes, Happiness, Adolescent Girls
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.