جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « شبکه های مبدل حرارتی » در نشریات گروه « شیمی »

توانایی شبکه های مبدل حرارتی در پذیرش آرایش های دمایی گوناگون دمایی و تاثیر این آرایش ها بر بار مبدل ها و تفاوت دمای متوسط لگاریتمی، منجر به ایجاد آرایش های متفاوتی از سطوح انتقال حرارت مبدل های جدید و میزان انرژی مصرفی می شود. تاثیر مستقیم این آرایش ها بر هزینه کل سرمایه گذاری سالیانه، ایده امکان بهینه سازی شبکه های مبدل حرارتی با تغییر بار مبدل ها را در ذهن ایجاد می کند. نتیجه های نزدیک و بهتر حاصل از این روش نسبت به نتیجه های نرم افزار SPRINT، حاکی از قوت روش ارایه شده در بهینه سازی توزیع بار است. تابع هدف بهینه سازی توزیع بار حرارتی در طراحی جدید، دستیابی به کمینه هزینه کل سرمایه گذاری سالیانه و درطراحی اصلاحی، دستیابی به کمینه دوره بازگشت برای یک هزینه سرمایه گذاری یا دستیابی به بیشینه سود حاصل از ذخیره انرژی برای یک دوره بازگشت است. بهبود 4 درصدی هزینه کل سرمایه گذاری سالیانه در شبکه با طراحی جدید و بهبود 6/5 درصدی هزینه سرمایه گذاری همراه بهبود 11 درصدی دوره بازگشت در شبکه مورد مطالعه طراحی اصلاحی، بیانگر اهمیت در نظر گرفتن بهینه سازی توزیع بار در انتگراسیون حرارتی فایند است.

بهینه سازی، سومین مرحله در طراحی شبکه های مبدل حرارتی به روش پینچ است. شبکه هایی که پارامتر افت فشار در آنها لحاظ شده و بهینه سازی افت فشار جریان و توزیع افت فشار جریان بین مبدل ها به نحوی که منجر به هزینه سالیانه کمینه شود، هدف اصلی این مقاله است. افت فشار سمت لوله و پوسته مبدل بر ضریب های انتقال حرارت و سطح مبدل تاثیر می گذارند و می توان با تغییر افت فشار دو سمت مبدل، سطح جدیدی را برای بار حرارتی یکسان محاسبه کرد و افت فشار روی مبدل ها را تغییرداد به نحوی که هزینه سالیانه کمینه شود. سه روش برای بهینه سازی افت فشار ارایه شده است که دو روش بر اساس توزیع افت فشار جریان روی مبدل ها و روش سوم بر اساس استفاده از روش ریاضی بهینه سازی (سیمپلکس) است. در نهایت بهترین روش برای توزیع افت فشار مبدل ها انتخاب شده و شبکه مفروض با روش انتخاب شده از نظر افت فشار جریان ها و مبدل ها بهینه سازی می شود.