جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بهداشتی" در نشریات گروه "جغرافیا"
تکرار جستجوی کلیدواژه «بهداشتی» در نشریات گروه «علوم انسانی»جستجوی بهداشتی در مقالات مجلات علمی
-
سنجش میزان برخورداری شهرستان های استان خوزستان از شاخص های بهداشتی- درمانی با استفاده از تکنیک ادغاملازمه برنامه ریزی منطقه ای، شناسایی جایگاه توسعه یافتگی مناطق نسبت به یکدیگر است. یکی از شاخص های اصلی توسعه، شاخص سلامت و به نوعی میزان بهره مندی جامعه از خدمات و امکانات بهداشتی و درمانی است. پژوهش حاضر به بررسی میزان برخورداری شهرستان های استان خوزستان از لحاظ شاخص بهداشتی - درمانی می پردازد. روش تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی –موردی و تحلیلی است که در آن 41 متغیر بهداشتی- درمانی با استفاده از مدل های الکتر، ویکور و روش های ادغام مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که میزان برخورداری شهرستان های استان از لحاظ شاخص بهداشتی – درمانی یکسان نبوده و اختلاف زیادی با یکدیگر دارند، اغلب آن ها از نظر شاخص بهداشتی- درمانی در وضعیت مطلوبی قرار ندارند. بنابراین در راستای کاهش شکاف توسعه موجود میان شهرستان های استان، شهرستان های بسیار محروم، محروم و نیمه برخوردار باید در اولویت برنامه ریزی های مسئولان و متخصصان قرار گیرند.کلید واژگان: بهداشتی, درمانی, ویکور, الکتر, روش های ادغام, استان خوزستان
-
یکی از چالش های فراروی برنامه ریزی مدیریت مطلوب شهری و منطقه ای در راستای شهر و منطقه پایدار عدم تعادل و توازن در میزان توسعه پایدار شهرهای استقرار یافته در منطقه است. هدف از مقاله حاضر سنجش و تحلیل میزان توسعه پایدارشهری در ساختارهای اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی- بهداشتی شهرهای استان آذربایجان شرقی به منظور تبیین سطوح متفاوت پایداری است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی با استفاده از مدل ترکیبی Topsis-AHP، ضریب آنتروپی، ضریب پراکندگی، نرم افزارArc GIS وSPSS است. داده ها و اطلاعات موردبررسی و تحلیل شامل30 شاخص است. مهمترین یافته های پژوهش نشان می دهد که شهر تبریز با دارا بودن 1378935 نفر و57.91 درصد از جمعیت شهری استان آذربایجان شرقی از لحاظ ساختارهای مورد بررسی گرفته در سطح توسعه پایدار خیلی بالا قرار گرفته است. شهرهای مراغه، میانه، مرند و سراب با دارا بودن 9.75 در صد از جمعیت شهری استان در سطح توسعه بالا قرار گرفته اند. گروه سوم شهرها که شامل شهرهای بناب، اهر، جلفا، صوفیان و ممقان با دارا بودن با 20.18 درصد در سطح متوسط توسعه یافتگی قرار گرفتند.مابقی شهرها که 62 درصد از تعداد شهرها و فقط 7.29 درصد از جمعیت شهری استان را شامل می شوند در سطوح پایین توسعه یافتگی در ساختارهای اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی- بهداشتی قرار دارند. همچنین یافته های پژوهش نشان می دهد که ضریب همبستگی محاسبه شده بین توسعه شاخص های تلفیقی ساختارهای اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی- بهداشتی شهرهای استان آذربایجان شرقی و تعداد جمعیت این شهرها برابر991.0با سطح اطمینان 99 درصد بوده و بنابراین یافته ها بیانگر توسعه شهرهای با جمعیت بیشتر و توسعه کمتر شهرهای کوچک و با جمعیت اندک است. لذا می توان نتیجه گرفت که این نتایج بیانگر آن است به لحاظ توسعه کلی الگوی فضای ناحیه ای در پهنه استان الگوی مرکز – پیرامون است.
کلید واژگان: توسعه پایدار, ساختار اقتصادی, اجتماعی, ساختار فرهنگی, بهداشتی, آذربایجان شرقی, مدلTopsis, AHPLack of balance and equality in sustainable development rate of the cities laid across the East Azarbaijan Province is one of challenges imposed on the sound urban and regional management planning which is necessary to achieve a sustainable city and region. This study aims at analyzing the urban sustainable development in socioeconomic and health-culture structures of the East Azarbaijan Province in order to determine the various levels of sustainability. This practical research was conducted using descriptive-analytical method. The Topsis-AHP model was used to find entropy coefficient, dispersion coefficient and Arc Gis and SPSS software were used as well. Thirty indices were analyzed as our data. The most important findings of the study show that Tabriz City with 1378935 people owns 57.91% of the urban population of the East Azarbaijan province and enjoys a very high sustainable development rate in terms of the analyzed structures. Tabriz is followed by Maragheh, Mianeh, Marand and Sarab (9.75%) in terms of having urban population of the province. With 20.18% of the urban population rate, the third group of cities including Bonab, Ahar, Jolfa, Soufian and Mamaqan are ranked in the medium class of development. The remaining cities, which constitute 62% of cities and only 7.29% of the urban population of the province, are categorized in the low ranks of the development in terms of socioeconomic and health-culture structures. Likewise, our findings show that the measured correlation coefficient for the consolidated indices of socioeconomic and health-culture structures of cities of the East Azarbijan Province was 0.991 with the confidence level of 99%; thus these findings indicate higher development in more populous cities and lower development in thin cities. Therefore, it can be concluded that the center-periphery model is dominant in this province.Keywords: Sustainable Development, Socioeconomic Structure, Health, Culture Structure, East Azarbaijan, Topsis, AHP model
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.