به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « فعالیت ورزشی زیربیشنه » در نشریات گروه « تربیت بدنی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «فعالیت ورزشی زیربیشنه» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • بهمن میرزایی*، امیر برجسته، فرهاد رحمانی نیا
    هدف

    هدف از این مطالعه بررسی اثر فعالیت هوازی با و بدون محدودیت جریان خون (BFR) بر لاکتات، کورتیزول پلاسما و محتوای پروتئین PGC-1α عضله بود.

    روش شناسی: 

    پنج مرد سالم تمرین نکرده (با میانگین و خطای معیار سن: 02/1±4/33 سال؛ توده بدن: 69/4±64/79 کیلوگرم؛ قد: 02/9±4/173 سانتی متر؛ چربی بدن: 22/2±97/18 درصد) در دو وهله جداگانه مورد مطالعه قرار گرفتند: (1) فعالیت هوازی به همراه BFR شامل راه رفتن بر روی تردمیل با شدت 40% از توان هوازی بیشینه (VO2max) و (2) راه رفتن در شرایط مشابه بدون BFR (به عنوان کنترل). نمونه های بیوپسی عضلانی قبل و 3 ساعت پس از هر وهله فعالیت از عضله پهن جانبی برای تعیین بیان پروتئین PGC-1α گرفته شد، نمونه های خونی نیز قبل از فعالیت، بلافاصله بعد از فعالیت و 2 ساعت بعد فعالیت جهت بررسی تغییرات لاکتات و کورتیزول خون از سیاهرگ بازویی گرفته شد.  

    یافته ها:

     نتایج نشان داد که محتوای پروتئین PGC-1α سه ساعت پس از یک وهله فعالیت هوازی با BFR به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش می یابد (05/0>P). لاکتات خون و کورتیزول در هیچ یک از نقطه های زمانی در گروه با و بدون محدودیت جریان خون افزایش معنی دار نشان ندادند.

    نتیجه گیری:

     نتایج نشان داد که در فعالیت هوازی با BFR، تحریک متابولیکی مکانیسمی برای تنظیم شبکه سیگنالی سلول جهت تحریک بایوژنز میتوکندری نیست. همچنین، بایوژنز میتوکندری یکی از مکانیسم های احتمالی افزایش در توان هوازی به همراه تمرین با محدودیت جریان خون است.

    کلید واژگان: لاکتات خون, تمرین کاتسو, بایوپسی عضله, بایوژنز میتوکندری, انسداد عروق, فعالیت ورزشی زیربیشنه}
    B. Mirzaei *, A. Barjaste, F. Rahmani Nia
    Aim

    This study aimed to examine the effect of aerobic exercise with and without BFR on blood lactate, cortisol and PGC-1α response in human skeletal muscle.

    Method

    On two different occasions, five healthy untrained male subjects (mean±SE; age:  33.4±1.02 years, height: 173.9±4.02 cm, body mass: 79.64±4.69 kg), were required to perform (i) a BFR aerobic exercise at an exercise intensity of 40 % of VO2max; and (ii) similar exercise bouts without BFR (Ctrl). For each condition, baseline and 3 h post-exercise muscle biopsy samples (vastus lateralis) were performed for PGC-1α protein expression analysis. Venous blood samples were also collected at pre-exercise, immediately and 2 h post-exercise to measure changes in blood lactate and serum cortisol.

    Results

    PGC-1α protein content was significantly higher (P < 0.05) at 3-h post-exercise with BFR compared with Ctrl. Blood lactate and serum cortisol did not significantly change from baseline to immediately after exercise and at 2-h post exercise.

    Conclusion

    Metabolic stimuli are not a mechanism to mediate cell signaling network responsible for mitochondrial biogenesis. However, the addition of blood flow restriction during aerobic exercise induces an increase in PGC-1α to regulate mitochondrial biogenesis.

    Keywords: KAATSU, Vascular Occlusion, Submaximal Exercise, Mitochondrial Biogenesis, Muscle Biopsy, Blood lactate}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال