به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « lactobacillus » در نشریات گروه « ریاضی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «lactobacillus» در نشریات گروه «علوم پایه»
  • تکاور محمدیان*، غزل اسکویی نژاد منفرد، محمد راضی جلالی، منصور طرفی موزان زاده
    این مطالعه با هدف تعیین اثر تجویز مختلف پروبیوتیک ها بر تغییرات فراسنجه های بیوشیمیایی بچه ماهیان باس دریایی (Lates calcarifer) انجام شد. تعداد 420 بچه ماهی باس دریایی با میانگین وزن 5/4 ± 34 گرم تهیه و به طور تصادفی در قالب هفت گروه با سه تکرار (هر تکرار 20 عدد ماهی) تقسیم و به مدت 90 روز با جیره‏های آزمایشی تغذیه شدند. گروه‏ یک شامل سویه های مختلف لاکتوباسیلوس پلنتاروم؛ گروه دو شامل لاکتوباسیلوس پلنتاروم، لاکتوباسیلوس بولگاریکوس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس رامنوسوس به صورت ترکیبی (ترکیب لاکتوباسیلوس ها)؛ گروه سه شامل ترکیب جیره های یک و دو و باسیلوس سریوس و باسیلوس ترنجیینسوس (دارای خواص کویروم کوینچینگ) که به صورت دو هفته درمیان به ماهی ها تجویز شد. گروه 4 (شاهد) بدون پروبیوتیک بود. گروه های پنج، شش و هفت مشابه گروه های یک، دو و سه بودند که به صورت ادامه دار به ماهی ها تجویز شدند. نتایج نشان داد مقدار کلسترول سرم خون در انتهای آزمایش در تیمار هفت نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری داشت. کلسیم در تیمار سه بیشترین مقدار را نسبت به دیگر تیمارها نشان داد. مقدار پروتیین تام در انتهای آزمایش در تمام تیمارها نسبت به گروه شاهد کاهش نشان داد. در مورد مقدار آلبومین سرم نیز بیشترین مقدار مربوط به گروه شش بود. گروه هفت بیشترین مقدار تری گلیسرید و گلوکز را در انتهای آزمایش نشان داد. کمترین مقدار ALP مربوط به گروه یک و کمترین مقدار AST مربوط به گروه شش بودند، در حالی که مقدار ALT تفاوت معنی دار نشان نداد. در سنجش مقدار Cpk و HDL کمترین مقدارها متعلق به گروه یک بودند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که استفاده از مخلوط پروبیوتیک ها به صورت ناپیوسته می تواند اثرات مثبتی  بر فراسنجه های بیوشیمیایی خون اعمال کند.
    کلید واژگان: استراتژی تغذیه ای, لاکتوباسیلوس ها, باسیلوس سرئوس, باسیلوس ترنجیئنسوس, فراسنجه های بیوشیمیایی, ماهی باس دریایی آسیایی}
    Takavar Mohammadian *, Ghazal Oskooie Nejad Monfared, Mohammad Razi Jalali, Mansour Torfi
    This study was conducted with the aim of determining the effect of different probiotics administration on alterations in biochemical parameters of juvenile sea bass (Lates calcarifer). Four hundred and twenty sea bass with an average weight of 34 ± 4.5 g were prepared and randomly divided into seven groups with three replications (40 fish in each replication) and fed with experimental diets for 90 days. The experimental treatments included: group 1 (T1): different Lactobacillus plantarum sp.; group 2 (T2): L. plantarum sp., L. bulgaricus, L. acidophilus and L. rhamnosus in a combined form (combination of lactobacilli); group 3 (T3): the combination of diets 1 and 2 as well as Bacillus cereus and B. thuringiensis which was administered to fish every two weeks; group 4 was the control group without probiotics (C4). In addition, groups 5, 6 and 7 (T5, T6 and T7) were similar to groups 1, 2 and 3 which were continuously fed to fish. The results showed that there was a significant increase in blood serum cholesterol at the end of the experiment in T7 compared to the control group. The calcium level in T3 showed the highest amount compared to other treatments. All treatments showed a decreased amount of total protein at the end of the experiment compared to the control (C4). Moreover, the highest value was related to T6. T7 exhibited the highest amount of triglycerides and glucose at the end of the experiment. In case of liver enzymes, the lowest serum ALP level was found in T1 and the lowest AST in T6, while serum ALT level did not display any significant difference in any group. In cases of Cpk and HDL, the lowest values belonged to T1. In general, it can be concluded that the use of a mixture of probiotics in a pulse administration can cause positive effects on the blood biochemical parameters of L. calcarifer.
    Keywords: Feeding strategy, Lactobacillus, Bacillus cereus, Bacillus thuringiensis, biochemical factors}
  • ابراهیم ستوده*، میلاد دهقانی، سینا سقایی، افسانه اسماعیلی، اسما احمدی
    در این مطالعه، اثرات تغذیه ای سیترات سدیم بر برخی شاخص های رشد، وضعیت آنتی اکسیدانی و جمعیت لاکتوباسیلوس روده بچه ماهیان شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) با وزن متوسط 2/0 ± 5/6 گرم در مدت 8 هفته بررسی شد. به سه جیره غذایی حاوی پروتئین و چربی یکسان که در آن ها آرد ماهی با آردهای گیاهی جایگزین شده بود، سطوح صفر (شاهد)، 5 (SC5) و 10 (SC10) گرم در کیلوگرم سیترات سدیم افزوده شد. در پایان مطالعه، نتایج نشان داد که شاخص های میانگین وزن نهایی و افزایش وزن بچه ماهیان گروه های تغذیه شده با سیترات سدیم نسبت به گروه شاهد به طور معنی دار بالاتر بود (05/0p<). میزان بازماندگی همه گروه های آزمایشی 100% بود. جمعیت لاکتوباسیلوس های روده گروه های تغذیه شده با جیره های حاوی سیترات سدیم نسبت به گروه شاهد به طور معنی دار بالاتر بود (05/0>p). فعالیت آنزیم آنتی اکسیدانی کاتالاز و سوپراکسیداز دیسموتاز در بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی دار نشان نداد (05/0p>)، در حالی که میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در تیمارهای آزمایشی حاوی سیترات سدیم به طور معنی دار بیش از گروه شاهد بود (05/0p<). شاخص محصولات اکسیداسیون چربی، مالون دی آلدیید کبد بچه ماهیان گروه های تغذیه شده با جیره های حاوی 5 و 10 % سیترات سدیم نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p<). به طور کلی، نتایج این بررسی نشان داد که افزودن 5 گرم سیترات سدیم در کیلوگرم جیره موجب بهبود عملکرد رشد، وضعیت اکسیداسیون و جمعیت لاکتوباسیلوس های روده بچه ماهی شانک زرد باله می شود.
    کلید واژگان: سیترات سدیم, شانک زرد باله, آنزیم های وضعیت آنتی اکسیدانی, لاکتوباسیلوس, کارایی غذایی}
    Ebrahim Sotoudeh *, Milad Dehghani, Sina Saghaei, Afsaneh Esmaeili, Asma Ahmadi
    In this study, the nutritional effects of sodium citrate (SC) on some growth indices, antioxidant status and Lactobacillus bacteria population of yellowfin seabream (Acanthopagrus latus) juvenile (initial weight of 6.5 ± 0.2 g) were studied for 8 weeks. Three isonitrogenous and isolipidic experimental diets that fish meal was replaced with plant protein, supplemented with 0 g sodium citrate /kg diet (control), SC5 (5 g sodium citrate /kg diet) or SC10 (10 g sodium citrate /kg diet) sodium citrate. A total of three experimental diets were fed to three groups of yellowfin seabream. At the end of the nutritional experiment, the results exhibited that the mean final weight and weight gain indices in the fish fed with the sodium citrate were significantly higher than the control group (p<0.05). Survival rate was not significantly different between the treatments (p>0.05). The intestinal Lactobacillus population was significantly higher in the groups fed with the diets containing sodium citrate (p<0.05) than in control. Catalase and superoxidase superoxidase did not exhibit significant differences between experimental treatments (p>0.05). However, glutathione peroxidase activity was significantly higher in the treatments (p<0.05) than in control. Index of lipid peroxidation, malondialdehyde in SC5 and SC10 significantly decreased compared to the control group (p<0.05). These results indicated that dietary supplementation of sodium citrate at a level of 5 g sodium citrate per kg diet improved growth performance, antioxidant status and beneficial intestinal microbiota of the yellowfin seabream juvenile.
    Keywords: Sodium citrate, Yellowfin seabream, Antioxidant status, Lactobacillus, Feed efficiency}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال