جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « رشدفردی » در نشریات گروه « روانشناسی »
تکرار جستجوی کلیدواژه «رشدفردی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
هدف
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مثبت نگری با تاکید بر آیات قرآن بر تحمل پریشانی و رشد شخصی مادران کودکان کم توان ذهنی بود.
روشپژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری پژوهش شامل مادران دارای کودکان کم توان ذهنی شهر یاسوج در سال 1397 بود، که به روش نمونه گیری هدفمند 30 مادر انتخاب و با استفاده از گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (15 مادر) و گروه کنترل (15 مادر) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و رشد فردی روبیتچک (1998) استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای، تحت تاثیر آموزش مثبت نگری با تاکید بر آیات قرآن به شیوه گروهی قرارگرفت، اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها:
نتایج نشان داد که آموزش مثبت نگری با تاکید بر آیات قرآن در تحمل پریشانی (02/37=F , 001/0=P) و رشد فردی (15/14=F , 001/0=P) مادران موثر بود.
نتیجه گیری:
آموزش مثبت نگری با تاکید بر آیات قرآن یکی از روش های موثر در افزایش تحمل پریشانی و رشد فردی مادران دارای فرزندان کم توان ذهنی است.
کلید واژگان: مثبت نگری, آیات قرآن, تحمل پریشانی, رشدفردی}AimThe present study aimed to examine the effectiveness of positivism with an emphasis on Quranic verses in improving distress tolerance and personal growth of mothers with mentally-retarded children.
MethodsThe present quasi-experimental study was a pretest-posttest with a control group. The statistical population consisted of mothers with mentally-retarded children in Yasuj in 2018 and we selected 30 mothers by purposive sampling and randomly assigned them into experimental (n=15) and control (n=15) groups. We used the Distress Tolerance Questionnaires (DTQ) by Simons & Gaher (2005) and the Personal Growth Initiative Scale (PGIS) by Robitschek (1998) to collect data. After performing the pretest, the experimental group received positivism training with an emphasis on Quranic verses in a group for ten 90-minute sessions, but the control group did not receive any intervention. We analyzed data using univariate analysis of covariance (ANCOVA).
ResultsThe results indicated that positivism training with an emphasis on Quranic verses was effective in improving distress tolerance (P=0.001, F=37.02) and personal growth (P=0.001, F=14.15) in mothers.
ConclusionPositivism training with an emphasis on Quranic verses was effective in increasing distress tolerance and personal growth in mothers with mentally-retarded children.
Keywords: Positivism, Quranic verses, Distress tolerance, Personal growth}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.