جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « قره برون » در نشریات گروه « محیط زیست »
تکرار جستجوی کلیدواژه «قره برون» در نشریات گروه «علوم پایه»-
در تحقیق حاضر، تاثیر سطوح متفاوت نوکلئوتید جیره (واناژن) به عنوان جاذب غذایی بر شاخص های رشد و میزان غذاگیری ماهی قره برون (Acipenser persicus) مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان با میانگین وزنی 2/12 ± 42/37 گرم و میانگین طول0/61 ± 23/67 سانتی متر به 4 تیمار با سطوح متفاوت نوکلئوتید جیره (0، 0/25، 0/35 و 0/5 درصد) با سه تکرار با تراکم 12 ماهی در هر تانک تقسیم شدند. پس از 10 هفته غذادهی بازماندگی، شاخص های رشد و غذاگیری از قبیل ضریب افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، شاخص وضعیت، ضریب تبدیل غذایی و ضریب کارایی غذا بررسی و از نظر معنی داری با روش One-way ANOVA در نرم افزار Spss 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بهترین نتایج از نظر مقایسه وزن و طول نهایی، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه و ضریب کارایی غذا متعلق به تیمار 2 (0/35 درصد نوکلئوتید) بود. هم چنین تیمار 2 در بین تیمارهای تغذیه شده با نوکلئوتید مقادیر ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه و ضریب کارایی غذا در مقایسه با تیمارهای 1 و 3 نیز بالاترین مقادیر را با تفاوت معنی داری را به خود اختصاص داد. این تحقیق نشان داد افزودن نوکلئوتید سبب افزایش غذای مصرفی، کاهش هدر رفت غذا و در نتیجه سبب افزایش نرخ رشد در ماهیان قره برون گردید.
کلید واژگان: نوکلئوتید, جاذب غذایی, شاخص رشد, بازماندگی, قره برون}In the present study, the effect of different levels of dietary nucleotides (Vanazhen) as a food attractant on the growth rate and feeding rate of Persian sturgeon (Acipenser persicus) were studied. Fish with an average weight of 42/37 ± 2/12 g and mean length of 23/67 ± 0/61 cm were divided to 4 treatments with different levels of nucleotides in the diet (0, 0/25, 0/35 and 0/50%) with three replications containing 12 fish per tank. After 10 weeks feeding, survival, growth and feeding indices such as weight gain, specific growth rate, condition index, feed conversion and feed efficiency ratio were examined and the significance of them were analyzed using One-way ANOVA analysis software Spss 18. The best results in terms of weight and length compared to the weight gain, feed conversion ratio, specific growth rate and feed efficiency ratio from treatment 2 (0/35% of the nucleotides). This study showed that adding nucleotides to increase food intake, reduce food losses and thus increase the growth rate of sturgeon.Keywords: nucleotide, food absorption, growth, survival, Persian sturgeon} -
تاثیر اسیدهای چرب فوق غیراشباع با دو منبع وارداتی و داخلی و سطوح مختلف ویتامین ث برتحمل شوری لارو ماهی قره برون مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت. سیست آرتمیا ارومیانا در شرایط استاندارد تفریخ و توسط یک امولسیون وارداتی و یک روغن ماهی داخلی همراه با سه سطح ویتامین ث غنی و به مدت 20 روز لارو ماهی قره برون از آن ها تغذیه نمود.در پایان دوره آزمایش با اندازه گیری اسیدهای چرب در آرتمیا و لارو ماهی و تحمل شوری لاروهای تیمار شده با قرار دادن آن ها در شوری های مختلف و زمان های متفاوت مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بازماندگی و تحمل به شوری های بالا در کلیه لاروهای تیماری در مقایسه با گروه شاهد که از آرتمیا غنی نشده تغذیه نموده بودند به طور معنی داری (P<0.05) افزایش نشان داد.کلیه فاکتورهای اصلی بر تحمل شوری لارو ماهی قره برون در شوری 12 گرم در لیتر و پس از 120 ساعت تاثیر معنی داری نشان دادند (P<0.05) ولی بین تیمارهای ترکیبی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (P>0.05). از بین فاکتورهای اصلی (ICES30/4 (1/00±100/00 درصد سطح 20 درصد ویتامین ث (1/00±99/00 درصد) و زمان 24 ساعت غنی سازی غذای زنده (1/00±99/00 درصد) بیش ترین افزایش بقاء در لارو ماهی های تحت استرس را به وجود آوردند. هم-چنین میزان اسیدهای چرب امگا 3 و 6 چه در آرتمیا غنی شده و چه در لارو ماهی تغذیه شده از آرتمیای غنی شده به خصوص با امولسیون تجاری افزایش معنی داری با گروه شاهد نشان داد (P<0.05).
کلید واژگان: اسیدهای چرب, ویتامین ث, قره برون, تحمل شوری, آرتمیا ارومیانا}The effects of Highly Unsaturated Fatty Acid (HUFA) and different vitamin C levels were investigated on salinity tolerance in Persian Sturgeon larvae. Artemia urmiana cysts were hatched with standard method and the nauplii were enriched with a imported emulsion (ICES30/4), homemade sturgeon ovary oil both supplemented with three vitamin C levels and fed to the fish larvae as live food for 20 days. At the end of experiments, fatty acids profile in Artemia nauplii and fish larvae, salinity tolerance in fish larvae exposed in different water salinities during different times were determined. Results showed that, the survival rate and salinity tolerance of fish in high water salinity were increased significantly (P<0.05) in all treatments compared to the control fish larvae which were fed Artemia nauplii unenriced. All the main factors have significantly effects (P<0.05) on salinity tolerance of sturgeon fish larvae when exposed in 12 ppt salinity after 120 h but there are not any differences in fishes salinity tolerance between the HUFA and vitamin C combination treatments (P>0.05). Survival rate in the main treatments IES30/4, vitamin C (20%) and 24 h enrichment period were 100%±1.00, 99%±1.00, 99%±1.00 respectively which caused the highest salinity tolerance in fish larvae. Also, omega 3 and omega 6 fatty acids in all Artemia nauplii and sturgeon fish larvae treatment especially those enriched with the commercial emulsion increased significantly compared to control groups (P<0.05).Keywords: Acipenser persicus, Salinity tolerance, Artemia urmiana, vitamin C, HUFA} -
A study to determine the effect of varying dietary prebiotic Immunogen levels on the growth performance, hematological parameters and intestinal microbial balance of (Acipenser persicus), was carried out. The commercial prebiotic, Immunogen, were mixed thoroughly with the artificial feeds at concentration of 0.0 (control), 0.5, 1 and 2 g kg-1 dry diet and fed to healthy fish (27±0.45 g) at 2 - 3.5 % of their body weight daily in two split doses for 8 weeks. The trail was carried out in 12PVC tanks 500 liter which was filled with about 200 liter of water. That all tanks 12 juvenile Persian sturgeon were stocked. During the experimental period, weight and length of fish were recorded at an interval of 14 days. We studied also hematological parameters and intestinal microbial balance of fish at the end of the experiment. Results showed that specific growth rate (SGR), food conversion ratio (FCR), feed efficiency (FE), body weight gain (BW %) and net production (NP) were significantly (P<0.05) different among the experimental groups. no significant difference were observed in body composition (P>0.05). There were no significant differences (P>0.05) in the haematocrite, hemoglobin, total protein, glucose, albumin and globulin among the treatments. Results also showed that white blood cell (WBC), cholesterol and cortisol levels were significantly (P<0.05) different among the experimental groups. In addition, microbial analysis showed that colony forming units (CFU) and intestine Lactobasilus were significantly (P<0.05) different between control and other experimental groups.Keywords: Prebiotic, Immunogen, Acipenser persicus, Growth performance, Hematological parameters}
-
به منظور بررسی تاثیرعصاره گاماروس در غذاگیری بچه ماهی قره برون انگشت قد جوان (Acipenser percicus)، آزمایشی به مدت دوماه و نیم در کارگاه خصوصی واقع در همت آباد شهر گرگان انجام گرفت. برای انجام این آزمایش، عصاره گاماروس با آب مقطر مخلوط شد و در سه غلظت (1:75، 1:50 و 1:25) و هر یک با سه تکرار به جیره غذایی بچه ماهی قره برون انگشت قد جوان اضافه گردید. آزمایش در مخازن پلاستیکی 500 لیتری که با حجم آبی 200 لیتر آبگیری شده بود، انجام گرفت. 30 عدد بچه ماهی قره برون با وزن متوسط (25/0±98/5 گرم) درون مخازن ذخیره سازی و روزانه در 4 وعده تا حد سیری کامل تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش فاکتورهای رشد و بازماندگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که افزودن عصاره گاماروس در جیره غذایی بچه ماهی قره برون انگشت قد جوان سبب بهبود فاکتورهای رشد و کاهش ضریب تبدیل غذایی(FCR) شده است. اگرچه همه تیمارها نسبت به شاهد دارای اختلاف معنی داری بودند، اما بهترین شاخص های رشد در تیمار گاماروس متوسط مشاهده شد و اختلاف معنی داری در میزان بازماندگی بین تیمارها مشاهده نگردید.
کلید واژگان: قره برون, تغذیه, عصاره گاماروس, فاکتور های رشد}In a feeding trial for 75-day, gammarus extracts were added to juvenile Acipenser percicus diets at different levels in order to evaluate its effects on growth and survival rate. In this study, three different dietary levels of extracts (1:25, 1:50 and 1:175) were added to feeding amount of juvenile A. persicus with three repetition. This experiment was carried out in 500 liters PVC tanks which were filled with about 200 liters of water. Thirty of Beluga juveniles with average weight of 5.98±0.2g) were stocked in tanks and then fed up four times a day. Growth and survival factors were analyzed at the end of experiment time. The results showed that the addition of extracts in diets led to more improvement of growth factor and increasing of FCR. Although, treatments compare to control had significant differences but the best values of improvement of growth index was achieved in gammarus extracts with average level of 1:50. There was no significant difference in survival rate between treatments (P> 0.05). -
در این تحقیق، اثر آرتمیای غنی شده با امولسیون حاوی مقادیر مختلف ویتامین C بر میزان تجمع این ویتامین در ناپلیوس آرتمیا و لارو تاسماهی ایرانی تغذیه شده با آرتمیا و میزان بازمانی لارو ماهی تحت استرس شوری در 6 گروه مختلف تیمار غذایی (5 تیمار و یک شاهد) هر یک با 3 تکرار طی 15 روز دوره آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. ناپلیوس آرتمیا تحت شرایط استاندارد تفریخ و سپس با امولسیون لستین و درصدهای مختلف ویتامین C به شکل آسکوربیل پالمیتات (10، 20 و 30 درصد) طی دو زمان 12 و 24 ساعت غنی سازی شدند و طی مدت آزمایش مورد تغذیه لارو تاسماهی ایرانی که در تانک هایی با حجم آبگیری 25 لیتر و با وزن اولیه 3/4 میلی گرم وزن خشک پرورش داده شده بودند، قرار گرفتند. در پایان دوره تعدادی از لارو ماهی های تیماری به مدت 72 ساعت در معرض شوری های 6، 12 و 18 گرم در لیتر که با رقیق و غلیظسازی آب دریای خزر بدست آمد، قرار گرفته و در ساعات 1، 2، 4، 8، 24، 36 و پایان دوره نسبت به شمارش مرگ و میر در آنها اقدام شد. نتایج آنالیز ویتامین C در ناپلیوس آرتمیا و تاسماهی ایرانی نشان داد که میزان تجمع ویتامین C در گروه های تیماری اختلاف معنی داری با هم دارند (P<0.05). نتایج آنالیز ویتامین C با HPLC لارو تاسماهی ایرانی نشان داد این ماهی در محدوده زمانی مورد مطالعه 15 روز و دامنه دمای 22-20 درجه سانتیگراد روزانه 2 میکروگرم در گرم وزن خشک بدن اسید اسکوربیک می سازد. لاشه 69 میلی گرم وزن خشک ماهی دارای 2/41 میکروگرم به ازای هر گرم وزن خشک بدن، ویتامین C دارد. حال آنکه بلافاصله در شروع آزمایش این ماهی 11 میکروگرم بر گرم وزن خشک بدن ویتامین C داشته است. ناپلیوس آرتمیا به فاصله 24 ساعت بدون غنی سازی افت محتوایی ویتامین C را نشان داد بطوریکه از 312 به حدود 294 میکروگرم بر گرم وزن خشک کاهش داشت. روند افزایش محتوایی ویتامین C در ناپلیوس آرتمیا و لارو تاسماهی ایرانی با روند افزایش درصد غنی سازی ویتامین C در زمان 12 ساعت و 24 ساعت نوسان نشان داد بطوریکه از 10 تا 20 درصد غنی سازی تجمع این ویتامین در آرتمیا و ماهی افزایش یافت و از 20 تا 30 درصد شاهد کمی کاهش در میزان این ویتامین در آرتمیا و ماهی هستیم ولی روند افزایش محتوایی ویتامین C در هر دو موجود با افزایش زمان غنی سازی، افزایش معنی داری را نشان داد. مرگ و میر در لارو ماهی گروه شاهد طی شوری 6 گرم در لیتر از 36 ساعت در معرض قرارگیری شروع (بازمانی 75 درصد) و تا 72 ساعت افزایش نشان داد (بازمانی 25 درصد) در حالی که در کلیه لاروهای تیماری بازماندگی حداقل 90 و حداکثر 100 درصد بدون اختلاف معنیدار آماری (P<0.05) بدست آمد. بعنوان نتیجهگیری کلی افزودن ویتامین C به غذای زنده لارو تاسماهی ایرانی میتواند در رهاسازی مستقیم آن به دریا مفید باشد و در این مسیر از تلفات ناشی از رهاسازی در رودخانه ها جلوگیری نمود ضمن آنکه باعث افزایش زندهمانی لارو گردید.
کلید واژگان: ویتامین C, قره برون, آرتمیا ارومیانا, غنی سازی و استرس شوری}In this study، the effect of vitamin C enrichment on its accumulation in Artemia nauplii and Persian sturgeon fish larvae and also survival rate of fish larvae when they exposed at salinity stress، were investigated. Artemia nauplii were hatched and enriched with different percentage of vitamin C (10، 20 and 30%) in form of Ascorbyl palmitate، emulsified in lecithin during 12 and 24h، overall 6 treatments each with 3 replications and were given to fish larvae، 250ind. /25L tank with initial DW of 4. 3mg for 15 experimental days. At the end of experiment، a numbers of fish larvae were selected randomly and exposed to different salinities (6، 12 and 18ppt) with using the Caspian Sea water، diluted with distilled water and concentrated with excess salt، for different hours (1، 2، 4، 8، 24، 36 up to 72h). Then، mortality percentages were computed. The vitamin C analysis of treatments with HPLC showed the accumulation it in Artemia nauplii and fish larvae were significantly compared with control groups (P<0. 05). The synthesis of vitamin C in fish larvae kept in 20-22ºC water temperature during 15 experimental days was 2µg/g DW of fish. At the end of experiment، the fish carcass weight was 69mg DW contained 41. 2µg vitamin C/g DW of fish while at the beginning، was 11µg vitamin C/g DW. Unenriched Artemia nauplii after 24h، faced with vitamin C downfall، decreased from 312 to 294µg/g DW of naupli but the final results showed the increasing trends of vitamin C content in treated Nauplii and fish larvae which had directly related with increasing in vitamin C percentages and enrichment period. The mortality was observed among the control fishes after 36h exposed to 6ppt salinity (survival rate 75%) and increased to 72h (survival rate 25%) while in all treatment the survival rate were 90 to 100% without any differences significantly even in 12ppt salinity (P>0. 05). We conducted that the possibility of releasing the enriched Persian sturgeon larvae with vitamin C to the Caspian Sea directly can reduced mortality of fishes more than those that released to rivers and also increase larvae survival rate.Keywords: Vitamin C, Persian sturgeon, Artemia urmiana, Enrichment, Salinity stress} -
به منظورتعیین غلظت نیمه کشنده آمونیاک (N-NH4، 96h) در ماهی قره برون و فیل ماهی آزمایشاتی اجرا گردید که در آن 12 عدد بچه ماهی قره برون با میانگین وزنی 26 گرم (3±26 گرم) و 15 عدد فیل ماهی با میانگین وزنی 46 گرم (5±46) در معرض غلظت های مختلفی از آمونیاک کل (N-NH4) قرار گرفتند. آزمایشات در دو مرحله و به روش آب ساکن به مدت 96 ساعت اجرا شد. یک گروه هم بعنوان شاهد در نظر گرفته شد. تحت شرایط ثابت دما و pH، غلظت آمونیاک کل (N-NH4) بترتیب برابر 35 و 50 میلی گرم در لیتر برای قره برون و فیل ماهی بدست آمد. با استفاده از شیب خط رگرسیون و منحنی درصد تلفات غلظت نیمه کشنده آمونیاک کل در مدت 96 ساعت بترتیب برابر با 65/18 و 22/29 برای قره برون و فیل ماهی بدست آمد. نتایج حاصل از آزمایشات اختلاف معنی داری را در بین گروه ها نشان داد (P<0.05). مطالعات آسیب شناسی بافت های تهیه شده از آبشش ماهیانی که در معرض غلظت کشنده آمونیاک کل قرار داشتند، بیانگر پرخونی، خونریزی، هیپرپلازی راس رشته های آبششی بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد تخریب بافت آبششی در ماهی قره برون نسبت به فیل ماهی از شدت کمتری برخوردار بود.
کلید واژگان: آسیب شناسی, آمونیاک, غلظت کشنده, فیل ماهی, قره برون}The experiments were done to determination of LC50 of ammonia (N-NH4, 96h) to Acipenser persicus and Huso huso. 12 A. persicus and 15 H. huso with average weight of 46±5g were exposed to different concentrations of ammonia salt. A group of fishes considered as control. The experiments were done by static method during 96h. Under of stable condition of temperature and pH, the lethal concentrations of ionized ammonia were 35 and 50mg/l for A. persicus and H. huso, respectively. The LC50 (median lethal concentration) were 18.65 and 29.22mg/l N-NH4 for A. persicus and H. huso, respectively by used of linear regression of mortality percentage to ammonia different concentrations. Results showed that there was significant differences between treatment and control group (P<0.05). Histopathological findings of gills showed that major lesion were hermorrhage, hyperemia, hyperplasia and edem. The results revealed, necrosis of gills were less for Acipenser persicus and Huso huso.Keywords: Ammonia, Histopathological, Lethal concentration, Acipenser persicus, Huso Huso}
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.