به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « immunoglobulin » در نشریات گروه « تربیت بدنی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «immunoglobulin» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • محمدمیلاد طیبی*، حسین رادفر، رضا شربت زاده
    زمینه و هدف

    محرومیت از خواب در افراد نظامی بخاطر ماموریت ها و عملیات نظامی بیشتر بچشم می خورد و آن ها به صورت برنامه ریزی شده در زمان های ویژه ای به ترتیب در پست های شبانه از خواب محروم می شوند. این در حالیست که محرومیت از خواب اثرات منفی و جبران ناپذیری را با خود به همراه دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ عملکردی، سیستم ایمنی و سطوح هورمونی نظامیان به محرومیت از خواب کوتاه مدت با زمان های مختلفی از شب است. 

    روش پژوهش:

    پژوهش حاضر با انتخاب هدفمند و داوطلبانه 40 فرد نظامی سالم شروع شد، که بطور تصادفی به 4 گروه (گروه 1: محرومیت از ساعت 2-12، گروه 2: محرومیت از ساعت 4-2، گروه 3: محرومیت از ساعت 6-4 و گروه 4: گروه کنترل) تقسیم شدند. هر گروه در دو مرحله قبل و بعد محرومیت از خواب مورد ارزیابی قرار گرفت.

     یافته ها:

    در پیش و پس آزمون محرومیت از خواب ساعات 12 تا 2 تعادل ایستا و پویا، زمان واکنش شنیداری و دیداری تفاوت معنی دار بود، همچنین در محرومیت ساعات 2 تا 4 نیز زمان واکنش شنیداری و دیداری و کورتیزول بطور معنی داری افزایش یافت. علاوه بر این کورتیزول و ملاتونین در زمان 4 تا 6 تحت تاثیر قرار گرفت (05/0≤p). 

    نتیجه گیری: 

    بنظر می رسد اثرات منفی محرومیت از خواب در ابعاد مختلف و با زمان های مختلفی ظاهر می شود، ولی فقط محرومیت های 12 تا 2 روی تعادل و زمان واکنش و محرومیت 2 تا 4 روی زمان واکنش و کورتیزول اثر مخربی دارد.

    کلید واژگان: محرومیت از خواب, عملکرد جسمانی, ایمنوگلوبولین, نظامی
    MohammadMilad Tayebi *, Hossein Radfar, Reza Sharbatzadeh
    Background and aim

    Sleep deprivation is more common in military personnel due to missions and military operations, and they are scheduled to be deprived of sleep at special times at night posts, respectively. However, sleep deprivation has effects negative and irreversible. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the functional response, immune system and hormonal levels of the military to short-term sleep deprivation at different times of the night.

    Material and method

    The present study began with the purposeful and voluntary selection of 40 healthy military personnel, they were randomly divided into 4 groups (Group 1: Deprivation from 12am to 2am; Group 2: Deprivation from 2am to 4am, Group 3: Deprivation from 4am to 6am and Group 4: control group). Each group was evaluated in two stages before and after sleep deprivation.

    Results

    There was a significant difference in pre and post-test sleep deprivation hours 12am to 2am static and dynamic balance, auditory and visual reaction time. Also, in deprivation hours 2am to 4am significantly changed the auditory and visual reaction time and cortisol. In addition, were increased cortisol and melatonin at time 4am to 6am (p<0.05).

    Conclusion

    The negative effects of sleep deprivation appear to occur at different dimensions and with different times, but only 12 to 2 deprivation have a deleterious effect on balance and reaction time and 2 to 4 deprivation on reaction time and cortisol.

    Keywords: Sleep deprivation, physical performance, Immunoglobulin, Military
  • عبدالحسین طاهری کلانی، محمود نیک سرشت
    هدف
    استرس روانی ناشی از مسابقه با ایجاد تغییراتی در سیستم ایمنی، استعداد بروز بیماری های عفونی در ورزشکاران را بیش از فعالیت های ورزشی معمول افزایش میدهد؛ بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی اثر مسابقه رسمی بر تعداد لکوسیتها، زیرگروه های آن، غلظت ایمونوگلوبولین هایA(lgA) وG(lgG) کورتیزول سرمی در کاراته کاران جوان اجرا شد.
    روش ها
    ده مرد کاراتهکار (سن 6 / 2 ± 9 / 22 سال، قد 3 / 8 ± 4 / 176 سانتیمتر و شاخص توده بدن 5 / 1 ± 2 / 21 کیلوگرم بر مترمربع)راه یافته به مسابقه پایانی قهرمانی استان ایلام، آزمودنی های این پژوهش بودند. نمونه خون، پیش، بلافاصله و دو ساعت پس از اتمام مسابقه، جهت اندازه گیری شمار لکوسیت ها، نوتروفیل ها، لنفوسیت ها، منوسیت ها و ائوزینوفیل ها و نیز غلظت IgA ، IgG و کورتیزول سرمی جمع آوری شد.
    نتایج
    تعداد لکوسیت ها، لنفوسیت ها و منوسیت ها بلافاصله پس از اتمام مسابقه به طور معنی داری (P<0/05) افزایش یافت، ولی دو ساعت پسازآن به سطح اولیه بازگشت. تعداد نوتروفیل ها و ائوزینوفیل ها در اثر مسابقه تغییری نداشت (P>0/05) غلظت(P=0/037 ) lgA و lgG(P=0/04)بلافاصله پس از مسابقه به طور معنی دار کاهش یافت، اما دو ساعت پس از اتمام مسابقه به سطح اولیه رسید. همچنین، غلظت کورتیزول سرمی بلافاصله پس از مسابقه به طور معنی دار افزایش (P=0/002)نشان داد ولی دو ساعت پسازآن، نسبت به قبل از شروع مسابقه (P=0/003)و بلافاصله پس از مسابقه (P=0/001) به طور معنیدار کاهش یافت.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج این مطالعه، مسابقه رسمی موجب سرکوب موقت دستگاه ایمنی هومورال کاراته کاران جوان میشود. همچنین، دوره دوساعته استراحت پس از مسابقه برای بازیافت تغییرات ایجادشده در شمار لکوسیت ها، زیرگروه های آن و غلظت ایمونوگلوبولین های سرمی کافی به نظر میرسد.
    کلید واژگان: استرس, ایمنی, ایمونوگلوبولین, کورتیزول, مسابقه ورزشی
    Abdolhossein Taheri Kalani*, Mahmoud Nikseresht
    Purpose
    Psychological stresses induced by competition, can cause immune system alternations, which predisposes the athletes to infectious diseases more than common exercises. Therefore, the purpose of this study was to examine the effects of official sports competition on leucocyte, and subsets counts, immunoglobulin A (IgA), G (IgG), and cortisol levels in male karatekas.
    Methods
    Ten male karatekas (aged: 22.9±2.6 yr, height 176.4±8.3 cm, and body mass index 21.2±1.5 kg/m2), acceded to final competition of Ilam province, were selected. Blood samples were collected before, immediately and 2 hours after the competition to measure the number of leukocytes, neutrophils, lymphocytes, monocytes, eosinophil’s counts and IgA, IgG and cortisol levels.
    Results
    The leucocyte (P=0.001), lymphocyte (P=0.001), and monocyte (P=0.003) counts were significantly increased immediately after the competition but returned to baseline 2h after the competition. Neutrophil and eosinophil counts did not change immediately and 2h after the competition (P>0.05). The serum levels of IgA (P=0.037) and IgG (P=0.04) were decreased significantly immediately after the competition and returned to baseline 2h after the competition. Also, the serum cortisol level was increased significantly immediately after the competition (P=0.0001) but decreased 2h later, compared to before (P=0.01) and immediately (P=0.001) after the competition results.
    Conclusion
    Based on the findings of the present study, official competition can cause transient depression on humoral immunity in young male karatekas. It seems that 2h rest after the competition is sufficient for the recovery of leucocyte subset counts and immunoglobulin changing induced by competitions.
    Keywords: Cortisol, Immune, Immunoglobulin, Sport Competition, Stress
  • مهدی صفایی*، حسین مجتهدی، فاطمه قربانی، نیما قره داغی
    این پژوهش نشان داد که هشت هفته برنامه تناوبی هوازی با شدت 60 تا70 درصد حداکثر ضربان قلب، به طور یکسان موجب کاهش IgA،IgM،IgG گروه چاق و گروه طبیعی شد، و تفاوتی از این نظر بین بین دو گروه چاق و طبیعی مشاهده نشد و فعالیت تناوبی هوازی تاثیر متفاوتی در گروه چاق و طبیعی ایجاد نکرد. در نتیجه احتمالا مدت زمان پژوهش آنقدر کافی نبود تا سازگاری مناسب حاصل شود، بنابراین مدت زمان تمرین، شدت تمرین و سطح فعالیت اولیه شرکت کنندگان می تواند بر نتایج پژوهش تاثیر بگذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات متناوب هوازی بر سطوح ایمونوگلوبولین های پلاسمای30 مرد جوان چاق و طبیعی بود که به صورت در دسترس به دو گروه چاق (15= n)(با میانگین سنی23 سال، قد 173 سانتی متر، وزن 98 کیلوگرم و درصد چربی 6/28 درصد) و طبیعی (15=n)( با میانگین سنی 21 سال، قد 177 سانتی متر، وزن 69 کیلوگرم و درصد چربی 5/12درصد) تقسیم شدند. برنامه تمرینی تناوبی هوازی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه شامل 10دقیقه گرم کردن، 5 مرحله 9 دقیقه ای دویدن با شدت 60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب همراه با چهار دقیقه ریکاوری غیرفعال و 5 تا 10دقیقه سرد کردن به اجرا درآمد. نمونه های خون آزمودنی ها به منظور اندازه گیری سطوح ایمونوگلوبولین A،M،G، پیش و پس از برنامه تمرینی گرفته شد. برای مقایسه تفاوت های درون گروهی از روش آماری t وابسته و مقایسه تفاوت های بین گروهی از روش آماری t مستقل استفاده شد. همچنین داده ها در سطح معناداری 05/0 P≤ تجزیه و تحلیل شد.
    کلید واژگان: ایمونوگلوبین, تمرین تناوبی, چاقی, سیستم ایمنی
    Mehdi Safaei *, Hossein Mojtahedi, Fatemeh Ghorbani, Nima Gharahdaghi
    The aim of this study was to examine the effect of aerobic interval training on plasma immunoglobulins levels in 30 obese and non-obese young men. The subjects were divided into 2 groups: the obese group (n=15, mean age 23 yr, height 173 cm, weight 98 kg, body fat percent 28.6%) and non-obese group (n=15, mean age 21 yr, height 177 cm, weight 69 kg, body fat percent 12.5%). Both groups received aerobic interval training protocol for 8 weeks, 3 sessions per week, each session 90 minutes including 10 minutes of warm-up, 5 sets of 9-min running with 60-70% MHR, 4 minutes of passive recovery and 5-10 minutes of cooling down. The subjects’ blood samples were collected before and after the protocol to evaluate the levels of IgA, IgG and IgM. To compare the intra-group differences, dependent t test was used and independent t test was applied to compare inter-group differences at significance level of (P≤0.05). The results showed that 8 weeks of aerobic interval training with 60-70% MHR equally decreased IgG, IgM and IgA in both groups without any differences. The aerobic interval training did not induce a different effect in both groups. Consequently, the duration of this study might not be so sufficient that a suitable adaptation could not be reached and therefore training duration, training intensity and the primary levels of activity of participants can affect the results of study.
    Keywords: immune system, immunoglobulin, interval training, obesity
  • کیوان حجازی، سید رضاعطارزاده حسینی
    مقدمه و هدف
    تمرینات مستمر و طاقت فرسای دوره آمادگی و بدنسازی پیش از مسابقه می تواند سیستم ایمنی ورزشکار را تحت تاثیر قرار دهد. لذا هدف از این پژوهش مقایسه سطوح IgA، IgG،IgM، تستوسترون وکورتیزول سرمی دوندگان مرد نیمه استقامت نخبه طی دوره آماده سازی عمومی و مسابقه بود.
    روش شناسی: در این پژوهش 13 دونده نیمه استقامت نخبه با میانگین سنی7/1±92/18 سال به طور داوطلبانه شرکت نمودند. دوندگان 14 هفته و هر هفته 12 جلسه(صبح و عصر) در برنامه تمرینی فعالیت کردند.پیش، حین دوره آماده سازی و پس از دوره پیش مسابقه، نمونه خونی جمع آوری و با استفاده از آزمون اندازه های تکراری و تعقیبی بنفرونی تفاوت میانگین های درون گروهی مقادیر IgA، IgG،IgM، تستوسترون وکورتیزول سرمی محاسبه و نتایج در سطح معنی داری 05/0≥P مقایسه شد.
    یافته ها
    تمرینات دوره آماده سازی و پیش از مسابقه سبب کاهش غیر معنی دار سطح IgG سرمی دوندگان مرد نیمه استقامت نخبه شد. تغییرات میانگین درون گروهی سطح IgM سرمی دوندگان مرد نیمه استقامت نخبه طی دوره آماده سازی وپیش ازمسابقه کاهش معنی دار یافت(004/0=P). طی این دوره ها تغییر معنی داری در سطح IgA سرمی دوندگان مشاهده نشد. تغییرات سطوح کورتیزول سرمی دوندگان نخبه طی دوره آماده سازی و پیش از مسابقه تغییر معنی داری نشان داد(041/0=P). طی همین مدت تغییرات سطوح تستوسترون سرمی معنی دار نبود. تغییرات نسبت تستوسترون به کورتیزول سرمی طی دوره آماده سازی و پیش از مسابقه معنی دار بود(040/0=P).
    بحث و نتیجه گیری
    براساس نتایج به دست آمده تمرین شدید وطولانی مدت با افزایش روند کاتابولیکی ممکن است موجب تضعیف سیستم ایمنی شود.
    کلید واژگان: ایمونوگلبولین ها, تستوسترون, کورتیزول, دوندگان نخبه
    Attarzadeh Hosseini R., Hejazi K
    Introduction and
    Purpose
    Intense exercise in general preparation and conditioning periods of pre-competition would affect athletes immune system. So, the aim of this study was tocompare the levels of serum IgA, IgG, IgM, testosterone and cortisol on semi-endurance elite runners during general preparation and competition phase of training.
    Materials And Methods
    Thirteen semi-endurance elite male runners with an average age of 18.92±1.7 years volunteered to take part in this study. The runners participated in the selectedtraining for a period of 14 weeks and 12 seasons per a week (in the morning and afternoon). Blood samples were collected during the three phases of training (pre- preparation phase, postpreparationphase and after pre-competition phase). Data were analyzed by repeated measures and Bonferroni post hoc test, at a significance level of P<005.
    Results
    The training courses in the preparation and competition period, lead to the reduced but not significant in serum IgG levels in elite semi-endurance runners. The means of within groups in serum IgM levels during preparation period reduced significantly in elite endurance runners (P=0.004). During this period, there was no significant change in serum IgA levels; Cortisol levels during preparation pre-competition period in elite semiendurance runners changed significantly (P=0.041). During this period serum testosterone levels did not changed significantly.T/C ratio during preparation and pre-competition phase changed significantly (P=0.040).Discussion and
    Conclusion
    Findings indicated that long and intensive exercises increases catabolic process and may weaken the immune system.
    Keywords: Immunoglobulin, Testosterone, Cortisol, Elite, Runners
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال