جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "gamma irradiation" در نشریات گروه "محیط زیست"
تکرار جستجوی کلیدواژه «gamma irradiation» در نشریات گروه «علوم پایه»جستجوی gamma irradiation در مقالات مجلات علمی
-
IntroductionThe most commonly consumed essential edible crop in many tropical countries in Africa, South America, and Asia is Cassava (Manihot esculenta Crantz). There are limitations on the utilization of cassava roots by processors, and they are also highly perishable and bulky. Raw cassava starches are excessively weak in terms of their structure and functionality, hence, limiting the diversity of industrial applications. The objective was to estimate the outcome of gamma irradiation as an amending agent on raw cassava starch from three cassava types (Ankra, Bosome nsia and TME419).Materials and methodsAnkra, Bosome nsia and TME419 were the cassava varieties used for the study. The cassava starch was extracted, and then modified using cobalt-60 source. The administered doses were 5, 10, 15 and 20 kGy at a dose rate of 2.087 kGy/hr, and using zero as the control. The physicochemical and functional properties of the raw and modified cassava starches were evaluated using standard procedures.ResultsGamma irradiation significantly reduced the amylose and carbohydrate contents as well as the colour of cassava starch. Amylose content of Ankra, Bosome nsia and TME 419 were 14.45, 16.39 and 18.21%, respectively. Also, the irradiation reduced the amylose content from 20.21% (control) to 17.47, 15.98, 14.99 and 13.27% at 5-20 kGy, respectively. The carbohydrate content of 44.44, 44.09 and 27.28% were recorded for Ankra, Bosome nsia and TME 419, respectively. Further, the irradiation decreased the carbohydrate content from 48.08% (control) to 45.63, 36.81, 34.94 and 27.54% at 5-20 kGy, respectively. The irradiation doses did not significantly affect the emulsion capacity and stability, and bulk density. The swelling power decreased as the radiation dose increased while solubility index, water and fat absorption capacities and least gelation significantly increased with the radiation dose.ConclusionTherefore, gamma irradiation could be exploited to alter cassava starch for industrial applications likewise a chemical modification.Keywords: Gamma irradiation, Physicochemical, functional, cassava starch
-
پرتوتابی گاما روشی برای حذف ترکیبات آلرژن زهر زنبورعسل است. مطالعه خواص ضدمیکروبی و ضدالتهابی زهر زنبورعسل فراوری شده با پرتو گاما هدف این مطالعه است. نمونه های زهر با دزهای 0، 2، 4، 6 و 8 کیلوگری گاما پرتوتابی شد. برای تعیین خواص ضدمیکروبی زهر از روش انتشار از چاهک استفاده شد و قطر هاله ممانعت از رشد قارچ و باکتری در اطراف چاهک ها اندازه گیری شد. برای مطالعه اثرات ضدالتهابی زهرزنبور عسل، از مدل ایجاد التهاب پنجه پای موش صحرایی با تزریق فرمالین 2/5 درصد استفاده شد. برای سنجش اینترلوکین-6 و -10 از 24 سر موش در 6 گروه با 4 تکرار استفاده شد. برای این منظور مقدار 1 میلی گرم زهر پرتوفراوری شده به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت تزریق داخل صفاقی به موش ها تزریق شد و پس از 2، 4 و 6 ساعت، خونگیری از قلب و جداسازی سرم خون انجام شد. نمونه های طحال جهت استخراج RNA و انجام آزمایشات بیان ژن اینترلوکین 6 و 10 و اینترفرون گاما جدا شد. داده های آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با استفاده از نرم افزار آماری SAS آنالیز شد. پرتوتابی زهر زنبور عسل، تاثیری بر خواص ضدمیکروبی زهرزنبورعسل نداشت (0/05<P). در طول 6، 48 و 72 ساعت پس از تزریق، کاهش قابل توجه در بیان ژن اینترلوکین-6 و -10 بافت طحال در دزهای 4 و 6 و 8 کیلوگری زهر زنبور پرتوتابی شده در مقایسه با گروه شاهد و دز 2 کیلوگری مشاهده شد (0/05>P). کاهش قابل توجه در بیان ژن اینترلوکین-6 و -10 بافت طحال در تمامی تیمارها در زمان 72 ساعت در مقایسه با زمان 48 و 6 ساعت پس از تزریق مشاهده شد (0/05>P). طبق نتایج تست الایزا غلظت اینترلوکین-6 و -10 سرم خون در تیمارهای مختلف زهر خام و پرتوفراوری شده با دزهای 2، 4 و 6 کیلوگری تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0/05<P). ولی دز 8 کیلوگری سبب افزایش اینترلوکین-6 سرم خون شد (0/05>P). از دز 6 کیلوگری پرتو گاما بدون اثرات منفی بر ویژگی های زهر زنبورعسل می توان برای پرتوفراوری زهر زنبور عسل استفاده کرد.کلید واژگان: پرتوتابی گاما, زهر زنبور عسل, بیان ژن, اینترلوکین, خواص ضدمیکروبیThis study was done to assess the antimicrobial and anti-inflammatory effect of raw and irradiated bee venom. Bee venom samples were irradiated at doses of 0, 2, 4, 6 and 8 kGy using gamma irradiator. Antimicrobial characteristic of raw and irradiated venom was determined using well diffusion assay. 300 µl of sample was poured in well and diameter of the clear zone of inhibition of growth for the bacteria and fungi was measured. Anti-inflammatory effect of venom was assessed using injection of formalin 2.5% in paw of rats. 24 rats was assigned to 6 treatments and 4 replicates for measurement of IL-6 and IL-10 in blood of rats. Raw and irradiated venom were injected to rats at a dose of 1mg/kg BW and blood sample was taken after 2, 4 and 6h, then serum was separated. Spleen was removed and hold in liquid nitrogen until gene expression analysis of IL-6 and IL-10. Data were analyzed based on randomized complete block design using SAS software. Irradiation of bee venom had no negative effect on antimicrobial and anti-inflammatory characteristics (P>0.05). IL-6 and IL-10 gene expression in spleen samples in rats taken 6, 48 and 72h post injection down regulated for venom irradiated doses of 4, 6 and 8 kGy compared with the control and dose of 2 kGy (P<0.05). Also, IL-6 and IL-10 gene expression down regulated in spleen samples of rats taken after 72h as compared with those taken 6 and 48h (P<0.05). There were no differ among serum levels of IL-6 and IL-10 in raw venom and irradiated at doses of 2, 4 and 6 kGy (P>0.05), but serum level of IL-6 increased (P<0.05) in those received 8 kGy irradiated venom compared with the control and other treatments. Based on the results of this study, gamma irradiation at dose of 6 kGy could applicable for honey bee venom processing without negative effects on positive venom characteristics.Keywords: Antimicrobial properties, Gamma irradiation, Gene expression, Honey bee venom, interleukin
-
پرتوهای یون ساز با نفوذ به بافت های بدن موجب آسیب و حتی مرگ سلول و بافت می شوند. تزریق ترکیبات محافظ پرتوقبل ازپرتوگیری موجب کاهش اثرات زیان آور اشعه می شود. هدف از این تحقیق بررسی اثرات تشعشعات گاما بر فرایند اسپرماتوژنز در موش صحرایی بالغ و نقش پارا آمینوپروپیوفنون به عنوان محافظت کننده است.
PAPP به صورت داخل صفاقی در سه دوز 40، 20، 10 میلی گرم بر کیلوگرم، نیم ساعت قبل از تابش اشعه ی گاما (2گری) تزریق شد، حیوانات پس از 3روز کشته شده و پس از بیرون آوردن بیضه حیوانات و عملیات مربوط به آماده-سازی اسلاید و مطالعه آن ها، تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید، اسپرم، بینابینی و سرتولی مورد بررسی و شمارش قرار گرفت.
یافته ها نشان داد که در گروه تیمار با اشعه گاما با شدت 2 گری، تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتید، اسپرم، سرتولی، بینابینی، در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی دار (P ≤ 0.05) کاهش یافت. در حالی که در تعداد سلول های اسپرماتوسیت اولیه گروه تیمار با گاما در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معنی داری (P ≤ 0.05) مشاهده شد.
در پایان، گروه تیمار با PAPP و تشعشعات گاما این عوارض را نشان نداد و عملکرد PAPP به عنوان یک محافظت کننده به خوبی مشخص شد.
به نظر می رسد PAPP با کاهش اکسیژن رسانی و ایجاد هیپوکسی، سلول ها و بافت ها را از اثرات زیان بار رادیکالهای آزادکه تحت تاثیر تشعشعات گاما حاصل می شوند حفظ می کند.
کلید واژگان: اسپرماتوژنز, تشعشات گاما, پاراآمینوپروپیوفنون, موش صحراییIonizing radiation cause damage and even cell death to body tissues. Protective compounds are administered before radiotherapy to reduce the harmful effects of irradiation. The aim of this study was to investigate the effects of gamma radiation on spermatogenesis in adult rats and the protective role of Para amino propiophenone. PAPP was injected intraperitoneally at different doses 40, 20, 10 mg / kg half an hour before exposure to gamma rays (2 Gy). The animals after 3 days were killed. After removing the testes of animals and preparation of slides, the number of spermatogonia, primary spermatocytes, spermatids, spermatozoa, Leydig and Sertoli were counted. The results showed significantly reduction of the number of spermatogonia, spermatids, spermatozoa, Sertoli, Leydig, in the group that treated with 2 Gy of gamma rays, compared with the control group (P ≤ 0.05). While the number of primary spermatocytes in the gamma treatment groups compared with the control group increased significantly (P ≤ 0.05). PAPP role as a protector was well represented. It seems that PAPP protects cells and tissues from damaging effects of free radicals under the influence of gamma radiation with low oxygen delivery and hypoxia generation.Keywords: Spermatogenesis, Gamma irradiation, Propiophenone (PAPP), rats
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.