به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « خاستگاه نابرجا » در نشریات گروه « زمین شناسی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «خاستگاه نابرجا» در نشریات گروه «علوم پایه»
  • مریم کیااشکوریان *، علی اصغر کلاگری، علی عابدینی، غلامحسین شمعانیان
    نهشته بوکسیت سیاهرودبار در حدود 25 کیلومتری جنوب باختر علی آباد کتول، استان گلستان، شمال ایران واقع می باشد. این نهشته به صورت یک افق چینه سان در مرز بین سازندهای الیکا و شمشک توسعه و تکامل یافته است. مطالعات سنگ نگاری همراه با نتایج تجزیه پراش پرتو X (XRD) در نمونه های کانسنگی آشکار نمود که دیاسپور، هماتیت و کائولینیت کانی های متشکله اصلی بوده که توسط مقادیر کمتری شاموزیت، آناتاز، بوهمیت، گوتیت، روتیل، کلسیت، موسکویت، کلینوکلر و کوارتز همراهی می شوند. این کانی ها بافت های گوناگونی از جمله پلیتومورفیک، گرانولار، پورفیری دروغین، جریانی، برشی دروغین، دانه های دمبلی شکل و قطعات تخریبی (کلاست) را به نمایش می گذارند که دلالت بر منشاء نابرجای نهشته دارند. بر اساس مقادیر کمی کانی ها، نهشته سیاهرودبار شامل دو نوع کانسنگ (1) بوکسیت رسی و (2) رس بوکسیتی می باشد. این کانسنگ ها در طی فرآیندهای آهن زدایی و سیلیس زدایی از کانی های رسی شکل گرفته اند. یافته های زمین شیمیایی عناصر کم تحرک، نشان می دهند که نهشته مورد مطالعه از نوع بوکسیت های کارستی بوده و عمدتا از هوازدگی سنگ های بازالتی- آندزیتی ایجاد شده است. افزون بر این، مقادیر بی هنجاری های Eu به همراه مقادیر نسبت های TiO2/Al2O3 و Sm/Nd آشکار می کنند که نهشته بوکسیتی سیاهرودبار در یک خاستگاه تکتونیکی حاشیه قاره تشکیل شده است.
    کلید واژگان: بوکسیت, سیاهرودبار, تیپ های کانسنگی, خاستگاه نابرجا, هوازدگی, سنگ مادر}
    M. Kiaeshkevaryan *, A. A. Calagari, A. Abedini, G. H. Shamanian
    The Siahrudbar bauxitic horizon is located in ~25 km southwest of Aliabad Katoul, Golestan Province, north of Iran. This deposit is stratiform and were developed along the boundary of the Elika and Shemshak formations. Petrographic observations along with the results of XRD analyses of the ore samples revealed that diaspore, hematite, and kaolinite are the major constituent minerals which are accompanied by lesser amounts of chamosite, anatase, boehmite, goethite, rutile, calcite, muscovite, clinochlore, and quartz. These minerals display various textures including pelitomorphic, granular, pseudo-porphyry, fluidal, pseudo-breccia, dumbbell-shaped grains, and clastic fragments, indicating allogenic origin. Based upon quantitative values of minerals, the Siahrudbar deposit consists of two types of ores, (1) the clayey bauxite and (2) the bauxitic clay. These ores were formed during deferrugenization and desilication processes from the clay minerals. The geochemical data of less mobile elements indicate that the Siahrudbar deposit is of karst bauxite type and generated from the weathering of igneous (basaltic-andesitic) rocks. Furthermore, the Eu anomaly values together with the ratios of TiO2/Al2O3 and Sm/Nd revealed that the Siahrudbar bauxitic deposit was formed in a continental margin tectonic setting.
    Keywords: Bauxite, Siahrudbar, mineralogy, authigenic origin, Eu anomaly, weathering}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال