به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « مانیا » در نشریات گروه « روانشناسی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «مانیا» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • فرزانه محمدی، حسین بقولی*، امیرهوشنگ مهریار، سیامک سامانی

    این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان CBT و درمان ACT بر علایم پرخاشگری و مانیا در بیماران اختلال دو انجام پذیرفت. در این پژوهش شبه آزمایشی، از بین مراجعه کنندگان به بیمارستان های اعصاب و روان شیراز که بر اساس ملاک های DSM5، تشخیص اختلال دوقطبی دریافت می کردند،36 نفر به طور تصادفی انتخاب و به سه گروه 12 نفری تقسیم شدند. گروه اول تحت 10 جلسه درمان CBT، گروه دوم تحت 12 جلسه درمان ACT و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت و داده ها از طریق پرسشنامه های پرخاشگری (Buss & Perry, 1992) و مانیای (Young,1987) جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان دادند درمان CBT و درمان ACT در گروه های آزمایش باعث کاهش در مولفه های پرخاشگری بدنی و خشم شده، اما در مولفه های پرخاشگری کلامی و خصومت بین گروه ها تفاوت معنی دار مشاهده نشد. در متغیر شیدایی، بین گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0 <P). به جز در مولفه خشم، بین اثرگذاری دو درمان، تفاوتی وجود نداشت.

    کلید واژگان: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, درمان شناختی-رفتاری, اختلال دوقطبی, پرخاشگری, مانیا}
    Farzane Mohammadi, Hossein Baghooli *, AmirHooshang Mehryar, Siamak Samani

    The purpose of this study was to compare the efficacy of cognitive-behavioral therapy and admission-and-acceptance therapy treatment on aggression and mania of bipolar disorder patients. In this quasi-experimental study, using convenience sampling method, pre-test and post-test with control group, 36 patients referred to psychiatric hospitals, who according to DSM5 criteria, diagnose bipolar disorder. They were randomly divided into three groups of 12 each. The first group received 10 sessions of CBT, the second group received 12 sessions of ACT and the control group received no intervention. Data were collected through Buss and Perry's (1992) and Mania Young's (1987) Aggression Questionnaires. Covariance analysis was used for data analysis. The results showed that CBT and ACT treatment in the experimental groups decreased the components of physical aggression and anger, but there was no significant difference between the verbal aggression and hostility components. There was a significant difference between the experimental and control groups (P <0.05), except for the anger component, there was no difference between of the two treatments.

    Keywords: Acceptance, commitment-based therapy, cognitive-behavioral therapy, Bipolar Disorder, aggression, Mania}
  • صبرا موسوی زادگان، محسن معروفی *
    هدف
    از آنجا که در اختلال دوقطبی، نقص توجه ، نقص اصلی عصب روانشناختی در نظر گرفته میشود، هدف این پژوهش، مقایسهی توجه انتخابی در فازهای مانیا، افسردگی و یوتایمیا در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک و افراد عادی شهر اصفهان در سال 1395 تعریف شد .
    روش
    نمونهی پژوهش 59 نفر بود که 15 نفر آنها در فاز مانیا،10 نفر در فاز افسردگی و16 نفر در فاز یوتایمیا قرار داشتند و 18 نفر نیز افراد عادی بودند که به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. بیماران با تشخیص روانپزشک و بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی DSM5))، مقیاس مانیای یانگ و افسردگی همیلتون و افراد عادی با پرسشنامه های چک لیست نشانه های اختلالات روانی (SCl-90-R V. 4. 1) و کیفیت زندگی 36 سوالی(SF36 ) وارد پژوهش شدند. برای سنجش توجه انتخابی ، نرم افزار آزمون استروپ ساده به کار رفت. داده ها با تحلیل واریانس یکراهه، کروسکال والیس و آزمونهای تعقیبی تجزیه و تحلیل شدند. شاخصهای اندازهگیریشده عبارت بودند از: زمان آزمایش، تعداد خطا، تعداد سوال های بدون پاسخ، تعداد پاسخ های صحیح، زمان پاسخ در دو قسمت همخوان و ناهمخوان، نمره و زمان تداخل.
    یافته ها
    نتایج نشان دادند که زمان آزمایش همخوان و ناهمخوان و زمان پاسخ همخوان در گروه های مانیا- کنترل و افسردگی- کنترل و زمان پاسخ ناهمخوان در گروه های یوتایمیا- مانیا و مانیا – کنترل و افسردگی- کنترل تفاوت معناداری دارد (0001/0 >P)، اما در سایر گروه ها تفاوت معناداری دیده نشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به عملکرد ضعیف بیماران دوقطبی در توجه انتخابی در فازهای حاد اختلال و ادامه این نقص در فاز یوتایمیا شاید بتوان ادعا کرد که شدت نقص توجه در اختلال دوقطبی با فازها مرتبط است، البته انجام مطالعات بیشتر با حجم نمونه بیشتر ضروری به نظر می رسد.
    کلید واژگان: اختلال دوقطبی, مانیا, افسردگی, یوتایمیا, توجه انتخابی}
    Sabra Mousavizadegan, Mohsen Maroufi *
    Introduction
    Based on the fact that attention deficit is considered as a major neuropsychological deficit in bipolar disorder, the objective of this study was to compare selective attention in phases of mania, depression and euthymia between patients with bipolar I disorder and general population in Isfahan in 2016.
    Method
    The study sample consisted of 59 people, including 15 patients in manic phase, 10 patients in depressive phase, 16 patients in euthymic phase, and 18 people in the control group who were selected through convenience sampling. Patients entered the study based on psychiatrist’s diagnosis of BID based on DSM-5, Young Mania Scale (YMRS, 1978) and the Hamilton Depression Scale (HAM-D, 1960). The Symptom Checklist SCL-90-R (SCL-90-R V. 4. 1, 1976) and 36-item The Short Form Health Survey (SF36, 1993) were used for the control group. Computerized Simple Stroop Test V.4 (2014) was used to measure selective attention. Data were analyzed using One-way ANOVA, Kruskal-Wallis and Post Hoc tests. Measured parameters included: time test, error number, no response number, true response number, congruent and incongruent response time, interference number, and interference time.
    Results
    The results showed that there was a significant difference between congruent and incongruent response time, and congruent response time in mania-control, depression-control, and incongruent response time in euthymia-mania, mania-control, depression-control (P
    Conclusion
    Considering the weak performance of bipolar patients in selective attention in acute phases of the disorder and continuing this defect in the euthymic phase, it might be claimed that the severity of attention deficit in bipolar disorder is related to phases; However, further studies with greater sample size seem necessary.
    Keywords: Bipolar Disorder, mania, depression, euthymia, selective attention}
  • رحیم یوسفی، دکترسیروس صادقی، حمید جنگی اقدم، مجید سیوانی زاده
    هدف مطالعه حاضر که یک بررسی بالینی و متمرکز بر مسائل شناختی در بیماران روانی است، مقایسه ی بینش در اختلالات خلقی در ارتباط با نوع خلق (افسرده-انیک)، حالت روانپریشی (بدون نشانه های روانپریشی، با نشانه های روانپریشی همگرا با خلق؛ و با نشانه های روانپریشی ناهمگرا با خلق)؛ و تغییر بینش در طول دوره ی بیماری بوده است. هشتاد و شش بیمار دارای تشخیص روانپزشکی بستری شده در مرکز روانپزشکی مدرس شهر اصفهان که دارای دوره های مانیا و افسردگی عمده بودند در هنگام پذیرش و همچنین ترخیص از بیمارستان تحت مصاحبه قرار گرفته و از لحاظ سطح بینش به وسیله ی مقیاس سنجش ناآگاهی از اختلال روانی توسط روانشناسان بالینی و روانپزشکان مرکز مورد سنجش قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که در هنگام پذیرش بیماران مانیک نسبت به بیماران افسرده دارای اختلال بینش شدیدتری بودند. بیماران افسرده دارای نشانه های روانپریشی در مقایسه با افسرده های بدون نشانه های روانپریشی بینش ضعیف تری را داشتند. همچنین بیماران مانیک بدون توجه به حضور نشانه های روانپریشی کلا بینش ضعیف و پائینی را نشان دادند. در هنگام ترخیص از بیمارستان بعضی از نقایص بینش در بیماران دارای تشخیص مانیا مشاهده شد. می توان با تکیه بر یافته های این پژوهش نتیجه گیری کرد که فقدان بینش و نقایص خودآگاهی یک عارضه رایج در بیماران دارای تشخیص افسردگی با علایم روانپریشی و مانیا است.
    کلید واژگان: بینش, افسردگی, مانیا, اختلال خلقی, روانپزشکی, مقیاس}
    R. Yousefi, S. Sadeghi, H. Jangi Aghdam, M. Seyvani Zadeh
    The study’s aim that is a clinical trail and concentrated on cognitive problems in mentally ill patient was to examine insight in mood disorders in relation to type of mood episode(depression-mania), psychotic state(without psychotic symptoms, with mood-congruent psychotic symptoms, with moodincongruent psychotic symptoms), and insight change over the episode. Eighty-six hospitalized patients with psychiatric disorder (manic and major depressive episode) by clinician and psychiatrist were interviewed and assessed by SUMD in admission and discharge. Results shown that at admission,mania patients had more severe insight impairment that depressive ones. Depressive patients with psychosis had poorer insight than those without psychosis; and mania patients had poor insight irrespective of the presence of psychotic symptoms.At discharge, some insight impairment was observed in mania. As for of results concludes lack of insight and self-awareness defects was a prevalent condition in patients with psychotic depression and mania.
  • امیر شعبانی، مهرداد افتخار، بدری دانش آموز، حمیدرضا احمدخانیها، میترا حکیم شوشتری، میرفرهاد قلعه بندی، لیلی پناغی
    هدف

    با توجه به دانش ناکافی موجود در زمینه سیر و پیامد اختلال دوقطبی، و از طرفی عدم انجام ارزیابی طولی سیر این اختلال در ایران، این مطالعه مقدماتی بر روی بیماران مبتلا به اولین دوره مانیا انجام شد.

    روش

    در یک بررسی طولی و آینده نگر، 23 بیمار مبتلا به اولین دوره مانیا با تشخیص اختلال دوقطبی نوع یک (BID) که در مرکز آموزشی - درمانی روانپزشکی ایران بستری شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. در ابتدا از فهرست معیارهای تشخیصی DSM-IV-TR، مقیاس 24 ماده ای اندازه گیری افسردگی هامیلتون (HDRS)، مقیاس اندازه گیری مانیای یانگ (YMRS) و مقیاس وسواسی - اجباری ییل - براون (YBOCS) استفاده شد. سه پرسشنامه اخیر هر دو تا چهار ماه و ارزیابی دوباره تشخیصی هر شش ماه انجام می شد. بیماران بین 8 تا 24 ماه (5.3 ±17.0) پیگیری شدند. سابقه ابتلا به اختلالات روانی در بستگان درجه یک بیمار به کمک شرح حال و مصاحبه تعیین گردید.

    یافته ها

    تنها تشخیص یکی از بیماران (3/4%) به اسکیزوفرنیا تغییر کرد. سایر بیماران شامل 11 زن و 11 مرد با میانگین سنی10.4 ±28.4 سال بودند. بیشتر بیماران مجرد و با تحصیلات کمتر از دبیرستان بودند. 8/31% سابقه اختلال افسردگی داشتند. سوء مصرف مواد (به جز نیکوتین) تنها در دو بیمار وجود داشت. 1/9% دچار همبودی اختلالات اضطرابی بودند. 22.7% دارای وابسته فامیلی مبتلا به BID و 6/13% دارای وابسته مبتلا به اختلال افسردگی ماژور بودند. 40.9 درصد بیماران دچار عود اپی زود خلقی شدند. دو سوم موارد عود در سال اول و یک سوم در سال دوم بروز کرد. 13.6 درصد بیماران در شش ماه اول (پس از بهبودی دوره اول مانیا) و 31.8 درصد در سال اول دچار عود شدند. هیچ موردی از اپی زود خلقی مختلط و یا تندچرخی بروز نکرد. آزمون خی دو تفاوت آماری معنی داری در سابقه اپی زود خلقی پیش از اولین دوره مانیا، بین بیماران دچار عود مانیا (4/71%) و بیماران بدون این عود (0/20%) نشان داد.

    نتیجه گیری

    میزان عود در اوایل سیر BID قابل توجه است و با توجه به بالاتر بودن عود در بیماران دارای سابقه ابتلا به اپی زودهای افسردگی، مداخله پیشگیرانه جدی، به ویژه در این گروه از بیماران توصیه می شود.

    کلید واژگان: اختلال دوقطبی, مانیا, افسردگی ماژور, پیامد, عود, همبودی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال