جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « تبادل آبهای سطحی و زیرزمینی » در نشریات گروه « زمین شناسی »

در بسیاری از مناطق ایران و جهان آب مورد نیاز از منابع آب زیرزمینی و توسط چاه های پمپاژ تامین می شود. پیامد طبیعی پمپاژ بی رویه و دراز مدت، کاهش ذخیره آب زیرزمینی است. عدم شناخت از شرایط مرزی محدود کننده آبخوان ممکن است به برآورد نادرست بیلان منابع آب و تعادل نا پایدار این منابع منجر شود. در این مقاله ابتدا مدل های عددی و تحلیلی حوضه آبگیر (زون گیرش) سیستم چند چاهی درآبخوان های محدود شبه جزیره ای و مستطیلی شکل با هم مقایسه و دقت مدلهای عددی ارزیابی شده است. سپس به ذکر نمونه هایی از کابرد حوضه آبگیر در به تله انداختن ابر آلودگی با استفاده از مدل های فوق پرداخته شده و در نهایت تبادل آب سطحی و زیرزمینی در آبخوان محدود شبه جزیره ای با تعیین حوضه آبگیر چاه با استفاده از مدل های تحلیلی و عددی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که مدلسازی حوضه آبگیر در بازه زمانی طولانی مدت نقش بی بدلیلی در مدیریت مصرف، محاسبه بیلان آب و حفظ تعادل و توسعه پایدار منابع آب سطحی و زیرزمینی دارد.

در مطالعه حاضر معادله زون گیرش یک سیسنم چند چاهی در آبخوان های محبوس گوه ای ارائه می شود. دو مرز هیدرولوژیکی بارثابت و غیر قابل نفوذ که تحت زاویه چند درجه تا 90 درجه تلاقی می کنند آبخوان گوه ای را شکل می دهند. بدین ترتیب گوه هایی با سه آرایش مرزی شامل: نفوذ ناپذیر-نفوذ ناپذیر، نفوذ ناپذیر-بار ثابت و بار ثابت-بار ثابت شکل می گیرد. سیستم چاه می تواند با هر تعداد چاه تزریق یا پمپاژ یا ترکیبی از هر دو با نرخ برداشت متفاوت باشد. آبخوان نیز می تواند دارای یا فاقد جریان یکنواخت منطقه ای باشد. نظریه چاه های مجازی در شبکه گوه ای شکل اعمال شده و با بکارگیری یک تابع پتانسیل سرعت پیچیده مناسب، معادلات زون گیرش در محیط جریان تدوین شده است. معادلات به فرم منحنی های تیپ بدون بعد ارائه شده اند تا بتوان آنها را به عنوان ابزاری کاربردی در پروژه های مهندسی واقعی از قبیل پمپاژ-و-تصفیه، پروژه های پاکسازی آب زیر زمینی یا تعیین حریم چاه و حقابه آنها قابل استفاده باشند.