به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "collaborative optimization (co)" در نشریات گروه "مکانیک"

تکرار جستجوی کلیدواژه «collaborative optimization (co)» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»
جستجوی collaborative optimization (co) در مقالات مجلات علمی
  • Amirfarhang Nikkhoo, Ali Esmaeili *

    Aircraft wing design using Multidisciplinary Design Optimization (MDO) techniques is a complex task that involves different disciplines, mainly aerodynamic and structure. This study develops and explores a coupled aero-structural multidisciplinary model that optimizes the performance of CRJ-700 aircraft, taking into account its path-dependent behavior. Two approaches, namely distributed and monolithic architectures, are available to achieve this aim. The decomposition strategies employed in these architectures differ and can significantly impact the design process. Therefore, comparing these methods can assist designers in understanding the design cost and accuracy of the results obtained. Eventually, optimizing the aircraft problem involved leveraging two methods Multidisciplinary feasible (MDF) and Collaborative optimization (CO). Finally, the results obtained by two approaches; CO gives a high range value; MDF will be converged after 6013 times of the call function; but the number of call functions in the system-level of CO is around 4000 and the average of it for aerodynamic and structure optimizers are around 500 and 20, respectively. The range of the optimum wing of MDF approach raise about 41% and for CO approach raise about 66% compared to the baseline wing ranges.

    Keywords: Multidisciplinary design optimization (MDO), Multidisciplinary design feasible (MDF), Collaborative Optimization (CO), Aerodynamic forces, Shape optimization, Commercial airplane
  • مهران میرشمس، علی جعفر صالحی
    بهینه سازی طراحی مفهومی سامانه های فضایی فرایندی پیچیده و چندموضوعی است بگونه ای که جستجوی فضای طراحی جهت ارزیابی توابع هدف بطور چشمگیری به اجرای تکرارپذیر مدلهای شبیه سازی و کدهای تحلیلی مربوط به زیرسامانه های مختلف (نظیر سازه، محموله، تامین انرژی، تعیین و کنترل وضعیت، مخابرات، مدیریت داده و فرمان) وابسته است. بکارگیری روش های متداول طراحی برای چنین مسئله پیچیده ای بسیار زمانبر بوده و هیچ تضمینی وجود ندارد که راه حل بدست آمده برای زیرسامانه-های کوپل شده بهترین باشد و حتی ممکن است به طرح های غیر بهینه منجر شود. علاوه بر این، فضای جستجوی طراحی می تواند چند وجهی، غیر محدب با چندین نقطه بهینه محلی باشد که این موضوع سبب افزایش هزینه محاسباتی و نیز دشواری ارزیابی سریع گزینه های مختلف طراحی می گردد. برای پرداختن به این موضوعات، در این مقاله روشی کارآمد مبتنی بر مدل جایگزین (سطح پاسخ) جهت بهینه سازی چندموضوعی طراحی مفهومی یک فضاپیما با احتساب متغیرهای طراحی گسسته و پیوسته ارائه گردیده است. روش مذکور بر پایه بکارگیری الگوریتم ژنتیک در سطح سامانه و زیرسامانه بعنوان بهینه ساز و مدل جایگزین بعنوان ابزاری موثر در کاهش هزینه محاسباتی در سطح زیرسامانه، در چارچوب بهینه سازی مشارکتی بنا گردیده است. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که روش معرفی شده در این مقاله یک راه موثر جهت بهبود بهره وری محاسباتی بهینه سازی طراحی مفهومی سامانه های پیچیده نظیر طراحی یک فضاپیما می باشد.
    کلید واژگان: فضاپیما, بهینه سازی, مدل جایگزین, چارچوب بهینه سازی مشارکتی, الگوریتم ژنتیک
    Mehran Mirshams, Ali Jafarsalehi
    Conceptual design optimization of spacecraft systems is complex and multidisciplinary process. In this case evaluation of the objective functions relies heavily on running iterative simulation models and analysis codes between various subsystems (such as structures, payload, electrical power supply, attitude determination and control, communication, command and data handling).The conventional sequential optimization approaches to such a complex design problem is time consuming, which it does not guarantee to achieve the best compromise among the various competing coupled subsystems and may even lead to non-optimal design. In addition, the design search space can be multi-modal, non-convex with multiple local minima and hence it is time consuming or difficult to rapidly evaluate trade-offs between various subsystems (disciplines). To address these issues, in this paper an efficient surrogate (response surface) model-based multidisciplinary spacecraft systems design optimization technique with discrete and continuous design variables is presented. The methodology is based on the utilization of genetic algorithms (GA) for both system level and discipline level as an optimizer. Surrogate-modeling as an efficient tool is also used to decrease computational cost, in discipline (subsystem) level within a collaborative optimization (CO) framework. Results obtained in this study, show that the method introduced in this paper provides an effective way of improving computational efficiency of a complex space system design such as conceptual design optimization of a spacecraft.
    Keywords: Spacecraft, optimization, Surrogate model, Collaborative Optimization (CO), GA algorithms
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال