جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « شاخص آرمز » در نشریات گروه « مالی »

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر احساسات سرمایه‏گذاران بر خطر سقوط قیمت سهام در شرکت های پذیرفته شده در «بورس ‎اوراق ‎بهادار ‎تهران» طی سال‎های 1389 تا 1395 است. برای بررسی فرضیه های این پژوهش از تحلیل رگرسیون ترکیبی/ تلفیقی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین احساسات سرمایه‏ گذاران (بر اساس شاخص آرمز) و معیارهای مختلف خطر سقوط قیمت سهام، رابطه مستقیم وجود دارد؛ به بیان دیگر با افزایش شاخص آرمز که نشانگر احساسات سرمایه‎گذاران است، خطر سقوط قیمت سهام افزایش می یابد. نتایج همچنین حاکی از تاثیر منفی و معنادار نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری در ارتباط فوق است و ارتباط معناداری بین متغیرهای نسبت بدهی، نسبت سودآوری و اندازه شرکت با خطر سقوط سهام مشاهده نشد.

پژوهش های متعددی نشان می دهند که سرمایه گذاران بر خلاف آنچه مالی استاندارد بیان می کند، عقلایی رفتار نمی کنند و احساسات نقشی کلیدی در تعیین رفتار سرمایه گذاران ایفا میکند. مالی رفتاری ادعا می کند که افراد تحت پدیده های روانشاختی از رفتار عقلایی منحرف می شوند. این پدیده ها براحساسات فرد اثر گذاشته و احساسات نیز تعیین کننده رفتار هستند. در این پژوهش اثر سودهای غیره منتظره گذشته شرکتها بر احساسات سرمایه گذار، تحت پدیده شهود نمایندگی که موجب بروز بیش واکنشی می شود، مورد مطالعه قرار گرفته است. احساسات سرمایه گذاران با استفاده از شاخص آرمز اندازه گیری شده است و روش پژوهش مبتنی بر آزمون آماری علیت گرانجر و همچنین رویداد پژوهی میباشد. جامعه آماری پژوهش، شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار بین سالهای 1380 تا 1392 میباشند. نتایج این پژوهش نشان می دهد احساسات سرمایه گذاران از طریق سود های غیره منتظره گذشته قابل پیش بینی اند که بوسیله آن می توان جهت حرکت بازار را پیش بینی نمود.