به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "گلیسرول" در نشریات گروه "فنی و مهندسی"

جستجوی گلیسرول در مقالات مجلات علمی
  • امیر حمیدی*، سعید عبدوس
    یکی از روش های بهبود خواص ژیوتکنیکی خاک آلوده، تثبیت آن به وسیله تثبیت کننده هایی چون سیمان پرتلند و آهک است. در این تحقیق، تاثیر آلاینده های آلی آنتراسن و گلیسرول بر رس کایولینیت بررسی و تاثیر تثبیت کننده های سیمان پرتلند و آهک بر خاک با انجام آزمایش CBR ارزیابی شده است. از گلیسرول 40% و آنتراسن به عنوان آلاینده و سیمان پرتلند نوع یک و آهک زنده کم مایه نیز به عنوان تثبیت کننده استفاده شده است. در نمونه های آلوده به درصدهای مختلف آنتراسن، همواره کاهش وزن مخصوص حداکثر و افزایش در رطوبت بهینه مشاهده شد؛ در حالی که در نمونه های آلوده به گلیسرول، این رفتار به شدت تابع درصد آلاینده افزوده شده به خاک بود. به طوری که با ازدیاد درصد گلیسرول به 6، بیشینه وزن مخصوص حداکثر و کمترین رطوبت بهینه ایجاد گردید. بر اسا س نتایج، نشان داده شد که آلاینده ها مقاومت کایولینیت را کاهش و تثبیت کننده ها مقاومت آن را افزایش می دهند. همچنین مشخص گردید که افزایش مقاومت ناشی از افزودن 6% سیمان پرتلند نوع 1 در کایولینیت تمیز حدودا هم ارز 30% آهک است. هر دو عامل تثبیت کننده سیمان پرتلند و آهک در ازدیاد مقاومت خاک موثر بودند؛ اما تاثیر سیمان پرتلند در بهبود خواص مقاومتی نمونه های آلوده به آنتراسن بهتر از آهک تعیین شد. اگر چه تاثیر هر دو عامل در بهسازی نمونه های آلوده به گلیسرول قابل ملاحظه بود.
    کلید واژگان: کائولینیت, آنتراسن, گلیسرول, تثبیت, آهک و سیمان پرتلند
    Hamidi Amir *, Saeid Abdoos
    Due to the limited soil resources and population increase, the use of contaminated or problematic soil is inevitable. There are different methods to improve the geotechnical properties of clay soils. One of the ways is to stabilize the soil with stabilizers such as Portland cement and lime. Investigation of the combined effect of organic pollutants under the influence of stabilizers (Portland cement (I) and lime) on Kaolinite clay using modified Proctor and CBR experiments constitutes the present research framework. The maximum unit weight decreased with an increase in Anthracene content while its variations were strongly dependent to the Glycerol content. The maximum of dry unit weight and a minimum of optimum water content occurred at a glycerol content of 6%. Based on test results, it was found that the increase in strength of clean Kaolinite using 6% of Portland cement is equivalent to that of 30% lime. It was also found that the contaminants decrease the strength of kaolinite; however, both stabilizers increase it. The effect of Portland cement on the strength of the specimens contaminated with Anthracene was better than that of lime and the effect of Portland cement and lime on the improvement of samples contaminated with Glycerol was considerable.
    Keywords: Kaolinite, Anthracene, Glycerol, Stabilization, Lime, Portland cement
  • محمد رضا لقمان استرکی*، حانیه قالی باف طوسی، احسان محمد شریفی، حسن شیخ، امیر الحاجی

    هدف از این پژوهش، ارزیابی اثر عوامل کیلیت شونده گلیسیرول (کیلیت شونده سه دندانه ای،GLY) و اتیلن دی آمین (کیلیت شونده دودندانه ای، en) بر ریخت و تغییرات فازی نانوذرات اسپینل سنتز شده به روش سل - ژل است. مشخصه یابی نمونه ها با پراش پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) مجهز به طیف سنج تفکیک انرژی پرتو ایکس (EDX) انجام شد. نتایج فازیابی نمونه ها نشان داد که هر دو نمونه سنتز شده با عوامل GLY و en دارای فاز مکعبی اسپینل بودند. نمونه سنتز شده با اتیلن دی آمین دارای ریخت هرمی شکل و اندازه ذره در محدوده 55-50 نانومتر بود، درحالی که نمونه تهیه شده با گلیسیرول دارای ریخت کروی با اندازه ذرات کوچک تر در محدوده 25-20 نانومتر بود. درنهایت، سازوکار پیشنهادی برای تغییرات ریخت نانوذرات اسپینل مورد بحث قرار گرفت.

    کلید واژگان: اسپینل, گلیسرول, اتیلن دی آمین, عامل کمپلکس شونده
    M. R. Loghman Estarki*, H. Ghalibaf Tousi, E. Mohammad Sharifi, H. Sheikh, A. Alhaji

    The purpose of this study was to evaluate the effect of glycyrol (tri-dentate, GLY) and ethylenediamine (double- dentate clay, en) chelating agents on phase and morphology changes of spinel nanoparticles synthesized by sol-gel method. Characterization of samples was performed by X-ray diffraction (XRD) and field-emission scanning electron microscope (FESEM) equipped with energy dispersive X-ray spectrometer (EDX). The results showed that both samples synthesized with GLY and en contain cubic spinel phase. The sample synthesized with ethylenediamine has a pyramidal morphology with particle size in the range of 20-25 nm whereas the specimen prepared with glycerol is spherical with particle size in the range of 20-25 nm. Finally, suggested mechanism for morphological changes of spniel nanoparticles was discussed.

    Keywords: Spinel, Glycerol, Ethylenediamine, Chelate agent, Complex agent
  • ریحانه احمدی، حمیدرضا سنایی پور*، آبتین عبادی عموقین، علی حیدری
    فرضیه
    جداسازی کربن دی اکسید (CO2) از گازهای خروجی دودکش ها به عنوان گاز گلخانه ای حاصل از سوختن سوخت های فسیلی از دغدغه های اصلی در کنترل انتشار گازهای گلخانه ای است. از میان فناوری های مختلف جداسازی گاز، فناوری غشایی به دلیل مزایای فراوان، توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است.
    روش ها
    در این پژوهش، غشاهای آمیخته ای جدیدی از پلی( اتر-b- آمید) (Pebax) به عنوان ساختار اسکلتی غشا و گلیسرول به عنوان ماده افزودنی در شبکه غشا، به روش ریخته گری محلول-تبخیر حلال تهیه شد. تراوایی گازهای CO2 و نیتروژن (N2) در فشار خوراک 2 تا 10bar دمای 25 درجه اندازه گیری شد. سپس، گزینش پذیری CO2/N2 و نیز ضرایب نفوذ و انحلال گازها محاسبه شد. همچنین، اثر افزودن ترکیب درصدهای وزنی مختلف گلیسرول (%25-0) در ساختار غشا و اثر فشار خوراک بر تراوایی CO2 و گزینش پذیری CO2/N2 نیز بررسی شد. برای تعیین خواص شکل شناسی غشاهای تهیه شده، از آزمون های میکروسکوپی الکترونی پویشی گسیل میدانی
    (FE-SEM)، پراش پرتو X، گرماسنجی پویشی تفاضلی (DSC) و طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR) استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد، با افزودن گلیسرول در شبکه Pebax، تراوایی CO2 تا حدودی کاهش یافته اما گزینش پذیری CO2/N2 به طور چشمگیری افزایش یافته است. در فشار 10bar، گزینش پذیری غشای آمیخته ای با %15 وزنی گلیسرول %172 بیشتر از غشای Pebax خالص شد و تراوایی CO2 فقط به مقدار %23 کاهش یافت. بنابراین، غشای آمیخته ای دارای %15 وزنی گلیسرول به دلیل داشتن تراوایی مناسب CO2 و بیشترین مقدار گزینش پذیری CO2/N2، به عنوان غشای بهینه انتخاب شد. تصاویر FE-SEM غشای Pebax- گلیسرول بیانگر سازگاری مناسب و همگنی گلیسرول در ماتریس Pebax بود. آزمون XRD مشخص کرد، افزودن گلیسرول سبب کاهش بلورینگی غشا و کم شدن فاصله بین زنجیرهای پلیمر می شود. نتایج DSC نشان داد، با افزودن گلیسرول در ساختار غشا، دمای انتقال شیشه ای اندکی کمتر می شود. آزمون FTIR هیچ نوار جذبی جدیدی در مقایسه با نوارهای مربوط به مواد تشکیل دهنده غشا نشان نداد که نشانگر برهم کنش فیزیکی بین Pebax و گلیسرول است.
    کلید واژگان: غشای آمیخته ای, Pebax, گلیسرول, کربن دی اکسید, نیتروژن
    Reyhane Ahmadi, Abtin Ebadi Amooghin, Ali Heydari, Hamidreza Sanaeepur*
    Hypothesis
    Carbon dioxide (CO2) separation from flue gases as a green-house gas produced from the combustion of fossil fuels is one of the main concerns in controlling the green-house gas emissions. Among the various technologies employed for gas separation, membrane technology due to its many advantages has attracted more attentions.
    Methods
    A new blend membranes were prepared by solution casting/solvent evaporation method from poly(ether-b-amide) (Pebax) – as a backbone structure – and glycerol as an additive in the membrane matrix. CO2 and N2 permeability rates were measured at pressures of 2-10 bar and temperature of 25 °C. Afterwards, the CO2/N2 gas permeation properties were determined. Moreover, the effect of different glycerol loadings (0-25 wt%) in the membrane matrix and also the effect of feed pressure on CO2 permeability and CO2/N2 selectivity were investigated. Morphological characteristics of the prepared membranes were determined by field emission scanning electron microscopy (FE-SEM), X-ray diffraction (XRD), differential scanning calorimetry (DSC) and Fourier transform infrared (FTIR) analyses.
    Findings
    The achieved results showed that by addition of glycerol to Pebax matrix, CO2 permeability was decreased somewhat but the CO2/N2 selectivity was considerably increased. At pressure of 10 bar, CO2/N2 selectivity of the blend membrane with 15 wt% glycerol was 172% higher than that of pure Pebax, while the CO2 permeability declined only by about 23%. Therefore, the blend membrane containing 15 wt% glycerol with a good CO2 permeability and a high CO2/N2 selectivity was selected as the optimum membrane. The FE-SEM observations revealed the compatibility and homogeneity of glycerol in the Pebax matrix. The XRD analysis determined that the addition of glycerol decreases the membrane crystallinity and the d-spacing between the polymer chains. The DSC results revealed that the insertion of glycerol in the membrane structure decreased the glass transition temperature. The FTIR spectra showed no new absorption band except for those for the constituent species, which suggests a physical interaction between Pebax and glycerol.
    Keywords: blend membrane, Pebax, glycerol, carbon dioxide, nitrogen
  • محمدرضا عبدالهی مقدم، سیدمحمدعلی رضوی، یوسف جهانی، ناصر صداقت
    در این تحقیق، فیلم های انواع نشاسته گرمانرم به روش اختلاط مذاب تهیه شدند و تاثیر نوع نشاسته (گندم، ذرت و سیب زمینی) و مقدار نرم کننده گلیسرول بر خواص کششی و جذب رطوبت آن ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش درصد وزنی گلیسرول از 25 به 40 برای نشاسته های گرمانرم گندم، ذرت و سیب زمینی، میانگین مقادیر مقاومت کششی فیلم مشروط شده آن ها در رطوبت نسبی 53% و دمای °C 25 به مدت 48 ساعت، به ترتیب از 3، 7/3 و 4/4 مگاپاسکال به 5/0، 1/1 و 4/1 مگاپاسکال و میانگین مقادیر مدول الاستیک به ترتیب از 25، 4/32 و 3/38 مگاپاسکال به 1، 5/1 و 9/2 مگاپاسکال کاهش یافت. همچنین با افزایش درصد وزنی گلیسرول از 25 تا 30 برای نشاسته های گرمانرم گندم، ذرت و سیب زمینی، میانگین مقادیر درصد افزایش طول تا نقطه پارگی فیلم آن ها به ترتیب از 5/20 ، 3/18 و 3/31 به 5/91 ، 7/72 و 3/50 افزایش و سپس با افزایش از 30 تا 40 به ترتیب به 3/37 ، 5/34 و 6/31 کاهش یافت. همچنین افزایش درصد وزنی گلیسرول موجب افزایش مقدار جذب رطوبت فیلم های هر3 نوع نشاسته گرمانرم شد، بطوری که با افزایش درصد وزنی گلیسرول از 25 به 35، میانگین مقادیر جذب رطوبت فیلم های نشاسته گرمانرم گندم، ذرت و سیب-زمینی نگهداری شده در رطوبت نسبی84% به مدت 7 روز به ترتیب از 8/26، 9/29 و 8/36 به 8/30، 6/34 و 7/41 افزایش یافت. داده های منحنی های همدمای جذب رطوبت تعادلی برای فیلم های3 نوع نشاسته گرمانرم توسط مدل پلگ مدل سازی شدند که ضرایب همبستگی بدست آمده بیانگر مناسب بودن مدل مذکور برای پیش بینی تغییرات مقدار جذب رطوبت فیلم-ها با رطوبت نسبی محیط بودند.
    کلید واژگان: نشاسته, گلیسرول, خواص کششی, جذب رطوبت, گرمانرم, فیلم
    Mohammad Reza Abdollahi Moghaddam, Seyed Mohammad Ali Razavi, Yousef Jahani, Naser Sedaghat
    In this research, wheat, corn and potato thermoplastic starch films were prepared through melt mixing method and the effect of starch type and glycerol plasticizer content on their tensile and moisture sorption properties was investigated. The results depicted that by increasing glycerol content at studied range, the tensile strength and elastic modulus of film of all three starch types decreased significantly, while their percentage of elongation at break first raised up to certain amount and then followed a decreasing trend. Also among three thermoplastic starches, potato thermoplastic starch films had the highest tensile strength and elastic modulus and the lowest percentage of elongation at break values due to having higher amount of amylopectin content than other two thermoplastic starches. For all of three thermoplastic starches, increasing glycerol content increased moisture absorption of films so that by increasing glycerol weight percentage from 25 to 35 , the moisture absorption of wheat, corn and potato thermoplastic starch films conditioned at relative humidity of 84% for 7days, increased from 26.8, 29.9 and 36.8 to 30.8, 34.6 and 41.7 respectively. Indeed at the same environment relative humidity and glycerol content, the potato thermoplastic starch films had higher moisture absorption than wheat and corn thermoplastic starch films. The data of moisture sorption isotherm curves for the three thermoplastic starch films was modeled by Peleg model. The obtained correlation coefficients explained the suitability of this model for prediction of changes of moisture absorption of films versus water activity.
    Keywords: Starch, Glycerol, Tensile Properties, Moisture Absorption, Thermoplastic, Film
  • مهدی خطیبی*، علی رئیسی استبرق
    گلیسرول از آلوده کننده های آلی محیط زیست است که منشا آن ترکیبات هیدروکربنی می باشد. در این پژوهش اثر افزودن درصدهای وزنی مختلف گلیسرول بر مقاومت خاک و خاک سیمان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه هایی از یک خاک رسی، خاک سیمان تهیه شده از خاک طبیعی (حاوی 3 و 6 درصد سیمان)، خاک حاوی درصدهای گوناگون گلیسرول (3، 6 و 9 درصد) و همچنین خاک سیمان (حاوی 3 و6 درصد سیمان) که به درصدهای وزنی مختلف گلیسرول (3، 6 و 9 درصد) آغشته شده بودند به روش استاتیکی تهیه و آزمایش های مقاومت فشاری تک محوری بر روی آن ها انجام گردید. این آزمایش بر روی نمونه های دارای سیمان در زمان های عمل آوری 3، 7، 14 و 28 روزه انجام شد. نتایج نشان داد که افزودن گلیسرول به خاک موجب کاهش مقاومت و افزایش شکل پذیری خاک می شود که این کاهش با افزایش درصد گلیسرول همراه است. همچنین افزودن این ماده باعث افزایش مقاومت خاک سیمان در درصدهای پایین گلیسرول (3درصد) می شود، در صورتی که در درصدهای بالاتر(6 و 9 درصد) باعث کاهش مقاومت از میزان مقاومت خاک سیمان متناظر می گردد.
    کلید واژگان: خاک سیمان, گلیسرول, مقاومت فشاری, زمان عمل آوری
    M.Khatibi*, A. Reissi Estabragh
    Glycerol is a hydrocarbon compound and is considered an environmental organic pollutant. This paper presents the effect of different percentages of glycerol on the strength of soil and soil-cement mixtures. Compressive strength experiments were conducted on natural soil and soil-cement (with %3 and %6 cement) samples contaminated with different percentages (%3, %6 and %9) of glycerol. Results indicated that compressive strength of soil samples prepared with different percentages of glycerol decrease compare to natural soil while increasing compressive strength of soil-cement mixtures at low percentages (%3) of glycerol. Furthermore using higher percentages of glycerol (%6 and %9) caused decrease in the compressive strength for soil-cement mixtures
    Keywords: Soil, cement, Glycerol, Compressive strength, curing time
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال