به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Pisolith » در نشریات گروه « زمین شناسی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «Pisolith» در نشریات گروه «علوم پایه»
  • علیرضا زراسوندی، اکرم فروغی نیا، هوشنگ پورکاسب، عباس چرچی، سمیه سلامب اللهی
    کانسارهای بوکسیتی منطقه دهدشت در 40 کیلومتری شمال شرقی دهدشت در استان کهگیلویه و بویر احمد واقع بوده و بخشی از کمربند بوکسیت کارستی ایران- هیمالیا محسوب می شوند که در فرورفتگی های کارستی واقع در بالای سنگهای آهکی سازند سروک به سن سنومانین تا تورونین زیرین، قرار دارند. هدف از این پژوهش، تعیین انواع زایش پیزولیت ها و فرآیندهای حاکم بر تشکیل بوکسیت است که در این زمینه، مطالعات آزمایشگاهی شامل بررسی کانی شناسی کیفی با استفاده از پراش پرتو ایکس (XRD)، کانی شناسی کمی و مطالعات میکروسکپی با استفاده از مقاطع نازک و صیقلی مد نظر قرار گرفت. فرآیندهای بوکسیتی شدن به تشکیل کانی های بوهمیت، دیاسپور، کلسیت، کائولینیت، آناتاز، روتیل، گوئتیت، هماتیت و کلریت در این نهشته ها منجر شده است. بوکسیتی شدن، با فرآیند تخریب کائولینیت و فرآیند آهن زدایی در کانسارهای منطقه توسعه پیدا کرده و موجب تمرکز آلومینیم شده است. تفاوت این کانسارها از لحاظ کانی شناسی، وجود پیریت در افق خاکستری بعضی از کانسارها مانند مندان است. کانی ها در این ذخایر، در مرحله هوازدگی، دیاژنتیک و اپی ژنتیک تشکیل شده اند. براساس نتایج کمی کانی ها از افقهای بوکسیتی، محیط دیاژنتیک/ رسوبی کانسارهای منطقه مورد مطالعه از ودوز تا فراتیک متغیر است. بررسی ریزریخت شناسی بوکسیت های منطقه، پیزولیت هایی با هسته های ساده، شیشه ای، کمپلکس و ااولیتی و همچنین پیزولیت های رنگ رفته و شکسته نشان می دهد که بر این اساس، نهشته ها به سه نوع برجازا، نیمه برجازا و نابرجا تقسیم می شوند. تشکیل اشکال انحلالی، فرآیند های آهن شویی، سیلیسی شدن مجدد و نهشت دیاسپور در شکستگی ها از جمله تغییرات دیاژنتیک و اپی ژنتیکی است که بعد از تشکیل این کانسارها روی داده است. بررسی فراوانی ذرات پوسته ای در این کانسارها نشان می دهد که ذراتی با قطر 50 تا 200 میکرون دارای بیشترین فراوانی هستند و ساختار ساده ااولیت ها مبین زمان کوتاه تشکیل است. با مقایسه فراوانی ذرات پوسته ای و بررسی پیزولیت ها و همچنین نمودار تغییراتTiO2/Al2O3 به نظر می رسد در بعضی کانسارها مانند مندان، زمان تشکیل بوکسیت طولانی تر بوده است.
    کلید واژگان: ریزریخت شناسی, بوکسیت کارستی, پیزولیت, کانی شناسی کمی}
    Ali Reza Zarasvandi, Akram Foroughinia, Houshang Pourkaseb, Abbas Charchi, Somayeh Salamabellahi
    The Dehdasht bauxite deposits are located 40 km northeast of Dehdasht in Kohgilouye and Boyer-Ahmad Province. It is a part of the Irano-Hymalayan karstic bauxite belt located in the upper part of karstic depressions of Santonian-Turonian Sarvak carbonate formation. The aim of this study is to determine various geneses of pisoliths and prevalent processes in bauxitization. For this purpose، laboratory experiments were carried out including qualitative mineralogical investigation by X-Ray Diffraction (XRD) and petrographic study of thin section. Bauxitization processes led to the formation of bohemite، diaspore، calcite، kaolinite، anatase، rutile، goethite، hematite and chlorite in these deposits. Bauxitization was developed by destruction of kaolinite and deferruginization and caused aluminium concentration in the deposits. Mineralogically، these deposits vary based on the presence of pyrite in the gray horizon in some deposits such as Mandan. Minerals were formed due to three stages of weathering، diagenetic and epigenetic processes. Based on quantitative mineralogical results of the bauxite horizons، depositional/diagenetic environments of the study area vary from vadose to phreatic. Micromorphological investigations show pisoliths with simple، vitreous، complex and oolithic cores and also discolored and broken pisoliths. Therefore، the deposits can be divided into three types: autochthonous، allochthonous and para-autochtonous. Dissolution features and kaolinization، deferruginization and diaspore formation in fractures demonstrate diagenetic and epigenetic processes that occurred after the formation of the deposits. Investigation of encrust particles frequency shows that particles with 50-200 micron in diameter، have the most frequency and simple fabric of ooliths shows short-term formation. Comparison of the frequency of encrust particles as well as TiO2/Al2O3 variation diagrams، indicates that some deposits such as Mandan had lengthier bauxitization time.
    Keywords: Micromorphology, Karstic bauxite, Pisolith, Quantitative mineralogy}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال