جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « phytogeography » در نشریات گروه « زیست شناسی »
تکرار جستجوی کلیدواژه «phytogeography» در نشریات گروه «علوم پایه»-
در این مطالعه ترکیب فلوریستیکی، شکل زیستی و پراکندگی جغرافیایی گیاهان شهرستان جاجی آریوب، واقع در شمال استان پکتیا در کشور افغانستان شناسایی شده اند. پس از جمع آوری نمونه های گیاهی از رویشگاه های طبیعی شناسایی گونه ها براساس منابع موجود انجام شد. براساس نتایج حاصل، در مجموع 102 گونه متعلق به 90 جنس و 39 تیره شناسایی شدند. چهار تیره بزرگ منطقه شامل کاسنیان (Asteraceae)، باقلائیان (Fabaceae)، نعناییان (Lamiaceae) و گلسرخیان (Rosaceae) هستند. نتایج نشان دادند گیاهان تروفیت با 36 گونه، فانروفیت با 27 گونه و همی کریپتوفیت با 23 گونه، رایج ترین اشکال زیستی منطقه اند. ازنظر پراکندگی جغرافیایی، عناصر چندناحیه ای با 39 گونه و ایرانی - تورانی با 21 گونه عناصر غالب منطقه اند. مقایسه اطلاعات فلوریستیکی منطقه با فلورا ایرانیکا و فلور افغانستان حاکی از آن است که منطقه جاجی آریوب دارای 62 گونه مشترک با فلور ایران و 71 گونه مشترک با سایر مناطق فلور افغانستان است. همچنین، نتایج این مطالعه به گزارش گونه جدید برای فلور افغانستان (1 گونه) و استان پکتیا (19 گونه) منجر شد. در این بررسی مشخص شد منطقه مطالعه شده، پوشش گیاهی متنوع، گونه های با ارزش دارویی (43 گونه) و انحصاری شامل Colutea afghanica و Iris cabulica دارد.
کلید واژگان: افغانستان, جاجی آریوب, جغرافیای گیاهی, شکل زیستی, فلور}This study aims to identify the floristic composition, life form and geographical distribution of plants in Jaji Aryob region, located in the north of Paktia province, Afghanistan. Following the collection of plant samples from natural habitats, identification was conducted using the existing references. Based on the results, a total of 102 species belonging to 90 genera and 39 families were identified. Asteraceae, Fabaceae, Lamiaceae and Rosaceae were the four largest families within the study area. Therophytes with 36 species, phanerophytes with 27 species and hemicryptophytes with 23 were found to be the most common life forms in the study region. In terms of geographical distribution, the most dominant elements in the region were Pluriregional elements with 39 species and Irano-Turanian elements with 21 species. The study area consists of 62 common species with Iran and 71 common ones with other parts of Afghanistan. Also, one and 19 new records were reported for Afghanistan and Paktia province, respectively. The finding of this survey revealed the diverse vegetation present in the area, as well as the presence of 43 valuable medicinal species and two endemic species Colutea afghanica and Iris cabulica.
Keywords: Afghanistan, Flora, Jaji Aryob, Life Form, Phytogeography} -
گونه Halimocnemis commixta به عنوان گزارش جدیدی برای فلور ایران از باقیمانده جنگل های پسته وحشی در شمال شرق ایران معرفی می شود. این گونه در فضاهای باز بین درختان و بر روی خاکهای شور و به همراه سایر گیاهان شاخص شورپسند دیده می شود. در این مقاله تصاویر این گیاه ارایه و با گونه های خویشاوند نزدیک خود مقایسه می شود. این گونه با گل های دسته ای و میوه های شاخدار نامنظم از گونه خویشاوند H. gamocarpa و با کرک های کاملا کوتاه و خوابیده از گونه H. pilosa قابل تشخیص است. نکاتی نیز درباره پراکندگی، بوم شناسی و موقعیت حفاظتی این گونه ارایه می شود.
کلید واژگان: آرایه شناسی, تیره اسفناجیان, جغرافیای گیاهی, حفاظت, خراسان-کپه داغ}Nova Biologica Reperta, Volume:9 Issue: 2, 2022, PP 139 -143Halimocnemis commixta is recorded as a new species for the flora of Iran from Pistacia vera woodland remnants in NE Iran. It grows on open salty soils with several typical halophytic plants. The new species record is illustrated and compared with the closely related species. It can be distinguished from H. gamocarpa by its clustered flowers and irregularly horned fruits and differs from H. pilosa by its entirely short and adpressed hairs. We provide some additional notes on the distribution, ecology, and conservation status of the newly recorded species.
Keywords: Chenopodiaceae, conservation, Khorassan-Kopet Dagh, phytogeography, taxonomy} -
گونهPiptatherum ferganense به عنوان گزارش جدیدی برای فلور گندمیان ایران از منطقه حفاظت شده قورخود و کوه های آلاداغ در خراسان شمالی معرفی می شود. دامنه پراکندگی اصلی این گونه در شرق منطقه ایران و تورانی است و با یک جدایی جغرافیایی در شمال شرق ایران یافت شده است. ویژگی های ریخت شناسی P. ferganense به تصویر کشیده شده و با نزدیکترین خویشاوند خود P. latifolium مقایسه شده است. این گونه با صفاتی مانند آرایش یکنواخت سنبلچه ها در گل آذین، پوشینه سرنیزه ای، و سیخک کوتاهتر از P. latifolium متمایز می شود. نکاتی درباره آرایه شناسی، اکولوژی، جغرافیای گیاهی و وضعیت حفاظتی این گونه ارایه شده است.
کلید واژگان: تنوع زیستی, جغرافیای گیاهی, حفاظت, خراسان-کپه داغ, گراس ها}Piptatherum ferganense (Poaceae), another Middle Asian species as a new record for the flora of IranNova Biologica Reperta, Volume:9 Issue: 2, 2022, PP 132 -138Piptatherum ferganense is recorded as a new grass species for the flora of Iran collected from Ghorkhod Protected Area and Aladagh Mountains in North Khorassan province. The core distribution range of the species is Eastern Irano-Turanian with a disjunction in northeastern Iran. The morphological characters of P. ferganense are illustrated and compared with the closely related P. latifolium. It can be distinguished from P. latifolium by its evenly arranged spikelets in the panicle, lanceolate fertile lemma, and shorter lemma awns. Notes on taxonomy, ecology, phytogeography, and conservation status of the recorded species are provided.
Keywords: biodiversity, conservation, Khorassan-Kopet Dagh, grasses, phytogeography} -
Onosma یکی از متنوع ترین جنس های تیره گاوزبانیان (Boraginaceae) است. مناطق اندمیسم و مهمترین مراکز تنوع گونه ای این جنس در فلات ایران، فلات آناتولی و منطقه مدیترانه واقع شده اند. مطالعه حاضر به منظور تعیین الگوهای انتشار و مراکز تنوع و اندمیسم و شناسایی گونه های در معرض تهدید این جنس در بخش میانی زاگرس مرکزی انجام شد. طی مطالعات میدانی انجام گرفته، 75 جمعیت از 10 گونه از جنس Onosma در منطقه موردمطالعه جمع آوری شد. دامنه ارتفاعی پراکنش گونه-های مورد مطالعه 2952- 803 متر می باشد. به علاوه گونه ها در رویشگاه هایی با اقلیم نیمه مرطوب، مدیترانه ای و نیمه خشک در خاک های قلیایی (48/8 -33/7) انتشار یافته اند. عوامل اکولوژیکی مانند ارتفاع و میزان پتاسیم خاک از مهمترین متغیرهای محیطی موثر در تنوع گونه ای و پراکنش گونه ها در منطقه مورد مطالعه هستند. ارزیابی میزان تهدیدها نشان می دهد که نیمی از گونه ها در منطقه مورد مطالعه در معرض تهدید قرار دارند. در نهایت، نتایج حاصل از این مطالعه بر نیاز به حفاظت خارج از زیستگاه برای برخی از گونه های این جنس تاکید می کندکلید واژگان: غنای گونه ای, جغرافیای گیاهی, الگوی انتشار}Onosma is one of the most diverse genera of Boraginaceae. The areas of endemism as well the main diversity centers of the genus cover the Iranian as well Anatolian plateaus and the Mediterranean region. The present study has been conducted to determine the distribution patterns, centers of diversity, endemism centers as well as assessment the endangered species in the middle part of the Central Zagros. During the field studies, 75 populations of 10 species of Onosma were collected in the target area. The studied species showing an elevation range of 803- 2952 m. Additionally, the species are distributed in habitats with semi-humid, Mediterranean, and semi-arid climates and in alkaline soils (8/48-37/48. (The altitude and content of potassium in soil are the most important environmental variables affecting diversity as well species distribution in the studied area. Our results showing that half of the species in the studied area are located in the threatened categories. Finally, the results of this study emphasize the need for ex-situ conservation in some highly endangered species.Keywords: Species richness, Phytogeography, Distribution pattern}
-
در طی سال های گذشته، گونه های متعددی به کشور ایران معرفی شده است که اطلاعات مدونی پیرامون آن ها وجود ندارد. به واسطه فقدان بانک اطلاعات اکولوژی-جغرافیایی پیرامون گونه های بیگانه و معرفی شده به ایران انجام یک مطالعه جهت تدوین و تحلیل اطلاعات آن ها جهت برنامه ریزی های مدیریتی ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه پایگاه اطلاعاتی مربوط به تاکسونهای گیاهی معرفی شده به ایران شامل داده های انتشار، تهدیدها و اطلاعات اکولوژیکی گونه ها با استفاده از داده های حاصل از مطالعات میدانی و بررسی منابع موجود تهیه گردید. نقشه های انتشار با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی 10.3 ver. Arc-GIS رسم گردید. همچنین با استفاده از خانهگریدهای (Grid cells) °25/0×°25/0در محیط نرم-افزار Diva-GIS ver. 7.3 نقشه های غنای گونه ای رسم شد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که 28 گونه معرفی شده شاخص در مناطق هیرکانی، ایران مرکزی و سودانو زامبزین در ایران یافت می شود و پروانس جغرافیایی هیرکانی از غنای بالاتری برخوردار است. بنابراین این مطالعه ضمن معرفی اولویت های مدیریتی گونه های معرفی شده راهکارهای کلی جهت مدیریت اکولوژیکی آن ها را معرفی نموده است تا بتواند به عنوان یک منبع علمی پایه جهت برنامه های مدیریت تنوع زیستی ایران به کار گرفته شود.کلید واژگان: جغرافیای گیاهی, جنوب غرب آسیا, گیاهان بیگانه, گیاهان مهاجم}During the past decades, several plant species have been introduced to Iran wich there is no compiled data about them. Due to the lack of an ecological-geographical database on introduced plant species to Iran, a study to compile and analyze their information for management planning seems necessary. In this study, a databace related to mentioned plant taxa introduced to Iran was prepared using data from field studies and review of available resources. Dissemination maps using Arc-GIS ver. 10.3 was drawn. Also using 0.25° × 0.25° Grid cells in Diva-GIS software environment ver. 7.3 species richness maps was drawn. The results of this study showing that 28 introduced species of the index are found in Iran and the Hyrcanian geographical province has a higher richness. Therefore, this study, while introducing the management priorities of the introduced species, has introduced general strategies for their ecological management so that it can be used as a basic scientific resource for biodiversity management programs in Iran.Keywords: Phytogeography, SW Asia, Alien species, Invasive plants}
-
Introduction and aim
The current study is provided for floristic research of Pinnulariaceae for the first time in Iran from 1972 to July 2021. The pinnulariaceae family contains 6 genera Pinnularia, Oestrupia, Hygropetra, Envekadea, Diatomella, and Craspedopleura which are two genera Pinnularia and Diatomella have been recorded in Iran. The purpose of the present study was to provide a checklist of Pinnularaceae in Iran ecosystems.
MethodsDifferent recourses were used to provide this paper, including the thesis of students' dissertations, books, and articles. The old taxonomic names of taxa were converted to new names based on algae-based websites.
ResultsThis taxonomic list contains 2 genera comprises Diatomella and Pinnularia. It includes 52 species with emphasis on the Pinnularia Ehrenberg genus from various ecosystems. The Pinnularia was the most frequent genus with 51 species and 98% of the species in the Pinnulariaceae. Diatomella Greville was stand in the second genus in the frequency of population (2%) with 1 species. There are only one species of Diatomella in the current checklist of Pinnulariaceae which has been reported from Kordan River in Alborz Province.
ConclusionSome of the species’ names have changed based on this update.
Keywords: Diatomella, Kordan River, Marine, Pinnularia, Phytogeography} -
گزارش جدیدی از دو گونه Stipa richteriana و Galium songaricum برای فلور ایران در این مطالعه ارائه می شود. گستره پراکندگی جغرافیایی این گونه ها که از کوه های بینالود و هزار مسجد در استان خراسان رضوی جمع آوری شده اند، به طور عمده مربوط به آسیای مرکزی است. ریخت شناسی این گونه های جدید برای ایران با گونه های خویشاوندشان مقایسه و اطلاعاتی درباره آرایه شناسی، بوم شناسی، جغرافیای گیاهی و وضعیت حفاظتی آنها ارائه می شود.
کلید واژگان: آرایه شناسی, تنوع زیستی, جغرافیای گیاهی, حفاظت, خراسان-کپه داغ}Nova Biologica Reperta, Volume:6 Issue: 3, 2019, PP 326 -333Stipa richteriana and Galium songaricum are newly recorded species for the flora of Iran, collected from Binalood and Hezar-Masjed Mountains in Razavi Khorassan Province. The geographical distribution of both species is mainly confined to the Middle Asia. Morphological characters of two newly recorded species are compared with their close relatives. Notes on taxonomy, ecology, phytogeography, and conservation status of both species are provided.
Keywords: biodiversity, conservation, Khorassan-Kopet Dagh, phytogeography, taxonomy} -
پراکنش گونه های گون متعلق به بخشه هیپوگلوتیده ای با استفاده از نرم افزار DIVA-GIS مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع بر اساس طبقه بندی زهری علاوه بر گونه های با پراکنش گسترده، پنج الگوی جهانی شامل: 1. پرونس آسیای شرقی، 2. پرونس ایرانو-آناتولی، 3. پرونس پونتیک، 4. زیر ناحیه مدیترانه ای شرقی و 5. زیر ناحیه مدیترانه ای غربی شناسایی شدند. همچنین گونه های ایرانی این بخشه نیز در سه الگوی: 1. زاگرس مرکزی، 2. کپه داغ-خراسانی و 3. البرز مرکزی و شرقی طبقه بندی شدند. نقشه ها و الگوهای پراکنش گونه ها ارائه شده است.
کلید واژگان: بومزادی, جغرافیای گیاهی, دنیای جدید, دنیای قدیم, نیام داران}Nova Biologica Reperta, Volume:6 Issue: 3, 2019, PP 320 -325The distribution patterns of taxa belonging to the section Hypoglottidei DC. were investigated using DIVA-GIS software. Based on Zohary classification, five global patterns, with the exception of widely distributed species, include 1. Centro-Asiatic province, 2. Irano-Anatolian province, 3. Pontic province, 4. East Mediterranean subregion and 5. West Mediterranean subregion, were identified. In addition, the Iranian species of this section were classified in three patterns: 1. Central Zagros 2. Khorasan-Kopet Dagh 3. Central and Eastern Alborz. The maps and distribution patterns of the species were also presented.
Keywords: endemism, legumes, New World, Old World, phytogeography} -
رستنی های هر منطقه نتیجه واکنش های جامعه زیستی در برابر شرایط محیطی آن است. هدف پژوهش حاضر معرفی فلور، شکل زیستی و گونه های در معرض خطر منطقه حفاظت شده قمصر است. این منطقه با مساحت تقریبی 36700 هکتار در 35 کیلومتری جنوب غربی کاشان قرار دارد. نتایج نشان داد، مجموعه رستنی های این منطقه، بالغ بر 576 گونه گیاهی متعلق به 80 تیره و 355 جنس است. از مجموع 355 جنس، 50 جنس (7/8 درصد) و 69 گونه (9/11 درصد) به رده تک لپه ای ها و 299 جنس (9/51 درصد) و 500 گونه (8/86 درصد) به رده دولپه ای ها تعلق دارد. بزرگ ترین تیره های گیاهی از لحاظ تعداد گونه عبارتند از: Compositaeبا 76 گونه،Labiatae وGraminae هر کدام با 50 گونه، Fabaceae با 47 گونه، Cruciferae با 37 گونه، Umbelliferae با 35 گونه و Caryophyllaceae با 28 گونه. بررسی انتشار جغرافیائی رستنی های منطقه نشان داد، بیشترین انتشار جغرافیائی به ناحیه رویشی ایرانی-تورانی با 381 گونه (1/66 درصد) و ایرانی-تورانی/اروپا-سیبری/مدیترانه ای با 33 گونه (7/5 درصد) مربوط است که از بین آنها 18 گونه انحصاری ایران (1/3 درصد) بودند. در بین گیاهان منطقه، همی کریپتوفیت ها با 2/32 درصد و تروفیت ها با 9/31 درصد، مهمترین شکل های زیستی را تشکیل دادند. بر اساس معیارهای IUCN و کتابRed Data Book of Iran ، 33 گونه تهدید شده وجود دارد که همگی متعلق به منطقه ایرانی-تورانی است. از این 33 گونه، 2 گونه در معرض خطر، سه گونه در طبقه آسیب پذیر، 26 گونه در طبقه کمتر در معرض خطر و 2 گونه در طبقه کمبود داده قرار دارند.کلید واژگان: جغرافیای گیاهی, شکل زیستی, فلور, منطقه حفاظت شده قمصر}Each region's plants are as a result of communities' reactions to environmental conditions. The purpose of this study was to introduce floristic list, life forms and endangered species of Ghamsar protected area. This region covers about 36700 hactars and lies in the southwest part of Kashan. The results showed that 576 plant species existed in the region belonging to 80 families and 355 genera. A total of 355 genera, 50 genera (8.7 %) and 69 species (11.9 %) belong to monocotyledons order and 299 genera (51.9 %) and 500 species (86.8 %) belongs to dicotyledons order. The families with high number of species are including, Compositae (76 species), Labiata and Graminae (Each with 50 species), Fabaceae (47 species), Cruciferae(37 species), Umbelliferae (35 species) and Caryophyllaceae (28 species) respectively. The geographic distribution of plants indicated, the most geographical distribution is related to Iranian-Turanian vegetation area with 381 species (66.1 %) and Iranian-Turanian / Europea-Siberia / Mediterranean vegetation area with 33 species (5.7 %) respectively. According to Raunkiaer’s life form, species followed as: 32.2% hemicryptophytes (186 species), 31.96% therophytes (184 species). Threatened species included 33 totally belonging to Irano-Turanian. Among which them the endangered class, vulnerable, lower risk and data deficient were 2, 3, 26 and 2 species respectively.Keywords: Phytogeography, Life form, Flora, Ghamsar protected area}
-
شناسایی پوشش گیاهی و بررسی جغرافیایی گیاهی یک ناحیه مشخص، راهکارهای مناسب را برای تعیین قابلیت های گیاهی، دارویی، غذایی و جنبه های مختلف ارایه می دهد. در عین حال، عامل موثری در سنجش و ارزیابی وضعیت کنونی و پیش بینی وضعیت آینده به شمار می رود و برای اعمال مدیریت در منطقه نقش به سزایی دارد. پژوهش حاضر، به منظور بررسی پوشش گیاهی حوزه راژان با هدف دستیابی به اطلاعات مناسب جهت مدیریت صحیح و شناخت استعدادها و پتانسیل های موجود در حوزه در سال های 1392 تا 1393 انجام گرفت. حوزه راژان در استان آذربایجان غربی- شهرستان ارومیه در موقعیت جغرافیایی 254، ¢46 و °44 تا 257، ¢53 و °44 طول شرقی و 253، ¢21 و °37 تا 256، ¢23 و °37 عرض شمالی در ارتفاع 3215 متری از سطح دریا واقع شده است. میانگین بارندگی و دمای سالیانه منطقه طی دوره آماری ده ساله به ترتیب 2/459 میلی متر و 6/5 درجه سانتیگراد است. بررسی انتشار جغرافیایی فلور منطقه نشان داد که بیشترین پراکنش جغرافیایی به ناحیه ایرانی-تورانی تعلق دارد. طی این بررسی، تعداد 91 گونه گیاهی متعلق به 73 جنس و 21 تیره جمع آوری و شناسایی شد. مهم ترین تیره های گیاهی از نظر بیشترین تعداد گونه شامل Poaceae با 21 گونه، Asteraceae 16 با گونه و Fabaceae با 9 گونه بود. تیره Poaceae با 14 جنس، Asteraceae با 12 جنس و Fabaceae با 9 جنس به ترتیب بیشترین تعداد جنس را به خود اختصاص داده اند. همی کریپتوفیت ها با 53 گونه (58 درصد)، تروفیت ها با 15 گونه (17درصد)، کامه فیت ها با 10 گونه (11 درصد)، کریپتوفیت ها با 7 گونه (8 درصد)، ژئوفیت ها با 4 گونه (4 درصد) و فانروفیت ها با 2 گونه (2 درصد) مهم ترین اشکال زیستی عناصر گیاهی منطقه را تشکیل می دهند.کلید واژگان: آذربایجان غربی, جغرافیای گیاهی, شکل زیستی, راژان}Identification of vegetation and phytogeographical surveys in a certain region are useful approaches for establishment of pharmaceutical, edibility and other aspects of plants. Meanwhile, it can be used for measurement and assessment of present and prediction of future status of vegetation of the region. So, these studies have major effects on the management of improvement programs. This study aimed to assess vegetation Razhan access to inform and knowledge for proper management talents and potentials in the area in the years 2013 to 2014 were analyzed. Razhan region located in the city of Urmia, West Azerbaijan province, Iran. The geographical location of the station was latitude of 44°, 46' and longitude of 37°, 56' at an altitude of 3215 m above mean sea level. This area was characterized by a mean temperature of 5.6◦C and an average precipitation of 459.2 mm per year, during the 10-year period, respectively. The study of chorology indicated that the most plants belonged to the Irano-Turanian. During this study, 91 plant species belonging to 73 genera and 21 families were collected and identified. The most important families were Poaceae with 21 species, Asteraceae with 16 species and Fabaceae with 9 species. The Poaceae with 14 genera, the Asteraceae with 12 genera and the Fabaceae with 9 genera were the greatest genera, respectively. Hemicryptophytes with 53 species (58 %), Therophytes with 15 species (17 %), Chamaephytes with 10 species (11 %), Cryptophytes with 7 species (8 %), Geophytes with 4 species (4 %), and Phanerophytes with 2 species (2 %) are the most important life forms of the reserve.Keywords: Life form, Phytogeography, Razhan, West Azerbaijan}
-
The mountainous area of Fereizi is located in northwestern Binalood range, Khorassan, north east of Iran. Special climatic and geographical characteristics of the area make it a suitable habitat for various plant species. As a part of a research poject on the flora and vegetation of Binalood mountain range, the floristic composition of this area, life forms and chorology of vascular plants have been determined with emphasis on endemism. During several collection excursions in 2005 to 2007, a total number of 484 vascular plant taxa were identified in the area belonging to 229 genera and 59 plant families. The largest plant families in the area are Asteraceae (63 species), Poaceae (51 species), Fabaceae (50 species) and Brassicaceae (43 species). Astragalus (25 species) and Allium (13 species) are the richest genera. The dominant life forms are hemicryptophytes and therophytes. The floristic composition of the area is strongly influenced by Irano-Turanian elements (56.8%). The analysis of endemism shows that the area inhabited by 49 subendemic taxa and 21 Iranian endemic species from which 13 species are endemic to northeast of Iran and three rare and threatened species. Ferula flabelliloba, Cousinia termei and Sisymbrium integerrimum are local endemics to Binalood mountain range. Geranium charlesii is recorded as a new species for the flora of Iran.Keywords: floristic composition, life form, chorology, phytogeography, endemism, new records, Fereizi, Binalood, Khorassan}
-
انتشار جغرافیایی جنس Acantholimon در ایران مورد بحث قرار می گیرد. در مجموع تعداد 79 گونه از جنس Acantholimon در ایران تشخیص داده می شود که 65 گونه آن انحصاری ایران است. تعلق گونه ها در نواحی رویشی شناخته شده در ایران شامل نواحی اروپایی سیبریایی (بدون گونه)، ایرانی تورانی (79 گونه) و صحرایی سندی (1 گونه) و حوزه های شناخته شده در ایران شامل حوزه های خزری (بدون گونه)، آذربایجانی (23 گونه)، شمال خراسانی (20 گونه)، کردستانی زاگرسی (21 گونه)، مرکز ایرانی (29 گونه)، فارسی کرمانی (17 گونه)، شمال بلوچستانی (2 گونه) و نوبیایی سندی (1 گونه) مشخص می گردد. تعداد گونه های انحصاری در حوزه مرکز ایرانی 14، فارسی کرمانی 12، شمال خراسانی 9، آذربایجانی 8 و کردستانی زاگرسی نیز 8 گونه می باشد. سایر حوزه ها گونه انحصاری ندارند. وجود گونه های انحصاری بالا در حوزه های مختلف نشانه این موضوع است که محدوده خوب تعریف شده است.
The geographical distribution of the genus Acantholimon in Iran is discussed. Altogether 79 species are known in Iran of which 65 are endemics. Except for the Hyrcanian province, the other 7 provinces contain at least one species of the genus Acantholimon, the Nubo-Sindian province having only one species. The C. Iranian province with 29 species contains the highest number of the species. This province has 14 endemic species of Acantholimon which is again the highest number compared to the other provinces. The number of endemics in different phytochoria is quite high; that is an indication that the limitation of provinces is well defined.
Keywords: Acantholimon, Plumbaginaceae, Phytogeography, Distribution, Phytochorion, Iran} -
ویژگی های تاکسونومیکی و نقشه پراکنش گونه های نادر جنس Pedicularis در ایران ارایه می شود. رویشگاه دیگری از P. strausii گزارش می شود که به عنوان دومین رویشگاه این گونه در ایران ثبت می گردد. کلید شناسایی برای گونه های Pedicularis موجود در ایران ارایه می گردد.
Taxonomic characters and chorology of rare species of the genus Pedicularis distributed in Iran are given. Another locality for P. strausii is recorded, which is the second documented location of this species in Iran. A diagnostic key to all species of Pedicularis distributed in Iran is provided.
Keywords: Pedicularis, Phytogeography, distribution, Iran}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.