به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "شدت تراوش" در نشریات گروه "شیمی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «شدت تراوش» در نشریات گروه «علوم پایه»
جستجوی شدت تراوش در مقالات مجلات علمی
  • سعید رضایی، علیرضا شریف*، محمد کریمی
    در این مقاله، تاثیر افزودن سدیم دو دسیل سولفات، به عنوان ماده سطح فعال، و کربنات سدیم، به عنوان ماده پذیرنده اسید، به سامانه واکنشی پلیمریزاسیون بین سطحی بر ویژگی های لایه بالایی و همچنین رفتار جدایش گاز غشاهای کامپوزیتی لایه نازک پلی آمیدی تهیه شده به روش پلیمریزاسیون بین سطحی مطالعه شد. نتیجه های به دست آمده از روش های پرتوسنجی فروسرخ و میکروسکوپ الکترونی روبشی بر نقش مهم افزودنی ها در تراکم ساختاری و ضخامت لایه بالایی دلالت داشت. بر این اساس، لایه بالایی نمونه تهیه شده در حضور هر دو افزودنی یاد شده، دارای بالاترین تراکم ساختاری و ضخامت و نمونه تهیه شده در نبود هر دو افزودنی دارای کم ترین ضخامت بود. همچنین، زبری سطح غشاهای تهیه شده با روش میکروسکوپی نیروی اتمی مطالعه و نشان داده شد که غشای تهیه شده در حضور سدیم کربنات، به تنهایی، بالاترین و غشای تهیه شده در حضور هر دو افزودنی، کم ترین زبری سطح (به ترتیب برابر با 520 و 148 نانومتر) را دارا هستند. داده های گاز تراوایی نشان داد که بالاترین شدت تراوش کربن دی اکسید ( GPU2/25) در غشای دارای لایه بالایی تهیه شده در حضور سدیم کربنات،به تنهایی، رخ می دهد. این امر، به ضخامت کم و زیری سطح بالای لایه بالایی این غشا نسبت داده شد. همچنین، بالاترین گزینش پذیری برای کربن دی اکسید/ متان (برابر با 58) با استفاده از غشای کامپوزیتی تهیه شده با لایه بالایی پلیمری شده در حضور هر دو افزودنی به دست آمد. از سوی دیگر، برای کربن دی اکسید/ نیتروژن و کربن دی اکسید/اکسیژن بالاترین گزینش پذیری ها (به ترتیب برابر با 63 و 54) با به کارگیری غشای کامپوزیتی تهیه شده با لایه بالایی پلیمری شده در حضور سدیم دو دسیل سولفات، به تنهایی، به دست آمد.
    کلید واژگان: غشای کامپوزیتی لایه نازک, شدت تراوش, پلیمریزاسیون بین سطحی, جدایش گاز
    Saeed Rezaei, Alireza Sharif *, Mohammad Karimi
    In this research, the effects of the presence of additives such as sodium dodecyl sulfate (as a surfactant) and sodium carbonate (as acid acceptor) on the top layer characteristics and gas separation properties of composite membranes, prepared by an interfacial polymerization method, were studied ATR-FTIR and SEM techniques showed the important role of the additives on the structural density and thickness of the top layer. As a result, the top layer of the prepared sample in the presence of both additives was the densest and the thickest while that of the sample prepared in the absence of both additives was the thinnest one. Furthermore, based on the AFM results, the composite membrane prepared in the presence of just sodium carbonate presented the roughest (Rmax = 520 nm) and that prepared in the presence of both additives shows the smoothest (Rmax = 148 nm) surface. Investigation of the gas permeances of membranes shows that the membrane with top layer prepared in the presence of just sodium carbonate has the highest CO2 permeance (25.2 GPU), due to its thin and rough top layer. Moreover, the highest CO2/CH4 selectivity (58) was obtained by the composite membrane prepared in the presence of both additives. On the other hand, the highest CO2/N2 and CO2/O2 selectivities (63 and 54, respectively) were achieved through the utilization of the composite membrane prepared in the presence of just sodium dodecyl sulfate.
    Keywords: Thin film composite membrane, Permeance, Interfacial polymerization, Gas Separation
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال