به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « تمرین سریالی » در نشریات گروه « تربیت بدنی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «تمرین سریالی» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • ایوب صباغی، ناصر بهپور، علی حیرانی
    هدف از این تحقیق بررسی نوع بازخورد و نوع تمرین بر یادگیری مولفه پارامتر (آماره) بود. به همین منظور هشت گروه 12 نفری تشکیل شد (گروه تمرینی ثابت با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی ثابت با بازخورد جفت شده (گروه جفتشده)، گروه تمرینی مسدود با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی مسدود با بازخورد جف تشده، گروه تمرینی تصادفی با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی تصادفی با بازخورد جفتشده، گروه تمرینی سریالی یا مسدود – تصادفی با بازخورد خودکنترلی و گروه تمرینی سریالی با بازخورد جفتشده). ابزار مورد استفاده شامل پرتاب به سمت یک دایره رسم شده روی زمین بود که با چشمان بسته و از فاصله 3 متری انجام میگرفت و امتیاز 10 تا 100 را شامل میشد. به پرتابهایی که در دامنه مورد نظر قرار نمیگرفت، امتیاز صفر تعلق میگرفت. نتایج با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس عاملی مرکب و تحلیل واریانس یکراهه، تجزیهوتحلیل شدند و سطح، (P< 0/ 0 در نظر گرفته شد. در آزمون یادداری، برتری بازخورد خودکنترلی بر بازخورد جفتشده مشاهده شد (05 / معناداری 05 یعنی تفاوتی بین تمرین در شرایط تداخل زمینهای و تمرین به شیوه ثابت وجود، (P> 0/ ولی اثر نوع تمرین مشاهده نشد (05 ندارد. نتایج مشاهدهشده در آزمون انتقال عکس نتایج مشاهده در آزمون یادداری بود، یعنی اثر نوع بازخورد مشاهده نشد و نشان داد که کودکان به آخرین مرحله خودتنظیمی یعنی تعمیم پذیری نرسیده اند، اما اثر نوع تمرین مشاهده شد (P> 0/05) و برتری با گروه های تمرینی در شرایط تداخل زمینه ای بود. همچنین میان گروه های تمرینی در شرایط تداخل (P< 0/05) زمینه ای یعنی گروه های تمرینی مسدود، سریالی و تصادفی در تمام مراحل یادگیری تفاوت معنادار آماری مشاهده نشد. در کل نتایج این تحقیق، اثر سودمند بازخورد خودکنترلی در مرحله یادداری و تمرین در شرایط تداخل زمینه ای در مرحله انتقال در میان کودکان را نشان داد و باتوجه به نبود تفاوت در میان گروه های تمرینی در شرایط تداخل زمینه ای، نتایج تاییدی بر فرضیهدوم مگیل و هال (1990) بود، چراکه اثر تداخل زمینه ای در برنامه حرکتی یکسان مشاهده نشد.
    کلید واژگان: تداخل زمینه ای, تمرین تصادفی, تمرین ثابت, تمرین سریالی, تمرین مسدود, کودکان}
    Aioob Sabaghi, Naser Behpoor, Ali Heirani
    This study aimed at investigating the effect of the type of feedback and practice on the acquisition of parameter index. For this purpose, 8 groups (each 12 subjects) were formed: constant practice group with self–controlled feedback, constant practice group with yoked feedback (yoked group), blocked practice group with self–controlled feedback, blocked practice group with yoked feedback, random practice group with self–controlled feedback, random practice group with yoked feedback, serial practice group with self–controlled feedback and serial practice group with yoked feedback. The subjects threw towards a circle drawn on the ground with closed eyes from a 3m distance with the score range from 10 to 100 (failing to throw in the circle meant no score). The data were analyzed using mixed factorial analysis of variance and one-way analysis of variance (P<0.05). In the retention test, the self–controlled feedback prioritized the yoked feedback (P<0.05); however, the effect of practice type was not observed (P>0.05), that is, there was no difference between practice in contextual interference condition and practice in constant condition. The results observed in the transfer test were contrary to those observed in retention test, that is, the effect of feedback type was not observed (P>0.05). The results also showed that the children did not reach the final stage of self-regulation (i.e. generalization) while the effect of practice type was observed (P<0.05) and the practice groups in contextual interference condition were superior. Also, there was no statistically significant difference among practice groups in contextual interference condition (i.e. blocked, serial and random practice groups) in all acquisition stages. Overall, this study showed the beneficial effect of self–controlled feedback in the retention test and practice in contextual interference condition in the transfer test in children. As there was no difference among practice groups in contextual interference condition, the present results confirmed Magill and Hall's (1990) second hypothesis, because the effect of contextual interference was not observed in a similar motor program.
    Keywords: Blocked Practice, Children, Constant Practice, Contextual Interference, Random Practice, Serial Practice}
  • جمال فاضل کلخوران، مرتضی همایون، امیر شریعتی
    در پژوهش حاضر، یادگیری سه مهارت والیبال با سه شرایط تمرینی (مسدود، تصادفی و سریالی) بررسی شد تا تاثیرات آن در سه مرحله اکتساب، یادداری و انتقال مشخص شود. شرکت کنندگان مبتدی 60 دانشجوی پسر (با میانگین سنی = 5/2 سال، انحراف معیار = 2/1) بودند که به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه تمرینی مسدود، تصادفی و سریالی قرار گرفتند. پس از پیش آزمون، آزمودنی های هر گروه در مرحله اکتساب طی 9 جلسه سه مهارت پنجه، پاس با ساعد و سرویس چکشی را 378 بار (هر جلسه 42 تکرار از هر سه نوع مهارت و هر مهارت 14 تکرار) تمرین کردند. طی سه جلسه در مرحله تمرین 45 آزمون اکتساب به عمل آمد. متعاقب 48 و 72 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، به ترتیب در 15 آزمون یادداری و انتقال شرکت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها، مقایسه میانگین پیش آزمون و آزمون ها در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال سه روش تمرینی به صورت جداگانه با استفاده از آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون تعقیبی (TUKEY) انجام پذیرفت. نتایج اختلاف معنی داری را در سطح اطمینان (001/0P<) در مراحل یادداری و انتقال به نفع روش های تمرینی تصادفی (با تداخل بیشتر) و سریالی (با تداخل متوسط) نسبت به روش مسدود (با تداخل کمتر) در هر سه مهارت نشان داد. بین دو روش تصادفی و سریالی در هیچیک از مراحل اکتساب، یادداری و انتقال، اختلاف معنی داری مشاهده نشد.
    کلید واژگان: تمرین مسدود, تداخل ضمنی, تمرین سریالی, _ تمرین تصادفی}
    J. Fazel, M. Homayoun, A. Shariati
    The aim of the current study was to investigate three volleyball skills in three training conditions of blocked, random and serial to reveal their effects in three phases of acquisition, retention and transfer. 60 amateur male students (mean age = 21.5 years, SD= 1.2) were voluntarily selected and randomly divided into three training groups (blocked, random and serial). A pretest was used to match the subjects. In the acquisition phase, the subjects of each group repeated three skills of pass tiller, forearm pass and overhead service for 378 times for 9 sessions. In three sessions in the training phase, 45 acquisition tests were completed. 48 and 72 hours after the last session, subjects participated respectively in 15 retention and transfer tests. Analysis of Variance (ANOVA) and Tukey post hoc test were used to analyze data, to compare the means of pretest and tests in acquisition, retention and transfer phases of the three training methods. The results revealed a significant difference (P<0.001) in retention and transfer phases in favor of random (with more interference) and serial (with moderate interference) training methods compared to the block method (with lower interference) in all three skills. In the acquisition phase, blocked group had higher interference (P<0.001). There was no significant difference between random and serial methods in acquisition, retention and transfer phases.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال