به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "calcareous nannoplankton" در نشریات گروه "محیط زیست"

تکرار جستجوی کلیدواژه «calcareous nannoplankton» در نشریات گروه «علوم پایه»
جستجوی calcareous nannoplankton در مقالات مجلات علمی
  • آذین آهی فر، انوشیروان کنی، حسن امیری بختیار

    گرمای حداکثری پالئوسن-ائوسن (PETM) یک حادثه آب و هوایی کوتاه مدت است که در حدود 56 میلیون سال قبل اثرات شدیدی بر اکوسیستم های زیستی جهانی بویژه نانوپلانکتون های آهکی داشته است. بررسی بقایای فسیلی نانوپلانکتون های آهکی در توالی های رسوبی ته نشین شده طی برهه مذکور در حوضه رسوبی زاگرس، حکایت از حضور مجموعه نانوفسیلی غنی متشکل از 112 گونه متعلق به 31 جنس دارد که ثبت پراکندگی و فراوانی آن ها در طول ستون سنگی حکایت از وقوع رخداد PETM در محل گذر پالئوسن-ائوسن در این حوضه رسوبی دارد. این حادثه که به دلیل آزادسازی ناگهانی کربن از سیستم اقیانوس-اتمسفر در نتیجه کاهش pH، کم شدن عمق موازنه کربنات (CCD) و انحلال سنگ های آهکی رخ داده، بر دسترسی کربن برای فتوسنتز و آهکی شدن کوکولیتوفورها تاثیرگذار بوده است. هم چنین گرچه اسیدی شدن اقیانوس (به علت بالارفتن CO2 اتمسفری) بر فیزیولوژی موجودات اقیانوسی آهک ساز مهم تاثیرگذار بوده لیکن نژادها و گونه های مختلف کوکولیتوفورها پاسخ های آهک سازی متفاوتی نسبت به آن نشان داده اند که در فراوانی و تنوع جوامع نانوفسیلی منعکس است. نرخ پائین تر آزادسازی کربن در طول PETM در مقایسه با امروز، اسیدی شدن شدیدتری را در اقیانوس های امروزی محتمل می سازد. به علاوه، آزادسازی Pg 2000~ کربن به اتمسفر در دویست سال آینده نهایتا منجربه آزادسازی Pg 4000-2000 کربن اضافی از رسوبات اقیانوسی خواهد شد که به مراتب بیشتر از آن چه در PETM رخ داده، خواهد بود که می تواند به عنوان بازخوردی مثبت، گرم شدن زمین را شتاب بیشتری بخشد.

    کلید واژگان: گرمای حداکثری, گذر پالئوسن, ائوسن, نانوپلانکون های آهکی, حوضه زاگرس
    Azin Ahifar, Anoshiravan Kani, Hassan Amiri Bakhtiar

    Paleocene-Eocene Thermal Maximum (PETM) is a short-term climatic event that occurred about 56 million years ago, crucially affecting the global biological ecosystems, especially calcareous nannoplankton. Analysis of the fossilized remains of calcareous nannoplanktons in the sedimentary successions deposited during the said interval of time in Zagros Sedimentary Basin points to the presence of a rich nannofloral assemblage consisting of 112 species belonging to 31 genera. The observed distribution and calculated abundances of calcareous nannofossils confirm occurrence of PETM event in the area under investigation. The findings which point towards sudden release of carbon to the ocean-atmosphere system, indicate a decrease in pH of oceanic waters leading to shallowing of Carbonate Compensation Depth (CCD) and dissolution of limestones. This is reflected in the diversity and abundance of nannofloral assemblages due to the availability of carbon dioxide and increased rate of calcification process. The phenomenon also brought about a reduction in the oxygen content of atmosphere and global warming. Slower rate of carbon release during PETM as compared to that of present day, points to the possibility of a more catastrophic acidification of today’s oceans. Moreover,expected release of about 2000 pg carbon during the next 200 years (based on current trends) will result in a 2000-4000 pg increase of additional carbon in the oceanic sediments which is much in excess of what happened during PETM, thus accelerating therate of current global warming.

    Keywords: Thermal maximum, Paleocene-Eocene boundary, calcareous nannoplankton, Zagros Basin
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال