جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « دانش نامه » در نشریات گروه « علوم انسانی »
-
کتاب مورد نقد در این نوشته، جلد دوم از کتاب دو جلدی فرهنگ مصور باستان شناسی دوران پیش ازتاریخ (انگلیسی فارسی) است. در این نوشته شیوه ی به کاررفته عبارت است از نقد شکلی، ساختاری و به ویژه محتوایی. در این نوشته با مثال های متعدد بحث شده که صفت «پیش ازتاریخ» برای کتاب، عنوانی بی ربط است. اشتباه های آشکار و فاحش در اطلاعات ارایه شده، به ویژه درباره محوطه های ایران، به فراوانی دیده می شود. یکی از ایرادات جدی کتاب، کهنه بودن مطالب آن است. هرآنچه از محوطه های ایرانی می بینیم، آنهایی است که بیش از چهار دهه پیش پژوهیده شده اند. در نظر نگرفتن اولویت در انتخاب مدخل ها یکی از ایرادات مهم کتاب است؛ درحالی که مدخل های کم ارتباط با باستان شناسی ایران و خاورنزدیک گاه به تفصیل بحث شده اند، مدخل های مرتبط با باستان شناسی ایران قویا نادیده گرفته شده اند. میزان آگاهی های اشتباه دست کم درباره ی مدخل های ایرانی آنچنان است که میزان سودمندی این کتاب را برای دانشجویان نه تنها به حداقل رسانده، بلکه زیان بار نیز هست. الگوی کلی کتاب به شکلی است که گویا کلیت کتاب با گرته برداری از یکی از نمونه های خارجی ترجمه و تدوین شده و آنگاه مدخل های ایرانی، ولی با اطلاعات ناروشن، ناکافی و در بسیاری موارد اشتباه، به آن افزوده شده است.در این نوشته، اطلاعات اشتباه شماری از مدخل ها با آگاهی های درست و به روز توضیح داده شده است.
کلید واژگان: نقد باستان شناسی, پیش ازتاریخ, دانش نامه, فرهنگ توصیفی}A Critical Review of “An illustrated English-Persian Dictionary of Prehistoric Archaeology” (Vol. 2)This is a critical assessment of the second volume of the book An Illustrated English-Persian Dictionary of Prehistoric Archaeology, written by Seyed Mansour Seyed Sajadi. The book suffers from several shortcomings which have been discussed in detail, especially the ambiguities and wrong information of the entries. It is obvious that the sources of gathering information about the entries, especially those related to the Iranian archaeology, have been outdated. No mention of the new sites and regions explored in Iran during the last two decades is seen in the book. Even the information of classic sites, like Sarab and Sialk, excavated over thirty years ago, is, in most cases, superficial and incomplete. Almost all dates for the Iranian sites are wrong. There is little attention to the Iranian entries than they deserved. With several examples it has been shown that the word “prehistoric” in the title of the book is nothing but a superficial endeavor to attract the readers. The frequency of wrong, vague and incomplete information in the book is too high to be regarded as a reliable source of information for students.
Keywords: Archaeology, Prehistory, critique, Translation} -
سده چهارم هجری مصادف با دوره فرمانروایی خانواده بلخی الاصل سامانی در خراسان و ماوراالنهر است. زبان فارسی دری در سده چهارم و پنجم بر اثرآمیزش بیشتر با زبان عربی و قبول تعدادی از اصطلاحات جدید علمی، ادبی، دینی، سیاسی و به کار بردن آنها برای مضامین و مفاهیم مختلف شعری، نسبت به سده سوم، تکامل و توسعه بیشتری یافت. اگر زبان شاعران و نویسند گان این عهد را با ادوار ادبی بعد بسنجیم، تعداد واژ گان عربی را کمتر و واژ گان اصیل فارسی دری و حتی نفوذ زبان پهلوی را در آن بیشتر می بینیم و شاعران و نویسندگان این عهد، قواعد زبان فارسی را بیشتر رعایت می کردند. سامانیان به نثر و نظم فارسی شایق بودند و به ایجاد منظومه هایی مثل شاهنامه یا ترجمه کتاب ها، فرمان هایی مستقیم صادر می کردند یا همچون ابوالفضل بلعمی، مشوق شاعران در نظم داستان ها و کتاب ها می شدند یا وزیرانی چون ابوعلی بلعمی خود به تالیف کتاب به زبان فارسی همت می گماشتند. بسیاری از دانشمندان کوشیدند که آثار خود را به زبان فارسی نوشته و یا برای واژه های عربی معادل هایی فارسی به کار برند. از آن جمله ابوریحان البیرونی و ابن سینای بلخی اند که به آوردن واژه های فارسی دری در آثار خود روی آوردند.کلید واژگان: التفهیم, دانش نامه, واژه های همانند, مترادف, متضاد}Dari Persian language, due to the increased amalgamation with Arabic language and acceptance of a number of new scientific, literary, religious, political terminologies and applying them in various poetical works and concepts, developed considerably in the 4th and early 5th centuries (Hijri calendar) compared to 3rd century (Hijri calendar). As for the language used by poets and writers of this period compared with the subsequent literary period, fewer Arabic words and more original Dari Persian and Pahlavi language words can be observed. It should be stated that the poets and writers of this period were less influenced by Arabic grammatical rules and they were mostly observing Persian grammatical rules. Many scholars sought to write their works in Persian or use Persian equivalents to Arabic words. Avicina Balkhi and Abu-Rayhan Alberoni were two prominent scholars who strongly promoted the use of Dari Persian language.Keywords: Altafheem, Danishnama, Homonym, Synonym, Antonym}
-
مرکز پژوهشی دائره المعارف علوم عقلی اسلامی در نظر دارد پیش از نگارش دائره المعارف علوم عقلی اسلامی، فرهنگ نامه هایی در زمینه منطق، فلسفه، کلام و عرفان منتشر نماید.
این فرهنگ نامه ها، ویژگی هایی دارند که آنها را از همه دانش نامه های موجود متمایز می سازد و برخی از شاخصه های بی سابقه در محتوا، برجستگی ویژه ای در آنها ایجاد خواهد کرد.
اولین رشته ای که به لحاظ ترتیب منطقی برای نگارش فرهنگ نامه برگزیده شده، منطق است.
در این شماره، دو نمونه از مقالات نگاشته شده با ویژگی های مورد نظر، یعنی مقاله «منطق» و مقاله «تصور»، جهت بهره مندی از دیدگاه های دانشوران علوم عقلی و کارآشنایان در امر دانش نامه نویسی ارائه می گردد؛ بدان امید که صاحب نظران با راهنمایی های خود، ما را در تصحیح و تکمیل این شیوه یاری رسانند.
کلید واژگان: منطق, تصور, علوم عقلی, فرهنگ نامه, دانش نامه}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.