جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بانک آینده" در نشریات گروه "اقتصاد"

قابلیت های تحلیل کلان داده ها، ابزارهای بسیار مهم برای رقابت پذیری کسب وکار در بازارهای بسیار پویاست. این مطالعه به تحلیل رابطه بین قابلیت های تحلیل کلان داده ها و عملکرد نوآورانه و تحلیل نتایج آن بر عملکرد بانک آینده مشهد پرداخته است. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر ماهیت و روش جزو تحقیقات توصیفی -همبستگی است. جامعه آماری پژوهش همه کارکنان واحد تحقیق و توسعه، عملیات بازاریابی و فناوری اطلاعات بانک آینده است که به تناسب موقعیتشان بیشترین ارتباط را با کلان داده ها دارند. با استفاده از جدول مورگان تعداد 123 نفر نمونه تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه آقایی و گالیچ (2020) استفاده شده است. روایی پرسشنامه ازطریق روایی محتوا و تایید استادان و روایی سازه صورت گرفته و جهت پایایی از آزمون آلفای کرونباخ بهره گرفته شده که درنهایت روایی و پایایی ابزار تایید شده است. جهت بررسی فرضیه های تحقیق از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. برپایه نتایج، تنوع داده و سرعت داده بر عملکرد نوآورانه و به تبع، بر عملکرد بانک آینده تاثیر مثبت و معناداری دارد. اما تاثیر حجم داده بر عملکرد نوآورانه و عملکرد بانک آینده تایید نشد. بهره برداری از کلان داده ها با تضمین کردن یک فرایند تکراری مشارکت بین بانک آینده و مشتریان، که مبنای چرخه پایدار ارزش آفرینی برای هردوی آن ها را نشان می دهد، ارزش راهبردی می یابد.

هدف پژوهش حاضر، طراحی نظام مدیریت عملکرد منابع انسانی در راستای بهبود بهره‎وری بانک آینده می‎باشد. در این پژوهش، از روش کیفی و کمی استفاده شده است. در چارچوب روش کیفی، تعدادی از کارشناسان حوزه بانکی، شناسایی و پس از انجام مصاحبه دلفی با آنان، برخی از مهم ترین شاخص‎های عملکردی، شناسایی گردید. پس از طراحی مدل مدیریت عملکرد بر اساس شاخص های مورد نظر، فرایند کمی در قالب روش پیمایشی، آغاز گردید. جامعه آماری بخش کمی، کلیه کارکنان بانک آینده با بیش از پنج سال سابقه به تعداد حدود 2500 نفر می‏باشند که 333 نفر از آنان به صورت نمونه‏گیری چندمرحله‏ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق جهت سنجش متغیرهای عملکرد فردی، گروهی و سازمانی و بهبود بهره‎وری، پرسشنامه‎های محقق‏ساخته می‏باشند که با استفاده از اعتبار محتوا، تعیین اعتبار و با استفاده از همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ، تعیین پایایی گردیدند. یافته‎های پژوهش نشان می‎دهند متغیر مدیریت عملکرد گروهی با ضریب تاثیر 0/68 نسبت به متغیر عملکرد فردی با ضریب تاثیر 0/61 و متغیر عملکرد سازمانی با ضریب تاثیر 0/52، تاثیر بیشتری بر بهبود بهره‎وری داشته است. مربع ضریب همبستگی چندگانه متغیر بهبود بهره‎وری (0/87) نشان می‎دهد که متغیرهای مستقل مدیریت عملکرد فردی، گروهی و سازمانی به میزان 87 درصد، واریانس این متغیر را تبیین می‎کنند. نتیجه پژوهش نشان داد بر اساس شاخص های برازش مدل، مدل طراحی شده، بهترین مدل اثربخش و موفق برای استقرار الگوی مدیریت عملکرد منابع انسانی در راستای بهبود بهره‎وری بانک آینده می‎باشد.