جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "آموزش پذیر" در نشریات گروه "تربیت بدنی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «آموزش پذیر» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
کودکان با کم توانی ذهنی مشکلات عدیده ای در زندگی روزمره و مسائل آموزشی تجربه می کنند که یکی از این مشکلات تاثیرگذار در زمینه ادراک بینایی می باشد بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات دید ورزشی بر ادراک بینایی کودکان کم توان ذهنی شهر اصفهان می باشد. از بین دانش آموز کم توان ذهنی آموزش پذیر 7 تا 11 سال 30 کودک بعنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری قرار گرفتند که شامل دو گروه کنترل و تجربی بودند جهت انتخاب نمونه ها قبل از شروع تمرین از کودکان کم توان ذهنی تست هوش وکسلر گرفته شد و کودکان آموزش پذیر وارد مطالعه شدند همچنین قبل از شروع تمرین، پیش آزمون ادراک بینایی TVPS-II از نمونه ها بعمل آمد و بعد از آن گروه تجربی تمرین خود را که شامل 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه بود انجام دادند. در آخرین مرحله، پس آزمون ادراک بینایی TVPS-II گرفته شد. براساس نتایج تحلیل مانکووا (با کنترل نمره های پیش آزمون) تمرین دید ورزشی در مرحله پس آزمون بر میانگین تمامی مولفه های ادراک بینایی به جز مولفه آزمون ثبات شکل اثر داشت (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد، تمرین های دید ورزشی می تواند باعث بهبود ادراک بینایی کودکان کم توان ذهنی شود بنابراین پیشنهاد می شود جهت درمان و توانبخشی اختصاصی این کودکان از تمرین های دید ورزشی نیز در فرایند بهبودی استفاده شود.کلید واژگان: ادراک بینایی, آموزش پذیر, تمرینات دید ورزشی, کم توان ذهنی, کودکانChildren with intellectual disability experience many problems in their everyday lives and educational issues. One of these important issues exists in visual perception. Therefore, the aim of the present study was to examine the effect of sport vision training on visual perception of children with intellectual disability in Isfahan city. 30 children were selected from educable students with intellectual disability (7-11 years old) as the sample and were randomly assigned to two groups (each group 15 subjects):experimental and control. Before the training, children with intellectual disability underwent Wechsler IQ test and educable children entered the study. Also, before the training, the TVPS - II visual perception pretest was administered. Then, experimental group had their training for 8 weeks, 3 sessions per week and 45 minutes each session. In the final stage, TVPS - II visual perception pretest was conducted. Based on the results of the MANCOVA analysis (with the control of pretest scores) sport vision training had an effect on the mean of all visual perception components except for form constancy test in the posttest (P<0.05). The results of this study showed that sport vision training can improve the visual perception of children with intellectual disability. Therefore, it is suggested that sport vision training is also used to treat and rehabilitate these children in the treatment process.Keywords: children, educable, intellectual disability, sport vision training, visual perception
-
براساس یافته های روان شناسان برای اینکه بتوان فردی را کم توان ذهنی قلمداد کرد، تنها داشتن بهره هوشی پایین تر از متوسط کافی نیست، بلکه این افراد در رفتارهای سازشی، مشکلات ملموس و مشخصی دارند. تحقیق در زمینه رفتارهای سازشی برای افراد با نیازهای ویژه سودمند است و برای اینکه کودکان کم توان ذهنی بتوانند خود را با زندگی اجتماعی سازگار کنند می بایست مهارت های آنها در زمینه رفتار سازشی بهبود یابد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر بهبود رفتار سازشی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر نه تا پانزده ساله شهرستان لردگان انجام گرفت. بدین منظور از بین 156 دانش آموز کم توان ذهنی آموزش پذیر، به صورت تصادفی ساده 28 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (7 پسر، 7 دختر) و کنترل (7 پسر، 7 دختر) گمارده شدند. پرسشنامه رفتار سازشی واینلند (1965)، به عنوان پیش آزمون روی دو گروه اجرا شد. سپس فعالیت ورزشی به عنوان برنامه مداخله ای به مدت دو ماه و هر هفته 3 جلسه (45 دقیقه ای) روی گروه آزمایش اجرا شد. داده هابا استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس با بهره گیری از نرم افزار spss تجزیه وتحلیل شد (05/0>P). یافته ها نشان داد که بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در رفتار سازشی و خرده مهارت های اجتماعی شدن، ارتباط، جابه جایی و حرکتی، خودیاری در پوشیدن، خودیاری عمومی و خودیاری در خوردن تفاوت معنادار آماری (05/0>P) وجود داشت. اما در خرده مهارت های مسائل شغلی و خودرهبری تفاوت معنادار مشاهده نشد که نشان می دهد اجرای یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر بهبود رفتار سازشی در بعضی خرده مهارت های آن در دانش آموزان گروه آزمایش موثر بوده است که از این شیوه می توان در توانبخشی و آموزش کودکان کم توان ذهنی بهره برد.
کلید واژگان: آموزش پذیر, دانش آموزان, رفتار سازشی, فعالیت ورزشی, کم توان ذهنیPsychological findings show that a lower IQ score than the normal level is not enough to recognize someone as mentally retarded. In addition they have visible and specific difficulties in their adaptive behaviors. Research on adaptive behaviors is useful for those with specific needs and if mentally retarded children want to adapt themselves to social life، they should improve their adaptive behaviors. The current study aimed at determining the effect of a period of regular exercise activity on the improvement of adaptive behavior in 9-15-year-old educable mentally retarded students in Lordegan city. From 156 educable mentally retarded students، 28 students were selected randomly and divided into two groups of experimental (7 boys and 7 girls) and control (7 boys and 7 girls). Vinland adaptive behavior Scale (1965) was used as the pretest. Then، the experimental group took part in a period of exercise activity as an intervention program for 2 months، 3 sessions every week، 45 minutes per session. The data were analyzed by covariance using SPSS software (P˂0. 05). The results showed a significant difference between the performance of the two groups in adaptive behavior and sub-skills of socialization، communication، locomotion، dressing self-help، general self-help and eating self-help (P<0. 05) while there was no significant difference in sub-skills of occupation and self-direction which showed that a period of regular exercise activity had an effect on the improvement of some sub-skills of adaptive behavior in experimental group. This approach can be used in rehabilitation and instruction of mentally retarded children.
Keywords: Adaptive Behavior, Educable, Exercise Activity, Mentally Retarded, Students -
پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر پرخاشگری دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر 9 تا 15 سال شهرستان لردگان انجام گرفت. به این منظور از بین دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر به صورت تصادفی ساده 28 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (7 پسر و 7 دختر) و کنترل (7 پسر و 7 دختر) گمارده شدند. پرسشنامه پرخاشگری قزل سفلو و همکاران (1387)، به عنوان پیش آزمون روی دو گروه اجرا شد. سپس فعالیت ورزشی به عنوان برنامه مداخله ای به مدت 2 ماه و هر هفته 3 جلسه (45 دقیقه ای) روی گروه آزمایش اجرا شد. پس از اتمام دوره مداخله، آزمون پرخاشگری بار دیگر روی دو گروه اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس با بهره گیری از نرم افزار تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در میزان پرخاشگری تفاوت معنادار آماری (001/0) وجود دارد که نشان می دهد اجرای یک دوره فعالیت منظم ورزشی بر کاهش پرخاشگری و خرده مقیاس های آن در دانش آموزان گروه آزمایش موثر بوده است. بنابراین می توان دریافت که فعالیت منظم ورزشی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر تاثیر دارد.
کلید واژگان: فعالیت منظم ورزشی, پرخاشگری, دانش آموزان, عقب مانده ذهنی, آموزش پذیرThe current study aimed to examine the effect of a period of regular exercise on the aggression of educable mentally retarded students aged between 9 and 15 in Lordegan city. For this purpose، 28 students were selected randomly and divided into two groups: 7 boys and 7 girls in experimental group and 7 boys and 7 girls in control group. Ghezelseflu et al. (1387) aggression scale was used as a pretest for both groups. A period of exercise program as an intervention program was run for 2 months، every week، 3 sessions (45 minutes) per week on the experimental group. After intervention program، aggression scale was run again. The data were analyzed by covariance using spss software. The results showed that a significant difference between control and experimental groups'' performance (P<0. 001) in aggression which showed that a period of exercise program reduced the aggression and its subscales in the experimental group. It was concluded that regular exercise program reduced the aggression of educable mentally retarded students.Keywords: Regular Exercise Program, Aggression, Students, Mentally Retarded, Educable
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.