جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « قفس دریایی » در نشریات گروه « زیست شناسی »

این مطالعه به بررسی غلظت فلزات ضروری (روی و مس)، نیمه ضروری (کروم و نیکل) و زنوبیوتیک (سرب، کادمیم و جیوه) آب در محل احتمالی استقرار قفس پرورش ماهی (قبل از ماهی دار کردن) واقع در محدوده شهرستان کلارآباد (سواحل دریای مازندران) پرداخته است. تعداد 27 نمونه (سه تکرار) طی فصول زمستان 1393، بهار و تابستان 1394 در سه ایستگاه جمع آوری شد. نمونه ها پس از استخراج به روش استاندارد بوسیله دستگاه های جذب اتمی (سیستم های شعله، کوره و بخارات سرد) اندازه گیری گردیدند. نتایج نشان داد که میانگین فلزات روی، مس، کروم، نیکل، سرب، کادمیم و جیوه درآب به همراه خطای استاندارد (SE) به ترتیب برابر 8/38 (6/69±)، 10/90(4/95±)، 7/17(1/20 ±)، 4/50 (0/90±)، 22/29 (7/10±)، 4/83 (2/30±)  و 131/0 (0/07±) میکروگرم بر لیتر بود و میزان این فلزات در آب به ترتیب نزولیPb>Cu>Zn>Cr> Cd >Ni>Hg بوده است. نتیجه گیری اینکه، میانگین تمام فلزات (به غیر از مس) درآب در محدوده استاندارد کیفیت آب برای پرورش ماهی دریایی بود . البته حداکثر غلظت فلزاتی همچون مس، سرب و کادمیم از استانداردهای برخی کشورها بیشتر بوده است که بیانگر بالا بودن ریسک خطر برای آبزیان خواهد بود. با توجه به بالا بودن برخی فلزات زنوبیوتیک (سرب و کادمیم) ضروری است که توسعه صنعت آبزی پروری در دریای خزر با احتیاط بیشتری به همراه ملاحظات زیست محیطی صورت پذیرد.