به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "حدود آتربرگ" در نشریات گروه "جغرافیا"

تکرار جستجوی کلیدواژه «حدود آتربرگ» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی حدود آتربرگ در مقالات مجلات علمی
  • مسلم احمدی وند، جواد زمانی باب گهری*، حسین شکفته، فریده عباس زاده افشار

    تغییر کاربری اراضی معمولا در اولین گام بر ویژگی های خاک یک منطقه تاثیر می گذارد که معمولا تخریب و فرسایش خاک را در پی دارد. بر همین اساس، تاثیر نوع کاربری بر برخی از ویژگی های خاک در بخشی از اراضی دشت جیرفت صورت گرفت. در این تحقیق از خاک سطحی (104 نمونه) در چهار کاربری زراعی، اراضی کشاورزی رها شده، نخلستان و جنگل طبیعی نمونه گیری شد، سپس برخی از ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک شامل درصد شن، سیلت و رس، هدایت الکتریکی، اسیدیته، نسبت جذب سدیم، آهک، کربن آلی، چگالی ظاهری، حد روانی، حد خمیری، سطح ویژه، ظرفیت تبادل کاتیونی و رطوبت هیگروسکوپی مطالعه و در پایان، توزیع مکانی نقشه‎های پراکنش مکانی پارامترهای مورد نظر نیز ترسیم شد. نتایج نشان داد که نوع کاربری به تغییر ویژگی های مورد مطالعه منجر شده است. بیشترین درصد رس (46 درصد) در بوته زار مشاهده شد. تغییر در درصد ذرات خاک در کاربری های مختلف می تواند بیانگر تاثیر نوع مدیریت ها بر روند هدررفت ذرات خاک باشد. تغییر در ویژگی های بافتی خاک، تغییر در سطح ویژه و حدود آتربرگ، مقدار رطوبت هیگروسکوپی و ظرفیت تبادل کاتیونی خاک را در پی داشت. نقشه های کریجینگ و جدول همبستگی این ویژگی ها نیز به خوبی این موضوع را نشان می دهد. رها شدن بخشی از اراضی کشاورزی از حدود بیست سال قبل، به افزایش شوری خاک و کاهش مقدار ماده آلی آن منجر شد و این بخش از اراضی، شرایط حاصلخیزی مناسبی نداشت. مقدار هدایت الکتریکی و کربن آلی در این کاربری نیز به ترتیب حدود دو برابر بیشتر و حدود بیست درصد کمتر از اراضی زراعی بود. پیشنهاد می شود در صورت فراهم بودن شرایط از نظر تامین آب، این کاربری به عنوان زمین کشاورزی احیا و استفاده شود، یا می توان با کاشت گیاهان مقاومی نظیر گز، خاک این کاربری را حفظ و از تخریب آن جلوگیری کرد.

    کلید واژگان: تخریب خاک, فرسایش خاک, ارزیابی اراضی, حدود آتربرگ, زمین آمار
    Moslem Ahmadivand, Javad Zamani*, Hossein Shekofteh, Farideh Abbaszadeh Afshar
    Introduction

    Nowadays, land use change increasingly causes environmental problems and usually, in the first step, affects the soil properties and causes a decrease in the quality and an increase in the destruction, and erosion of the soil. Land use is defined as the sum of management and planning activities and inputs that humans do in a specific type of land cover (Ellis, 2021). The improper use and management of land resources, which has led to soil degradation, can have a great impact on the development of sustainable agriculture and is recognized as a serious global challenge for food security and ecosystem sustainability (Ebabu et al., 2020). Changing the use of forest lands and pastures for agriculture purposes has become one of the significant concerns in the world causing environmental degradation and climate change. Studying the effect of land use on soil properties provides the possibility of identifying sustainable management and preventing future soil degradation. The knowledge about the effect of land use change on soil properties, as one of the most essential components in sustainable agriculture in Jiroft, which is considered one of the important agricultural regions of Iran, is very limited. Therefore, this study was carried out to investigate the effect of different land use on some physical and chemical properties of the soil and to prepare distribution maps of these properties in the Konarsandal region of Jiroft.

    Methodology

    In this research, the effect of the type of land use was studied in a part of the lands of Jiroft Plain (around the historical hills of Konarandal). For this purpose, by sampling surface soil in four types of land use, including agricultural land, abandoned agricultural land, date garden, and natural forest, some of the physical and chemical properties of soil including the percentage of sand, silt, and clay, electrical conductivity, pH, absorption ratio of sodium, calcium carbonate, organic carbon, bulk density, liquid limit (LL), plastic limit (PL), specific surface area (SSA), cation exchange capacity (CEC) and hygroscopic water content (HWC) were studied, and the spatial distribution maps of some parameters were obtained. In terms of topography, the studied area has a relatively uniform slope and its physiographic unit is in the form of alluvial plains. The dominant forest land cover in this area mainly includes Prosopis and Tamarix aphylla and the dominant vegetation cover of the abandoned agricultural land includes the Salsola soda. Also wheat and melon are mainly cultivated in the agricultural lands. According to the announcement of the residents and owners in the studied area, the history of agricultural lands (date garden and arable land) is more than 20 years and the irrigation system of these lands is in the form of flooding. 26 samples of the surface soil (0 to 20 cm) were taken from each land use (104 sampling points). For statistical analysis of the data, SAS9.1 was used and averages were compared with Duncan’s test (p<0.05). Correlation between the data was done using SPSS16 and Variowin2.2 was used to calculate and draw the Variogram maps.

    Results 

    The results showed that the type of land use changed all the studied parameters. The highest percentage of clay (46%) was observed in the abandoned agricultural land. Changes in the percentage of sand, silt and clay in different land uses could be caused by the type of management conducted on the process of soil particle loss. With changes in soil textural characteristics (sand, silt, and clay), the SSA, LL, PL, HWC, and CEC had also changed. The kriging maps also showed the uniform distribution of these features well. The soil quality in the abandoned agricultural land was not very suitable compared to other land uses. The amounts of EC and organic carbon in this land use were about 2 times more and about 20% less than agricultural lands, respectively. The coefficient of variation of particle size distribution (sand, silt and clay) and the organic carbon among the studied soil variables in the region were relatively high, which could be attributed to the land use changes, differences in plowing, management operations and surface soil erosions.

    Discussion & Conclusions

    Differences in the separation of soil particles in different land uses can cause differences in the distribution size of soil particles and even soil texture (Tallen and Yerima, 2018). The result that was also observed in this study. Other properties of the soil such as LL, PL, SSA, CEC and HWC were also different in the studied land uses which could be related by positive and significant correlation (r>0.7**) with clay content. The abandonment of agricultural lands had caused low quality and fertility of soil in this land use; this issue could be due to high evaporation in this area which can increase salinity, and also because of little vegetation in this area which decreased the amount of organic matter of soil. It is suggested that in order to preserve the soil properties of the abandoned agricultural lands, if the conditions in terms of water supplement are available, this land use should be restored as agricultural land, or according to the amount of seasonal precipitation in this region, these lands be cultivated by drought-resistant plants such as Tamarix aphylla.

    Keywords: Soil degradation, Soil erosion, Land evaluation, Atterberg limits, Geostatistics
  • یعقوب زارعی، علی ارومیه ای، محمدرضا نیکودل
    نهشته های سطحی در محدوده بندر ماهشهر عمدتا شامل خاک های رس نرم می باشند. این خاک ها استقامت نسبتا زیادی در حالت خشک دارند ولی با افزایش درصد رطوبت آن ها به سمت حالت اشباع، یک کاهش قابل توجهی در استقامت آن ها دیده می شود. کاهش استقامت موجب کاهش شاخص CBR و افزایش میزان نشست پذیری خاک گشته و در نتیجه موجب تغییر شکل پذیری سازه ها و آسیب پذیری آن ها می گردد. در این تحقیق، اضافه نمودن سیمان و آهک به خاک های رسی در حالت اشباع منطقه و بررسی تاثیر آن بر استقامت با انجام یک کار تجربی، مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این رابطه نمونه هایی از خاک با درصدهای متفاوتی از سیمان و آهک مخلوط شده (میزان اختلاط 2، 4، 6، 8، 10، و 15 درصد) و مورد آزمایش تراکم تک محوری و آزمایش های تعیین حدود آتربرگ قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمایشات نشان می دهند مقاومت تراکمی رس با افزایش 6% آهک یا سیمان در کوتاه مدت کاهش می یابد. این کاهش یافتگی نتیجه از هم پاشیدگی ساختار اولیه خاک رس می باشد. به هرحال، با گذشت زمان (بیش از سه روز) استقامت این خاک ها به تدریج افزایش می یابد و بیش از استقامت آن در حالت اولیه خود می رسد. در مقابل شاخص های خمیری خاک بهسازی شده کاهش می یابد.
    کلید واژگان: بندر ماهشهر, رس های نرم و اشباع, مقاومت تراکم تک محوری, شاخص CBR, حدود آتربرگ
    Y. Zarei, A. Uromeihy, M. R. Nikudel
    The surface sediments in Mahshahr Port area are mainly consist of soft clayey soils. These soils have considerable strength in dray condition but as their moisture content moves up to saturated level a notable decrease in their strength is observed. This reduction, in turn, leads to decrease of California Bearing Ratio (CBR) and increase in soil settlement which consequently results in vast and destructive deformation in the surrounding buildings. In this research, the addition of cement and lime to the soil is considered to evaluate their effect of the soil strength by performing unconfined compressive (UCS) and Atterberg Limits tests. In this procedure, different ratios of lime and cement mixture (0.0 %, 2 %, 4 %, 6 %, 8 %, 10 %, and 15 %) with various curing times is considered. The results of these tests revealed that compressive strength of soft clay decreases by adding lime or cement due to disturbing its initial structure. This decrease of strength is induced by high sensitivity of the soil, however as the time passes compressive strength of the cement-added samples rapidly grows; as compressive strength in modified samples with 6 % cement and curing time of above 3 days has increased compared to undisturbed samples and their plasticity index has decreased. On the other hand, compressive strength of samples modified by lime gradually increased, as adding 6 % lime to the soil and applying curing time of 28 days did not lead to increase of their compressive strength compared to undisturbed soil samples and their plasticity index decreased.
    Keywords: soft clayey soil, cement, lime, unconfined compressive test (UCS), Atterberg limits
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال