جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "کاملینا" در نشریات گروه "زیست شناسی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «کاملینا» در نشریات گروه «علوم پایه»-
گیاه کاملینا (Camelina sativa) گیاهی گل دار از تیره کلمیان Brassicaceae است. این گیاه متحمل به سرما و دارای ارزش غذایی بالا و گیاهی چند منظوره است. تنش شوری یک مشکل در حال گسترش در زمین های کشاورزی ایران و جهان است که رشد و نمو گیاهان را کاهش می دهد. اینکه این گیاه نسبت به تنش شوری چه واکنشی دارد و چگونه می شود مقاومت آن را بهبود بخشید در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است. بهبوددهنده های مختلفی برای افزایش مقاومت در برابر تنش ها توصیه شده است. در این پژوهش بر روی گیاه کاملینا، کیتوزان و آهن همراه با شوری اعمال شده است. کیتوزان از ترکیباتی است که سبب تحریک سیستم ایمنی گیاه جهت محافظت در برابر عوامل تنش زا می شود و عنصر آهن نیز در ساختار سیتوکروم ها، در فتوسنتز و تنفس، در تثبیت N2 نقش مهمی دارد. جهت عملی کردن این پژوهش، این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های تصادفی با سه تکرار در دانشگاه خوارزمی در سال 1402 انجام شد. در پژوهش حاضر سطوح شوری 0، 8، 12 دسی زیمنس بر متر معادل 0، 12/5، 6/7 گرم بر لیتر کلرید سدیم مورد بررسی قرار گرفت و تیمار کیتوزان با غلظت های صفر، 2/0 و 4/0 گرم بر لیتر و آهن نیز با غلظت های صفر، 3 و 6 گرم بر لیتر و برهمکنش غلظت های مختلف آن ها، جهت بهبود رشد مورد بررسی قرار گرفت. در پی تنش شوری آنتی اکسیدان های آنزیمی مختلف واکنش متفاوتی از خود نشان دادند. فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در پی افزایش تنش شوری و در مقایسه با شاهد ابتدا افزایش و سپس کاهش پیدا کرد. فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز در مقایسه با شاهد در ابتدا افزایش داشته و در ادامه تغییرات چندانی ثبت نکرد و فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) با افزایش تنش شوری در مقایسه با شاهد افزایش یافت. در بررسی همزمان اثر الیسیتور کیتوزان و عنصر آهن و تنش شوری مشاهده شد که الیسیتور کیتوزان با افزایش فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز، رنگیزه های فتوسنتزی، وزن تر اندام هوایی و کاهش مالون دآلدهید، آب اکسیژنه، آسکوربات پراکسیداز و آنتوسیانین موجب بهبود شرایط تنش گردیده که این امر این نشان دهنده آن است که اثر الیسیتور و عنصر آهن بر تنش شوری بهبود دهنده بوده است.
کلید واژگان: آسکوربات پراکسیداز, آهن, شوری, کاملینا, کیتوزانCamelina (Camelina sativa) is a flowering plant from the Brassicaceae family. This cold-resistant plant has high nutritional value and is a multipurpose plant. Salinity stress is a growing problem in the agricultural lands of Iran and the world, which reduces the growth and development of plants. How this plant reacts to salinity stress and how to improve its resistance have been considered in this category. Various improvers have been recommended to increase resistance to stress. In this research, chitosan and iron, together with salt, have been applied to Camelina. Chitosan is one of the compounds that stimulates the plant's immune system to protect against stress factors, and the iron element plays an important role in the structure of cytochromes, photosynthesis and respiration by fixing N2. In order to implement this research, this experiment was carried out based on a randomized block design with three replications at Kharazmy Universityin 1402. In the present research, we investigated the salinity levels of 0, 8, 12 ds/m, equivalent to 0, 5.12, and 7.6 g/L of NaCl, and chitosan treatment with concentrations of 0, 0.2, and 0.4 g/L, and iron was also investigated with concentrations of 0, 3, and 6 g/l and the interaction of their different concentrations to improve growth. Following salt stress, different enzymatic antioxidants showed different reactions. The activity of the ascorbate peroxidase enzyme increased after the increase in salinity stress, and compared to the control, the activity of the peroxidase enzyme increased in the beginning compared to the control and did not record many changes, and the activity of the enzyme phenylalanine ammonia-lyase (PAL) increased with increased salinity stress compared to the control. In the combined study of the effect of chitosan elicitor and iron element on salinity stress, it was observed that chitosan elicitor improved the stress conditions by increasing the activity of peroxidase enzyme, photosnthase pigments, shoot fresh weight, and decreasing MDA and H2O2, the activity of ascorbate peroxidase enzyme and anthocyanin did not change much and this indicates that the effect of elicitor and iron element on salinity stress has improved.
Keywords: Ascorbate Peroxidase, Camelina, Chitosan, Iron, Phenylalanine Ammonia-Lyase, Salt -
مجله فیزیولوژی گیاهان، سال یازدهم شماره 5 (Autumn 2021)، صص 3911 -3918
Nanotechnology is a field of research related to physics, chemistry, engineering sciences with the application of new techniques and production of nanoscale materials and an emerging field in interdisciplinary research especially biotechnology. Camelina is an oilseed and re-emerging plant that requires a lot of research on its oil production process. This study was conducted to investigate the effect of biosynthesized silver nanoparticles on the expression level of FAE1 and FAD2 in Soheil cultivar of Camelina oilseed plant based on a completely randomized design with four replications in 2018-2019. The aqueous extract of Camelina leaf and silver nitrate salt was used to prepare the nanoparticles. Experimental treatments included 0.5, 1, 2 and 3 mg / L of silver nanoparticles. After the preparation of foliar samples for all treatments, RNA extraction, cDNA synthesis and temperature gradient determination, the Real Time PCR reaction was used to study gene expression patterns. Data were then analyzed using GenEX and SAS software. The results showed that the effect of silver nanoparticles on FAE1 and FAD2 gene expression was significant (p<0.05) and the effect was increased with increasing silver nanoparticle concentration. The highest enhancement was observed at 3 mg / L silver nanoparticles.
Keywords: Biosynthesize, Camelina, Gene expression, nanoparticles, Real Time PCR -
این پژوهش باهدف بررسی اثر کودهای شیمیایی نیتروژن، فسفر، گوگرد و کود زیستی بر برخی شاخص های رشدی گیاه کاملینا در سال زراعی 1395 در مزرعه ای واقع در کازرون و به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل کود زیستی بارور2 حاوی باکتری حل کننده فسفات (باکتریPseudomonas putida Strain 13P وagglomerans Pantoea Strain 5P) به عنوان عامل اول در 2 سطح (مصرف و عدم مصرف) و عامل دوم کود شیمیایی شامل تیمارهای شاهد، کودهای نیتروژن، فسفر، گوگرد (به ترتیب50 ،200 و 100کیلوگرم در هکتار) به تنهایی در حد بهینه و تیمار کودهای شیمیایی با 30 درصد کمتر از حد بهینه بودند. نتایج نشان داد که مصرف کودهای زیستی تنها بر صفات کارایی زراعی و جذب فسفر، گوگرد و نیتروژن معنی دار بود. تیمار کود شیمیایی بر تمامی صفات معنی دار بود و برهمکنش تیمار کود زیستی همراه با کود شیمیایی بر صفات عملکرد دانه، کارایی زراعی و جذب فسفر، گوگرد و نیتروژن معنی دار بود. کاربرد تلفیقی کودهای زیستی با تیمارکود شیمیایی نیتروژن+ فسفر+ گوگرد نسبت به شاهد، باعث افزایش 85/ 86 درصدی عملکرد دانه، بهبود کارایی زراعی فسفر، گوگرد و نیتروژن به ترتیب 48/19، 62/12 و90/14 کیلوگرم بر کیلوگرم و کارایی جذب آن عناصر به ترتیب 02/42، 01/30 و 97/36 درصد شد. کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی همراه با کود زیستی نسبت به تیمار شاهد باعث افزایش60/13 درصدی شاخص سطح برگ، افزایش 78/23 درصدی نسبت وزن برگ و سطح ویژه برگ شد. تیمار نیتروژن + فسفر نسبت به شاهد بر صفت سرعت رشد گیاه، 64/53 درصد افزایش نشان داد. نتایج نشان داد تلفیق تیمارهای کودهای شیمیایی حاوی نیتروژن، فسفر و گوگرد با کودهای زیستی منجر به افزایش عملکرد گیاه کاملینا خواهد شد.
کلید واژگان: سرعت رشد گیاه, شاخص سطح برگ, عملکرد دانه, کارایی زراعی و جذب, کاملینا, کود شیمیاییThe aim of this study was to investigate the effect of chemical fertilizers of nitrogen, phosphorus, sulfur and biofertilizer on some growth indicators of Camelina sativa L. experimental plant during the crop year 2016 in a farm located in Kazerun and as a factorial in the form of complete randomized block design with three replications. Treatments include fertile biofertilizer 2 containing phosphate solvent bacteria (Pseudomonas putida Strain 13P bacteria and agglomerans Pantoea Strain 5P) as the first factor in 2 levels (consumption and non-consumption) and the second factor including chemical fertilizers including control treatments, nitrogen, phosphorus, sulfur fertilizers (50 respectively). (200 and 100 kg / ha) alone were optimal and chemical fertilizer treatment was 30% less than optimal. The results showed that the application of biofertilizer was significant only on crop yield and phosphorus, sulfur and nitrogen uptake traits. Chemical fertilizer treatment was significant on all traits, and the interaction of biofertilizer treatment with chemical fertilizer on grain yield, crop yield and phosphorus, sulfur and nitrogen adsorption traits was significant. The combined use of biofertilizers with nitrogen + phosphorus + sulfur chemical fertilizer compared to control increases grain yield by 86.85%, improves crop yield of phosphorus, sulfur and nitrogen by 19.48, 12.62 and 14.90 kg / kg, respectively, and its adsorption efficiency. The elements were 42.2%, 30.01 and 36.97%, respectively. The combined use of chemical fertilizers with biofertilizer compared to control increased the leaf area index by 13.60%, increased the plant weight ratio by 23.78% and the leaf surface area. Nitrogen + phosphorus treatment compared to control showed an increase in plant growth rate of 53.64%. The best fertilizer combination in this experiment to increase the yield of whole plants was the combination of chemical fertilizer treatments containing nitrogen, phosphorus and sulfur with biofertilizers.
Keywords: crop efficiency, uptake, Camelina sativa L., chemical fertilizer, grain yield, leaf area index, plant growth rate
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.