به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "spatial value" در نشریات گروه "جغرافیا"

تکرار جستجوی کلیدواژه «spatial value» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی spatial value در مقالات مجلات علمی
  • مرضیه شاهرودی کلور، خسرو موحد*، حجت الله رشیدکلویر، ملیحه تقی پور

    رفتار انسانی نقشی عمده در پیدایش و تداوم انواع مشکلات محیطی دارد. مدل های پیشنهادی برای اصلاح الگوهای رفتاری بر مولفه ای به نام انگیزه تاکید دارند که زمینه اولیه برای اتخاذ تصمیمات پایدار افراد می باشد. با توجه به اهمیت مسکن در توسعه پایدار، الگوهای جدید سکونت در مساکن جمعی و تاکید طراحان بر حریم خصوصی و خلوت در چیدمان های فضایی، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قلمروپایی در مسکن بر تقویت انگیزه های رفتاری در تحقق پایداری انجام شده است. برای این منظور، نخست الگوهای چیدمان و انتظام فضای داخلی مسکن به لحاظ نحوی بررسی شده و سپس با توزیع 384 پرسشنامه فرضیه تحقیق مورد آزمون قرار گرفت. مشاهدات نشان داد مسکن معاصر دارای دو الگوی مرکزی و محوری است که ارزش فضایی قلمروهای عمومی، نیمه عمومی و خصوصی در هر یک از آن ها دارای ویژگی های نحوی متفاوتی است. در الگوی مرکزی عرصه های عمومی دارای یکپارچگی، دید، نفوذپذیری و استفاده پذیری بالاتری هستند؛ در حالی که در الگوهای محوری تفکیک های فضایی بیشتر و عرصه های خصوصی استفاده پذیری بالاتری دارند. علاوه بر تحلیل های نحوی، آزمون تحلیل واریانس نیز تفاوت رفتار قلمروپایی میان ساکنان دو الگوی نام برده را تایید کرد. نتایج با تایید رابطه مثبت میان چیدمان فضایی، قلمروپایی و انگیزه رفتارهای پایدار، نشان داد طراحی مرکزگرا و تقویت محرک های فضایی برای استفاده از فضاهای جمعی، می تواند به میزان 28 درصد پیش بینی کننده رفتارهای پایدار باشد. در حالی که داشتن قصد و نیت رفتاری در زمینه پایداری 29 درصد پیش بینی کننده انگیزه است، قلمروپایی و چیدمان فضایی با 28 درصد پیش بینی کنندگی فاکتور مهم و قابل کنترلی خواهد بود.

    کلید واژگان: مسکن, رفتار پایدار, قلمروپایی, ارزش فضایی, انگیزش
    Marziyeh Shahroudi Kolour, Khosro Movahed *, Hojjatollah Rashid Kolvir, Malihe Taghipour

    Human behavior plays a major role in the creating and persistence of various environmental problems. Proposed models for modifying behavioral patterns emphasize a component called motivation, which is the primary basis for sustainable decisions. Given the housing importance in sustainable development, new patterns of life in communal housing, and designers' emphasis on privacy in spatial arrangements, the present study aims to investigate the impact of territorial behavior on strengthening behavioral motivations in achieving sustainability. For this purpose, first, the configuration patterns and order of the interior space of housing were examined syntactically, and then the research hypothesis was tested by distributing 516 questionnaires. Observations showed that contemporary housing has two central and axial patterns that the spatial value of public, semi-public, and private realms has different syntactic features in each of them. In the central pattern, public arenas have higher integrity, visibility, permeability, and usability; while in axial patterns, they have more spatial separations and higher usability in private areas. In addition to syntactic analysis, the analysis of variance test also confirmed the difference in territory behavior between residents of the two mentioned models. The results confirmed the positive relationship between spatial configuration, territory, and motivation of sustainable behaviors, and showed that central oriented design and strengthening of spatial stimuli for the use of collective spaces, can predict 28% of motivation of sustainable behaviors. While having a behavioral intent in sustainability is 29% predictive of motivation, territory and spatial configuration with 28% predictability will be an important and controllable factor.

    Keywords: Housing, Sustainable Behavior, Territory, Spatial Value, Motivation
  • محمد طالعی*، محمود محمدی، سید مجتبی قاضی میرسعید، سیمه ابوالحسنی

    با پیدایش طرح های توسعه جدید شهری در کشورهای مختلف و همچنین ضرورت بهره گیری مناسب از زمین، مقوله تفکیک اراضی همواره ازموضوعات بحث برانگیز در راستای توسعه های جدید بوده است. هدف اصلی تفکیک اراضی شهری، فراهم کردن حداکثر بهره وری از زمین و فضا و رعایت دسترسی بین قطعات شهری است، به طوری که محیط شهری مطلوب را پدید آورد. عوامل متعددی در تعیین اندازه مساحت قطعات تفکیکی موثرند. در این میان ویژگی های اجتماعی- اقتصادی خانوارهایی که پیش بینی می شود در افق طرح در ناحیه توسعه یافته سکونت خواهند یافت، از اهمیت زیادی برخوردار است. بر این مبنا، در پژوهش حاضر چهار عامل بعد خانوار، سطح درآمد، قیمت زمین و میزان دسترسی به مراکز شهری، به عنوان متغیرهای مستقل و مساحت زمین به عنوان متغیر وابسته انتخاب شده اند و نتایج به دست آمده، از میزان اهمیت هر یک از متغیرهای مستقل در تبیین متغیر وابسته در یک رابطه رگرسیون ارائه شده است. منطقه مطالعه موردی، شهر سمنان است که براساس پیش بینی فرایند رشد شهری تا افق طرح جامع (1405)، نیاز به 86 هکتار زمین دارد. فرایند مدل سازی تفکیک زمین در شش گام انجام شده است و ابزار پایه مورد استفاده درجهت تقسیم بندی زمین، مدل ارائه شده توسط داهال و چو (2014) است که براساس اندازه، شکل و جهت، طرح تقسیم بندی قطعات بزرگ زمین را به صورت کاملا خودکار ارائه می دهد. با استفاده از این مدل، قطعه زمین موردنظر به 16 بلوک اولیه تفکیک می شود. هر یک از بلوک ها با توجه به قیمت زمین و میزان دسترسی خود به مراکز شهری، ارزش یا اهمیت مکانی متفاوتی برای سکونت خانوارها دارند. با محاسبه میانگین شاخص دسترسی و پیش بینی قیمت زمین و درآمد در سال افق و به کارگیری رابطه رگرسیون، مساحت موردنیاز قطعات زمین برای سطوح درآمدی مختلف به دست می آید. از سوی دیگر با محاسبه ارزش مکانی برای هر یک از بلوک ها و با فرض آنکه خانوارهای با سطح درآمدی بهتر تمایل به زندگی در بلوک هایی با ارزش مکانی بالاتر را خواهند داشت، مساحت های به دست آمده به بلوک های مورد نظر تخصیص می یابند. در نهایت برای رسیدن به نتایج بهتر، محدودیت های مدل تقسیم بندی خودکار زمین و همچنین پیشنهادهای مورد نیاز درجهت دستیابی به نتایج دقیق تر، ارائه شده است

    کلید واژگان: توسعه شهری, تفکیک زمین, ارزش مکانی, مدل سازی, شهر سمنان
    mohamad talei*, mahmood mohamadi, seyed mojtaba ghazi mirsaeed, somayeh abolhasani

    With the emergence of new urban development plans in different countries as well as the necessity of proper land use, land allocation has always been one of the most controversial issues in the context of new developments. The main objective of urban land segregation is to provide maximum efficiency of land and space and to maintain access between urban areas, thus creating a favorable urban environment. Several factors are effective in determining the size of the segments. Of these, the socio-economic characteristics of the households that are expected to reside on the horizon in the developed area are of great importance. Accordingly, in the present study four factors including household size, income level, land price and access to urban centers were selected as independent variables and land area as dependent variable and the results obtained from the importance of each Independent variables in explaining the dependent variable are presented in a regression equation.Accordingly, in the present study four factors including household size, income level, land price and access to urban centers were selected as independent variables and land area as dependent variable and the results obtained from the importance of each Independent variables in explaining the dependent variable are presented in a regression equation. The case study area is Semnan city which requires 86 Hectares based on forecasting urban development process to master plan horizon (1405). Land segmentation modeling process is done in six steps and basic tool used for land segmentation model. Designed by Dahal and Cho (2014), based on size, shape, and direction, it provides a fully automated large-scale segmentation scheme. Using this model, the plot of land is subdivided into 16 primary blocks. Each block has a different place or value to households depending on the price of land and their access to urban centers. By calculating the average of accessibility index and forecasting the price of land and income in the horizon and using the regression equation, the required land parcels for different income levels are obtained. On the other hand, by calculating the location value for each block and assuming that higher-income households tend to live in higher-value blocks, the obtained areas are allocated to the considered blocks. Finally, in order to achieve better results, the limitations of the automated land segmentation model as well as suggestions for achieving more accurate results are presented.

    Keywords: Urban Development, Land Separation, Spatial Value, Modeling, Semnan City
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال