به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "d" در نشریات گروه "جغرافیا"

تکرار جستجوی کلیدواژه «d» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • Mahin Saedpanah, Bubak Souri *

    This research was carried out to provide a suitable method to evaluate the environmental quality of semi-arid areas through the amendment of the Remote Sensing Ecological Index (RSEI). To determine the environmental quality of Isfahan City, Landsat images from 2002, 2011, and 2020 were used to extract five indicators of vegetation, humidity, dryness, heat, and salinity. Then, the Improved Remote Sensing Ecological Index (IRSEI) was obtained by Principal Component Analysis (PCA). The findings showed that the inhibiting effect of heat, dryness, and salinity indicators is significantly more than the promoting effect of vegetation and humidity indicators on the environmental quality of the study area. The average values ​​of IRSEI indicated a decrease in the environmental quality of Isfahan City. The area with poor and moderate environmental quality increased from 19372.77 and 14363.46 hectares in 2002 to 16527.51 and 12141.63 hectares in 2020, respectively.  Excellent and good qualities were observed mainly throughout the vegetation around the Zayandeh-Rud River. Based on the results of comparing the land use map to IRSEI; Land use changes were identified as one of the main factors in reducing the environmental quality of Isfahan City. Moreover, vegetation increase, climate regulation, and human activities significantly improve the environment, although soil salinization has a negative effect that should not be ignored. It is suggested that factors such as meteorological conditions, biodiversity, airborne particles, and other human activities that may affect the environmental quality in semi-arid regions should be applied in future studies.

    Keywords: Dryness, Heat, Land Use, Principal Component Analysis, Salinity Index
  • Ronald Maharaj *, Azekah Swamy, Shailesh Kumar Singh, Sandeep Panchal
    The Pacific Plate is one of the heaviest tectonic plates, hosting multiple Pacific Island countries. Geological research has long provided evidence of volcanic magmatic events, which have frequently caused subsurface activities. The formation of an active ring of fires across the Pacific Ocean is a geological signature of the intense volcanic events occurring over time.  The study aims to verify the close correlation between groundwater features and volcanic magmatic events, which is evident in near-surface ground signatures and geothermal systems. Hot water springs and geysers emerge as manifestations of the active molten volcanic processes, releasing intense heat flux, gases, and pressure. Pacific Island countries exhibit common geological features, particularly in terms of parent rock materials, resulting in a unique combination of aquifer characteristics essential for long-term hydrological sustainability. The sustainability of groundwater resources is intricately linked with volcanic events and their associated signatures, which emerge abruptly over time.  Furthermore, the study is to access the correlation of the pacific geological features within Fiji and various regions and its usages in terms of implementing water resources upon the identification of the active aquifers in the terrestrial and coastal plains. Fieldwork using various tomography methods from various regional countries executed by the Secretariat of the Pacific Community through the implementation of various programs has provided various supporting evidence that the magmatic activities featured by dikes, basins, and aquifers have water holding capacity which is hydrogeological connected to the main water aquifer.
    Keywords: Aquifer, Geology, Magmatic Events, Pacific Ring Of Fires, Volcanic
  • Ali Gharaei, Mohammadhossein Sayadi *, Mahdi Banaee, Amir Zeidi

    The increasing industrial activities have led to significant microplastic pollution, particularly in coastal regions, where human and industrial activities contribute to accumulating these pollutants. This study investigates the distribution and frequency of microplastics in beach sands along the Persian Gulf coastline in Bushehr, Iran, focusing on three key ports: Genaveh, Deylam, and Imam Hassan. Microplastics were extracted using density separation methods, and their types were identified via FTIR analysis. Results showed a higher concentration of microplastics in Genaveh and Deylam ports, with fibers being the most predominant microplastic type, likely due to textile production, fishing activities, and urban wastewater discharge. Polypropylene and polyethylene were the most common plastics found, highlighting the role of consumer products and industrial waste in pollution. The study emphasizes the impact of human activities on microplastic pollution and suggests that controlling plastic waste and improving waste management strategies are crucial for mitigating environmental and health risks. These findings contribute to global efforts to understand and manage microplastic contamination in marine ecosystems.

    Keywords: Coastal Pollution, Environmental Impact, Microplastics, Persian Gulf
  • Mohammadreza Rezaei *, Javad Kharkan, Mohammadreza Yazdanshenas

    The use of Benzalkonium Chloride and other alternative disinfectants increased during the COVID-19 pandemic. Therefore, it is crucial to consider their environmental effects. This study aims to investigate the toxicity potential of different concentrations of Benzalkonium Chloride on the blood cells, gills, intestines, and liver of common carp. For this purpose, 50 fish were divided into 5 groups of 10 (including one control group) and exposed to BAC concentrations of 0.10, 0.32, 0.58, and 0.75 mg/L for 28 days. The results showed that the RBC count (millions/mm³) in all exposed groups (Group B: 9.6 ± 1.07; Group C: 8.7 ± 0.78; Group D: 7.4 ± 0.96; Group E: 6.9 ± 0.55) was significantly lower (p<0.05) than in the control group (13.9 ± 1.25). The cholesterol, triglyceride, protein, and albumin levels (mg/dl) in all experimental groups were lower than those in the control group. Conversely, the AST levels in all exposed groups were significantly higher (P<0.05) compared to the control group. Gill damage included lamellar fusion, curvature, edema, and necrosis. In the liver, histological damage consisted of hepatocyte degeneration, central vein wall rupture, melano-macrophage aggregation, and blood vessel dilation. The results indicate that as Benzalkonium Chloride concentration increases from 0.10 to 0.78 mg/L, its toxicity effects on common carp also intensify. Therefore, before incorporating Benzalkonium Chloride into commercial products like cosmetics, its toxic effects should be thoroughly assessed to mitigate environmental harm.

    Keywords: Degeneration, Erythrocyte, Hematocrit, Intestine, Toxicity
  • رضا سلطان ملکی، مسعود الهی*، زهره داودپور

    ایده آل گرایی برای زیستن در شهر مستلزم ایجاد زیرساخت و بستری است که همه ذی نفعان شهر اعم از مدیران، برنامه ریزان و شهروندان (فارغ از پایگاه و طبقه اجتماعی و اقتصادی، جنسیت و...) را در نظر بگیرد. این امر در قالب اندیشه حق به شهر در شهرها عینیت می یابد. هرچند این مسئله در شهرهای کوچک با شرایط سخت تری قابل تحقق می باشد. بر همین اساس، این پژوهش در پی ارائه الگوی تحقق حق به شهر مبتنی بر فرایند تحلیل شبکه ای (ANP) در خام شهرهای غرب مازندران می باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی محسوب می گردد. جامعه آماری در این پژوهش را متخصصان شهری (با بهره گیری از تکنیک دلفی و انتخاب 25 نمونه) تشکیل داده اند. برای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش علاوه بر برداشت های میدانی، از نقشه های پایه سازمان نقشه برداری کشور و مجموعه مطالعات بررسی شهرهای سه گانه بلده، کجور و پول (خام شهرهای غرب استان مازندران) استفاده شده است و برای پردازش و تحلیل داده ها از روش فرایند تحلیل شبکه (ANP) استفاده گردیده است و در نهایت به استخراج سوپرماتریس موزون از نرم افزار Super Decision منجر شده که پس از انجام مراحل مختلف، اولویت نهائی شاخص ها و گزینه ها جهت تحقق حق به شهر را بدست داده است. نتایج حاصل از تحلیل شبکه ای (ANP) ابعاد تحقق حق به شهر در خام شهرهای غرب استان مازندران نشان می دهد در بین ابعاد تحقق حق به شهر در خام شهرهای غرب استان مازندران، بعد کالبدی- زیستی با وزن (0.1970) دارای بیش ترین وزن و اهمیت است. در عین حال که ابعاد اقتصادی (0.1725) و اجتماعی و فرهنگی با وزن نهایی (0.0847) در رتبه های بعدی قرار دارند. در عین حال که از میان معیارهای تحقق حق به شهر در خام شهرهای غرب استان مازندران، معیار حق اختصاص دهی شهر به خود با وزن (0.1461)، معیار حقوق زیست محیطی با وزن (0.0943)، و معیار حق معاش و پایداری اقتصاد شهر  با وزن (0.0840) دارای بیش ترین اهمیت هستند.

    کلید واژگان: حق به شهر, خام شهر, فرایند تحلیل شبکه ای, (ANP), غرب مازندران
    Reza Soltanmaleki, Masoud Elahi*, Zohreh Davodpour

    Idealism for urban living necessitates the establishment of infrastructure and a platform that considers all stakeholders, including managers, planners, and citizens, regardless of their social and economic backgrounds, social class, gender, etc. This concept is encapsulated in the notion of the right to the city. However, implementing this concept can pose challenges in smaller cities with more unfavorable conditions. Hence, this research aims to introduce a model for actualizing the right to the city based on the Analytical Network Process (ANP) in the rural cities of western Mazandaran. The current study is categorized as applied research. The statistical population for this study comprised urban experts (chosen through the Delphi technique with a sample size of 25). Alongside on-site observations, information was gathered utilizing the fundamental maps of the country's mapping organization and studies focusing on the three cities of Baldeh, Kejur, and Pol (Kham-shahrs in the western part of Mazandaran province). The Analytical Network Process (ANP) method was employed to process and analyze the data, leading to the extraction of a balanced supermatrix using the Super Decision software. Following various steps, the final priorities of indicators and options for realizing the right to the city were determined. The results of the network analysis (ANP) of the dimensions of realizing the right to the city in the western cities of Mazandaran province indicate that the physical-biological dimension holds the highest weight and importance (0.1970). It is trailed by the economic dimension (0.1725) and the social and cultural dimensions (with a final weight of 0.0847). Among the criteria for realizing the right to the city in the western cities of Mazandaran province, the right to self-determination carries the most significance with a weight of 0.1461, followed by environmental rights (0.0943) and the right to a sustainable city economy (0.0840).

    Keywords: Right To The City, Raw-Towns, Network Analysis Process, (ANP), West Mazandaran
  • ولی الله قاسمی گیلوائی، افشین قربانی پارام*

    صنعتی و مدرن شدن جوامع، تاثیر بسزایی را بر معماری-شهرسازی-محیط زیست، اقلیم و جغرافیا می گذارد؛ که در این میان می توان به پدید آمدن بلندمرتبه سازی، وارونگی اقلیم، تغییر در جغرافیای جوامع و تخریب محیط زیست اشار نمود. ریشه مسائل و مشکلات در چند دهه اخیر، افزایش جمعیت-مهاجرت روزافزون به شهرها و کلانشهرها-تغییر در نیازها و خواسته های ساکنین شهرها و غیره است؛ که مدیران شهری-طراحان و معماران را با چالشی عظیم روبه رو می سازد. هدف اصلی این مقاله، بررسی تئوریک کاربری ای همچون برج مسکونی از یک سو و اندیشه های مذکور در مقوله نظری از سوی دیگر با رویکرد توسعه پایدار اجتماعی و تاثیر آن بر حفظ محیط زیست با توجه به جغرافیای شهر تهران می باشد. این تحقیق بر اساس ماهیت، «توصیفی-تحلیلی» و به صورت «پیمایشی» است. به لحاظ هدف نیز «کاربردی» و به لحاظ داده ای، «کمی-کیفی» است. تعداد نمونه آماری 384 نفر بوده که از طریق ابزار پرسش نامه ها داده ها گردآوری شد. تحلیل ها در نرم افزار spss انجام گرفت. مهم ترین نتیجه از این تحقیق را می توان اینگونه بیان نمود که به واسطه ازدیاد جمعیت، بلندمرتبه سازی شکل گرفت و به واسطه آن، مسائلی همچون استفاد بیش از حد از منابع طبیعی و سوخت فسیلی، تخریب طبیعت، کاهش تعاملات اجتماعی، تغییر اقلیم، ایجاد ترافیک، افزایش آلودگی هوا و غیره، به بحرانی عظیم و ناینحل تبدیل گشته است.

    کلید واژگان: توسعه پایدار اجتماعی, آسایش محیطی, محیط زیست, بلندمرتبه سازی, برج مسکونی
    Valiollah Ghasemi, Afshin Ghorbani Param*

    Industrialization and modernization have had a significant impact on various aspects of society including architecture, urban planning, environment, climate, and geography. This impact is evident in phenomena such as the construction of high rise buildings, climate inversion, and environmental degradation. Many of the problems observed in recent decades can be attributed to population growth, migration, and changing needs of citizens. As a result, city managers and architects face significant challenges. The main objective of this article is to conduct a theoretical study on the use of residential towers, with a particular focus on sustainable social development and its implications for environmental protection in Tehran. This research adopts a descriptive-analytical approach and has both applied and theoretical purposes. It is also part of a survey that employs both quantitative and qualitative research methods. The sample size for this study was 384 participants, and data were collected using questionnaires. The data analysis was conducted using SPSS software. The most significant finding of this research is that population growth has fueled the construction of tall buildings, which in turn has contributed to issues such as excessive consumption of natural resources and fossil fuels, destruction of natural habitats, decline in social interactions, climate change, increased traffic congestion, and heightened air pollution. These issues have become a complex and seemingly insurmountable crisis.

    Keywords: Social Sustainable Development, Environmental Comfort, Environment, High-Rise Building, Residential Tower
  • نوید آهنگری*، شهربانو موسوی، رضا شهبازنژاد

    در عصر دانش، پیشرفت سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات عنصر اصلی پاسخگویی به بحران های روزافزون محیطی و اجتماعی - اقتصادی شهری تلقی می شود و شهرهای دانش بنیان با استفاده از آن در بهبود کیفیت زندگی شهروندان و کارایی خدمات در راستای توسعه پایدار شهری پیش می تازند. در این پژوهش، قابلیت و کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه شهری دانش بنیان هدف بررسی قرار گرفته است. داده-های مورد تحلیل به طریق پیمایشی و از نمونه خبرگان به تعداد 66 نفر بنا به اشباع نظری که متشکل از کارشناسان معاونت شهرسازی مناطق 22 گانه شهرداری تهران بوده اند، گردآوری شده است. برای تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از روش مدل سازی معادلات ساختاری و رویکرد حداقل مربعات جزئی و نرم افزار SmartPLS3 استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان دادند که میانگین متغیرهای کاربرد و قابلیت فناوری اطلاعات و ارتباطات و توسعه شهری دانش بنیان تهران، همراه با تمام مولفه های آن بر اساس طیف 5 سطحی لیکرت که در دامنه امتیازات از 1 تا 5 کمی سازی شده اند، در دامنه 51/2 تا 5/3 قرار داشته و بنابراین وضعیتی نیمه پایدار دارند. همچنین تاثیر کاربرد و قابلیت فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه شهری دانش بنیان دارای ضریب معناداری بزرگ تر از 96/1 بوده و از این رو، مسیر برای مدل اصلی پژوهش مورد تایید قرار دارد. نتیجه این که بهره گیری از کاربرد و قابلیت سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه بخش های فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند راه حلی برای رفع محدودیت های توسعه شهری دانش بنیان در کلان شهر تهران باشد

    کلید واژگان: کاربرد و قابلیت فناوری اطلاعات و ارتباطات, پایداری شهری, توسعه شهری دانش بنیان, کلان شهر تهران
    Navid Ahangari*, Shahrbano Movsavi, Reza Shahbaznejad

    In the era of knowledge, the rapid advancement of information and communication technology (ICT) is considered a crucial factor in addressing the growing environmental, social, and economic challenges in urban areas. Knowledge-based cities, leveraging this technology, are at the forefront of enhancing the quality of life for residents and the efficiency of services towards achieving sustainable urban development. This study aims to explore the potential and application of ICT in knowledge-based urban development. The data analyzed were collected through a survey of 66 experts from the Deputy of Urban Planning in the 22 districts of Tehran Municipality, ensuring theoretical saturation. Structural equation modeling and the partial least squares approach, utilizing SmartPLS3 software, were employed for data analysis. The findings indicate that the variables of ICT application and potential, as well as knowledge-based urban development in Tehran, and their respective components, scored an average ranging from 3.5 to 4.3 on a 5-point Likert scale, suggesting a relatively stable status. Furthermore, the coefficient for the impact of ICT application and potential on knowledge-based urban development exceeded 0.96, confirming the main model of this research. The outcome suggests that investing in research and development of ICT can serve as a solution to overcome the limitations of knowledge-based urban development in the Tehran metropolis.

    Keywords: ICT Use, Capability, Urban Sustainability, Knowledge-Based Urban Development, Tehran Metropolis
  • محمدعلی جمالیزاده، عباس مسعودی*

    همواره شهرهای کهن دارای تفاوت بنیادینی با شهرهای امروز بوده اند، تفاوتی که در کالبد و ساختار کلی آنها به خوبی احساس می شده است، به گونه ای که شاید بتوان آنها را به خوبی از شهرهای امروزی تمیز داد. این تفاوت که خود نیز متاثر از شرایط اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی هر زمان دارای تغییراتی کمابیش در پیکره شهرها بوده است، می تواند دو گونه از رشد شهر را نمایانگر باشد. رشد ارگانیک رشد پیوسته و شفافی که فرم را تابع عملکرد آن شکل میداد و در مقابل آن شکل تیره و گسسته شهرهای جهانی دوران مدرن. این پروژه سعی بر آن داشته که با مطالعه شکل شهر در طول تاریخ گذشته تا به امروز به این پرسش پاسخ گوید که آیا می توان از ویژگی ها و نحوه ی شکل گیری شهرهای کهن در دنیای امروز بهره جست؟ و یا اینکه حداقل آیا می توان از ادغام برخی ویژگی های این شهرها با شهرهای امروزی به نتیجه ای مطلوب دست یافت؟ بر این اساس در این پروژه به بررسی شکل شهرها از گذشته تا به امروز طی سه گسست تاریخی پیش از اسلام، پس از اسلام و دوران مدرن و از طرفی تحدید موضوع به نحوه استقرار مراکز حکومتی در حاشیه کویر مرکزی ایران با استفاده از روش تطبیقی-استقرایی با توجه به فرضیات پژوهش پرداخته شده است. نتایج نشان داد که که فرضیه اول و دوم در تجارب ناموفق تر به گونه ای محقق تر عمل نموده اند و از طرفی فرضیه سوم در تجارب موفق تر به شکلی پر رنگ تر عمل نموده است و از طرفی از آنجا که میزان تحقق فرضیه سوم در تجربه موفق کرمان 0.100 بوده و در تجارب ناموفق 0 است شاید بتوان این فرضیه را به عنوان فرضیه به نسبت برتر و ارجح تر جهت بررسی میزان موفقیت پروژه های مربوطه به حساب آورد.

    کلید واژگان: تطور, الگو, نظریه شکل شهر, مراکز حکومتی, الگوی راهبردی
    Mohammadali Jamalizadeh, Abbas Masoudi*

    Ancient cities have always possessed inherent distinctions from contemporary cities, which are evident in their physical structures and overall layouts, allowing them to be easily differentiated from their modern counterparts. These distinctions, influenced by economic, political, cultural, and social conditions, have resulted in varying degrees of change in the urban structure and have given rise to two types of urban growth. Organic growth is characterized by a continuous and coherent expansion that prioritizes form in relation to function, in stark contrast to the fragmented and discrete nature of global cities in the modern era. This study seeks to address whether it is feasible to apply the characteristics and developmental patterns of ancient cities in today's world by examining the evolution of urban form throughout history up to the present day. Alternatively, can a favorable outcome be achieved by integrating certain characteristics of ancient cities into contemporary urban environments? Based on this objective, the study explores the evolution of urban form across three historical periods - pre-Islamic, post-Islamic, and the modern era - with a particular focus on the establishment of governmental centers in the central desert of Iran. The comparative method of induction is employed to discuss the subject matter in line with the research assumptions. The findings indicate that the first and second hypotheses have yielded more significant results in a greater number of unsuccessful experiments. Conversely, the third hypothesis has been more successful in a wider range of experiments with diverse outcomes. Moreover, considering the success rate of 0.100 and the absence of unsuccessful experiences for the Kerman experiment, it can be argued that this hypothesis is relatively superior and preferable for assessing the success rate of related projects.

    Keywords: Evolution, Model, Theory Of City Form, Government Centers, Strategic Model
  • محمد باعقیده*، مطهره زرگری

    جوجه گوشتی یک از متداول ترین منابع گوشت طیور است که به یکی از پرطرفدارترین و سریع ترین نوع تولید طیور در سراسر جهان تبدیل شده است. عملکرد مرغ های گوشتی به طور مستقیم با افزایش یا کاهش دما و بروز تنش های حرارتی (سرد و گرم) تحت تاثیر قرار می گیرد. در پژوهش حاضر تلاش شده است درجه- روزهای سرمایش و گرمایش در دوره های مختلف پرورش جوجه گوشتی برای پهنه استان خراسان رضوی مورد ارزیابی قرار گیرد. به این منظور داده های میانگین ماهیانه دما برای دوره آماری (2018- 1988) مستخرج از 13 ایستگاه سینوپتیک استان استفاده شد. درجه روزهای سرمایش و گرمایش برای هریک از هفته های پرورش مبتنی بر آستانه های مشخص محاسبه و پراکندگی مکانی آن ها بررسی شد. در گام بعدی رابطه بین درجه روزهای سرمایش و گرمایش و ویژگی های جغرافیایی ارزیابی شد. نتایج نشان دادند با افزایش عرض جغرافیایی درجه- روزهای سرمایش کاهش و درجه- روزهای گرمایش افزایش می یابند. مناطق شمالی و غربی استان نیازهای گرمایشی بیشتری را در همه ی دوره های پرورش جوجه گوشتی نشان داده اند این در حالی است که نیازهای سرمایشی در مراحل مختلف پرورش جوجه گوشتی برای نواحی شرقی و جنوبی استان بالاتر بوده است. از نظر مجموع نیازهای سرمایشی و گرمایشی مناطق حاشیه شمال شرق، جنوب و غرب استان؛ شهرستان های خواف، گناباد، کاشمر، سرخس و سبزوار کمترین نیاز سرمایش-گرمایش را در 6 هفته دوره پرورش جوجه گوشتی داشته و از اقلیم های مناسب در توسعه این فعالیت اقتصادی محسوب می شوند.

    کلید واژگان: استان خراسان رضوی, جوجه گوشتی, CDD, GIS, HDD
    Mohammad Baaghideh*, Motahhareh Zargari

    The performance of broiler chickens is directly influenced by temperature changes and the occurrence of heat stress, whether it is cold or hot. The present study aims to assess the cooling and heating degree days in different stages of broiler chicken production in Khorasan Razavi province. To achieve this objective, daily average temperature data were collected from 13 synoptic stations during the statistical period of 1988-2018. Cooling and heating degree days were calculated for each week of production using specific thresholds, and their spatial distribution was analyzed. Furthermore, the relationship between cooling and heating degree days and geographical features was evaluated. The findings indicate a decrease in cooling degree days and an increase in heating degree days as latitude increases. The northern and western regions of the province exhibited a greater need for heating throughout all stages of broiler chicken production, whereas the eastern and southern regions had higher cooling requirements at different production stages. Overall, the northeastern, southern, and western marginal areas of the province, including Khaf, Gonabad, Kashmar, Sarakhs, and Sabzevar, exhibited the lowest cooling and heating needs during the 6-week period of broiler chicken production, making them suitable climates for this economic activity.

    Keywords: Broiler, CDD, GIS, HDD, Khorasan Razavi Province
  • حسین مبری، مهسا فرامرزی اصلی*

    مسکن اولین فضایی است که تجربه روابط انسانی در آن آزموده و چارچوبی فیزیکی است که در آن منابع اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی فرد آمیخته می شود. عرصه مسکن به منظور تامین رشد اجتماعی علاوه بر خود واحد مسکونی محیط پیرامون آن را نیز در برمی گیرد توجه به شاخص های کیفیت مسکن زمینه دستیابی به مسکن پایدار را فراهم آورده و مسکن پایدار زمینه های دستیابی به شهرپایدار را مهیا می سازد روند روبه رشد تقاضای مسکن و توسعه نگرش تک بعدی و کمیت گرا به مسکن سبب شده است تا توجه لازم به مسئله بنیادین کیفیت مسکن به معنای واقعی آن اعمال نشود. عدم دسترسی به مسکن مناسب، می تواند سبب بروز یا افزایش اختلالات روانی و مشکلات گوناگون شود. از این رو پژوهش حاضر تلاش دارد ضمن شناسایی شاخص ها و مولفه های تاثیرگذار بر کیفیت مسکن، با فرض یکسان نبودن وزن شاخص ها و مولفه های تاثیرگذار بر کیفیت مسکن به رتبه بندی و اولویت بندی این شاخص ها بپردازد. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. در راستای دستیابی به هدف موردنظر در این پژوهش از مدل تحلیل شبکه (Anp) به منظور تعیین وزن و اولویت بندی هریک از شاخص ها و مولفه های کیفیت مسکن استفاده گردیده است. براین اساس پس از ارزیابی شاخص ها با استفاده از مدل تحلیل شبکه نتایج بیانگر آن است که از بین شاخص های موردبررسی، شاخص تسهیلات و امکانات مسکن (0.318)، امنیت مسکن (0.218) آسایش مسکن (0.145)، هم جواری با کاربری های سازگار (0.142)، استحکام مسکن (0.109) و همسازی مسکن با اقلیم (0.065) به ترتیب بیشترین وزن را به خود اختصاص داده اند.

    کلید واژگان: مسکن, کیفیت مسکن, شاخص, فرایند تحلیل شبکه(Anp)
    Hossein Mobarra, Mahsa Faramarzi Asli*

    Housing is a crucial domain for testing human interactions and serves as a physical framework where social, cultural, and economic resources intertwine. In order to achieve social progress, the realm of housing encompasses not only the residential units themselves but also their surrounding environments. The focus on housing quality indicators is essential for attaining sustainable housing, which in turn lays the foundation for sustainable urban development. However, the increasing demand for housing and the prevailing quantitative approach have led to the neglect of the fundamental issue of housing quality in its true essence. Insufficient access to suitable housing can contribute to or worsen various psychological and social challenges. Hence, this research aims to identify the main indicators and components of housing quality and prioritize them, assuming equal weighting of their influence. The research methodology employed in this study is practical in its objective and descriptive-analytical in its approach. To achieve the intended objective, the Analytic Network Process (ANP) model is utilized to determine the weight and prioritize each indicator and component of housing quality. Subsequently, after evaluating the indicators using the ANP model, the results indicate that among the examined indicators, housing facilities and amenities with  0.318, housing security with 0.218, housing comfort with 0.145, compatibility with complementary uses with 0.142, housing durability with 0.109, and housing climate adaptation with 0.065 have been assigned the highest weights, respectively.

    Keywords: Housing, Housing Quality, Indicators, Analytic Network Process (Anp)
  • شمس الله عسگری*، طیب رضیئی، محمدرضا جعفری، علی اکبر نوروزی

    با توجه به اهمیت جنگل ها در محیط زیست طبیعی و انسانی، اثرات خشکسالی هواشناسی در خشکیدگی جنگل های بلوط استان ایلام بررسی شد. هدف اصلی این تحقیق تعیین ارتباط خشکیدگی جنگل های زاگرس با خشکسالی های رخ داده در این منطقه است. نتایج شاخص بارش استاندارد (SPI) برای دوره های زمانی نشان داد که در سال های 2007، 2008، 2011، 2015 و 2016 بیشترین فراوانی خشکسالی رخ داده است. از داده های سنجش از دور (تصاویر MODIS) برای بررسی روند سبزینگی (NDVI) درختان طی دوره 2000-2016 استفاده گردید. روند سبزینگی (NDVI) در طول دوره با روند خشکسالی شاخص (SPI) با R2=0/9999 معنی داربود. برداشت زمینی نقاط خشکیدگی بلوط و شبیه سازی با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست با خروجی پیکسل سایز15متری از نرم افزارGIS نشان داد سطحی معادل 17894هکتار از جنگل های منطقه از سال 2000 تا سال 2016خشکیده و تخریب شده است و با تهیه لایه خشکیدگی جنگلی بلوط و تلفیق با لایه های خروجی حاصل از پهنه بندی خشکسالی شاخص های ذکر شده بصورت بصری نشان داده شد و در سه سری زمانی 5 ساله تحلیل آماری انجام شد که نتایج این تحلیل ها از سال 2002 تا 2006 نشان داد که ضریب همبستگی بین خشکسالی هواشناسی و خشکیدگی بلوط 6/96درصد با ضریب تبیین R2=0/985 می باشد، برای سری زمانی 2007 تا 2011 ضریب همبستگی بین خشکسالی هواشناسی و خشکیدگی بلوط 4/95درصد با ضریب تبیین R2=0/980 و برای سری زمانی 2012 تا 2016 ضریب همبستگی بین خشکسالی هواشناسی و خشکیدگی بلوط 8/98درصد و ضریب تبیین R2=0/995 بدست آمد که این نتایج تاثیر خشکسالی و نوسانات آن در سری های زمانی از لحاظ شدت و مدت بر خشکیدگی جنگل های بلوط منطقه نشان می دهد. طبق نتایج این تحقیق پیش بینی می شود چنانچه خشکسالی با همین روند پپش برود سالی 4/1118 هکتار از جنگل های بلوط استان ایلام خشکیده و تخریب می شود.

    کلید واژگان: بارش, خشکسالی, خشکیدگی بلوط, SPI, NDVI
    Shamsallah Asgari*, Tayeb Razi, Mohamadreza Jafari, Aliakbar Noroozi

    Due to the significance of forests in both the natural and human environment, this study aims to investigate the impact of meteorological drought on oak forest dieback in Ilam province. Specifically, the study seeks to determine the relationship between Zagros Forest drought and droughts in this particular region. The analysis utilizes the Standard Precipitation Index (SPI) to identify the frequency of droughts during different time periods. The results indicate that the years 2007, 2008, 2011, 2015, and 2016 experienced the highest occurrence of droughts. Additionally, remote sensing data from MODIS images were employed to examine the trend in tree greenness (NDVI) from 2000 to 2016. The analysis reveals a significant correlation (R2 = 0.9999) between the greenness trend and the drought index (SPI). Moreover, a land survey of oak drying points and simulation using Landsat satellite images, with a 15×15 pixel output from GIS software, indicate that approximately 17,894 hectares of forests in the region experienced drying and destruction between 2000 and 2016. By combining the oak forest drying layer with the output layers derived from drought zoning, visual indicators were created, and statistical analysis was conducted for three 5-year time series. The results demonstrate a correlation coefficient of 96.6% and an explanation coefficient of R2 = 0.985 for the 2002-2006 time series, a correlation coefficient of 95.4% and an explanation coefficient of R2 = 0.980 for the 2007-2011 time series, and a correlation coefficient of 98.8% and an explanation coefficient of R2 = 0.995 for the 2012-2016 time series. These findings illustrate the influence of drought and its variations in terms of intensity and duration on oak forests in the Zagros region of Ilam. Based on the study results, it is predicted that if the drought persists with the same trend, approximately 1,118.4 hectares of oak forests in Ilam province will dry up and be destroyed annually.

    Keywords: Precipitation, Drought, Oak Drying, SPI, NDVI
  • ابوالحسن غیبی*، علی سلیمانی دامنه، حسین ملکوتی

    نیتروژن دی اکسید یکی از عوامل کاهش کیفیت هوا در اکثر مناطق دنیا است. هدف از این تحقیق بررسی غلظت و روند تغییرات آلاینده ی نیتروژن دی اکسید در طی سال های 2018-2005 و همچنین ارتباط آن با مقدار بارش در منطقه می باشد. میانگین غلظت ستون قائم وردسپهری دی اکسید نیتروژن در بازه ی زمانی بین سال های 2005 تا 2018 توسط سنجنده ی OMI را روی ایران نشان می دهد که بیشترین غلظت نیتروژن دی اکسید روی ایران در حدود 3.07*10 +16   مولکول بر سانتی متر مربع از مقطع ستون هوای وردسپهری می باشد و در کلان شهر ها به ویژه کلان شهر تهران که بیشترین تراکم جمعیت و به دنبال آن بیشترین نقل و انتقالات جاده ای را دارا می باشد با بررسی روند تغییرات سالانه ی غلظت ستون قائم وردسپهری نیتروژن دی اکسید و متوسط سالانه ی بارش روی ایران مشاهده می کنیم که غلظت این آلاینده با افزایش جمعیت و فعالیت های انسانی از سال 2005 تا 2016 روند افزایشی و از سال2016 تا 2018 با توجه به رشد جمعیت روند کاهشی داشته است ولی در مجموع با شیب ((molecule×cm-2)×1013×year-152/3+) روند افزایشی داشته، در مقابل سری زمانی متوسط بارش سالانه روی ایران با شیب (mm×year-159/0-) روند کاهشی داشته و از مقایسه روند این دو پارامتر مشاهده می کنیم که روی یکدیگر تاثیر منفی گذاشته اند.

    کلید واژگان: نیتروژن دی اکسید, آلودگی هوا, سنجنده یOMI, بارش
    Abolhassan Gheibi*, Ali Soleymani, Hossein Malakooti

    Nitrogen dioxide is a significant factor affecting air quality in various regions worldwide. The aim of this study is to examine the concentration and trends of nitrogen dioxide pollution between 2005 and 2018, and explore its association with precipitation levels in the region. Based on data derived from the OMI sensor in Iran, the average vertical column concentration of nitrogen dioxide during this period revealed that the highest concentration was observed in the troposphere. Megacities, particularly Tehran metropolis, exhibited elevated levels of nitrogen dioxide due to the high population density and extensive road transportation. Analyzing the annual changes in nitrogen dioxide concentration in the troposphere alongside the average annual precipitation in Iran, it was observed that the pollutant concentration increased from 2005 to 2016 and subsequently decreased from 2016 to 2018, primarily due to population growth. However, when considering the overall trend, there was an upward trend with a slope of 3.53× -2. In contrast, the time series analysis of average annual precipitation in Iran demonstrated a declining trend with a slope of (-0.159 mm × ). Comparing the trends of these two variables, it can be deduced that they exhibit a negative correlation.

    Keywords: Nitrogen Dioxide, Air Pollution, OMI, Precipitation
  • حافظ مهدنژاد*، احمد زنگانه

    ایننوپولیس دایدوک به عنوان نماد درخشان علم و فناوری، نماد و قلب فعالیت های تحقیقاتی کره جنوبی، اکنون به یک مرکز جهانی نوآوری تبدیل شده و به واسطه موسسات تحقیقاتی و دانشگاه ها، دارای امکانات بسیار مناسبی برای تجاری سازی فناوری در بخش های صنعتی تخصصی مانند فناوری اطلاعات و ارتباطات، است. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر، تبیین مدل توسعه و تکامل ساختار فضایی ایننوپلیس دایدوک جهت بهره گیری از دستاوردها و تجربیات آن برای توسعه دانش بنیان در کشور است. روش پژوهش، توصیفی -تحلیلی و از نوع توسعه ای است. از روش تحلیل محتوا برای تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که ایننوپولیس دایدوک برای تحقق اهداف عملیاتی خود، به پنج منطقه (با مساحت 27/70 کیلومتر) متشکل از منطقه 1 به عنوان مجتمع تحقیقاتی دایدوک؛ منطقه 2، سایت یکپارچه شرکت های سرمایه گذاری با فناوری پیشرفته؛ منطقه 3 مکان تمرکز مجتمع های صنعتی؛ منطقه 4 به عنوان کمربند تجارت علمی بین المللی و سایت توسعه آینده و در نهایت منطقه 5 منطقه توسعه صنعت دفاع ملی متشکل تقسیم می شود. حدود 11 درصد از تمام محققان سطح دکترا در کره، در ایننوپولیس دایدوک مشغول هستند. در حال حاضر، 22000 محقق و کارمند در حال انجام تحقیقات در زمینه های پیشرفته هستند و 10 درصد از نیروی انسانی پژوهشی کره در ایننوپولیس دایدوک است. 30 موسسه با بودجه دولتی، شش دانشگاه، بیش از 400 مرکز تحقیق و توسعه شرکتی و بیش از 1200 شرکت فناوری پیشرفته در این سایت قرار دارند. کسب وکارهای ریسک پذیر بیش از 94 درصد از کل شرکت ها را تشکیل می دهند. مراحل گسترش فضایی ایننوپولیس دایدوک متشکل از تاسیس شهرک علمی دایدوک (1993-1973)، ایجاد نوآوری (1993-1997) تشکیل خوشه نوآوری (1998-2003) و مرحله رشد خوشه نوآوری (2004 تاکنون) است. در مجموع، مدل توسعه و تکامل ایننوپولیس دایدوک مشتمل بر مرحله اولیه (مدل پارک علمی)؛ مرحله توسعه (مدل تکنوپولیس) و مرحله بلوغ (مدل خوشه ای نوآوری) است

    کلید واژگان: پارک علمی, تکنوپولیس, خوشه نوآوری, ایننوپلیس دایدوک, کره جنوبی
    Hafez Mahdnejad*, Ahmad Zanganeh

    Innopolis Daedeok is a beacon of scientific excellence and technological innovation, serving as the nerve center of South Korea's research endeavors. By leveraging the presence of esteemed research institutions and universities, this hub has created a fertile ground for commercializing cutting-edge technologies. The research methodology employed is descriptive-analytical and developmental in nature. The findings indicate that Innopolis Daedeok is strategically divided into five distinct regions, spanning 27.7 square kilometers, to achieve its operational objectives. Notably, 11% of South Korea's Ph.D.-level researchers are affiliated with Innopolis Daedeok. Currently, a workforce of 22,000 researchers and employees is engaged in advanced research, with 10% of the country's research workforce concentrated in this hub. The spatial expansion of Innopolis Daedeok has unfolded in four stages: the establishment of the Daedeok Science Town (1973-1993), the creation of innovation (1993-1997), the formation of an innovation cluster (1998-2003), and the growth stage of the innovation cluster (2004 to present). This evolution has enabled Innopolis Daedeok to become a global innovation hub, with a unique triple helix model of government, industry, and academia collaboration. The development and evolution model of Innopolis Daedeok is characterized by three distinct stages: the initial stage (science park model), the development stage (technopolis model), and the maturity stage (innovation cluster model). This model serves as a benchmark for other innovation hubs, highlighting the importance of strategic planning, collaboration, and investment in research and development.

    Keywords: Science Park, Technopolis, Innovation Cluster, Daedeok Innopolis, South Korea
  • عباس جهان آبادیان، یاسر کهرازه*، پرویزرضا میرلطفی

    عوامل و محرک های موثر بر همگرایی و واگرایی که در تعیین چگونگی و کیفیت انسجام ملی نقش عمدهای دارند، مفاهیمی منفک از هم نیستند، بلکه متغیرهایی هستند که دارای پیوندی معکوس و متاثر از هم می باشند که شناسایی و تحلیل آن ها نقش و تاثیر مهمی بر همگرائی و انسجام ملی و در نتیجه تامین امنیت کشور دارد. با توجه به اهمیت این موضوع پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل عوامل و محرک-های موثر بر همگرائی و انسجام ملی در جنوب شرق کشور انجام گرفته است. در همین راستا، مقاله حاضر که به لحاظ هدف بنیادی و اطلاعات آن به روش کتابخانه ای و اسنادی فراهم آمده است در پی پاسخ به این سوال بوده است که مهم ترین عوامل و محرک های موثر بر همگرائی و انسجام ملی قوم بلوچ در جنوب شرق کشور کدم اند؟ یافته های پژوهش نشان داد که عوامل مختلفی بر همگرایی و واگرایی قوم بلوچ در استان سیستان و بلوچستان اثرگذار هستند، این عوامل را می توان به دو دسته عوامل و محرک های داخلی و خارجی دسته بندی نمود. نتایج تحقیق نشان داد که اعتماد متقابل-رضایت مندی مردم، تمرکززدایی و تجمع زدایی صنایع و مراکز تصمیم گیری، تقویت هویت قومی در راستای هویت ملی، ظرفیت های اسناد بالادستی و نقش آن ها در انسجام ملی، پیوستگی تاریخی بلوچ و استان سیستان و بلوچستان با ایران، آداب ورسوم اجتماعی مشترک، نقش موثر و مثبت نخبگان قومی و ملی این قوم و استان را می توان به عنوان مهم ترین عوامل داخلی و گسترش فرامرزی قوم بلوچ در جنوب شرق کشور و کانونیت فرهنگی قوم بلوچ در جنوب شرق ایران، سیاست تنش زدایی منطقه ای، ارتباطات اقتصادی تاریخی تجاری با کشورهای هم جوار و رواج بازارچه های مرزی امروزی با کشورهای افغانستان و پاکستان مهم ترین عوامل و محرک های خارجی موثر بر همگرائی و انسجام ملی قوم بلوچ در استان سیستان و بلوچستان و در جنوب شرق کشور می باشند

    کلید واژگان: امنیت, انسجام ملی, همگرایی, قوم بلوچ, جنوب شرق ایران
    Abas Jahan Abadian, Yaser Kahrazeh*, Parviz Reza Mirlotfi

    Factors and stimuli that influence convergence and divergence play a crucial role in determining the process and quality of national cohesion. These factors and stimuli are not synonymous; rather, they are interconnected and mutually influential variables. Understanding the impact of convergence and national cohesion on overall security is of utmost importance. This study aims to investigate and analyze the factors and stimuli that affect national convergence and cohesion in the southeastern region of the country. Similarly, this article seeks to address the fundamental question of the primary factors and stimuli that influence convergence and cohesion among the Baloch people in the southeast. The research findings indicate that various factors significantly impact the convergence and divergence of the Baloch people in the Sistan and Baluchestan province. These factors can be classified into two categories: internal and external stimuli. The study underscores the significance of factors such as mutual trust, decentralization, concentration of industries and decision-making centers, strengthening ethnic identity in alignment with national identity, the role of historical documents in promoting national cohesion, the cultural center of the Baloch people in southeastern Iran, common social customs, and the positive influence of ethnic and national elites. Additionally, the study recognizes the influence of regional political tensions, historical economic ties with neighboring countries, and the prevalence of border markets with Afghanistan and Pakistan as significant factors that shape convergence, divergence, and national cohesion among the Baloch people in the Sistan and Baluchestan province in the southeast of the country.

    Keywords: Security, National Cohesion, Convergence, Baluchi People, Southeastern Iran
  • محمدرضا گودرزی*، مریم صباغ زاده، امیررضا رجب پور نیکنام

    در مناطق خشک و نیمه خشک آب زیرزمینی دارای اهمیت بیشتری نسبت به آب سطحی برای انسان ها و اکوسیستم ها می باشد. فرونشست زمین ناشی از پمپاژ و استفاده بی رویه از آب های زیرزمینی در یک منطقه است. زمانی که مقادیر برداشت با بارندگی جبران نشود، خساراتی مانند شکست جاده ها، تخریب مناطق مسکونی، خطوط راه آهن و لوله گذاری های آب و گاز به همراه دارد. دشت یزد-اردکان یکی از دشت های مهم استان یزد می باشد که 75 درصد تراکم جمعیتی استان و بیشترین مراکز صنعتی را به خود اختصاص داده است، به علاوه دشت مذکور به دلیل افت شدید سطح آب زیرزمینی توسط وزارت نیرو ممنوعه اعلام شده است. در این مطالعه با استفاده از 4 تصویر SLC باند C ماهواره سنتینل-1 و روش تداخل سنجی تفاضلی راداری مقدار فرونشست در سال های 2017 تا 2021 به دست آمد و با هم مقایسه شد. مقدار بیشینه فرونشست در سال2017، 13 سانتی متر و در سال های 2020 و 2021، 9 سانتی متر به دست آمد که این مقدار مربوط به منطقه شمسی در محدوده بین میبد و اردکان است. همچنین برای اطمینان از نتایج حاصل از تصاویر ماهواره ای به مقایسه آن ها با نتایج روش ترازیابی دقیق که توسط سازمان نقشه برداری کشور صورت گرفته بود، پرداخته شد. بر طبق نتایج، تصاویر سنتینل از قابلیت خوبی برای تخمین میزان فرونشست برخوردار هستند. با توجه به بررسی آمار مصرف و برداشت آب زیرزمینی در سال های اخیر، دلایل احتمالی کاهش فرونشست در منطقه موردمطالعه را می توان اقدامات مدیریتی انجام شده مانند انتقال آب به این حوضه، تغییر در شیوه های کشاورزی و کاهش برداشت آب زیرزمینی نسبت به سال های قبل در این منطقه بیان کرد

    کلید واژگان: تداخل سنجی تفاضلی راداری, فرونشست, SNAP, تداخل نگاشت
    Mohammadreza Goodarzi*, Maryam Sabaghzadeh, Amirreza Rajabpour Niknam

    In arid and semi-arid regions, groundwater is more important for humans and ecosystems than surface water. Land subsidence is caused by the pumping and uncontrolled use of groundwater in an area. When the extracted quantities are not replenished by rainfall, it leads to damages such as road failures, destruction of residential areas, railways, as well as water and gas pipelines. The Yazd-Ardakan plain is one of the main plains in Yazd province, hosting 75% of the province's population density and most industrial centers. Additionally, this plain has been subjected to a ban by the Ministry of Energy due to a sharp decline in groundwater levels. This study aimed to quantify and compare the extent of subsidence using four Synthetic Aperture Radar (SAR) images of the C-band from the Sentinel-1 satellite and the radar differential interferometry method from 2017 to 2021. The maximum subsidence recorded in 2017 was 13 cm, while in 2020 and 2021, it decreased to 9 cm, primarily concentrated in the Shamsi region between Meybod and Ardakan. Furthermore, to validate the satellite-derived results, they were compared with those obtained through accurate leveling methods conducted by the Iran National Cartographic Center. The study revealed that Sentinel images exhibit a strong capability to estimate the extent of subsidence. Considering the examination of groundwater consumption and depletion statistics in recent years, potential reasons for the reduction in subsidence in the study area could be attributed to management measures such as water transfer to this basin, alterations in agricultural practices, and a decrease in groundwater depletion compared to previous years in this region.

    Keywords: Dinsar, Subsidence, SNAP, Interferogram
  • شهریور روستایی، رحیم حیدری چیانه، ایوب ذوقی*

    وقوع زلزله و تلفات و آسیب های ناشی از آن همواره به عنوان تهدیدی جدی برای شهر، ساکنان و دارایی ها، برنامه ریزان و مدیران شهری را بر آن داشته، تا با ارایه راه حل های منطقی و علمی، به ایمن سازی شهرها مبادرت ورزند. ایمن سازی شهر در مقابل زلزله فقط با ایجاد سازه های مستحکم عملی نخواهد شد و باید با بهینه سازی کاربری اراضی شهری در مسیر کاهش آسیب پذیری شهری گام برداشت. هدف از این پژوهش تعیین پهنه های بهینه شهری به منظور توسعه شهر با هدف کاهش آسیب پذیری شهر سنندج می باشد. برای این منظور از روش KNN به عنوان یک مدل با دقت نسبتا بالا جهت ارزیابی کاربری اراضی بهینه شهر سنندج با تاکید بر خطر زلزله استفاده شده است. آنچه از خروجی مدل به دست آمده نشان می دهد، که حدود 32 درصد از مساحت شهر در وضعیت بهینه قرار گرفته و منطقه 2 با 42.78 درصد معادل 406 هکتار و منطقه 4 با 50.85 درصد معادل 658 هکتار شرایط بهینه ای را برای توسعه شهر در راستای کاهش آسیب پذیری شهری و افزایش بهینگی کاربری های شهری ارایه می دهند. وضعیت کلی شهر از لحاظ بهینگی مناسب نبوده و محلات واقع در مناطق 1 و 2 با توجه به تراکم بالای جمعیتی و مسکونی، نفوذپذیری بسیار پایین و سازگاری پایین کاربری ها، در وضعیت نامناسب و بسیار نامناسب قرار دارند. در ارزیابی مدل، مقدار سطح زیر منحنی عدد 0.951 به دست آمده، که حاکی از عملکرد بسیار مطلوب مدل در بررسی موضوع است.

    کلید واژگان: بهینه سازی کاربری اراضی شهری, زلزله, الگوریتم KNN, آسیب پذیری شهری, سنندج
    Shahrivar Rostaei, Rahim Heydari Chyaneh, Ayoub Zoghi*

    The occurrence of earthquakes and the losses and damages caused by it have always imposed a serious threat to the city, residents and assets, so that it has made planners and city managers to provide logical and scientific solutions to make cities safer. Securing cities against earthquakes will not be achieved only by creating strong structures, and we must take steps to reduce urban vulnerability through optimizing urban land use. The purpose of this study is to determine the optimal urban areas for the development of the city with the aim of reducing the vulnerability of Sanandaj. For this purpose, KNN method has been used as a model with relatively high accuracy to evaluate the optimal land use of Sanandaj city with an emphasis on earthquake risk. The obtained model output shows that about 32% of the city area is in optimal condition and district 2 with 42.78% equivalent to 406 hectares and district 4 with 50.85% equivalent to 658 hectares provide an optimal condition for the development of the city, towards reducing urban vulnerability and increasing urban land use optimization. The general condition of the city is not suitable in terms of optimality and the neighborhoods located in districts 1 and 2 are in a very inappropriate condition due to high population and residential density, very poor permeability and low adaptation of land uses. In evaluating the model, the value of the area below the curve is 0.951, which indicates the desirable performance of the model in examining the subject.

    Keywords: Urban Land Use Optimization, Earthquake, KNN Algorithm, Urban Vulnerability, Sanandaj
  • زینب مخیری، ابراهیم فتاحی*، رضا برنا

    برای انجام این پژوهش ابتدا داده های مشاهده ای بارش ماهانه سینوپتیک و هیدرومتریک از سازمان هواشناسی کشور و وزارت نیرو طی دوره 30 ساله (1976-2005) اخذ شد. برای بررسی چشم انداز تغییرات بارش در آینده، داده های تاریخی دوره (1976-2005) و داده های شبیه سازی شده اقلیمی دوره (2050-2021) با استفاده از دو مدل GFDL-CM3)، (CSIRO-Mk3.6 ازسری مدل های (CMIP5) و طبق 4 سناریوی RCP2.6)، RCP4.5، RCP6 و RCP8.5 که با قدرت تفکیک مکانی 5/0*5/0 با روش BCSD در دسترس می باشند استفاده شده است. برای اصلاح اریبی موجود در برون داد مدل های مذکور، استراتژی Mean-based (MB)) بکار رفته است. نتایج عملکرد مدل های AOGCM نشان داد برای شبیه سازی بارش در حوضه کارون بزرگ ضریب خطای مدل CSIRO-Mk3.6 کمتر از مدل GFDL-CM3 بوده است. میانگین بارش آتی (2021-2050) در کل حوضه نسبت به میانگین بارش مشاهداتی در طول دوره آماری 1976-2005 نشان می دهد، در هر دو مدل و سناریوها در دو حوضه از نظر مقدار و مساحت پهنه بارشی در حال کاهش محسوس است. بیشینه بارش ها در حوضه کارون بزرگ در تمامی سناریوها و مدل ها در شرق حوضه متمرکز بوده است. بیشترین بارش را مناطق کوهپایه ای مرکزی دریافت کرده است. کمترین دریافت بارش جنوب غرب و جنوب شرق است. نتایج نهایی پژوهش حاضر 83-116 میلی متر کاهش بارش نسبت به میانگین مشاهداتی حوضه کارون بزرگ پیش بینی می شود. هردو مدل ارائه شده، بیشترین کاهش بارش حوضه کارون بزرگ دو سناریوی rcp4.5 و rcp2.6 پیش بینی می شود.

    کلید واژگان: پیش بینی, CM3, CSIRO, بارش, حوزه کارون بزرگ
    Zeinab Mokhayeri, Ebrahim Fatahi*, Reza Borna

    To conduct this research, data on monthly synoptic and hydrometric precipitation observations from the National Meteorological Organization and the Ministry of Energy were obtained for a 30-year period (1976-2005). To assess future changes in rainfall, historical data from the period (1976-2005) and simulated climate data from the period (2021-2050) using two models (CM3 and CSIRO-Mk3.6) from the CMIP5 series were used. These simulations were based on four scenarios (RCP2.6, RCP4.5, RCP6, and RCP8.5) with a spatial resolution of 0.5 x 0.5 using the BCSD method. A mean-based (MB) strategy was employed to correct any bias in the model outputs.  The results of the AOGCM models indicated that the CSIRO-Mk3.6 model had a lower error coefficient than the GFDL-CM3 model when simulating precipitation in the Large Karoun case. The average future rainfall (2021-2050) across the entire basin, compared to the average observed rainfall during the statistical period of 1976-2005, exhibited a significant decrease in both the amount and extent of precipitation in both basins for all models and scenarios. In the Great Karoun Basin, heavy rains were consistently concentrated east of the basin across all scenarios and models, with the central foothills experiencing the highest rainfall and the southwest and southeast regions receiving the lowest amounts.  The findings of this study estimate rainfall to range between 83-116 mm, with the highest rainfall expected in the Greater Karoun Basin under the rcp4.5 and rcp2.6 scenarios for both models.

    Keywords: Forecasting, CM3, CSIRO, Precipitation, Large Karoon Basin
  • اسماعیل نجفی، ابوالفضل فرجی منفرد*، مهدی احمدی

    گسترش مناطق کوهستانی و بیابانی در سرزمین ایران، سبب شده تا پدیده های شناخته شده ژئومورفولوژیکی نیز، رخنمون نماید. مخروط افکنه از جمله این پدیده هایی هستند که در مناطق مختلف پراکنش یافته اند. شناسایی عوامل به وجود آورنده و آگاهی از تاثیرات آن ها می تواند انسان را در کنترل و محدود نمودن برخی از مخاطرات طبیعی و همچنین آمایش بهینه سرزمین کمک کند. در این پژوهش سعی شد از طریق بررسی شواهد موجود مخروط افکنه ها به ارزیابی وضعیت فعالیت های تکتونیکی در جنوب دامنه های رشته کوه خرقان در شمال شرق استان همدان پرداخته شود؛ بنابراین در ابتدا روند گسترش مخروط افکنه های منطقه (متشکل از دو مخروط افکنه گوزل دره و کرفس و چندین مخروط افکنه کوچک) با استفاده از نقشه ها و نرم افزارهای مختلف ترسیم شد، سپس به ارزیابی شواهد موجود در خصوص فعالیت تکتونیک پرداخته شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که در بعضی از قسمت ها تکتونیک فعال (مثل قسمت شرقی مخروط افکنه گوزل دره) و در بعضی مناطق غیرفعال (الگوی قرارگیری مخروط افکنه های کوچک در محدوده بین مخروط کرفس و گوزل دره) است. شواهد دیگر در بستر و حاشیه مخروط افکنه گوزل نشان از تغییرات زمین ساختی در اثر فعالیت گسل های فعال در قسمت شرقی منطقه است که الگوی حرکت آبراهه های را در بستر رودخانه تغییر داده و منجر به تخریب و کاوش قسمت های کناری رودخانه شده است. همچنین الگوی زهکشی و عمق برش در سطوح مخروط ‍ افکنه ها از وجود فعالیت نسبی زمین ساخت در مخروط افکنه ها است. جایگاه های تهیه شده نشان از دوره های آرام و فعال در دوره های مختلف زمین شناسی در منطقه موردمطالعه است. به طوری که ابتدا با یک دوره آرام طولانی مدت شروع و سپس جنبش های زمین ساخت فعالیت کرده و در ادامه با نوسان هایی ادامه پیداکرده است

    کلید واژگان: مخروط افکنه, تکتونیک, شواهد ژئومورفولوژی, رشته کوه خرقان
    Esmaeil Najafi, Abolfazl Faraji Monfared*, Mehdi Ahmadi

    The extent of mountainous and desert areas in Iran has caused the emergence of well-known geomorphological phenomena. Alluvial fans are landforms found in various locations. Identifying and evaluating their impacts can be valuable for natural hazard management and land use planning. In this study an attempt hs been made  to evaluate the status of tectonic activities in the south of the slopes of the Kharqan mountain range in the northeast of Hamedan province. Different maps were utilized to examine the development process of alluvial fans and present evidence of tectonic activity, including the Gozal Valley, Karafs, and several smaller alluvial fans. The findings of this study revealed that tectonic activity in the Gozal Valley cone remains active, while the alluvial fans located between the Gozal Valley are inactive. Further evidence in the bed of the Gozal Valley cones suggests tectonic changes caused by fault activity, resulting in the alteration of the riverbed's drainage pattern and subsequent destruction and erosion of the surrounding areas. Additionally, changes in drainage patterns and sediment depth on the surface of alluvial fans can be attributed to tectonic activities within these fans. Geological logs illustrate both prolonged, slow periods and active periods during various geological eras in the study area. Ultimately, tectonic activity initiated with a lengthy, sluggish phase, followed by continued tectonic activities and fluctuations.

    Keywords: Alluvial Fans, Tectonics, Geomorphological Evidence, Kharqan Mountain
  • سیروس احمدی نوحدانی*، عزیز نصیرزاده، ریحانه صالح آبادی

    زمانی که امپراتوری ها و کشورهای بزرگ افول می کنند، دلایل مختلفی برای آن وجود دارد که میان آن ها ارتباط وجود دارد. امپراتوری به عنوان یک قدرت نظم دهنده در جهان محسوب می گردد که با مطالعه تاریخ می توان پی به وجود چندین امپراتوری مهم در دورانهای مختلف برد. باتوجه به اینکه امپراتوری در ارتباط با دانش ژئوپلیتیک و مفاهیم تشکیل دهنده آن (قدرت، سیاست و فضا) قرار دارد بنابراین از این منظر می تواند مورد بررسی و کاوش قرار گیرد. هدف از این پژوهش تحلیل ژئوپلیتیکی فروپاشی امپراتوریها است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از روش میدانی درصدد بررسی عوامل ژئوپلیتیکی فروپاشی امپراتوری ها (پارس، رم، بیزانس، عثمانی، بریتانیا، روسیه، اسپانیا و عرب) است. جامعه آماری 50 نفر از متخصصین و خبرگان در حوزه مطالعات ژئوپلیتیکی می باشند. برای آزمون مدل مفهومی تحقیق از روش دیمتل بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد متغیرهایی مانند بی کفایتی و هوسرانی حاکمان، فروپاشی اقتصاد داخلی، فزونی خواهی و فساد دولت مردان، ستمگری و برده داری، شورش های داخلی و... نشان دهنده تعامل بالا و ارتباط سیستمی قوی با سایر متغیرها هستند. یعنی مادامی که کشوری از منظر نیروی انسانی و حکمروایی با این چالش ها مواجه شده است نتوانسته است در برابر سایر مشکلات ناشی از این عوامل دوام آورد و این عوامل زمینه ساز بروز بحران و فروپاشی امپراتوری گردیده است.

    کلید واژگان: تحلیل, ژئوپلیتیک, فروپاشی, امپراتوری
    Syrous Ahmadi Nohdani*, Aziz Nasirzade, Reyhane Salehabadi

    When empires and great nations decline, there are many interrelated reasons involved in. Empires are considered to be powerful entities in the world, and via historical surveys, one can identify several important empires that have existed in different eras. Geopolitical knowledge and its constituent concepts (power, politics, and space) are closely associated with empires and can be explored from this perspective. The aim of this research is to conduct a geopolitical investigation of the collapse of empires. The research deal with the geopolitical factors contributing to the collapse of empires such as Persia, Rome, Byzantium, Ottoman, Britain, Russia, Spain, and Arab countries, using a descriptive-analytical method and field research. The statistical population consists of 50 specialists and experts in the field of geopolitical studies. The Dimtel method has been utilized to test the conceptual model of the research. The findings demonstrate that variables such as the incompetence and capriciousness of rulers, the collapse of the domestic economy, the extravagance and corruption of the governing class, oppression and slavery, and internal rebellions have a high level of interaction and a strong systemic connection with other variables. In other words, when a country faces these challenges in terms of its leadership and governance, it becomes unable to effectively address other problems caused by these factors, leading to a crisis and the eventual collapse of the empire.

    Keywords: Analysis, Geopolitics, Collapse, Empire
  • احمد پوراحمد*، علی صابری

    راهبرد توسعه شهری برنامه ای نوین است که امروزه در بسیاری از شهرهای جهان و برخی شهرهای ایران به منظور بهبود کیفیت زندگی، کاهش فقر، توسعه پایدار و ایجاد حکمروایی خوب شهری با رویکردی مشارکتی اجرا می شود.هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه ابعاد راهبرد توسعه شهری از نظر شهروندان و مدیران شهری است. پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش مدیران و کارکنان حوزه مدیریت شهری و شهروندان شهر یاسوج است. حجم نمونه براساس فرمول کوکران برای شهروندان 384 نفر و برای مدیران 30 نفر برآورد گردید. برای تحلیل پژوهش از آزمون های تی تک نمونه ای، تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون خطی چندمتغیره استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد از نظر شهروندان ابعاد راهبرد توسعه شهری وضعیت مناسبی ندارند، در حالی که مدیران شهری رضایت نسبی از وضعیت این ابعاد دارند. به طوری که با توجه به آمار توصیفی و آزمون تی، میانگین کل ابعاد راهبرد توسعه شهری از نظر شهروندان 1.88 و از دید مسئولان شهری 2.98 است. علاوه براین، میزان رضایت از ابعاد پژوهش بین دو گروه تفاوت قابل توجهی دارد؛ نتایج رگرسیون خطی نشان داد از دید شهروندان ابعاد بانکی بودن با ضریب 0.413 و  قابلیت زندگی با ضریب 0.167 دارای بیش ترین و کم ترین میزان اهمیت هستند. در حالی که از دید مدیران شهری، ابعاد قابلیت زندگی و حکمروایی خوب با ضریب 0.373 و 0.112 بیش ترین و کمترین اهمیت را دارند. در نهایت نتایج پژوهش حاضر می تواند درک بهتری برای مدیران شهری فراهم کند تا در تصمیم گیری ها و ارائه مناسب تر خدمات عملکرد بهتری داشته باشند.

    کلید واژگان: راهبرد توسعه شهری, رویکرد مشارکتی, یاسوج, شهروندان, مدیران
    Ahmad Poorahmed*, Ali Saberi

    The city development strategy(CDS) is a novel initiative that is currently being implemented in numerous cities worldwide, including several in Iran. Its primary objectives are to enhance the quality of life, combat poverty, promote sustainable development, and foster effective urban management through a participatory approach. The purpose of this study is to examine and compare the perceptions of residents and municipal administrators regarding various aspects of the urban development plan. This study is characterized as descriptive-analytical. The statistical population comprises managers, employees of urban management, and citizens in Yasouj city. The sample size was estimated to be 384 for citizens and 30 for managers using Cochran's method. One-sample t-test, independent t-test, one-way analysis of variance(ANOVA) and multivariate linear regression were used to analyze sample data. The findings of the study reveal that while municipal administrators are generally content with the current state of these dimensions, residents believe that these elements of the urban development plan are not satisfactory. The descriptive statistics and the t-test demonstrate that the overall mean of the urban development plan dimensions is 1.88 from the people's perspective and 2.98 from the viewpoint of urban administrators. Furthermore, the level of satisfaction with the research's dimensions significantly differs between the two groups. The linear regression analysis indicates that, according to the people's perspective, the dimensions of bankability and the ability to live comfortably hold the highest and lowest significance, with coefficients of 0.413 and 0.167, respectively. However, from the perspective of city managers, the dimensions of livability and good governance are the most and least significant, with coefficients of 0.373 and 0.112, respectively. Ultimately, the findings of this study can assist urban managers in making more informed decisions and delivering services that better align with the needs of the community.

    Keywords: Urban Development Strategy, Participatory Approach, Yasouj, Citizens, Managers
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال