جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "میانجی گری" در نشریات گروه "محیط زیست"
تکرار جستجوی کلیدواژه «میانجی گری» در نشریات گروه «علوم پایه»-
جرائم زیست محیطی به عنوان یک پدیده مجرمانه، مستلزم پیش بینی تدابیر واکنشی از جانب متولیان نظام عدالت کیفری است. سازوکارهای ترمیمی به عنوان بخشی قابل اعتنا از تدابیر واکنشی و جایگاه آن ها در نظام عدالت کیفری، موضوعی است که کمتر از دیدگاه تحلیلی، به آن پرداخته شده است. در این پژوهش، با رویکرد توصیفی تحلیلی و ضمن استفاده از داده های کتابخانه ای، به تبیین و ارزیابی سازوکارهای ترمیمی در قبال جرائم زیست محیطی در نظام عدالت کیفری حال حاضر ایران پرداخته شده است. یافته های پژوهش نشان دهنده آن است که اگرچه در نظام عدالت کیفری حال حاضر ایران و در قبال جرائم زیست محیطی، سازوکارهای ترمیمی، سهمی همچون سازوکارهای کیفری و سرکوبگر ندارند، لیکن این امر، به معنای عدم توجه مطلق قانونگذار کیفری به آن ها نبوده و مواردی همچون میانجی گری زیست محیطی، پیش بینی کارکرد ترمیمی برای سازمان های مردم نهاد، محکومیت به جبران خسارت در تکمیل مجازات های کیفری و همچنین امکان معاضدت حقوقی به بزه دیدگان جرائم زیست محیطی، در این راستا، قابل تبیین و ارزیابی است. علیرغم توجه نسبی قانونگذار کیفری ایران به سازوکارهای ترمیمی در قبال جرائم زیست محیطی، کاستی هایی در ارتباط با اعمال بهینه سازوکارهای مورد اشاره به چشم می خورند که محدودبودن مداخله سازمان های مردم نهاد در فرآیند رسیدگی به اعلام جرم و شرکت در جلسات رسیدگی، تصویب اسامی سمن های مجاز به انجام وظیفه فوق توسط رییس قوه قضاییه، عدم اجباری نمودن بیمه مسئولیت محیط زیست برای مشاغل آلاینده و همچنین فقدان مقرره قانونی در خصوص صندوق های تامین خسارت ویژه محیط زیست از جمله مهم ترین آن هاست.
کلید واژگان: جبران خسارت, جرائم زیست محیطی, سازوکار ترمیمی, معاضدت حقوقی, میانجی گری, نظام عدالت کیفریAs a criminal phenomenon, environmental crimes require provisioning reactive strategies by administrators of criminal justice system. Restorative mechanisms as a considerable part of reactive strategies and their statuses in the criminal justice system are of subjects less studied analytically. Using descriptive-analytical methods and library data, the present research explained and evaluated restorative mechanisms against environmental crimes in the present Iranian criminal justice system. The results showed that although in the present Iranian criminal justice system and regarding environmental crimes restorative mechanisms don’t function as criminal and suppressive mechanisms, this doesn’t mean that criminal legislator has ignored them altogether; in fact, some strategies can be explained and evaluated including environmental mediation, provisioning restorative function for NGOs, damages awarded by courts as some complementary for criminal punishments, and also legal assistance for the victims of environmental crimes. Despite the fact that Iranian criminal legislator considered partially the restorative mechanisms against environmental crimes, some faults can be seen in implementing these mechanisms among which more important ones include limited intervention by NGOs in the preferring process and participating in hearings, approving by the head of the judiciary the names of NGOs authorized in performing these duties, making non-mandatory the environmental liability insurance for the future professions, lack of legal regulations on compensation funds for environment.
Keywords: Compensation Funds, Environmental Crimes, Restorative Mechanisms, Legal Assistance, Mediation, Criminal Justice System
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.