جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "institutional capacity" در نشریات گروه "جغرافیا"
تکرار جستجوی کلیدواژه «institutional capacity» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
ظرفیت نهادی به عنوان عاملی مهم، نقشی بسترآفرین در تحقق شهرهای هوشمند دارد؛ بنابراین هدف از این مطالعه، ارزیابی وضعیت فعلی ظرفیت نهادی برای تحقق شهر هوشمند در کلان شهر اهواز و رتبه بندی شاخص های آن بوده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از جهت روش انجام، توصیفی-تحلیلی است که در سنجش وضعیت مولفه ها، از نظرکارشناسان سازمان هایی که در جریان هوشمندسازی کلان شهر اهواز دخیل بوده یا در آینده دخیل خواهند شد، به عنوان جامعه آماری انتخاب شد. درنهایت نیز 380 پرسشنامه توسط جامعه آماری تکمیل شد که با روش نمونه گیری گلوله برفی و شبکه ای نظارت شده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه پنج درجه ای لیکرت الکترونیکی مبتنی بر روش کیفی تحلیل محتوا است که درجهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری میانگین، t تک نمونه ای و رتبه بندی فریدمن با استفاده از نرم افزار SPSS بهره گرفته شده است. روایی صوری پرسشنامه با نظر استادان و روایی محتوایی با بهره گیری از ضریب نسبی روایی محتوا CV برابر با 78/0 و سندیت و قابلیت اتکای آن با ضریب هماهنگی کندال W تایید شد. براساس یافته های تحقیق، وضعیت ظرفیت نهادی تحقق شهر هوشمند در کلان شهر اهواز، مناسب نبوده و از این میان مولفه های پیرامونی و حکمروایی هوشمند در مقایسه با سایر مولفه ها، در وضعیت نازل تری قرار دارند. از میان معیارها نیز اراده قاطع نهادهای نفتی، اراده قاطع دولت، بهره گیری از ICT در حفاظت محیط زیست، بهره گیری از ICT درجهت حل آلودگی های محیطی و در انتهای لیست، شفافیت در مدیریت قرار گرفتند.
کلید واژگان: اهواز, شهر هوشمند, ظرفیت نهادی, نهادInstitutional capacity, as an important factor, plays a bedrock role in the realization of smart cities. Therefore, the purpose of this study was to evaluate the current status of institutional capacity for the realization of a smart city in the metropolis of Ahvaz and ranking its indicators. The present study is a descriptive-analytical purpose in terms of applied purpose and methodology. In assessing the status of the components, it was selected as a statistical population by the experts of organizations that are involved in the smartening of Ahvaz metropolis or will be involved in the future; Finally, 380 questionnaires were completed by the statistical community; Which were selected by snowball sampling and supervised network. Data collection tool is a five-point electronic Likert questionnaire based on qualitative content analysis method; In order to analyze the data, mean statistical tests, one-sample t-test and Friedman ranking were used using SPSS software. Formal validity of the questionnaire with the opinion of professors and content validity using the relative content validity coefficient of CV equal to 0.78; And its authenticity and reliability were confirmed by Kendall coefficient W. According to the research findings, the status of the institutional capacity for the realization of a smart city in the metropolis of Ahvaz is not appropriate, and among these, the peripheral components and smart governance are in a lower situation compared to other components.
Keywords: Ahvaz, Smart City, institutional capacity, institution -
در سه دهه اخیر، کاربست ظرفیت نهادی در تحقق توسعه پایدار فضاهای شهری و پیراشهری در راس برنامه ریزی های توسعه ای کشورهای جهان درآمده، با این حال در کشورهای کمتر توسعه یافته ای همچون ایران این مهم مورد غفلت واقع شده است. این نهادها به عنوان کارگزاران توسعه نقش بی بدیلی در تحولات فضایی در مقیاس سرزمینی دارند که در این پژوهش شهرستان بجنورد مورد مطالعه قرار گرفته تا ابتدا ظرفیت نهادهای متولی توسعه در آن ارزیابی گردد و سپس میزان اثرگذاری این ظرفیت ها بر روند و نهادینگی توسعه پایدار منطقه ای تحلیل گردد. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان نهادها تشکیل می دهد که آگاهی و دانش بیشتری نسبت به ظرفیت نهادهای خود دارند و از میان آنان تعداد 400 نفر به صورت تصادفی مورد گزینش قرار گرفته اند. نتایج حاصله از طریق پرسشنامه محقق ساخت و با استفاده از آزمونT-testتک نمونه ای مستقل نشان می دهد که ظرفیت نهادی شهرستان بجنورد در تمامی گویه ها مجموعا با میانگین 2.63 در سطح پایینی قرار دارد و هیچ کدام از مولفه ها به حد متوسط 3 دست نیافته اند. به همین ترتیب، این مولفه ها نتوانسته اند اثر مثبتی بر توسعه پایدار شهری-منطقه ای داشته باشند به طوری که بیشترین اثرگذاری مربوط به مولفه "منابع حیاتی" با امتیاز 2.78 و کمترین اثرگذاری مربوط به مولفه "منابع مادی و فیزیکی" با امتیاز 2.36 است. در نهایت پیشنهاداتی همچون بهره گیری از نیروهای متخصص در حوزه های مرتبط با دانش آنان و جلوگیری از اتلاف سرمایه های انسانی در برابر فعالیت های غیرتخصصی ارایه شده است.
کلید واژگان: ظرفیت نهادی, توسعه پایدار, فضاهای پیراشهری, بجنوردIn the last three decades, the use of institutional capacity to achieve urban-regional development has become at the forefront of the development plans of the countries of the world, however, this has been neglected in less developed countries such as Iran. These institutions, as actors of development, play an important role in spatial developments on a territorial scale In this study, the city of Bojnourd has been studied to first assess the capacity of institutions in it and then to analyze the impact of these capacities on the process and institutionalization of regional development. The statistical population of this study consists of employees of institutions who have more awareness and knowledge than the capacity of their institutions and 400 of them were randomly selected. The results obtained through a questionnaire and using a single independent sample T-test show that the institutional capacity of Bojnourd city in all items with a total of 2.63 is at a low level. And none of the components have reached the average of 3. Similarly, these components have not been able to have a positive effect on regional development, with the highest impact on the "vital resources" component at 2.78 points and the lowest impact on the "material and physical resources" component at 2.36 points. Finally, it is suggested to use specialized forces in areas related to their knowledge and to prevent the loss of human capital against non-specialist activities.
Keywords: Institutional Capacity, Development, Bojnourd -
پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش ظرفیت نهادی در رقابت پذیری شهرهای میانی زنجان و سنندج به نگارش درآمده تا، علاوه بر ارزیابی وضعیت این شهرها به لحاظ ظرفیت نهادی در رقابت پذیری شهری، میزان اثرگذاری ظرفیت نهادی بر رقابت پذیری آنها را تعیین کند. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری داده ها به صورت میدانی با استفاده از تکنیک پرسشنامه بوده است؛ بدین ترتیب، داده های تحقیق از دو گروه جامعه آماری یعنی نهادها(مسئولان) و مراجعه کنندگان(مردم) جمع آوری و برای تحلیل داده ها از نرم افزارهایSPSSوLisrelاستفاده شده است. روش نمونه گیری نهادها غیرتصادفی وهدفمند ومردم به صورت تصادفی بوده است. براساس نتایج پژوهش، وضعیت ظرفیت نهادی در رقابت پذیری شهرهای زنجان وسنندج، براساس نظر هردو گروه، وضعیت قابل قبولی نیست؛ به گونه ای که، ازنظر مسئولان، شهرزنجان با ارزش عددی87/2 و سنندج با 91/2 و از نظر مردم زنجان با ارزش02/3 و سنندج با 82/2 از لحاظ ظرفیت نهادی در سطح کلی دروضعیت نامناسبی قرار گرفته اند؛ در این میان، در هر دوشهر، شاخص «سرمایه انسانی» بیشترین ارزش را به خود اختصاص داده و مولفه«توانایی نهادی» نیز در شهرهای زنجان(02/3) و سنندج(08/3) به عنوان موثرترین مولفه ظرفیت نهادی در رقابت پذیری شهری تعیین شده است. درنهایت، ارزیابی میزان تاثیرگذاری متغیر مستقل بر متغیروابسته درمدل معادلات ساختاری، علاوه بر تایید معناداری رابطه دو متغیر، تاثیر ظرفیت نهادی بر رقابت پذیری شهری را درسطحی بالا با ارزش عددی98/11 پذیرفته که این امر نشاندهنده تاثیر «بسیار بالای ظرفیت نهادی بر رقابت پذیری شهری» است. بنابراین، برمبنای نتایج پژوهش حاضر، تاثیر بسیار بالای ظرفیت سازی در امورشهری به طور عام و رقابت پذیری شهری بهطور خاص نمایان میشود.
کلید واژگان: رقابت پذیری شهری, زنجان, سنندج, شهرهای میانی, ظرفیت نهادیStudies by the World Bank and the United Nations emphasize the importance of capacity building and institutional capacity, development based on competitiveness requires the existence of efficient institutions, And argue that urban levels lacking efficient and appropriate institutions demonstrate low competitiveness to achieve a reasonable level of development, And in the absence of appropriate institutions, even the most appropriate and reasonable policies of competitiveness would not yield desirable results. Today, in the context of institutional capacity and institutional approach to development in the general notion and urban competitiveness in a particular sense, significant importance has been valued to the institutional capacities existing at these levels. Focusing on capacity building and institutional capacity discussions within an institutional approach can play an important role in cities, especially the central cities of the country, By enhancing their competitiveness, they will eliminate many existing and future issues in metropolises and major cities of the country. And by redistributing pressure on the metropolitan system of the country, it will reduce urban issues. The present study aims to explain the role of institutional capacity in the competitiveness of the central cities of Zanjan and Sanandaj in order to determine in the first stage the status of both Zanjan and Sanandaj in terms of institutional capacity in urban competitiveness, and Then to evaluate the effect of institutional capacity on urban competitiveness in the studied cities using the structural equation models Therefore, the purpose of the study raised the following questions: • What is the level of institutional capacity in the competitiveness of the central cities of Zanjan and Sanandaj? • Which of the components of institutional capacity has the most impact on the competitiveness of the central cities of Zanjan and Sanandaj? • How effective is institutional capacity in the competitiveness of the central cities of Zanjan and Sanandaj? Method The present research is based on the objective, applied and in terms of method and nature, an analytical descriptive. The data collection method was based on a survey method (questionnaire). Validity and fit of the questionnaire were done using a confirmatory factor analysis in lisrel software. The statistical population of the study consisted of two groups of authorities and people (referring to municipal offices) in Zanjan and Sanandaj. Using the Cochran formula, the population size of the sample is 760 people (380 questionnaires for each city). Also, the statistical community for the group is 260 people, each with 130 people. Sampling method of the citizens group, random sampling and the authorities was non-random and purposeful. Data analysis was performed in SPSS and Lisrel softwares. In the first stage, to clarify the status of institutional capacity indicators in urban competitiveness, the data was analyzed and the status of each indicator of institutional capacity in different cities of Sanandaj and Zanjan and for both the specified respondents and authorities were determined. In the next step, the most important factor influencing institutional capacity in urban competitiveness was defined. Finally, to investigate the effect of institutional capacity on urban competitiveness, it has been evaluated by the triple and quadruple components of urban competitiveness. Discussion In the research findings, descriptive findings were first analyzed and factors such as age, gender, education, employment rate and residence were investigated. In the next step, in order to investigate the current status of cities in Zanjan and Sanandaj in terms of institutional capacity, the average was used which indicate mentioned cities were not in desirable condition. It is important to determine which institutional capacity factors could play a very important role in urban competitiveness. and accordingly. it was determined that institutional capacity is the most important factor in this case. To investigate and answer to the third question, the impact of institutional capacity on urban competitiveness was measured in a structural equation model, and the model showed a very favorable fit, so that its significant confirmation of effect was appropriate. Result The results show that the status of institutional capacity in urban competitiveness in both Sanandaj and Zanjan does not show acceptable status; the Zanjan city with a value of 2.87 and Sanandaj with a numerical value of 2.91 are considered to be lower than the average in terms of institutional capacity in the general level. In both cities, the index of "human capital" has the highest numerical value, and subsequently, the intra-institutional relationships (Zanjan) and the collective capacity of institutions (Sanandaj) have the lowest possible mean. In relation to the population questionnaire, the total institutional capacity for Zanjan city was 3.02 and for Sanandaj 2.82, and it has not been evaluated at acceptable level. The results of structural equation model showed that institutional capacity indices in each group have a significant but different relationship; As the relationship has a negative impact level and in some other factors, it tends to be negative in the remaining cases, indicating a lack of positive impact on institutional capacity indicators. The results of measuring the impact of institutional capacity components on urban competitiveness showed that in Zanjan only the component of institutional capability (3.02) and in Sanandaj, the institutional capacity components (3.08) and appropriate legal arrangements (3.02) have been above average. Assessing the impact of institutional capacity on the competitiveness of the central cities of Zanjan and Sanandaj in the structural equation model, in addition to the significance of the relationship between institutional capacity and urban competitiveness, The impact of the variable institutional capacity on urban competitiveness is accepted at a high level with a numerical value of 11.98 and reflects the "very high institutional capacity on urban competitiveness Following the conclusion of the high impact of institutional capacity on urban competitiveness, World Bank Studies, the Asian Development Bank and the UN Program also emphasize the existence of efficient, capable and diverse institutions, especially executive agencies, to advance the competitiveness of cities and development.
Keywords: institutional capacity, Urban Competitiveness, middle cities, Zanjan, Sanandaj -
آب گنجینه مشترک انسان ها و تخریب منابع آبی به منزله تخریب پایه های توسعه است. نگاهی نقادانه به سند چشم انداز و برنامه های فرادست شهری و منطقه ای، گویای این مهم است که نشانه هایی از تغییر تفکر سنتی به نگاه سیستمی در حوزه آب در حال تکوین است. با توجه به استانداردهای بین المللی، شهر بیرجند در زمره شهرهای حساس به آب قرار داشته است و بررسی ظرفیت نهادی آب درجهت بهبود عملکرد مدیریتی در محدوده مورد مطالعه حیاتی به نظر می رسد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی ظرفیت نهادی شهر بیرجند درخصوص مدیریت بهینه و یکپارچه منابع آب و همچنین ایجاد نظام حکمروایی شایسته آب و با نگاه کمی- کیفی، به لحاظ روش، تحلیلی- توصیفی و به لحاظ هدف، کاربردی است. به منظور گردآوری اطلاعات موردنیاز علاوه بر مطالعات اسنادی، تعداد 50 پرسشنامه نیز از سوی صاحب نظران حوزه شهری، آب، اعم از سیاست گذاران، مدیران و کارشناسان مجرب فنی و حقوقی آب در شهر بیرجند تکمیل شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار آماریSpss و Amos، با استفاده از مدل معادلات ساختاری، تحلیل عاملی و تحلیل مسیر، مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تحلیل یافته ها حاکی از آن است که رابطه سیاست و قوانین به صورت معناداری بر تقویت ظرفیت نهادی موثر است؛ در عین حال تقویت ظرفیت نهادی آب به بهبود و توسعه توان عملیاتی مدیریت آب وابسته است؛ بنابراین تشویق مشارکت بخش خصوصی، مشارکت کاربران و نظم در پاسخگویی و ذی حسابی کم ترین تاثیر و تمرکززدایی قوانین و استفاده از علوم و فناوری های جدید بیشترین تاثیر را درجهت تقویت ظرفیت نهادی آب در محدوده مورد مطالعه دارند؛ از این رو انجام اصلاحات نهادی آب درجهت افزایش کارآیی، بهره وری و توسعه عدالت توزیعی آب در شهر بیرجند ضروری بوده و راهبرد نهایی تحول مدیریت آب، تحریک اراده جمعی کنشگران در جهتی واحد برای دستیابی به حکمروایی شایسته آب است.
کلید واژگان: ظرفیت نهادی, حکمروایی آب, مدیریت شهری, بیرجندWater is a common treasure of humans, and the destruction of water resources is the destruction of the foundations of development. A critical look at the urban and regional overview and plans suggests that it is important to look at signs of a change from traditional thinking to a systemic look at the developing waters. According to the international standards, the city of Birjand is among the water sensitized cities and the assessment of water institutional capacity to improve management performance in the studied area seems critical. The present study is a quantitative and qualitative approach in terms of analytical-descriptive method and, accordingly, is an applied objective. In order to collect required information and documentary documents, 50 questionnaires were completed by the experts of the urban area, water, including policymakers, managers and experienced water and technical experts in the city of Birjand. The data were analyzed using SPSS and Amos statistical software, using structural equation modeling, analytical and analytical methods. The results of the analysis suggest that the relationship between politics and laws is significant in enhancing institutional capacity, while strengthening the institutional capacity of water to improve and develop the operational capacity of water management. Therefore, encouraging private sector participation, user participation and order in accountability and accountability The least impact and decentralization of laws and the use of new science and technology have the greatest impact on institutional capacity building in the study area. Hence, institutional reform of water is necessary to increase the efficiency, productivity and development of water distribution justice in Birjand, and the final strategy of water management change is to stimulate the collective will of the activists in a single direction in order to achieve a desirable water governance.
Keywords: institutional capacity, water governance, urban politics, Birjand -
برنامه ریزی و توسعه گردشگری از جمله مقوله هایی است که با توجه به ماهیت چندبعدی آن، نیازمند بهره گیری از توان تمامی عناصر بالقوه موجود است. یکی از عناصری که در توسعه و برنامه ریزی گردشگری نقش موثری دارد و بهره گیری از ظرفیت آن در جهت توسعه گردشگری پایدار شهری مغفول مانده است، نهادها و تشکل های مردم نهاد هستند. نهادهای محلی و یا تشکل های مردم نهاد به دلیل ماهیت داوطلبانه، مستقل، غیرانتفاعی و غیرسیاسی بودن فعالیت های شان، از اقبال گسترده ای در جلب مشارکت مردم برخوردارند.
با در نظر گرفتن اهمیت موضوع، این پژوهش با روش تحلیلی- توصیفی و بر اساس داده ها و اطلاعات حاصله از مطالعه منابع کتابخانه ای، اسناد و نوشته های مربوطه به بررسی، شناسایی و تحلیل ظرفیت نهادهای محلی بر توسعه گردشگری پایدار شهری می پردازد.
نتایج پژوهش نشان می دهد که ارتباط مستقیمی بین ظرفیت نهادی و سطح توسعه پایدار وجود دارد. نهادها و تشکل های مردم نهاد، به عنوان بازوان قدرتمند ارگان های دولتی و خصوصی از ظرفیت بالایی به خصوص در حوزه سیاستگذاری، برنامه ریزی و اجرای پروژه های گردشگری برخوردار می باشند. نهادهای مردمی به عنوان جایگزینی مناسب برای دولت می توانند نقش حفاظتی از میراث فرهنگی و جاذبه های گردشگری را بر عهده بگیرند. آنها می توانند از ظرفیت اعتمادسازی، مشارکتی و تعاملی خود استفاده نمایند و سرمایه گذاری کلانی را در راستای توسعه پایدار گردشگری به سمت عناصر و جاذبه های گردشگری شهری سوق دهند.کلید واژگان: نهاد, ظرفیت نهادی, گردشگری, توسعه پایدار, شهرPlanning and tourism development¡ including issue is due to its multidimensional nature necessitates the utilization of the potential of all the elements. One of the elements that use its capacity to develop sustainable tourism in the city has been neglected¡ are institutions and NGOs. Local institutions due to the nature of voluntary¡ independent¡ non-profit and nonpolitical nature of their activities have great potential in attracting people. The results showed that there is a direct link between institutional capacity and sustainable development. No society cannot function without the use of institutional capacity to take steps towards sustainable development. Institutions and NGOs are having great potential¡ especially in the area of policy making¡ planning and implementation of tourism projects. Public institutions as an affordable alternative to the government can to take over the role of cultural heritage protection and tourism. They can be confidence-building capacities¡ participatory and interactive use and sustainable development of tourism investment to propel the elements and attractions in the city.Keywords: institution, institutional capacity, tourism, sustainable development, city -
در طول دو دهه اخیر یعنی از سالهای اولیه دهه 1990، مفهومی عمده و مهم در چارچوب رویکرد نهادی به توسعه منطقهای ظهور یافته است که ظرفیت نهادی منطقه›ای می›باشد. این مفهوم شامل طیفی از مولفه ها در سطح فردی، سازمانی و گروهی بوده و در سال های اخیر از مفهومی تحلیلی به ابزاری تجویزی برای دستیابی به توسعه پایدار در سطوح محلی و منطقه ای تبدیل شده است.
در این مقاله با استفاده از روشهای کمی- پیمایشی و کیفی به بررسی ارتباط ظرفیت نهادی و توسعه پایدار منطقهای بر حسب میزان روی های شدن آن در تصمیمگیری ها، اقدامات و فعالیتهای نهادهای محلی پرداخته میشود. در این راستا جهت مشخص شدن میزان اثرگذاری ظرفیت نهادی بر توسعه پایدار منطقهای و نیز با توجه به ساختار متمرکز نظام اداره امور در ایران و جهت مشخص شدن اثر چنین نظام متمرکزی، وجود چنین رابطهای در سطوح محلی و منطقهای ایران با مطالعه موردی شهرستانهای بوکان و ارومیه در استان آذربایجان غربی مورد مطالعه و سنجش قرار گرفته است.
نتایج نشان داد که ارتباط معناداری بین ظرفیت نهادی و میزان روی های شدن توسعه پایدار وجود دارد و بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون، روی های شدن توسعه پایدار با مولفه های 5گانه ظرفیت نهادی دارای 5/72 درصد همبستگی میباشد. علاوه بر آن نتایج مشخص شاخت که مولفه های تشکیلدهنده ظرفیت نهادی سهم متفاوتی در میزان روی های شدن توسعه پایدار داشتهاند؛ به طوریکه بر اساس نتایج تحلیل مسیر، مولفه های ترتیبات قانونی مناسب، یکپارچه بودن نهادها، توانایی نهادی، یادگیری و دانش به ترتیب با 604/0، 356/0، 354/0، 248/0 و 074/0 بر میزان روی های شدن توسعه پایدار اثرگذار بودهاند.
کلید واژگان: نهادگرایی, ظرفیت نهادی, رویهای شدن توسعه پایدار, بوکان, ارومیهIn two recent decades there has been a main and important concept in institutional approach to local and regional development named as institutional capacity. This concept includes a range of factors in individual, organizational and gregarious level and has rapidly moved from being an analytical concept to a prescriptive one in local and regional development. In this article, we have used a combination of survey-quantitative and qualitative methods to study the relationships between institutional capacity and sustainable development based on mainstreaming it in decision-making and activities of the region's institutions. To determine the amount of the institutional capacity effect on the sustainable development with regard to the concentrated structure of the Iran's administrative system and to determine the effect of such concentrated system, we studied the existence of such relations at the regional level, in from of case studies in Boukan and Orumiyeh counties. The results show that there is a significant correlation between institutional capacity and sustainable development and according to the regression analysis results, mainstreaming sustainable regional development has correlation of 0.725 with the constituent factors of the institutional capacity. In addition, the results of the path analysis reveal that the constituent factors of the institutional capacity have different share in the mainstreaming sustainable regional development; so that appropriate legal arrangements, integrated institutions, abilities of institutions, learning and knowledge are effective on the mainstreaming sustainable regional development with 0.604, 0.356, 0.354, 0.248 and 0.074, respectively.Keywords: Institutionalism, Institutional Capacity, Mainstreaming Sustainable Development, Boukan, Oroumiyeh
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.