جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بازگردانی گاز" در نشریات گروه "زمین شناسی"

تزریق گاز بیش از 60 درصد روش های مرسوم ازدیاد برداشت را شامل می شود. تزریق بخار آب، دی اکسیدکربن، نیتروژن و بازگردانی گاز مخزن از جمله روش ها رایج تزریق گاز هستند. تامین انرژی حرارتی جهت تبخیر، جداسازی و خالص سازی دی اکسیدکربن و در نهایت اتلاف گاز از جمله معایب این روش هاست. فرآیندهای تزریق گاز اغلب در مخازنی که کلاهک گازی قوی دارند کارایی دارد؛ از این رو مشکل عمده دیگر این نوع فرآیندها تامین حجم زیاد گاز تزریقی است که در اکثر موارد شرکت های بهره برداری جهت تامین منبع قابل اطمینان و طولانی مدت گاز با مشکل مواجهند. در نوشتار حاضر پیشنهاد می شود که برای ازدیاد برداشت نفت، گازهای ناشی از احتراق به مخزن تزریق شوند. در این روش که ترکیبی از هر چهار روش مرسوم تزریق گاز است بدون نیاز به تامین انرژی خارجی برای تبخیر آب، غلظت زیادی از گازهای نیتروژن و دی اکسیدکربن با نرخ حجمی حداکثر 14 برابر گاز خروجی از مخزن به مخزن تزریق میشود. در این مقاله با بررسی فنی-اقتصادی تزریق گازهای احتراق در یکی از مخازن فعال کشور، میزان انرژی بهینه سازی شده، ذخیره سازی گازهای گلخانه ای و بازده تزریق گازهای احتراق نسبت به روش بازگردانی گاز مخزن و سایر روش های تزریق گاز بررسی شده است.

مخازن گاز میعانی به واسطه رفتار فازی متفاوتی که از خود نشان می دهند، به مطالعات گسترده و ویژه ای نیاز دارند. در این گونه مخازن، با افت فشار مخزن بر اثر تولید، اجزای سنگین موجود در گاز جدا شده و اطراف دهانه چاه به شکل مایع تجمع پیدا می کنند. تجمع میعانات در اطراف چاه، باعث کاهش شدید تراوایی گاز و بالطبع کاهش تولید گاز خواهد شد. علاوه بر این، بخش اعظمی از میعانات گازی باارزش، درون مخزن حبس می شوند. تثبیت فشار از مهم ترین روش هایی است که تاکنون برای کاهش تشکیل میعانات درون مخزن استفاده شده است. گاز تولیدی از مخزن، نیتروژن، دی اکسیدکربن و متان از پرکاربردترین گازهای استفاده شده در تزریق به میادین گاز میعانی هستند که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند. میدان پارس جنوبی قسمتی از بزرگ ترین میدان گاز میعانی جهان است که با برداشتی که در چند سال اخیر از این میدان صورت گرفته، فشار مخزن به نزدیک فشار نقطه شبنم رسیده است و بررسی سناریوهای مختلف تثبیت فشار در این میدان اهمیت به سزائی دارد. با توجه به این مسئله که میدان پارس جنوبی با قطر مشترک است، برای حفظ منافع ملی، استفاده از روش های تثبیت فشار از حساسیت های خاص خود را دارد که نیازمند مطالعه ای جامع و دقیق است. در این مقاله به بررسی روش های تثبیت فشار به کار رفته در میادین میعانات گازی مشابه در کشورهای دیگر پرداخته می شود و پیشنهاد اولیه ای درباره انتخاب روش مناسب تر برای اجرا روی میدان پارس جنوبی ارائه می دهد.