به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « : unsaturated concrete » در نشریات گروه « عمران »

تکرار جستجوی کلیدواژه «: unsaturated concrete» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»
  • مهدی نعمتی چاری*، محمد شکرچی زاده
    پروفیل رطوبت در منافذ بتنی که در معرض چرخه های تر و خشک شدن متوالی مانند شرایط جزر و مد سواحل دریاهای آزاد قرار دارد، به صورت دایم در حال تغییر است. بخشی از ضخامت سطحی بتن که مقدار رطوبت موجود در منافذ آن در هر چرخه تر و خشک شدن، تغییر می نماید، ناحیه همرفتی نامیده می شود. تغییرات رطوبت در ناحیه همرفتی، مسیول انتقال بخش عمده ای از یون های مهاجم مانند کلراید در شرایط جزر و مدی و در نتیجه خوردگی میلگردهای مدفون در بتن می باشد. در این مقاله، چهار طرح مخلوط بتن عادی با نسبت آب به مواد سیمانی (w/cm) 40/0، 45/0، 50/0، و 55/0، همچنین دو طرح مخلوط شامل دوده سیلیس و زیولیت طبیعی با w/cm 45/0 ساخته شد و ضریب انتقال رطوبت آن در دماهای °C23، °C43 و °C63 با استفاده از روش ترکیبی آزمایشگاهی- عددی تعیین شد. سپس، با استفاده از ضرایب انتقال رطوبت به دست آمده و مدل عددی اجزاء محدود در نرم افزار ANSYS 5.4، توزیع رطوبت در بتن پس از قرارگیری در معرض چرخه های جزر و مد پیش بینی شده و عمق ناحیه همرفتی و حجم رطوبت ورودی در هر چرخه جزر و مد برای هر مخلوط بتن تعیین گردید. دستاوردهای این تحقیق بیانگر اثرات مثبت کاهش w/cm و جایگزینی بخشی از سیمان با دوده سیلیس و زیولیت طبیعی در کاهش عمق ناحیه همرفتی و حجم رطوبت ورودی به بتن بود. ضمنا نتایج نشان داد که با افزایش دما از °C23 به °C63، عمق ناحیه همرفتی بتن عادی و بتن حاوی مواد پوزولانی به ترتیب به میزان 91 و 124 درصد زیاد می شود. همچنین این افزایش دما، باعث افزایش حجم رطوبت ورودی در بتن در هر چرخه جزر و مد به ترتیب به میزان 175 و 202 درصد گردید.
    کلید واژگان: دما, عمق ناحیه همرفتی, پروفیل رطوبت, بتن اشباع نشده, دوده سیلیس, زئولیت, روش اجزاء محدود, مدل سازی عددی}
    Mehdi Nemati Chari *, Mohammad Shekarchi
    The durability-based design of reinforced concrete structures especially in hot marine environment of Bandar-Abbas became extensively important during the last few years. It has been known that the durability of concrete mainly depends on how easily seawater containing chloride ions can ingress into an unsaturated concrete (Sabir et al., 1998; Hubert et al., 2003; Prabakar et al., 2010; Yoo et al., 2011). Chloride-induced corrosion of embedded reinforcement is more severe in tidal condition because of more ingress of chloride due to moisture convection phenomena. (Broomfield, 1997; Olajumok et al., 2009; Akindahunsi et al., 2010). In is necessary to approximate the moisture distribution in concrete due to wetting and drying cycles for determination of the moisture convection zone. The moisture transfer coefficient (MTC) is one of the most important parameters for prediction of moisture distribution. The moisture distribution is often influenced by environmental conditions such as temperature. The changes of the depth of convection zone can be assessed if MTC is available in various temperatures. In this research, six concrete mixtures were prepared in which four plain concrete mixtures were proportioned with water to cementitious materials (w/cm) ratios of 0.40, 0.45, 0.50, and 0.55. In addition to the plain concretes, one silica fume and one natural zeolite blended concrete mixtures with cement replacement levels of 7.5, and 10% and a w/cm ratio of 0.45 were considered. The moisture loss or water absorption of specimens exposed to wetting and drying were measured using the gravimetric method at temperatures of 23, 43, and 63 ºC. A finite element analysis was performed afterward to fit the experimental data to the governing equations of moisture transfer to determine the MTC. The moisture distribution of concrete exposed to wetting and drying and then the depth of convection zone (DCZ) are determined using approximated MTC and finite element-based model. The amount of water entered (AWE) to concrete surface subjected to tidal condition is also calculated.
    Keywords: Temperature, convection zone, moisture profile, Unsaturated concrete, silica fume, Zeolite, finite element method, Numerical modeling}
  • مهدی نعمتی چاری*، آکبر صفری، بابک احمدی، جعفر سبحانی
    یکی از عوامل کاهش عمر مفید سازه های بتن مسلح که در معرض شرایط جزر و مدی و پاششی سواحل دریاها قرار دارند‏، ورود کلراید بیشتر در سطح بتن به دلیل چرخه های تر و خشک شدن متوالی و افزایش آن در مجاورت میلگردهای مدفون و در نتیجه زنگ زدگی آنها و تخریب بتن است. از اینرو در این مقاله سعی شده است تا تاثیر تعداد چرخه های تر و خشک شدن روزانه، بر روند نفوذ یون کلراید در بتن با استفاده از مطالعات عددی بر اساس روش اجزاء محدود بررسی شود. نتایج این مطالعه، نشان داد که میزان نفوذ یون کلراید در بتن با طرح های اختلاط مختلف با زیاد شدن تعداد چرخه های تر و خشک شدن روزانه افزایش می یابد؛ بطوریکه غلظت کلراید نفوذ کرده در عمق mm50 و غلظت کلراید حداکثر در بتنی که 10 سال در معرض دو چرخه تر و خشک شدن روزانه قرار گرفته نسبت به بتنی که در شرایط مستغرق واقع گردیده است، به طور متوسط و به ترتیب 4/2 و 0/2 برابر شده است. این نسبت ها با افزایش تعداد چرخه های روزانه تا 24 چرخه، به ترتیب به 2/4 و 7/3 برابر افزایش یافته است. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش تعداد چرخه های تر و خشک شدن روزانه تا 100 چرخه (مشابه شرایط پاششی)، مقدار کلراید حداکثر و همچنین مقدار کلراید در عمق mm50 بتن تغییرات قابل توجهی نداشته است.
    کلید واژگان: بتن اشباع نشده, یون کلراید, چرخه های تر و خشک شدن, شرایط پاششی, مدل سازی عددی}
    Mehdi Nemati Chari *, Akbar Safary, Babak Ahmadi, Jafar Sobhani
    The chloride ingress into concrete and corrosion of steel reinforcement due to wetting/drying (WD) cycles is a main issue caused to decline the service life of reinforced concrete structures. In this paper, the effects of WD cycles on chloride penetration in concrete were studied using a finite element based numerical model. The results showed that the chloride ingress into concrete increased with increasing in daily WD cycles. The chloride concentration after 10 years at depth of 50 mm and the maximum chloride concentration of the submerged specimen were 2.4 and 2.0 times lower than the specimen exposed to 2 and 24 WD cycles, respectively. These ratios increased up to 4.2 and 3.7 when the WD cycle increased to 24 cycles. The numerical model outputs also indicated that the chloride concentration at depth of 50 mm and the maximum chloride closely tended up to a constant amount by increasing the number of WD cycle up to 100 cycles (similar to splash condition).
    Keywords: : Unsaturated concrete, Chloride ion, Wetting, drying cycles, Splash zone, Numerical modeling}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال