به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « tracing » در نشریات گروه « عمران »

تکرار جستجوی کلیدواژه «tracing» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»
  • سیده فریناز میرمحمدیان*، جمال عسگری، وهاب نفیسی
    یکی از مباحث مهم در ژئودزی تعیین موقعیت نقاط است که به دو روش نسبی و دقیق انجام می شود. روش تعیین موقعیت مطلق دقیق (PPP) که در دو دهه اخیر گسترش یافته و مزایای ویژه ای نسبت به روش نسبی دارد، هنوز نتوانسته به دقت روش-های تعیین موقعیت نسبی برسد. عمده ی مشکلات این روش مربوط به مدل های پردازش، ابهام فاز غیرصحیح و دقت برآورد اثر تروپوسفر است. تاکنون تلاش های زیادی برای اصلاح مدل ها و کالیبراسیون بایاس فازهای ماهواره ای صورت گرفته است. در این مقاله هدف برآورد هرچه دقیق تر تاخیر تروپسفری و در نتیجه افزایش دقت تعیین موقعیت با روش تعیین موقعیت مطلق دقیق است. برای این منظور تاخیر توسط پردازش PPP محاسبه می گردد، سپس سعی می شود بخشی از تاخیر که این روش نتوانسته مدل کند، توسط روش ردیابی اشعه محاسبه و اعمال گردد تا تعیین موقعیت به دقت بالاتری برسد. امواج منتشره از ماهواره ها تحت تاثیر تروپوسفر دچار تاخیر می شوند. مدل کردن این تاخیر در روش های تعیین موقعیت برای دستیابی به دقت بالا، بسیار مهم است. روش های مختلفی مانند روش ردیابی اشعه و استفاده از توابع نگاشتی مثل GMF، VMF، که تاخیر زنیتی را به تاخیر مایل تبدیل می کند، برای برآورد این تاخیر موجود است. در این مقاله تاخیر مایل تروپوسفری با استفاده از مدلهای عددی هواشناسی توسط ردیابی اشعه محاسبه شده است و اختلاف آن با تاخیرات مایل تروپوسفری بدست آمده به سه روشی که به تفضیل شرح داده خواهد شد)با استفاده از تابع نگاشت GMF و تاخیر زنیتی بدست آمده از روشPPP) به فایل های RINEX اعمال شده است. سپس برای فایل های RINEX اصلاح شده، پردازش PPP انجام شد. در واقع هدف ساختن فایل مشاهداتی RINEX جدیدی است که تاخیر مایل حاصل از PPP به جواب ردیابی اشعه نزدیک باشد. سپس اثر این اصلاح مشاهدات را در مختصات گیرنده حاصل از این روش ها بررسی می نماییم. با مقایسه ی نتایج با مختصات ITRF نقطه، مشخص شد که اعمال اختلاف بین تاخیر مایل حاصل از حاصلضرب تاخیر زنیتی بدست آمده از روش PPP در 88% تابع نگاشت هیدروستاتیک GMF و 12% از تابع نگاشت غیرهیدروستاتیک با تاخیر حاصل از روش ردیابی اشعه، به فایل های مشاهداتی، باعث بهبود تعیین موقعیت مطلق دقیق می شود.
    کلید واژگان: ردیابی اشعه, مدل های عددی هواشناسی, تعیین موقعیت مطلق دقیق}
    S. F. Mirmohammadian *, J. Asgari, V. Nafisi
    During last two decades Precise Point Positioning has been considered as one of the most important methods in satellite geodesy. Despite the efforts to improve the PPP precision, this method has not yet achieved the precision of Relative positioning methods. Most of the efforts on PPP improvement focus on the processing models and phase ambiguity. Modeling the tropospheric delay is very crucial to achieve high precision in Precise Point Positioning. There are different methods to estimate this delay such as ray-tracing or using appropriate mapping functions e.g. GMF, VMF,, …, which relate the zenith path delay to slant path delay.In this paper, the ray-tracing slant path delay has been used as a reference value. Then three other delays are calculated using zenith path delay obtained from PPP and Global mapping function in different ways. The difference between the delay computed by ray-tracing method and those three other delays is applied to the RINEX observation files. The new RINEX files are implemented for PPP reprocessing. Comparing the achieved results, with the ITRF coordinates of points, shows that applying the difference of slant path delay from ray-tracing and slant path delay which is computed by zenith path delay of PPP (using 88% of hydrostatic global mapping function and 12% of non-hydrostatic global mapping function) to the RINEX files, improve positioning accuracy.
    Keywords: Ray, tracing, Numerical Weather Model, Precise Point Positioning}
  • حسن رحیمی*، وهاب نفیسی، جمال عسگری
    در سال های اخیر روش ردیابی اشعه به عنوان راه حلی کارا برای تعیین تاخیر تروپوسفری مطرح شده است. ورودی های این روش پارامترهای هواشناسی خواهند بود که از منابع مختلفی می توانند استخراج شوند که از جمله می-توان به مدل های هواشناسی عددی و داده های رادیوسوندها اشاره کرد. همچنین بطور موردی در بعضی ایستگاه ها ممکن است برخی پارامترها بطور مستقیم در سطح ایستگاه مشاهده شده باشند. در این مقاله ردیابی اشعه به منظورتعیین تاخیر تروپسفری با استفاده ی تلفیقی از مدل های هواشناسی عددی، داده های سطحی اندازه گیری شده در ایستگاه های VLBI و همچنین داده-های رادیوسوند انجام شده است. دو روش پیشنهاد شده، بر اساس دو رویکرد مختلف منطقه ای و یا ناحیه ای، سعی در بهبود دقت مدل های هواشناسی عددی دارند. نتایج حاصل نشان دهنده ی تفاوت در مقادیر دست آمده برای تاخیر تروپوسفری نسبت به زمانی است که بدون قید و فقط با استفاده از مدل های عددی برآوردها انجام می شود. بخش عمده ی تفاوتها ناشی از مولفه ی غیرهیدروستاتیک تاخیر است. مقایسه با نتایج یک برنامه ی مقایسه که در نیمه ی اول سال 2010 میلادی تحت نظر کارگروه WG4.3.3 انجمن بین-المللی ژئودزی (IAG) ترتیب داده شد، تایید کننده ی همخوانی نتایج است که این همخوانی بر حسب ضریب شیب مشخص تر است.
    کلید واژگان: ردیابی اشعه, VLBI, مشاهدات رادیوسوند, مدل های هواشناسی عددی, تاخیر تروپوسفری}
    H. Rahimi*, V. Nafisi, J. Asgari
    Ray-tracing is a solution for tropospheric delay estimation, which recently has found an important role in space geodesy techniques. There are different data sets, which can be considered as input of this method, for example numerical weather models, rdiosonde observations and direct measurements. We have developed a constrained ray-tracing method for estimation of tropospheric total delay based on surface meteorological parameters, radiosonde observations and numerical weather models. We show results of two different methods (regional and zonal) and compare with ray-tracing using only numerical weather models. We can find that discrepancies between these methods come mainly from nonhydrostatic component, which means uncertainty in wet observations. In addition, as validation of methods, we compare our results with results of a comparison campaign, which was carried in first half of 2010 under umbrella of the IAG working group 4.3.3. The comparison shows an agreement between results, particularly in terms of slant factors.
    Keywords: Ray, tracing, VLBI, Radiosonde observations, Numerical Weather Models (NWMs), Tropospheric delay}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال