جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "وینگیت" در نشریات گروه "تربیت بدنی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «وینگیت» در نشریات گروه «علوم انسانی»

جستجوی وینگیت در مقالات مجلات علمی

انتخاب همه

بررسی اعتبار و پایایی آزمون بی هوازی بر مبنای تکرار چابکی (RAAT) و RAST در برآورد توان بی هوازی دانشجویان فعال

علیرضا صابری کاخکی، حمید رجبی، محسن محمدنیا احمدی

نشریه علوم حرکتی و ورزش، پیاپی 14 (پاییز و زمستان 1388)، ص 51

هدف از این پژوهش، مطالعه اعتبار و پایایی آزمون بی هوازی بر مبنای چابکی- RAAT و RAST در سنجش توان بی هوازی دانشجویان فعال بود. 36نفر از دانشجویان پسر تربیت بدنی (سن 78/1±05/ 22سال، وزن 61/9 ±72/68 کیلوگرم، قد 36/5 ± 38/174 سانتی متر) با استفاده از نمونه گیری تصادفی (بر مبنای سال ورودی) انتخاب شدند و در دو نوبت آزمونRAAT (پیمودن6 نوبت مسافتT شکل 6/ 36متری با فاصله استراحتی10 ثانیه ای) و RAST (پیمودن 6 نوبت مسافت 35 متری با فاصله استراحتی 10 ثانیه ای) را اجرا کردند. آزمون وینگیت نیز به عنوان آزمون ملاک مورد استفاده قرار گرفت. جهت محاسبه اعتبار و پایایی از روش ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 5 صدم استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی آزمون RAAT و وینگیت فقط در حداقل توان مطلق و نسبی معنی دار نبود (حداقل توان مطلق 08/0p= 29/0=r، حداقل توان نسبی 5/0p= 12/0=r)، اما در بقیه موارد معنی دار بود (حداکثر توان مطلق 001/0p= 73/0=r، حداکثر توان نسبی 01/0p= 40/0=r، میانگین توان مطلق 001/0p= 80/0=r، میانگین توان نسبی 03/0p= 37/0=r، شاخص خستگی 05/0p= 33/0=r). همچنین همبستگی آزمون RAAT وRAST درتمام شاخص ها معنی دار بود (حداکثر توان مطلق 001/0p= 88/0=r، حداکثر توان نسبی 001/0p= 77/0=r، میانگین توان مطلق 001/0p= 91/0=r، میانگین توان نسبی010/0p= 80/0=r، حداقل توان مطلق 001/0p= 77/0=r، حداقل توان نسبی 003/0p= 47/0=r، شاخص خستگی 009/0p= 43/0=r). پایایی آزمون RAAT و RAST نیز در تمامی موارد مشاهده شد (حداکثر توان مطلق RAAT 001/0p= 96/0=r، حداکثر توان مطلق RAST 001/0p= 97/0=r). یافته ها نشان داد آزمون RAAT در سنجش حداکثر و میانگین توان افراد فعال از اعتبار لازم و کافی برخوردار است. همچنین آزمون RAAT و RAST پایا هستند.

کلید واژگان: توان بی هوازی, آزمون, وینگیت, RAAT, RAST

چکیده زبان: فارسی

The Validity and reliability of the RAAT and RAST anaerobic test in estimating of anaerobic power

Alireza Saberi Kakhki, Hamid Rajabi, Mohsen Mohammadnia Ahmadi

Journal of Motion and Sports Sciences, Volume:7 Issue: 14, 2010, P 51

The purpose of this study was to determine validity and reliability of the Repeated Agility-based anaerobic test (RAAT) and Running- based Anaerobic Sprint Test (RAST). The subjects were selected randomly (n=36) among male P.E students. They performed the RAAT and RAST test. The Wingate anaerobic test also used as criteria test. The data was analyzed by regression pattern (p<0.05). The result showed that the correlation of RAAT and Wingate test wasn’t significant only in absolute and relative minimum power (absolute minimum power p=0/08 r=0.29, relative minimum power p=0/5 r=0/12) but was significant in other variables (absolute maximum power p=0/001 r=0.73, relative maximum power p=0/01 r=0.40, absolute mean power p=0/001 r=0.83, relative mean power p=0/03 r=0.37, Fatigue index r=0.33 p=0/05). On the other hand, the correlation of RAAT and RAST was significant (absolute maximum power r=0.88 p=0/001, relative maximum power p=0/001 r=0.77, absolute mean power r=0.91 p=0/001, relative mean power p=0/001 r=0.80, absolute minimum power r=0.77 p=0/001, relative minimum power p=0/003 r=0.47, Fatigue index r=0.43 p=0/009). Reliability of RAAT and RAST test showed in all aspect (absolute maximum power’s reliability in RAAT r=0.96 p=0/001, absolute maximum power’s reliability in RAST r=0.97 p=0/001). The results showed that the RAAT has sufficient validity. Also the RAAT and RAST test are Reliable.

Abstract Original: Persian
تاثیر مصرف کوتاه مدت 20 و 30 گرم مکمل کراتین منو هیدرات بر اجرای بی هوازی و لاکتات خون کشتی گیران

رضا قراخانلو، حمید آقاعلی نژاد، علی خازنی، روح الله نیکویی، جعفر رضاییان

فصلنامه المپیک، سال هفدهم شماره 2 (پیاپی 46، تابستان 1388)، صص 27 -41

هدف از پژوهش حاضر عبارت است از بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت 20 و 30 گرم مکمل کراتین بر اجرای بی هوازی و لاکتات خون کشتی گیران. 24 کشتی گیر مرد منتخب باشگاهی با میانگین سن 71/2±2/23 سال، قد 07/8±6/174 سانتی متر، و وزن 5±8/73 کیلوگرم به صورت تصادفی در سه گروه مصرف کننده 20 گرم کراتین (20CrM)، 30 گرم کراتین (30CrM) و دارونما (P) تقسیم شدند. گروه 20CrM و 30CrM به ترتیب روزانه 20 و30 گرم کراتین منوهیدرات را در 4 وعده به مدت 6 روز دریافت کردند. گروه P کپسول حاوی آرد ذرت مصرف کردند. پیش و پس از دوره مصرف، میانگین، اوج، و حداقل توان بی هوازی، شاخص خستگی، لاکتات خون استراحت، بلافاصله و 5 دقیقه پس از انجام آزمون وینگیت، ضربان قلب بلافاصله پس از فعالیت شبیه سازی شده کشتی و آزمون وینگیت، همچنین توده کل بدن اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون t همبسته، تحلیل واریانس (ANOVA) یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه تجزیه و تحلیل شدند و سطح معناداری 5 درصد منظور شد (05/0≥P). یافته ها نشان داد توان بی هوازی میانگین، اوج، و حداقل و توده کل بدن در مقایسه با مقادیر پس آزمون گروه های 20CrM و 30CrM نسبت به پیش آزمون افزایش معناداری داشت. در متغیرهای دیگر پس آزمون گروه های 20CrM و 30CrM و P نسبت به پیش آزمون تفاوت معنادار مشاهده نشد. همچنین، تفاوت معنادار بین گروهی در توان بی هوازی اوج، میانگین، و حداقل در پس آزمون گروه های 20CrM، و 30CrM نسبت به گروه P مشاهده شد، در حالی که تفاوت معنادار در مرحله پس آزمون گروه 20CrM نسبت به گروه 30CrM مشاهده نشد. نتیجه اینکه مصرف کوتاه مدت 20 و 30 گرم مکمل کراتین به طور یکسان باعث بهبود اجرای بی هوازی کشتی گیران شد، اگر چه تاثیر معناداری بر لاکتات خون و ضربان قلب نداشت.

کلید واژگان: کراتین منوهیدرات, کشتی, اجرای بی هوازی, لاکتات, وینگیت

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "وینگیت" در نشریات گروه "تربیت بدنی"