جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "تثبیت با سیمان" در نشریات گروه "عمران"
تکرار جستجوی کلیدواژه «تثبیت با سیمان» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»-
این تحقیق به بررسی اثر هم زمان تثبیت خاک ماسه ای با سیمان و تسلیح آن با الیاف بر مقاومت خاک در برابر چرخه های یخ زدن و آب شدن می پردازد. مطالعات آزمایشگاهی با استفاده از آزمایش مقاومت فشاری محدود نشده بر روی ترکیبات مختلف حاصل از اختلاط سیمان، الیاف و خاک ماسه ای انجام شده است. الیاف مورد استفاده از ضایعات محصولات کارخانه نخ تایر است. درصدهای 2، 4 و 6 برای سیمان و 0،0/5 و 1 برای الیاف به طول های 0/5، 1 و 1/5 سانتی متر استفاده شده است. نمونه های استوانه ای با زمان های عمل آوری 7 و 28 روزه و اعمال 0، 1، 2 و 3 چرخه یخ زدن آب شدن مورد آزمایش قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که تثبیت خاک با سیمان و تسلیح آن با الیاف، به طور هم زمان، موجب بهبود مقاومت خاک قبل و بعد از اعمال چرخه های یخ زدن و آب شدن می شود.کلید واژگان: تثبیت با سیمان, تسلیح با الیاف, چرخه یخ زدن و آب شدن, خاک ماسه ای, مقاومت فشاری محدود نشدهIn this research, the effect of soil stabilization with cement at the same time as its reinforcement with fibers has been studied on the shear strength of sandy soil exposed to freeze-thaw cycles. In order to achieve this goal, laboratory studies were carried out with the help of unconfined compressive strength tests (UCS tests) on different compounds obtained from mixing cement, fibers, and sandy soil. More than 336 cylindrical laboratory models with dimensions including 3.6cm in diameter and 8cm in length have been made. Various modes have been observed during the failure of the samples, including shear, tensile, plastic yielding, and composite failure modes. The fibers used in the present research are waste products of tire factories known as DTY. Percentages of 2, 4, and 6 for cement and 0, 0.5, and 1 for fibers with lengths of 0.5, 1, and 1.5 cm were used relative to the weight of dry sandy soil in making the samples. Uniaxial cylindrical samples were tested for unconfined compressive strength after 7 and 28 days of curing time and under 0, 1, 2, and 3 freeze-thaw cycles. The results show that the act of stabilizing the soil with cement, along with reinforcing it to a certain amount of fibers, improves the uniaxial compressive strength before and after freezing and thawing cycles. This amount depends on the percentage of cement and the curing period. Also, adding cement in a certain curing time increases the unconfined compressive strength before and after applying the cycle, increases stiffness, reduces the ductility and toughness of the sample, and brittle failure when breaking occurs in the soil. Also, the addition of fibers, to some extent, improves the weaknesses caused by soil stabilization, such as reducing the failure axial strain, decreasing the residual strength, and the toughness of the materials in the conditions before and after freezing and thawing.Keywords: Sandy Soil, Cement Stabilization, Fiber Reinforcement, Freezing, Thawing Cycle, Unconfined Compressive Strength
-
تثبیت و تسلیح خاک ها از جمله روش های مرسوم بهسازی انواع خاک های مسیله دار همچون خاک های رسی نرم می باشد. این پژوهش به بررسی تاثیر ورقه های ژیوتکستایل بر رفتار زهکشی نشده نمونه های رسی تثبیت شده با سیمان با استفاده از آزمایش مقاومت فشاری محصور نشده می پردازد. نمونه های خاک رس در سه درصد رطوبت مختلف شامل درصد رطوبت بهینه (بدست آمده از آزمایش تراکم استاندارد) و درصد رطوبت های متناظر با تراکم نسبی 90% در سمت تر و خشک رطوبت بهینه آماده شدند. نمونه ها با درصدهای مختلف سیمان شامل 3، 5 و 7 درصد وزن خشک خاک تثبیت شده و در سه زمان عمل آوری شامل 7، 14 و 21 روز تحت آزمایش تک محوری قرار گرفتند. به منظور بررسی تاثیر نوع تسلیح کننده، نمونه های رسی تثبیت شده با سیمان با دو نوع ژیوتکستایل بافته نشده با سختی کششی مختلف و سه حالت گوناگون یک لایه، دو لایه و سه لایه تسلیح شدند. نتایج نشان داد که تسلیح نمونه های رسی سیمانی شده با ورقه های ژیوتکستایل، باعث بهبود بیشتر مشخصه های مکانیکی از قبیل مقاومت فشاری، مقاومت باقیمانده و کرنش گسیختگی نمونه های مسلح نسبت به نمونه های غیرمسلح می شود. بیشترین افزایش مقاومت، در نمونه های مسلح شده با سه لایه ژیوتکستایل رخ داد که به طور متوسط 37 درصد افزایش مقاومت نسبت به نمونه های مسلح نشده را داشتند. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از ژیوتکستایل منجر به کاهش سختی و افزایش شکل پذیری نمونه های تثبیت شده گردیده و مانع انتشار بیشتر ترک های ایجادشده در نمونه های خاک می شود.کلید واژگان: ژئوتکستایل, تثبیت با سیمان, رس, مقاومت تک محوری, خاک مسلحThis paper experimentally examines the effect of geotextile layers on the undrained behavior of cement-stabilized clay specimens using unconfined compressive strength (UCS) tests. Accordingly, the low-plasticity clay specimens were remolded in three different moisture contents, including optimum moisture content and two other ones corresponding to 90% relative compaction. The clay specimens were also stabilized by cement with various percentages equal to 3, 5, and 7% of the dry weight of the soil. The stabilized clay specimens were then cured in 7, 14, and 21 days prior to performing the unconfined compressive tests. In order to investigate the effect of reinforcement type, the stabilized clay specimens were reinforced with two types of non-woven geotextiles with different values of tensile stiffness. Results of experiments showed that reinforcing cemented-clay specimens with geotextile sheets improves the mechanical properties such as maximum compressive strength, residual strength, and rupture strain of reinforced specimens compared to unreinforced ones. The greatest increase in compressive strength occurred in specimens reinforced with three geotextile layers, which had an average 37% increase in strength compared to non-reinforced specimens. The comparison between reinforced specimens with two different geotextiles showed that increasing the tensile strength of the geotextile increases the compressive strength, rupture strain, and residual stress of the reinforced specimens.Keywords: Geotextile, Cement stabilization, Clay, Unconfined Compressive Test, Reinforced Soil
-
خاک های لایروبی از لایروبی احداثی (حاصل احداث سازه های هیدرولیکی) یا لایروبی نگهداری (حاصل نگهداری سازه های هیدرولیکی) به دست می آیند. با توجه حجم زیاد، بی استفاده رها شدن و آلودگی اندک این خاک ها؛ پژوهشگران در اندیشه ی به کار گرفتن آن ها به عنوان جایگزین خاک هستند. ضعف باربری، ویژگی خردشوندگی و دشوار بودن پیش بینی رفتار، برخی از مسایل خاک مشکل آفرین کربناتی است. خاک لایروبی غیرکربناته نیز اغلب ویژگی های فنی مناسبی ندارد. خلیج فارس با ساحل های پوشیده از رسوب های کربناته نیز ناگزیر لایروبی می گردد. با توجه به اهمیت بسیار زیاد این آبراه در اقتصاد و تامین انرژی جهان، و همچنین مشکل ساز بودن خاک کربناته ی موجود در آن (برای نمونه ایجاد مشکل در پی سکوهای استخراج نفت)؛ خاک کربناته ی خلیج فارس نیز مانند خاک لایروبی نیازمند بهسازی است. یکی از روش های پر کاربرد بهسازی خاک، تثبیت است. جدا از کاربرد مواد نوین (مانند پلیمر و فیبر)، همچنان تثبیت با سیمان و آهک پرکاربردترین روش تثبیت برای انواع گوناگون خاک ها هستند. استفاده از خاک تثبیت شده در سازه های مهندسی مانند بدنه ی راه به عنوان اساس و زیراساس؛ افزون بر ارزش اقتصادی، اهمیت زیست محیطی و فنی نیز خواهد داشت. بهسازی و تثبیت خاک با افزودنی ها و روش های گوناگون انجام می شود. بسته به نوع خاک و مواد موجود در هر منطقه، روش تثبیت مناسب متفاوت است؛ بنابراین نمی توان نسخه ی یکسانی برای تثبیت خاک ها پیشنهاد کرد. این مقاله به خاک های کربناته و لایروبی، روش های اصلاح و تثبیت آن ها؛ و مروری بر برخی تجربه های عملی تثبیت این خاک ها پرداخته است.کلید واژگان: خاک کربناته, خاک لایروبی, تثبیت, سیمان, سرباره فولادRoad journal, Volume:29 Issue: 1, 2021, PP 11 -42Dredged soils are obtained from capital dredging (resulting from the construction of hydraulic structures) or maintenance dredging (from the maintenance of hydraulic structures). Due to the large volume, uselessness and low pollution of these soils; researchers are exploring using these materials as soil alternatives. Poor bearing capacity, fragmentation characteristic, and difficult behavior prediction; are some problems of carbonated soils. Also non-carbonated dredged soils often don’t have proper technical characteristics. The Persian Gulf has coasts covered with carbonated sediments, also forced to dredge. Due to the great importance of this waterway in the world economy and energy supply, as well as the problematic nature of its carbonated soil (for example, creating problems for oil extraction platforms); The Persian Gulf’s carbonated soil, like dredged soil, needs to be improved. One of the most widely used soil improvement methods is stabilization. Besides the use of new materials (such as polymer and fiber), stabilization by cement and lime are still the most common stabilization methods for variety of soils. In addition to economic value, it will also be environmental and technical importance to consider the possibility of using it in engineering structures such as road bodies as base and subbase. Soil improvement is done in various additives and methods. Depending on the type of soil and materials in each area, the appropriate stabilization method varies; therefore, the same prescription for soil stabilization cannot be proposed. This paper focuses on carbonated and dredged soils, their stabilization methods; and reviews some practical experiences of stabilizing them.Keywords: Carbonated soil, Dredged Soil, Stabilization, cement, steel slag
-
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز، سال چهل و نهم شماره 3 (پیاپی 96، پاییز 1398)، صص 97 -106در این تحقیق به منظور کاهش پتانسیل نشست و افزایش ظرفیت باربری رس نرم، تاثیر لایه درشت دانه سطحی تثبیت نشده، تثبیت شده و تسلیح شده با ژئوسنتتیک ها مورد بررسی قرار گرفته است. از ماسه به عنوان لایه درشت دانه، سیمان به عنوان تثبیت کننده و ژئوگرید و ژئوتکستایل با موقعیت های قرارگیری مختلف به عنوان عوامل تسلیح لایه درشت دانه سطحی استفاده شده است. آزمایش ها با به کارگیری پی دایره ای شکل به قطر 50 میلی متر و با استفاده از سیستم بارگذاری CBR تحت بار استاتیکی تا حداکثر نشست معادل 50 درصد قطر پی انجام گردیده است. لایه ماسه با مقادیر 5/2، 5، 5/7 و 10 درصد سیمان تثبیت و محل قرارگیری ژئوسنتتیک ها در وسط لایه ماسه و مرز دو لایه رس و ماسه بوده است. نتایج نشان داده که به کارگیری لایه ماسه ای به صورت تثبیت نشده و تثبیت شده موجب افزایش ظرفیت باربری بستر رسی نرم شده و با افزایش درصد سیمان، ظرفیت باربری خاک افزایش چشم گیری یافته و مکانیزم گسیختگی نیز از حالت گسیختگی برشی سوراخ کننده برای نمونه های تثبیت نشده، به گسیختگی برشی کلی برای نمونه های تثبیت شده تغییر یافته است. با تسلیح ماسه با ژئوسنتتیک ها، ظرفیت باربری بستر رسی افزایش و پتانسیل نشست آن کاهش یافته است. برخلاف نمونه های تثبیت شده در نمونه های مسلح به دلیل مقاومت کششی ژئوگرید و ژئوتکستایل، ظرفیت باربری پس از رسیدن به مقدار حداکثر، کاهش نیافته و روند افزایش با شیب ملایم تری ادامه یافته است.کلید واژگان: رس نرم, ماسه, تثبیت, سیمان, ژئوگرید, ژئوتکستایلJournal of Civil and Environmental Engineering University of Tabriz, Volume:49 Issue: 3, 2019, PP 97 -106Natural soft clay soils due to the lack of sufficient bearing capacity and the high deformation potential require to be improved using either chemical stabilization methods or physical methods such as soil reinforcement or pre- compression. The method used is greatly influenced by technical and the economic considerations as well as the physical characteristics required (Abdi and Zandieh, 2014). Chemical stabilization generally results in increasing the strength and the bearing capacity and reduces the swelling- shrinkage potential of the clayey soil. On the other hand from ancient times humans have used natural fibers to alleviate the weakness of soil in resisting tensile stresses (Abu-Farsakh et al., 2008). Now-a-days due to the technical progress made synthetic materials such as geo-synthetics are used for soil improvement. Use of geo-synthetics such as geogrids and geotextiles have grown rapidly in the construction of soil structures such as embankment dams for reducing the volume of materials needed as well as drainage purposes, increasing bearing capacity in foundation engineering, etc (Alawaji, 2001). These materials are easy to use and environmentally friendly. Coarse grained materials are also employed in construction of reinforced soil structures due to high drainage and shear strength characteristics as well as volume stability due to moisture variations and time (Alawaji, 2001).Keywords: Soft clays, Sand, Stabilization, Cement, Geogrid, Geotextiles
-
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز، سال چهل و نهم شماره 1 (پیاپی 94، بهار 1398)، صص 89 -96ماسه های سیمانی به عنوان یکی از موضوعات اقتصادی و زیست محیطی در تثبیت خاک شناخته شده اند. در برخی موارد ترکیبی از سیمان و ماسه با سایر مواد از جمله فیبر، شیشه، نانو ذرات و یا زئولیت می تواند به طور موثر در تثبیت خاک در جاده سازی استفاده شود. در این بررسی زئولیت به عنوان یکی از مواد افزودنی به سیمان و اثرات آن بر مقاومت برشی مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این راستا از زئولیت نوع معدنی کلینوپیلولیت، سیمان تیپ II نکا و ماسه بابلسر به عنوان خاک پایه استفاده شد. تعداد 160 آزمایش مقاومت برشی بر روی طرح اختلاط 24 حالت سیمان و زئولیت شامل درصد سیمان های مختلف 2، 4، 6 و 8 درصد وزن خشک کل نمونه و درصد های جایگزینی 0، 10، 30، 50، 70 و 90 زئولیت با سیمان با تنش سربار های 10، 20 و 40 کیلو نیوتن بر مترمربع مطابق با حداکثر وزن مخصوص و رطوبت بهینه طرح اختلاط در مدت عمل آوری 7 و 28 روز انجام شد. نتایج نشان داد که با جایگزینی تا 50% زئولیت به جای سیمان مقاومت برشی نمونه ها، نسبت به نمونه های بدون زئولیت به میزان متوسط 62 درصد همراه با افزایش کرنش گسیختگی، افزایش می یابد.کلید واژگان: تثبیت, سیمان, زئولیت, تراکم, مقاومت برشJournal of Civil and Environmental Engineering University of Tabriz, Volume:49 Issue: 1, 2019, PP 89 -96Chemical stabilization by cement is among the factors of optimizing the soil performance. Numerous studies have been performed in the field of using cement as a stabilizing material (Naderi Nia- Naeini SA, 2009; Dupas J, Pecker A, 1979). The results of this research show that the addition of cement to the soil increases stiffness and improves soil’s failure behavior and its engineering properties. Improving the engineering properties of the soils stabilized with cement is essentially due to hardening of cement as a result of hydration of cement and forming additional cementitious materials between the hydrated cement and clay particles in the soil (Shihata SA, Baghdadi ZA, 2001). On the other hand, although cement industry has adopted the most modern technologies to reduce pollution, different stages of cement production and transportation have a great share in the environmental pollution. Studies indicate that to produce one ton of cement and clinker in Iran 0.655 and 0.79 tons of CO2 greenhouse gas are emitted respectively (Milika Bildrici 2019). Therefore the cement mix optimization is such that the lowest amount of energy is used to produce it with the least damage to natural resources and finally the best performance possible is provided which is considered as a main goal (Khaleghi, M. H. 1990).Keywords: Stabilization, Cement, Zeolite, Compaction, Shear Strength
-
ماسه های سیمانی به عنوان یکی از موضوعات اقتصادی و زیست محیطی در تثبیت خاک شناخته شده است. در برخی موارد ترکیبی از سیمان و ماسه با سایر مواد ازجمله فیبر، شیشه، نانو ذرات و یا زئولیت می تواند به طور موثر در تثبیت خاک در جاده سازی استفاده شود. در این بررسی زئولیت به عنوان یکی از مواد پوزلان افزودنی به سیمان و اثرات آن بر تراکم مورد ارزیابی قرارگرفته است. در این راستا از زئولیت نوع معدنی کلینوپیلولیت و سیمان تیپ II نکا و ماسه بابلسر به عنوان خاک پایه استفاده شد. آزمایش تراکم استاندارد برروی طرح اختلاط 24 حالت سیمان و زئولیت شامل درصد سیمان های مختلف 2، 4، 6 و 8 درصد وزن خشک کل نمونه و درصد های جایگزینی 0، 10، 30، 50، 70 و 90 زئولیت با سیمان انجام شد. نتایج حاصل نشان می دهد با جایگزینی زئولیت به جای سیمان، وزن مخصوص خشک حداکثر آن نسبت به نمونه های بدون زئولیت به میزان 2 تا 5/2درصد کاهش می یابد و درصد رطوبت بهینه تقریبا 14 درصد بهدست آمده است. درانتها یک تابع براساس سری ولترا برای ارتباط دادن وزن مخصوص خشک حداکثر به پارامترهای ماسه زئولیت سیمانی ارائه شده است.کلید واژگان: تثبیت, سیمان, زئولیت, تراکم, رطوبت بهینهIt is widely known and well emphasized that the cemented sand is one of economic and environmental topics in soil stabilization. In some instances, a blend of sand, cement and other materials such as fiber, glass, nano particle and zeolite can commercially available and effectively used in soil stabilization in road construction. In this investigation, zeolite and its effect on compaction studied as one of pozelan additive material to cement. Therefore, cilinopiolite kind of zeolite, Neka cement type II and Babolsar sand are used. Compaction poroctor tests were carried out on 24 combination type of cement and zeolite with include different cement percentages 2, 4, 6 and 8 percent of total dry weight of samples and replacement percents of 0, 10, 30, 50, 70 and 90 cement with zeolite. Results show that by replacement cement material by zeolite, the maximum dry density increased 2 to 2.5% in comparison with cemented samples and 14% optimum water content approximately concluded. At the end, a function fits Based on Voltra series presented to relate maximum dry density and zeolite-cement-soil parameters.Keywords: Stabilization, Cement, Zeolite, Compaction, Optimum Water Content
-
در این بررسی، زئولیت به عنوان یکی از مواد افزودنی به سیمان و آثار آن در مقاومت کششی مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این راستا، از زئولیت نوع معدنی کلینوپیلولیت، سیمان تیپ I I نکاء و ماسه ی بابلسر استفاده شده است. طرح اختلاط 24 حالت سیمان و زئولیت شامل درصدهای سیمان مختلف: 2، 4، 6 و 8 درصد وزن خشک کل نمونه و درصدهای جایگزینی 0، 10، 30، 50، 70 و 90 زئولیت با سیمان است. در این بررسی، ابتدا اختلاط براساس وزن خشک بیشینه و رطوبت بهینه ی به دست آمده از آزمایش تراکم استاندارد بر روی اختلاط های مختلف، نمونه ها ساخته و در شرایط مطلوب رطوبتی و دمایی به مدت 28 روز نگه داری و آزمایش مقاومت کششی برزیلی به انجام رسیده است. نتایج به دست آمده نشان داده که با جایگزینی 30\٪ زئولیت به جای سیمان، میزان مقاومت کششی آن نسبت به نمونه های بدون زئولیت به میزان 40\٪ افزایش یافته است.
کلید واژگان: تثبیت, سیمان, زئولیت, تراکم, کشش برزیلیThe lack of accessibility of high- quality materials and the increased costs associated with the use of these materials will finally necessitate engineers to use local soils. In such cases, ground improvement behaved satisfactorily in many conditions. Ground improvement can be defined as the procedure of increasing shear strength parameters and decreasing the permeability and compressibility of the soil. Different methods can be used to improve the geotechnical properties of the problematic soil, one of which is using additives. Additive stabilization is achieved by the addition of proper percentages of cement, lime, fly ash, bitumen, or combinations of these materials to the soil. The selection of type and determination of the percentage of additive to be used are dependent upon the soil classification and the degree of improvement in desired soil quality. It is known that, when using soil-cement as a compacted layer over low bearing capacity soil, the system failure usually happens under tensile stresses at the base of the improved layer. Then, it would seem more reasonable to use the tensile strength as a direct measure of the soil-cement strength. In this investigation, zeolite and its effect on compaction are studied as one of addictive material to cement. Therefore, Kilinopiolite kind of zeolite, Neka cement type 2, and Babolsar sand are used. 24 combination types of cement and zeolite include different cement percentages: 2, 4, 6, and 8 percent of the total dry weight of samples and replacement percent's of 0, 10, 30, 50, 70, and 90 zeolites with cement. In this article, first, soil mixture and producing samples based on standard compaction test have been done. Results show that by increasing the replacementpercentages of zeolite with cement, decreasing maximum dry density and 14% optimum water content approximately concluded. Also, by replacing 30 percentage of cement by zeolite material, the tensile strength increased up to 40 % in comparison with cemented samples.
Keywords: stabilization, Cement, Zeolite, compaction, brazilian tensile test -
ماسه های سیمانی به عنوان یکی از موضوعات اقتصادی و زیست محیطی در تثبیت خاک شناخته می شوند. در برخی موارد ترکیبی از سیمان و ماسه با سایر مواد از جمله فیبر، شیشه، نانو ذرات و یا زئولیت می تواند به طور موثر در تثبیت خاک در جاده سازی استفاده شود. در این بررسی زئولیت به عنوان یکی از مواد افزودنی به سیمان و اثرات آن بر مقاومت فشاری تک محوری مورد ارزیابی قرارگرفته است. در این راستا از زئولیت نوع معدنی کلینوپیلولیت، سیمان تیپ II نکا و ماسه بابلسر به عنوان خاک پایه استفاده شد. تعداد 144 آزمایش مقاومت فشاری تک محوری بر روی طرح اختلاط 24 حالت سیمان و زئولیت شامل درصد سیمان های مختلف 2، 4، 6 و 8 درصد وزن خشک کل نمونه و درصد های جایگزینی 0، 10، 30، 50، 70 و 90 زئولیت نسبت به سیمان با تراکم نسبی های 50، 70 و 85 درصد در مدت عمل آوری 7 و 28 روز انجام شد. نتایج نشان می دهد که با جایگزینی 30% زئولیت به جای سیمان نسبت به نمونه های بدون زئولیت، مقاومت فشاری تک محوری، به میزان 20 تا 78 درصد افزایش می یابد. همچنین در این فرآیند کرنش گسیختگی نمونه ها نیز زیاد می شود. نرخ افزایش مقاومت فشاری تک محوری برای نمونه های با درصد سیمان های بالاتر و تراکم کمتر، بیشتر است. همچنین نتایج حاکی از ارتباط توانی مقاومت فشاری تک محوری با پارامترهای وزنی سیمان، زئولیت و تخلخل (چند جمله ای از وزن های سیمان و زئولیت/تخلخل) می باشد.کلید واژگان: تثبیت, سیمان, زئولیت, مقاومت فشاری تک محوری, چند جمله ایThe lack of accessibility of high quality materials and the increased costs associated with the use of these materials will finally demand engineers to use local soils. In such cases, ground improvement performed reasonably in many conditions. Ground improvement can be defined as the procedure of increasing shear strength parameters and decreasing the permeability and compressibility of the soil. Different methods can be used to improve the geotechnical properties of the problematic soils such as loose sand that one of them is using additives. The stabilization of soils with cement is an attractive technique due to economic and environmental issues and avoiding the use of borrow materials from elsewhere. Cementation of sand results in increased brittle behavior as peak compression strength increases. The compressive strength of artificially cemented soils has been studied in the past by several investigators.A number of studies have also reported on the influence fiber, glass, fly ash, silica fume and nono particle on the mechanical behavior of cemented sands .However, to the authors knowledge, there has been a little effort devoted to the research on the use of pozzolans such as natural zeolite as an addictive material to the cemented sands. Natural zeolite, an extender, has been investigated for use as cement and concrete improver by some researchers.
It is widely known and well emphasized that the cemented sand is one of economic and environmental topics in soil stabilization. In some instances, a blend of sand, cement and other materials such as fiber, glass, nano particle and zeolite can commercially available and effectively used in soil stabilization in road construction. In this investigation, zeolite and its effect on unconfined compression studied as one of addictive material to cement. Therefore, cilinopiolite kind of zeolite, Neka cement type II and Babolsar sand are used. A total number of 144 unconfined compression tests were carried out on 24 combination type of cement and zeolite include different cement percentages 2, 4, 6 and 8 percent of total dry weight of samples and replacement percents of 0, 10, 30, 50, 70 and 90 zeolite with cement based on 50,70 and 85% relative densities in7 and 28 days curing times. Results show that in 28 day curing time, by replacement percentage of 30 zeolite material by cement, the unconfined strength increased 20 to80% in comparison with cemented samples by increasing shear strain. For higher cement content and less compacted blends, these improvement rates are more. At the end, a power function fits presented to relate unconfined compressive strength (UCS) and zeolite-cement-soil parameters (porosity (n) and voids/ polynomial model of cement and zeolite voids).It is widely known and well emphasized that the cemented sand is one of economic and environmental topics in soil stabilization. In some instances, a blend of sand, cement and other materials such as fiber, glass, nano particle and zeolite can commercially available and effectively used in soil stabilization in road construction. In this investigation, zeolite and its effect on unconfined compression studied as one of addictive material to cement. Therefore, cilinopiolite kind of zeolite, Neka cement type II and Babolsar sand are used. A total number of 144 unconfined compression tests were carried out on 24 combination type of cement and zeolite include different cement percentages 2, 4, 6 and 8 percent of total dry weight of samples and replacement percents of 0, 10, 30, 50, 70 and 90 zeolite with cement based on 50,70 and 85% relative densities in7 and 28 days curing times. Results show that in 28 day curing time, by replacement percentage of 30 zeolite material by cement, the unconfined strength increased 20 to80% in comparison with cemented samples by increasing shear strain. For higher cement content and less compacted blends, these improvement rates are more. At the end, a power function fits presented to relate unconfined compressive strength (UCS) and zeolite-cement-soil parameters (porosity (n) and voids/ polynomial model of cement and zeolite voids).Keywords: Stabilization, Cement, Zeolite, Unconfined compression strength, Polynomial
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.