به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "پساب های شهری" در نشریات گروه "محیط زیست"

تکرار جستجوی کلیدواژه «پساب های شهری» در نشریات گروه «علوم پایه»
جستجوی پساب های شهری در مقالات مجلات علمی
  • الهه واثقی*، محمدرضا زارع مهرجردی، علیرضا نیکویی، حسین مهرابی بشر آبادی
    سابقه و هدف

    با توجه به کمبود منابع آب در بسیاری از منطقه های کشور، نیاز روزافزون بخش های مختلف به آب، افزایش حجم فاضلاب های شهری، برنامه ریزی جهت استفاده از پساب تصفیه خانه های فاضلاب شهری با لحاظ کردن جنبه های محیط زیستی به عنوان راهکاری مناسب برای جبران بخشی از این کمبودها و همچنین کاهش آلودگی ها مورد توجه می باشد. پساب فاضلاب شهری بازیافت شده با مزایا و خطرات زیادی برای سلامت انسان و محیط زیست همراه است. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی ریسک کاربرد پساب در بخش های متقاضی با توجه به اولویت کاهش خطرهای استفاده از آن انجام گرفته است. 

    مواد و روش ها:

     مقاله حاضر در سال 1395 با هدف ارزیابی ریسک کاربردهای پساب خروجی از تصفیه خانه شمال اصفهان انجام شد. اطلاعات آماری کیفیت پساب از نتایج آزمایشگاه های سازمان ها و ارگان های مربوطه به صورت ماهانه جمع آوری و میانگین گیری شد. با درنظر گرفتن 6 پارامتر کیفی مهم (PH، COD، BOD، TSS، TDS و TC) و با استفاده از استانداردهای محیط زیستی مرتبط با این پارامترها، سنجه ای برای ارزیابی کیفیت فاضلاب تصفیه شده با عنوان سنجه جامع آلودگی (CPI)1 مورد بررسی قرار گرفت. سپس با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، مطالعات منطقه ای و همچنین نشست های تخصصی با کارشناسان مطلع از وضعیت پساب خروجی از این تصفیه خانه چک لیست خطرها و چک لیست کنترل در قالب پرسشنامه تهیه شد. چک لیست ها توسط 69 کارشناس خبره تکمیل شد و با تعمیم روش فرانک و مورگان سنجه ریسک (RI)2 برای کاربردهای نهفته پساب در منطقه مطالعاتی محاسبه و با سنجه آلودگی مقایسه شد.

    نتایج و بحث:

     نتایج چک لیست های تکمیل شده نشان داد، بخش کشاورزی بیشترین نمره خطر را در مقابل بخش صنعت و بخش صنعت بیشترین نمره کنترل را در مقابل بخش کشاورزی داشته است. به طور کلی میانگین نمره موارد ششگانه چک لیست خطرها در بخش کشاورزی از تمام بخش ها بیشتر می باشد و خطرهای وارده بر انسان در هر چهار بخش نسبت به دیگر خطرها نمره بالاتری دارد. مقایسه استانداردهای کیفی استفاده از پساب و کیفیت پساب خروجی تصفیه خانه نیز نشان داد که پارامتر کلیفرم اندازه گیری شده نسبت به بقیه پارامترها بیشترین فاصله را با حد استاندارد خود دارد، بنابراین اهمیت بالای این پارامتر در سلامت عمومی و ایمنی جامعه در محاسبه دو سنجه آلودگی و ریسک تاثیر زیادی داشته است. به طوریکه سنجه ریسک برای چهار بخش کشاورزی، فضای سبز، منابع طبیعی و صنعت به ترتیب 54.71 درصد، 23.97 درصد، 15.1 درصد، 6.22 درصد و سنجه نسبی آلودگی به ترتیب 43 درصد، 28 درصد، 21 درصد و 8 درصد به دست آمد. نتایج این دو سنجه به طور کامل با هم مطابقت دارد و بخش کشاورزی دارای بیشترین سنجه آلودگی و ریسک بوده و اولویت کاهش ریسک را به خود اختصاص می دهد و کاربرد پساب به ترتیب در بخش های صنعت، منابع طبیعی و فضای سبز بحران های کمتری برای انسان و محیط در پی خواهد داشت.

    نتیجه گیری

    بنابر نتایج این تحقیق، استفاده از پساب تصفیه خانه شمال در شرایط موجود برای مصرف های صنعتی و منابع طبیعی (احیای بیابان ها) نسبت به مصرف های کشاورزی و آبیاری فضای سبز خطرهای کمتری دارد. به طور کلی کاربرد پساب در صنایع آب بر و کاشت گیاهان غیرمثمر، افزایش دسترسی کشاورزان به منابع آبی با کیفیت بهتر و افزایش سلامت انسان و محیط زیست را به همراه خواهد داشت.

    کلید واژگان: پساب فاضلاب شهری, سنجه ریسک, سنجه جامع آلودگی, تصفیه خانه شمال اصفهان
    Elahe Vaseghi *, MohammadReza Zare Mehrjerdi, Alireza Nikouei, Hossein Mehrabi Boshrabadi
    Introduction

    Given the scarcity of water resources in many parts of the country, the increasing need for water, and increased volume of urban wastewater, planning to use the effluent of urban wastewater treatment plants by considering the environmental aspects as an appropriate solution is regarded to compensate for some of these scarcities and to reduce the pollutions. The recycled urban wastewater effluent is associated with many benefits and risks for human and environmental health. This research is aimed to evaluate the risk of using effluent in demanding sectors with respect to the priority of risk reduction.

    Material and methods

    In 2016, this research was conducted with the aim of assessing the risk of using the output effluent of the Northern Isfahan wastewater treatment plant. The statistical information of effluent quality was collected monthly and averaged from the laboratories of the relevant organizations. Considering six major qualitative parameters (pH, COD, BOD, TSS, TDS, and TC) and using environmental standards related to these parameters, an index was evaluated to assess the quality of treated wastewater as the Comprehensive Pollution Index (CPI). Then, using the library studies, regional studies, as well as specialized meetings with experts with knowledge about the status of output effluent of this treatment plant, risk and control checklists were prepared in the form of a questionnaire. The checklists were completed by 69 experts, and by generalizing the Frank and Morgan method, the Risk Index (RI) was calculated for potential effluent use in the study area and compared with the pollution index.

    Results and discussion

    Results of the completed checklists showed that the agricultural sector had the highest risk score against the industrial sector and the industrial sector had the highest control score against the agricultural sector. In general, the mean score of 6-item risk checklist in the agricultural sector was higher than all sectors and the risks posed to humans in all four sectors had a higher score than other risks. Comparison of the qualitative standards of using effluent and quality of output effluent of the wastewater treatment plant also showed that the measured coliform parameter had the highest distance to its standard limit compared to other parameters. Therefore, the significance of this parameter in public health and community safety had a great impact on the calculation of pollution and risk indices. Hence, the risk index for the four sectors of agriculture, green space, natural resources, and industry was 54.71%, 23.97%, 15.1%, 6.22%, respectively, and the relative pollution index was 43%, 28%, 21%, and 8%, respectively. The results of these two indices were completely matched and the agricultural sector had the highest pollution and risk indices and accounted for the priority of risk reduction, and the effluent usage in the industrial, natural resources, and green space sectors will have lower risks to humans and the environment.

    Conclusion

    According to the results of this study, using the effluent of the wastewater treatment plant in the current conditions has lower risks for industrial use and natural resources (non-desertification) than agricultural use and green space irrigation. In general, the effluent use in water-based industries and growing unproductive plants will be followed by increased access of farmers to higher quality water resources and improved human and environmental health.

    Keywords: Urban wastewater effluent, risk index, comprehensive pollution index, northern Isfahan wastewater treatment plant
  • نرگس روزبه، شهرزاد خرم نژادیان*، سعیدرضا عاصمی زواره، کیوان صائب
    زمینه و هدف

    با کاهش منابع آب، استفاده از آبهای بازیابی شده افزایش یافته است که برخی از آنها تصفیه درستی نداشته اند. افزایش جمعیت و کاهش منابع آب، سبب افزایش استفاده از آبهای نامتعارفی شده است که در بخشهای مختلف تولید میگردند. پژوهش حاضر در راستای تاثیر آبیاری با فاضلاب های شهری بر غلظت دو فلز نیکل و کادمیوم در خاک و اثرات آنها بر ریشه، اندام هوایی، بذر و  برخی خصوصیات عملکردی گندم مانند: وزن خشک ریشه، وزن خشک اندام هوایی، وزن هزار دانه، تعداد سنبله و تعداد بذر در سنبله، صورت گرفته است.

    روش بررسی

    نمونه برداری از خاک به صورت تصادفی در عمق صفر تا 20 سانتی متر و نمونه برداری گندم در زمان برداشت دقیقا در محل نمونه برداری خاک، در مساحت یک متر مربعی با ابعادm  1×1 ، با 20 نمونه برای هر فلز صورت پذیرفته است.

    یافته ها

    میانگین غلظت کادمیوم و نیکل در بین نمونه های خاک، به ترتیب 6 /10 و 43/49 (mg/Kg) بوده که منجر به تجمع آنها در اندام های مختلف گندم شده است. افزایش میزان غلظت کادمیوم و نیکل در خاک موجب افزایش تجمع آنها در ریشه، اندام هوایی و دانه گیاه گندم می شود. افزایش غلظت کادمیوم و نیکل در خاک موجب کاهش وزن خشک ریشه، اندام هوایی و وزن هزار دانه می گردد. در عین حال تاثیری معنی داری بر دو صفت، تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در متر مربع نداشتند.تاثیر غلظت فلز کادمیوم بر میزان تجمع آن در اندام های مختلف گندم و خصوصیات رویشی و عملکردی بیشتر از فلز نیکل برآورد گردید.

    بحث و نتیجه گیری

    افزایش یک میلیگرم غلظت کادمیوم در خاک به ترتیب منجر به افزایش 6/0، 56/0، 081/0 میلیگرم کادمیوم در ریشه، اندام هوایی و دانه گندم می شود. در مورد نیکل نیز افزایش 1 میلیگرم غلظت در خاک به ترتیب منجر به افزایش 29/0، 29/0، 11/0  میلیگرم نیکل در ریشه، اندام هوایی و دانه گندم می شود.

    کلید واژگان: پساب های شهری, فلزات سنگین, کادمیوم, نیکل, گندم
    Narges Rozbeh, Shahrzad Khoramnejadian *, Seidreza Asemi Zavare, Keivan Saeb
    Background and Objective

    Declining water resources caused usage of recycled water that sometimes not purified well.  The growing population and consequently increasing water demand, along with a shortage of available freshwater resources have inevitably led to the use of unconventional water resources. Irrigation lands with urban wastewater requires quality and quantity control for achieving food security. Therefore, the present study was conducted to investigate the effects of irrigation with urban wastewater on the concentration of Nickel and Cadmium in soils and their effects on plant, root, shoot, and functional characteristics of wheat.

    Method

      Field sampling was carried out at random from a depth of 0 to 20 cm. Wheat samples were taken at harvest from a 1-meter by 1-meter area. A total of 20 samples for Cadmium metal and 20 samples of Nickel metal were taken.

    Findings

    The results showed that the average concentration of Cadmium and Nickel was 10.6 and 49.43 kg, respectively, which resulted in an accumulation in various parts of the wheat plant. Increasing the concentration of Cadmium and Nickel in the soil increases the accumulation in the root, upper parts, and wheat seeds. Also, increasing the concentration of Cadmium and Nickel in the soil decreases the dry weight of the root, the shoot, and the weight of the thousand seed. However, there was no significant effect on two traits, number of grains per spike and number of spikes per square meter. The effect of Cadmium concentration was higher than that of Nickel.

    Discussion and Conclusion

    Increasing 1 mg of soil Cadmium caused increasing, 0.81, 0.56, 0.6 mg Cadmium in root, upper parts and seed. For Nickel increasing the soil concentrations caused 0.29, 0.29, 0.11 mg in root, upper parts and seed.

    Keywords: Urban waste, Heavy Metals, Cadmium, nickel, wheat
  • وحید افشارهزارخانی_رامین منا ف فر *_هادی بذرافشان_هاله خلیل پور_مهران حبیبی رضایی_علی اکبر موسوی موحدی
    به دلیل محدودیت در بهره برداری از منابع آبی سالم، پرورش آبزیان نمی تواند تقاضای روزافزون این محصولات را برآورده نماید. آرتمیا از جمله مدل های تحقیقاتی مهم و غذاهای زنده حایز اهمیت در صنعت آبزی پروری می باشد که پرورش آن به صورت صنعتی مورد توجه است. به منظور مطالعه کیفیت آرتمیای پرورش یافته در پساب فاضلاب شهری، 4 جمعیت مختلف A. urmiana، متعلق به نواحی مختلف دریاچه ارومیه، در شوری 75 گرم در لیتر در 2 تیمار آب معمولی و پساب کلر زنی شده (ppm 3) فاضلاب شهری ارومیه پرورش داده شد. تغذیه با ترکیبی از جلبک های تک سلولی (Dunaliela salina) و مخمر تک سلولی براساس پروتکل استاندارد صورت گرفت. میزان رشد و بقاء آرتمیا در روزهای سوم، هفتم، یازدهم، پانزدهم و بیستم مورد بررسی قرار گرفت. در انتهای دوره، مقاومت آرتمیاهای بالغ نسبت به تنش دمای بالا (35 و 38 درجه سانتی گراد) و شوری های ppt120، ppt180، ppt240، ppt280، ppt 360 مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که تفاوت های معنی داری در میزان رشد و بقاء مابین جمعیت های مختلف A. urmiamaاز نواحی مختلف دریاچه در رشد و بقاء و مقاومت نسبت به استرس های محیطی وجود دارد (0/05>p). هم چنین پرورش در پساب توانست نتیجه بسیار موفقی را در فاکتورهای رشد و مقاومت نسبت به استرس های محیطی در مقایسه با آب معمولی نشان دهد (0/05>p). نتایج این تحقیق نشان داد که پساب شهری کلرزنی شده محیط مناسبی برای پرورش مصنوعی آرتمیا می باشد و می توان با استفاده از این آب، توده زنده ای با رشد بهتر و مقاوم نسبت به شرایط محیطی تولید نمود.
    کلید واژگان: آرتمیا, استرس, بقاء, پساب فاضلاب شهری, رشد
    Vahid Afsharhezarkhani, Ramin Manaffar *, Hadi Bazrafshan, Haleh Khalilpur, Mehran Habibirezaei, Aliakbar Musavai movahedi
    Due to limitations in the exploitation of cline water resources, aquaculture cannot meet the growing demand of populations. Artemia is known as one of the important model organisms in researches and the most important live food in the aquaculture industry. In order to investigate the possibility or rearing and quality of cultured Artemia in present study, four different populations of A. urmiana, harvested from different areas of Urmia Lake, were reared in 75g/l salinity in two treatments of fresh water and chlorinated (3 ppm) waste water. The animals were fed with a combination of single-celled algae and single-celled yeast according to standard protocols. The growth and survival of the Artemia were measured on the third, seventh, eleventh, fifteenth and twentieth day of culture. At the end of the period, resistance to high temperatures of 35 and 38 centigrade and high salinities 360, 280, 240, 180, 120ppt were examined by adult Artemia. This study showed there are significant differences in the growth and resistance to environmental stresses (p<0.05) between different populations of A. urmiana obtained from different areas of the Lake. According to the results, rearing by the waste water was very effective in all growth factors, survival and resistance to environmental stresses compared to fresh water (p <0.05). The results of present study revealed that the chlorinated municipal wastewater is suitable for artificial rearing of Artemia which could produce a biomass with better growth rate and resistant to environmental conditions.
    Keywords: Artemia, Stress, survival, Waste water, growth
  • پیام نجفی
    چمن مهم ترین گیاه پوششی جهان محسوب می شود و بسیاری از پارک های مناطق شهری کشور با این گیاه پوشش یافته است. این در حالی است که بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک ایران با بحران کمبود منابع آب مواجه است و نیاز آب آبیاری این گیاه زیاد است. در این شرایط استفاده از منابع آب با کیفیت کم مورد توجه است. از سویی مناطق شهری کشور دارای حجم بالایی از فاضلاب شهری هستند که دفع نامناسب آن می تواند مشکلات محیط زیستی در اطراف مناطق مذکور بوجود آورد.در بسیاری از تحقیقات بهترین راه دفع آن استفاده در آبیاری است. در این شرایط به منظور رعایت مسائل بهداشتی لازم است حداقل تماس مستقیم انسان با پساب رخ دهد. به این منظور، 5 تیمار آبیاری چمن اسپورت شامل آبیاری جوی و پشته با آب معمولی (شاهد)، آبیاری قطره ای سطحی با پساب، آبیاری قطره ای زیرسطحی 15 سانتی متر با پساب، آبیاری قطره ای زیرسطحی 30 سانتی متر با پساب، آبیاری جوی و پشته با پساب طراحی شد. بر اساس نتایج به دست آمده مقادیر 5 شاخص بیولوژیک پساب بالاتر از سطح مجاز بوده است. در این حالت کاربرد فیلتراسیون آبیاری قطره ای باعث حذف 54% BOD5، 9/98% تعداد کل باکتری ها، 99% تعداد کل کلیفرم، 99% کلیفرم مدفوعی و 57% از نماتدها شده است. همچنین نشان داده شده که با وجود آنکه مقدار کل کلیفرم و کلیفرم مدفوعی پساب بالاتر از حد آستانه مجاز است، کاربرد تیمارهای قطره ای زیرسطحی باعث شده است مقادیر این دو پارامتر در خاک سطحی و اندام هوایی چمن به شدت کاهش یابد. در مقابل در روش های آبیاری جوی و پشته و قطره ای سطحی مقادیر این دو پارامتر به صورت معنی داری در خاک و اندام هوایی افزایش یافته است. در مجموع این تحقیق نشان می دهد در صورت استفاده از روش آبیاری قطره ای زیرسطحی که پساب در زیر خاک تزریق می شود، استفاده از پساب در آبیاری چمن به لحاظ آلودگی محیطی امکان پذیر است.
    کلید واژگان: پساب فاضلاب شهری, آبیاری قطره ای, کل کلیفرم, کلیفرم های مدفوعی, چمن
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال