به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « مدل سازی پراکنش گونه ای » در نشریات گروه « محیط زیست »

تکرار جستجوی کلیدواژه «مدل سازی پراکنش گونه ای» در نشریات گروه «علوم پایه»
  • محمدرضا اشرف زاده*، علی اصغر نقی پور، مریم حیدریان، ایمان میرزایی

    تخریب و تکه تکه شدگی زیستگاه به عنوان مهم ترین عامل تهدید کننده جمعیت های در خطر حیات وحش شناخته می شود و ممکن است تغییر اقلیم منجر به افزایش شدت این پدیده شود. هدف از پژوهش حاضر، مدل سازی مطلوبیت زیستگاه گوسفند وحشی در استان لرستان و بررسی پیامدهای تغییر اقلیم بر زیستگاه های شناسایی شده است. به منظور پیش بینی پراکنش این گونه در شرایط حال حاضر و آینده از رویکرد مدل سازی اجماعی با استفاده از شش مدل پراکنش گونه ای استفاده شد. براساس مدل های مورد استفاده، در حدود 7/4 درصد (2093/98 کیلومتر مربع) از ناحیه مورد مطالعه به عنوان زیستگاه مطلوب پیش بینی شد. متغیرهای پوشش اراضی، تغییرات فصلی دما، فاصله تا چشمه، ردپای انسان و فاصله تا گریزگاه بالاترین مشارکت (80 درصد) را در اجرای مدل داشتند. یافته ها نشان می دهد که 62/14 درصد (4/5 RCP) تا 76/97 درصد (8/5 RCP) از زیستگاه های مطلوب گوسفند وحشی تا سال 2050 به واسطه تغییر اقلیم تحت چهار سناریوی افزایش گازهای گلخانه ای و مدل گردش عمومی BCC-CSM1-1 از دست خواهد رفت. در مقابل، در همین دوره زمانی در حدود 5/89 درصد (8/5 RCP) تا 17/01 درصد (4/5 RCP) به زیستگاه های مطلوب اضافه خواهد شد. یافته های این پژوهش اطلاعات سودمندی را برای طرح ریزی حفاظتی به منظور حفاظت و بازسازی جمعیت های گوسفند وحشی فراهم می سازد.

    کلید واژگان: گونه های تهدید شده, تخریب زیستگاه, تغییر اقلیم, مدل سازی پراکنش گونه ای, حفاظت}
    MohammadReza Ashrafzadeh *, AliAsghar Naghipour, Maryam Haidarian, Rouhollah Mirzaei

    Habitat loss is the main threat to the endangered populations of wildlife and anthropogenic climate change is expected to exacerbate this. Here, we identify suitable habitats of wild sheep in Lorestan Province and how these habitats are affected by the climate change scenarios, in order to address conservation and management efforts. The ensemble modeling based on six species distribution models (SDMs) was used to predict current and future distributions, in response to the changing climate. Our models predicted that 7.4% of the 28,294 km2 study area is currently suitable habitat for the species. Land cover, temperature seasonality (bio4), distance to spring, human footprint and distance to escape terrain made the highest contribution (80%) to the distribution model performance. Findings show that about 62.14 (RCP4.5) to 76.97% (RCP8.5) of present suitable habitat would be lost by 2050 due to climate change under four future representative concentration pathways within BCC-CSM1-1 general circulation model. In contrast, habitat gains observed for models were 5.89 (RCP8.5) to 17.01% (RCP4.5). Our findings could provide useful information for conservation planning to protect and restore wild sheep populations.

    Keywords: Threatened species, Habitat loss, Climate change, Species distribution modeling, Conservation}
  • شیما ملکوتی خواه*، سیما فاخران، محمود رضا همامی، جوزف سن

    تهدیدات انسانی در طول چندین دهه اخیر تاثیرات منفی زیادی بر جمعیت های سم داران ایران داشته است. این در حالی است که تغییر اقلیم نیز می تواند به واسطه تغییر شرایط زیستگاهی کنونی این گونه ها به طور مضاعف میزان آسیب پذیری آن ها را افزایش دهد. در این مطالعه، تاثیر تغییر اقلیم بر زیستگاه های مطلوب دو سم دار آسیب پذیر قوچ وحشی (Ovis sp) و بز وحشی (Capra aegagrus) و هم چنین میزان جا به جایی پراکنش کنونی آن ها در امتداد گرادیان ارتفاع و عرض جغرافیایی در مناطق مرکزی ایران بررسی گردید. پیش بینی های آینده با استفاده از رویکرد مدل سازی تجمعی و داده های اقلیمی تهیه شده توسط پنج مدل گردش عمومی جو براساس سناریو 8.5 PCR انجام گرفت. جا به جایی پراکنش گونه ها در واکنش به تغییر اقلیم نیز با محاسبه اختلاف میانگین ارتفاع و اختلاف فاصله جغرافیایی میان مراکز ثقل پراکنش کنونی و آینده کمی گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که تغییر اقلیم آینده به ترتیب سبب کاهش بیش از 68% و 75% زیستگاه های مطلوب قوچ وحشی و بز وحشی خواهد شد که بیش تر زیستگاه های واقع در مناطق کم ارتفاع بخش جنوب (خراسان جنوبی، یزد و فارس) و مرکز (شرق اصفهان) منطقه مطالعه را شامل می شود. در نتیجه تغییر اقلیم هم چنین بخش اندکی از زیستگاه های نامطلوب کنونی  برای دو گونه در آینده مطلوب خواهد شد که طبق  پیش بینی ها گسترش  آن ها محدود به شمال منطقه (استان سمنان) می باشد. نتایج ارزیابی ها هم چنین نشان داد که پراکنش کنونی قوچ وحشی و بز وحشی به ترتیب به میزان و 150 متر در امتداد گرادیان ارتفاع و 167 و 124 کیلومتر در امتداد عرض جغرافیایی جا به جا خواهد شد.

    کلید واژگان: سم داران آسیب پذیر, تغییر اقلیم, مدل سازی پراکنش گونه ای, ناهمگنی ارتفاعی, عرض جغرافیایی, مناطق حفاظت شده}
    Shima Malakoutikhah *, Sima Fakheran, Mahmoud Reza Hemami, Josef Senn

    Over the last few decades, human threats have imposed widespread negative impacts on populations of ungulates in Iran. While, climate change may also additionally increase vulnerability of the ungulates through changing current environmental conditions in future. In this study, impact of future climate change on distribution of two vulnerable ungulates of wild sheep (Ovis sp) and wild goat (Capra aegagrus) and changes in their current distribution along altitudinal and latitudinal gradients were investigated. Future predictions were made using an ensemble modelling approach and climate data prepared by five global circulation models based on RCP 8.5. Future range shifts by 2070 were also estimated by calculating the difference between mean elevation and difference of geographic distance between centroids of current and future distribution ranges, respectively. Results indicated that as a result of climate change, more than 68% and 75% of suitable habitats for wild sheep and wild goat may become lost by 2070, respectively mostly across low elevations of southern (south Khorasan, Yazd and Fars) and central (east of Isfahan) parts. Climate change also resulted in proportions of currently unsuitable habitats to become suitable expansion of which was limited to northern part (Semnan province). Result of evaluations also revealed that current distributions of wild sheep and wild goat may change as much as 27 and 150 m and; 167 and 124 km along elevational and latitudinal gradients, respectively.

    Keywords: Vulnerable ungulates, Climate change, Species distribution modelling, Elevational heterogeneity, Geographical latitude, protected areas}
  • روح الله میرزایی، محمودرضا همامی، عباس اسماعیلی ساری، حمیدرضا رضایی
    قرقاول (Phasianus colchicus) یکی از پرندگان حمایت شده محسوب می شود که در محدوده نسبتا گسترده ای از زیستگاه های شمال ایران زیست می کند. با توجه به لزوم حفاظت جدی تر از جمعیت های این گونه در کشور و هم چنین اتخاذ برنامه های مدیریتی کارآمدتر، دستیابی به دانسته های مرتبط با نیازهای زیستگاهی این گونه ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش، مطلوبیت زیستگاه قرقاول در سطح استان گلستان با استفاده از مدل سازی آشیان بوم شناختی تعیین شد. در این راستا، 15 متغیر مهم که به نظر می رسید ابعاد آشیان بوم شناختی قرقاول را در مقیاس وسیع تشکیل می دهند شناسایی شدند و با استفاده از الگوریتم آنتروپی بیشینه، پراکنش قرقاول در استان مدل سازی شد. نتایج نشان داد که پراکنش پیش بینی شده قرقاول، به طور معنی داری بهتر از مدل تصادفی عمل کرده است (0/01>p). اگرچه سه منطقه مجزا از پراکنش قرقاول در بخش غربی، مرکزی و شرقی جنوب استان و بخش کوچکی نیز در بخش شمال غربی استان شناسایی شد، اما پراکنش قرقاول بیش تر محدود به قسمت جنوبی استان یا منطقه جنگلی و زیستگاه های اطراف آن است. به طورکلی 8/6%، 28/1% و 63/3% از سطح استان گلستان به ترتیب در زیستگاه های با مطلوبیت زیاد، متوسط و کم قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مهم ترین متغیرهایی که بیش ترین سهم را در پراکنش قرقاول داشته اند عبارت از «فاصله تا جنگل» و «رژیم بارش» می باشند.
    کلید واژگان: مدل سازی پراکنش گونه ای, الگوریتم آنتروپی بیشینه, قرقاول, استان گلستان}
    Rouhollah Mirzaei, Mahmood Reza Hemami, Abbas Esmaili Sari, Hamid Reza Rezaei
    Pheasant (Phasianus colchicus) is one of the protected birds occupying a wide range of habitats in northern parts of Iran. Successful management of this species demands information on its habitat requirements. In this study, habitat suitability for pheasant was assessed using ecological niche modeling across Golestan Province. For this purpose, 15 environmental variables presumably participating in constraining the large-scale niche dimensions of pheasant were used to model the ecological niche and distribution of the species using a maximum entropy algorithm. Results indicated that model predictions were statistically significantly better than random expectations. Model predictions identified three separate regions of potential pheasant distribution, in the western, central, and eastern parts of the province, and as well a small area in the northwest, but pheasant distribution is largely limited to the southern part of the province in forested areas and their surrounding habitats. Generally, 8.6%, 28.1%, and 63.3% of the province were categorized as potentially suitability at high, moderate, and low levels, respectively. The variables “distance to forest” and “precipitation seasonality” as most relevant determinants of pheasant distribution.
    Keywords: Species distribution modeling, Maxent algorithm, common pheasant, Golestan Province}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال