جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "cash payment system" در نشریات گروه "اقتصاد"

نظام های پرداخت و تسویه در هر کشوری از سه مجموعه نظام پرداخت های نقدی، اعتباری، و الکترونیک تشکیل شده است. توزیع بار مبادلات و پرداخت ها در اجزای سه گانه فوق الذکر و تعیین سهم هر یک از این اجزا در نظا م های پرداخت و تسویه قطعی دادوستد های بخش واقعی و مالی کشور به عوامل متعددی از جمله زیرساخت های الکترونیکی و بانکی، میزان پیشرفت سامانه های غیرنقدی در مقابل ابزارهای نقد پرداخت، فضای فرهنگی کشورها، و نیز نظامات حقوقی/ قضایی معطوف به بازیافت مطالبات بستگی خواهد داشت. به میزانی که کارایی نظامات پرداخت و تسویه اعتباری و الکترونیکی پایین باشد فشار بر نظام پرداخت های نقدی افزون خواهد شد و در چنین شرایطی کارایی نظام پرداخت نقدی کشور از بابت اندازه های اسکناس و مسکوک و قدرت خرید واحد پول ملی واجد اهمیتی دوچندان خواهد بود. به عبارت دیگر هرچه اتکای اقتصاد ملی به نظام پرداخت نقد در مقایسه با نظامات اعتباری و الکترونیک بیشتر باشد موضوع کارآیی نظام پرداخت نقد اهمیت بیشتری پیدا می کند. نظام پرداخت نقد کشور طی دهه های اخیر از بابت ظرفیت و استعداد تسویه مبادلات به لحاظ اندازه های اسکناس و مسکوک، فاصله و تناسب اندازه ها، تعداد اندازه ها، و اندازه کوچک ترین و بزرگ ترین واحد دچار مشکلات عدیده ای شده است. علاوه بر آن پشتیبانی و گردش نظام پرداخت و تسویه نقدی از بابت هزینه های تولید کاغذ امنیتی، چاپ اسکناس و ضرب مسکوک، توزیع، نگهداری، شمارش، بازرسی، و امحا در حدی دشوار شده که ادامه وضعیت جاری غیرممکن شده است. در بررسی حاضر تلاش شده است تا ابعاد مختلف نظام پرداخت های نقدی کشور و راه های اصلاح و بهبود آن از بعد نظری و تطبیقی مورد بررسی واقع شود و با استفاده از این رهیافت ها چارچوب مناسب عملیاتی بهبود سیستم پیشنهاد شود.