به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "chitosan" در نشریات گروه "مواد و متالورژی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «chitosan» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»
  • T. Ebadi *, G. D. Najafpour, S. Kazemi, S. M. Hosseini
    Curcumin, a natural polyphenol found in turmeric, is widely recognized for its anti-inflammatory and antioxidant effects. However, its therapeutic potential is often restricted by its low water solubility and limited bioavailability. To overcome these limitations, we synthesized a biodegradable hydrogel composed of chitosan and xanthan gum to function as a curcumin delivery vehicle. The hydrogel, optimized with a 3:1 ratio of xanthan gum to chitosan, achieved a production yield of 66%, exhibited a substantial swelling degree of 2373%, and demonstrated a high curcumin loading efficiency of 92.17%. Given curcumin's anti-inflammatory properties, the hydrogel's potential for treating periodontal diseases was evaluated. In vitro release experiments conducted in artificial saliva indicated a sustained release of curcumin over 7 days, with the majority being released within the first 5 days. Furthermore, cytotoxicity assays using human gingival fibroblast cells confirmed the non-toxic nature of the curcumin-loaded hydrogel. The findings suggest that this hydrogel presents a promising platform for curcumin delivery, enhancing its therapeutic efficacy and bioavailability for treating inflammatory conditions such as periodontal diseases.
    Keywords: Curcumin, Hydrogel, Xanthan Gum, Chitosan, Cytotoxicity, Artificial Saliva
  • مینا پرنیان، سید مجتبی زبرجد*

    در مطالعه ی حاضر، طرح جدیدی برای ساخت داربست های پلی-کاپرولاکتون(PCL)/ژلاتین(GEL)/کیتوسان(CS) به منظور افزایش عملکرد در مهندسی بافت عروق پیشنهاد شده است. از پلیمر مصنوعیPCL جهت بالا بردن خواص مکانیکی داربست و همچنین از دو پلیمر طبیعی GEL و CS به عنوان عوامل موثر در تحریک و تکثیر سلول ها استفاده شده است. کامپوزیت های سه تایی پلی کاپرولاکتون-ژلاتین-کیتوسان با نسبت های مختلف وزنی پلی کاپرولاکتون (70،80،90 و 60) به روش الکتروریسی دو طرفه ساخته شدند. نمونه ها در معرض بخار گلوتارآلدهید با غلظت 25 درصد وزنی اتصال عرضی داده شدند. ارزیابی میکروسکوپی نشانگر تشکیل مناسب کامپوزیت مذکور می باشد. آنالیز FTIR پیوند بین اجزاء در نمونه های کامپوزیتی را تایید کرد. همچنین نتایج حاصل از آزمون زاویه تماس آب نشان از آبدوست شدن داربست زمینه PCL با افزودن ژلاتین و کیتوسان می باشد. به طوریکه زاویه تماس PCL خالص از 98 درجه به حدود 22 درجه با حضور ژلاتین و کیتوسان می رسد. ارزیابی تخریب پذیری در محلول فسفات بافر سالین نشان داد که کاهش وزن داربست های ساخته شده با گذشت زمان از 1 تا 28 روز برای همه ی داربست ها اتفاق می-افتد. با توجه به اینکه ماهیت پلی کاپرولاکتون آب گریز و ماهیت ژلاتین-کیتوسان آب دوست می باشد، بیشترین میزان تخریب در الیاف ژلاتین-کیتوسان با بیش از 50 درصد تخریب پس از 28 روز و کمترین میزان تخریب مربوط به نمونه حاوی 70 درصد وزنی PCL با کمتر از 23 درصد تخریب پس از 28 روز می باشد.

    کلید واژگان: پلی کاپرولاکتون, ژلاتین, کیتوسان, داربست, الکتروریسی
    Seyed Mojtaba Zebarjad *, Mina Parnian

    In the present study, a design for the construction of poly-caprolactone (PCL)/gelatin (GEL)/chitosan (CS) scaffolds has been proposed in order to increase performance in tissue engineering. The artificial polymer PCL is used to increase the mechanical properties of the scaffold, and two natural polymers GEL and CS are used as factors in the proliferation of cells. Polycaprolactone-gelatin-chitosan ternary composites with different weight ratios of polycaprolactone (70, 80, 90 and 60) were made by double-sided electrospinning method. The samples were cross-linked in glutaraldehyde vapor with 25% by weight. Microscopic evaluation indicates the proper formation of the composite. FTIR analysis confirmed the bonding between the components in the composite samples. Also, the results of the water contact angle test showed promotion the hydrophilicity of the PCL scaffold by adding gelatin and chitosan. So that the contact angle of pure PCL reaches from 98 degrees to about 22 degrees with the presence of gelatin and chitosan. The evaluation of degradability in phosphate buffered saline solution showed that the weight loss of the fabricated scaffolds occurs with the passage of time from 1 to 28 days for all scaffolds. Because of the nature of poly-caprolactone and gelatin-chitosan, the highest degradation rate after 28 days in gelatin-chitosan fibers is more than 50% and the lowest degradation rate related to the sample containing 70 wt% PCL is less than 23%.

    Keywords: Polycaprolacton, Gelatin, Chitosan, Electrospinnin, Scaffold
  • قدرت الله موسوی ممبینی، خوشناز پاینده*، لاله رومیانی

    این تحقیق با هدف بررسی تاثیر کامپوزیت نانو ذارت رس تثبیت شده بر روی سطح کیتوزان در حذف فلزات روی، مس، آهن و آلومینیوم از پساب کارخانه پودر ماهی در سال 1397انجام شد. کیتوزان از پوست ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) تهیه شد. در دو غلظت 2/0 و 5/0 درصد ماده جاذب و در زمان های تماس 60 و 120 دقیقه، فلزات روی و آلومینیوم در مقایسه با فلزات مس و آهن بالاترین میزان جذب را داشتند و در زمان تماس 180 دقیقه فلز آهن بالاترین درصد جذب را داشت (05/0>P). در غلظت های 8/0 و 1 درصد ماده جاذب در هر سه زمان، فلز روی بالاترین درصد حذف و آلومینیوم کمترین درصد حذف (05/0>P) و دو فلز آهن و مس بدون اختلاف معنی دار با یکدیگر در رتبه دوم قرار گرفتند (05/0<P). در غلظت ماده جاذب 1 درصد و زمان 180 دقیقه، به عنوان بهترین غلظت و زمان، درصد جذب فلزات روی، مس، آهن و آلومینیوم به ترتیب 66/93، 33/90، 33/90 و 66/87 درصد بود که نشان داد نانوکامپوزیت کیتوزان رس به خوبی قادر به حذف این فلزات از پساب کارخانه تولید پودر ماهی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان جذب فلز توسط نانوکامپوزیت کیتوزان خاک رس با غلظت جاذب و زمان تماس مرتبط است و می توان از نانوکامپوزیت کیتوزان خاک رس برای حذف و کاهش سطح آلودگی فلزات سنگین در پساب پودر ماهی و سایر کارخانه های مواد غذایی استفاده کرد.

    کلید واژگان: پساب کارخانه پودر ماهی, فلزات سنگین, کامپوزیت, نانوذرات رس, کیتوزان
    Seyed Ghodratullah Mousavi Mombeyni, Khoshnaz Payandeh*, Lalleh Roomiani

    This research aimed to investigate the effect of nanoclay composite stabilized on chitosan surface in removing zinc, copper, iron and aluminum metals from fish meal Company effluent in 2017. Chitosan was prepared from common carp (Cyprinus carpio) skin. The amount of absorption of zinc, copper, iron and aluminum metals by chitosan-clay nanocomposite was investigated in five concentrations of 0, 0.2, 0.5, 0.8 and 1 weight percentage and at contact times of 60, 120 and 180 minutes. . In two concentrations of 0.2% and 0.5% of adsorbent and in contact times of 60 and 120 minutes, zinc and aluminum metals had the highest absorption rate compared to copper and iron metals, and in contact time of 180 minutes, iron metal had the highest absorption percentage (P<0.05). In concentrations of 0.8% and 1% of adsorbent in all three times, zinc metal has the highest removal percentage and aluminum has the lowest removal percentage (P<0.05) and two metals iron and copper rank second without any significant difference were placed (P<0.05). The results of the present study showed that the amount of metal absorption by chitosan-clay nanocomposite is related to the concentration of the adsorbent and the contact time and chitosan-clay nanocomposite can be used to remove and reduce the level of heavy metal contamination in the wastewater of fishmeal and other food factories.

    Keywords: Fish Powder Company Wastewater, Heavy Metals, Composite, Clay Nanoparticles, Chitosan
  • Zeinab Niknam, Seyed Mojtaba Zebarjad *, Kamal Janghorban
    Polyvinyl alcohol (PVA)/chitosan (CS) and PVA/ CS/carbon nanotube (CNT) nanofibers were fabricated by electrospinning method. Scanning electron microscopy (SEM), Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), X-ray diffraction (XRD) analysis and water contact angle (WCA) tests were used to evaluate the morphology and some properties of electrospun fibers. The results showed that the most appropriate mass ratio of PVA/Cs resulting in uniform and smooth nanofibers was 2.8:1, and this morphology was not affected by the addition of CNT. However, the presence of CNT caused a significant decrease in fibers’ diameter from 519 nm to 85 nm. The compatibility of CNT with PVA/Cs and crosslinking between the components was confirmed by the XRD and FTIR analysis. Improving the hydrophilic properties of the fibrous mat was admitted by the WCA test.Keywords: Polyvinyl alcohol (PVA);chitosan (CS); Carbon nanotube (CNT), Electrospinning
    Keywords: polyvinyl alcohol, Chitosan, Carbon Nanotube, Electrospinning
  • شیما سلطانی نژاد، سعید حسنی*، علیرضا مشرقی
    نانوذرات مغناطیسی فریت کبالت به علت خواص مطلوب در گستره وسیعی از کاربردها از قبیل کاربردهای پزشکی مورد توجه قرار گرفته اند. اگر چه عموما نانوذرات مغناطیسی برای این کاربرد ها مناسب هستند، اما به علت سمی بودن، استفاده از آن ها با محدودیت هایی همراه است. بنابراین با اعمال یک لایه پوشش زیست سازگار سعی می شود تا آسیب های ناشی از سمیت این دسته از نانوذرات به حداقل برسد. در این راستا در پژوهش حاضر سعی شد تا ضمن تولید نانوذرات فریت کبالت آلاییده شده با گادولنیم و کلسیم به روش سل-ژل احتراقی، با پلیمرهای کیتوسان و پلی اتیلن گلیکول تحت پوشش دهی قرار گیرد. آزمون پراش پرتو ایکس به همراه آنالیز ریتولد تشکیل نانوذرات فریت کبالت خالص با متوسط اندازه بلورک های 27 نانومتر را تایید کرد. همچنین نتایج آنالیزهای وزن سنجی حرارتی و طیف مادون قرمز تبدیل فوریه به خوبی موید تشکیل لایه پوشش روی سطح نانوذرات پوشش دهی شده با کیتوسان و پلی ایتلن گلیکول بودند. بررسی خواص مغناطیسی نانوذرات نشان داد که اعمال لایه پوشش خواص مغناطیسی را تحت تاثیر قرار می دهد به گونه ای که مغناطش اشباع (Ms) از 67/93 به emu/g 74/61 افزایش می یابد. این در حالی است که نیروی پسماندزدای مغناطیسی (Hc) در نتیجه فرایند پوشش دهی از 982/86 به Oe 908/13 کاهش یافت.
    کلید واژگان: فریت کبالت, آنالیز ریتولد, آلاییدن, سل-ژل, کیتوسان, پلی اتیلن گلیکول
    Sh. Soltani-Nezhad, S. Hasani *, A.R. Mashreghi
    Magnetic cobalt ferrite nanoparticles have been widely employed in various applications, such as medical applications due to their desirable characteristics. Although generally magnetic nanoparticles are appropriate for such employments, their applications are restricted due to their toxic properties. Hence, it is tried to decrease the toxic damages by using a biocompatible coating layer. For this purpose, in the present study, it was tried to synthesize Ca2+ and Gd3+ doped cobalt ferrite nanoparticles by the sol-gel auto-combustion method and coat them with chitosan and polyethylene glycol polymers. X-ray diffraction (XRD) pattern along with the Rietveld refinement results confirmed the formation of pure cobalt ferrite nanoparticles with the average crystallite size of 27 nm. Moreover, the results of both thermogravimetry (TGA) test and Fourier transform infrared (FTIR) spectroscopy confirmed the formation of a coated layer of chitosan and polyethylene glycol polymers on the surface of nanoparticles. Magnetic characterization of the synthesized nanoparticles indicated that the formation of the coating layer can affect the magnetic properties, so that the saturation magnetization (Ms) increased from 67.93 to 74.61 emu/g. However, the coercivity (Hc) decreased from 982.86 to 908.13 Oe as a result of the formation of the coating layer.
    Keywords: Cobalt Ferrite, Rietveld refinement analysis, doping, Sol-gel, Chitosan, Polyethylene glycol
  • فاطمه بنافتی زاده، علی زمانیان*
    گلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان (GPTMS)، افزون بر بهبود عملکرد زیست فعالی و سلولی داربست ها، به افزایش پایداری و استحکام هیدروژل ها در کاربردهای استخوانی منجر می شود. درصد عامل شبکه ای کننده افزوده شده یکی از عوامل موثر در خواص داربست است. به همین دلیل، در این مطالعه، داربست های کیتوسان و ژلاتین با درصدهای وزنی گوناگون GPTMS به روش خشکاندن انجمادی آماده و ارزیابی شدند. نتایج میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) نشانگر دستیابی به داربست های متخلخل است که اندازه تخلخل ها، با افزایش مقدار عامل شبکه ای کننده، به حدود 290 میکرون رسیدند. نتایج طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه نشان داد که پلیمر ها و فرایند شبکه ای شدن با تشکیل گروه های سیلانه برهم کنش دارند. همچنین، زاویه تماس با افزایش مقدار عامل شبکه ای کننده کاهش یافت و نمونه دارای 75 درصد وزنی GPTMS دارای زاویه تماس مطلوب 5/3 ± 7/60 درجه بود و درصد تورم و تخریب کاهش یافت. بااین حال، خواص مکانیکی با افزودن GPTMS تا 267 ± 1590 کیلوپاسکال افزایش یافت. همچنین، GPTMS به افزایش خواص زیست فعالی و رسوب لایه هیدروکسی آپاتیت منجر شد که الگوی تفرق پرتو ایکس نیز این ادعا را تایید می کند. به نظر می رسد که داربست ژلاتین - کیتوسان، با 75 درصد وزنی GPTMS، بهترین نمونه برای استفاده در مهندسی بافت استخوان است.
    کلید واژگان: ژلاتین, کیتوسان, عامل شبکه ای کننده, مهندسی بافت استخوان
    Fatemeh Banafatizadeh, Ali Zamanian *
    Use of γ-glycidoxypropyltrimethoxysilane (GPTMS) enhances the stability and strength of hydrogels and improves the bioactivity and cellular performance of the scaffolds in bone applications. Given that one of the leading factors that affects the properties of the scaffold is the percentage of the cross-linking agent, chitosan and gelatin scaffolds with different percentages of GPTMS were prepared and evaluated through freeze-drying method. The results from Scanning Electron Microscope (SEM) confirmed the achievement of porous scaffolds with open pores and upon increasing the amount of cross-linking agent, the size of the pores reached approximately 290 microns. The results of the infrared spectrum showed the interaction among the polymers and process of cross-linking with the formation of silane groups. In this study, upon increasing the amount of the transverse bonding agent, the contact angle decreased, the optimal contact angle of the sample with 75 (weight percent) GPTMS reached 60.7 ± 3.5 degrees, and the percentages of both swelling and degradation ultimately decreased. It should be noted that the mechanical properties were improved by adding GPTMS up to 1590 ± 267 kPa. According to the findings of this study, application of GPTMS led to an enhancement in the bioactivity properties and deposition of the hydroxyapatite layer, and the X-ray diffraction pattern confirmed this claim. The obtained results support the hypothesis that gelatin-chitosan scaffolds with 75 (wt %) GPTMS seem to be the best samples for use in bone tissue engineering.
    Keywords: Gelatin, Chitosan, Cross-Linker, Bone tissue engineering
  • نرگس جوهری*، فاطمه زهرا کسائیان

    بافت پوست به عنوان بزرگ ترین و یکی از مهم ترین اندام های بدن انسان که بیش از سایر بافت ها در معرض آسیب است از سه لایه اصلی اپیدرم، درم و هیپودرم تشکیل شده است. از مهندسی بافت و مواد بیولوژیکی به عنوان پشتیبان سلول می توان برای بازسازی بخش های آسیب دیده این بافت استفاده کرد. در پژوهش حاضر، به منظور الگوبرداری از بافت زنده پوست و تسریع بهبودی زخم، داربستی سه لایه ساخته شد. نانوکامپوزیت پایه پلیمری متخلخل پلی کاپرولاکتون/ نانوذرات اکسید روی با مقادیر صفر، 5، 10 و 15 درصد وزنی از نانوذرات اکسید روی در دو لایه و به روش ریخته گری حلال/شستشوی نمک ساخته شد. لایه سوم از جنس کیتوسان و به صورت غشا به کمک عامل پیوند عرضی کننده هیدروکسید سدیم روی دو لایه قبلی اضافه شد. ساختار فازی، گروه عاملی شیمیایی و مورفولوژی داربست های ساخته شده به ترتیب با استفاده از الگوی پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه (FTIR) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد بررسی قرار گرفتند. برای ارزیابی خواص مکانیکی، داربست های ساخته شده مورد آزمون استحکام فشاری قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که تخلخل داربست های سه لایه ساخته شده تا حدی به صورت گرادیانی تغییر یافته است. انسجام ساختاری، یکپارچگی مورفولوژی و استحکام فشاری داربست های با 5 درصد وزنی نانوذرات اکسید روی که در آنها از عامل پیوند عرضی کننده برای افزودن غشای کیتوسان استفاده شده بود به طور قابل توجهی بیشتر از سایر داربست های ساخته شده بود.

    کلید واژگان: داربست, مهندسی بافت پوست, پلی کاپرولاکتون, کیتوسان, نانو ذرات اکسید روی, عامل پیوند عرضی, هیدروکسید سدیم
    Narges Johari *, Fatemezahra Kasaeian

    Skin, as the largest and one of the most vital organs of the human body, which is subject to damage more than other tissues, consists of three main layers: epidermis, dermis, and hypodermis. Tissue engineering and biomaterials as cell support can be used to regenerate the damaged parts of skin. In the present study, a three-layer scaffold was made for biomimicking the native skin tissue and accelerating wound healing. Poly(ε-caprolactone)/zinc oxide nanoparticles as porous polymer nanocomposite containing 0, 5, 10 and 15 wt.% zinc oxide nanoparticles prepared in two layers using solvent casting/salt leaching method. The third layer of chitosan as the external membrane was added by sodium hydroxide cross-linking agent on the previous two layers. The phase structure, chemical functional group, and morphology of the prepared scaffolds were investigated using X-ray diffraction (XRD), Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), and scanning electron microscopy (SEM), respectively. To evaluate the mechanical properties, the prepared scaffolds were subjected to compressive strength test. The obtained results showed that the porosity of the three-layered scaffolds was partially changed in a gradient behavior. The structural integrity, morphological cohesion, and compressive strength of the scaffolds with 5 wt.% zinc oxide nanoparticles in which the cross-linking agent was used to add the chitosan membrane were significantly higher than the other prepared scaffolds.

    Keywords: scaffold, Skin tissue engineering, Poly(&epsilon, -caprolactone), Chitosan, Zinc oxide nanoparticles, Cross-linking agent, sodium hydroxide
  • F.Azizinezhad

    In this study, medium molecular weight chitosan (CTS) was grafted using a mixture of monomers, itaconic acid (IA) and methacrylamide (MAm) in the presence of the radical initiator, 4, 4-azobis-4-cyanovaleric acid (ACV) and ethylene glycol dimethacrylate (EGDMA) as crosslinker. The optimal grafted product was obtained by gravimetric method (EGDMA = 2 ml, ACV = 0.01 g, IA = 0.01g, MAm = 0.09 g, t = 45min, CTS = 0.2 g). The effective parameters on the adsorption of phenol were investigated by the copolymer and the appropriate pH was determined to be 3.0 - time 45 minutes - absorbent 0.01 g - absorbate 350 mg/L, qmax 693 mg/g. The characterization was performed by FTIR and SEM methods.

    Keywords: Chitosan, Itaconic acid, Methacrylamide, phenol, surface adsorption
  • F.Azizinezhad

    In this research, after grafting chitosan (CTS) using a mixture of itaconic acid (IA) and methacrylamide (MAm) monomers in the presence of 4, 4-azobis-4-cyanovaleric acid (ACV) and ethylene glycol dimethacrylate (EGDMA), adsorption isotherm and kinetics were investigated. The obtained results are consistent with the Langmuir isotherm and pseudo-second-order kinetic models. Thermodynamic studies confirmed the endothermic and spontaneity of the adsorption process. On the other hand, due to the increase in entropy, the proper interaction of adsorbent and adsorbate was confirmed.

    Keywords: Chitosan, Isotherm, kinetic, Itaconic acid, Methacrylamide, Thermodynamic
  • فاطمه هدایتی طبری، حبیب حمیدی نژاد، محمد کریمیان، احسان نظیفی

    هدف از پژوهش حاضر ساخت نانوالیاف پلیمری کیتوزان و پلی‌وینیل‌الکل حاوی عصاره گیاه کاسنی به‌منظور ارزیابی خواص ضدباکتریایی آن است. گیاه کاسنی نیز توانایی خود را در تعدیل فعالیت و رشد باکتری‌ها با ارجاع به مقاله‌های متعدد منتشرشده آشکار می‌سازد. ازاین‌رو، عصاره گیاه کاسنی به میزان 1، 2 و 3 درصد به پیش‌ماده الیاف افزوده شد. درنهایت، ریخت‌شناسی و خاصیت ضدباکتریایی نانوالیاف حاصل بررسی شد. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدان (FESEM) گویای تشکیل الیاف یکنواخت است که، با افزایش میزان عصاره در نمونه، قطر الیاف از 144 نانومتر به 95 نانومتر کاهش می‌یابد. در طیف‌سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX) و آنالیز X-map، عناصر کربن، اکسیژن، نیتروژن، کلر، پتاسیم، سدیم و مس موجود در پیش‌ماده الیاف حاوی عصاره و توزیع یکنواخت آن‌ها تایید شدند. در طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR)، گروه‌های عاملی و پیوندهای شیمیایی موجود در نانولیف‌های سنتزشده شناسایی می‌شوند. طبق نتایج مبتنی بر طیف‌سنجی فرابنفش - مریی (UV-VIS)، یک گسیل در ناحیه فرابنفش با طول موج 263 نانومتر و دو گسیل در ناحیه فرابنفش و مریی با طول موج‌های 270 و 372 نانومتر در طیف جذبی نانوالیاف به‌ترتیب فاقد و حاوی عصاره رویت شده است. بررسی خواص ضدباکتریایی در پژوهش حاضر موید آن است که، با افزایش میزان عصاره در نمونه، خاصیت ضدباکتریایی نانولیف‌های الکتروریسی‌شده علیه دو باکتری اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس اوریوس افزایش می‌یابد.

    کلید واژگان: الکتروریسی, نانوالیاف, کیتوزان, کاسنی, ضدباکتریایی
    Fatemeh Hedayati Tabari, Habib Hamidinezhad, Mohammad Karimian, Ehsan Nazifi

    The primary objective of the current research is to produce polymeric nanofibers of chitosan and polyvinyl alcohol containing chicory plant extract and then evaluate their antibacterial effects. As remarked by numerous published articles, the chicory plant proved to be able to modulate the activity and growth of bacteria. For this reason, chicory plant extract was added to the fiber precursor in the amounts of 1, 2, and 3 %. Finally, the morphology and antibacterial properties of the resultant nanofibers were investigated. The results from Field Emission Scanning Electron Microscope (FESEM) confirmed the formation of uniform fibers whose diameters decreased from 144 nm to 95 nm with an increase in the amount of the extract in the sample. In addition, Energy Dispersive X-ray (EDX) and X-map analyses confirmed the presence of elements of carbon, oxygen, nitrogen, chlorine, potassium, sodium, and copper in the precursor of the fibers containing the extract and their uniform distribution. In this study, Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FT-IR) helped identify the functional groups and chemical bonds in the synthesized nanofibers. According to the Ultraviolet-Visible thermometry (UV-VIS) results, one emission in the ultraviolet region with the wavelength of 263 nm and two emissions in the ultraviolet and visible regions with the wavelengths of 263 nm and 372 nm were observed in the absorption spectrum of nanofibers without and with the extract, respectively. examination of the antibacterial properties in the present study confirmed that upon increasing the amount of the extract in the sample, the antibacterial effect of the electrospun nanofibers would be intensified in exposure to both Escherichia coli and Staphylococcus aureus.

    Keywords: Electrospinning, Nanofibers, Chitosan, Chicory, Antibacterial
  • مریم کاظمی، فراز چوگان، علی حسین رضایان، روح الله مهدی نواز اقدام، سید حسین احمدی تفتی

    هیدروژل تزریقی که خواص عضله قلب را داشته باشد، چشم‌انداز مهمی در مهندسی بافت قلب است. هدف از این تحقیق، ساخت داربست هیدروژلی قابل تزریق و حساس به دمای کیتوسان/ژلاتین و گلیسرول فسفات است که دارای خواص هدایت‌پذیری و رسانایی باشد تا بتواند با انتقال پالس‌های الکتریکی موجب تسریع در فرایند رشد سلول‌های قلبی و ایجاد بافت قلبی شود. ابتدا نانو کامپوزیت پلی آنیلین/نانولوله کربن چند دیواره کربوکسیله (PAni/c-MWNT) سنتز شد. برای جلوگیری از واکنش نانوکامپوزیت PAni/c-MWNT با هیدروژل، نانوکامپوزیت با ژلاتین واکنش داده و به شکل PAni/c-MWNT/G درآمد. سپس نانوکامپوزیت PAni/c-MWNT/G در سراسر زمینه کیتوسان ژلاتین به‌منظور ارایه نشانه‌های الکتریکی پراکنده شد. دما و زمان ژل شدن و ویژگی‌های مکانیکی هیدروژل با استفاده از ریومتر اندازه‌گیری شد. طیف FTIR نشان داد برهم‌کنش بین آنیلین و نانولوله کربن موقعیت پیک‌های کنون و بنزن را تغییر داده است. هدایت‌پذیری نانوکامپوزیت در مقایسه با پلیمرهای خالص بیشتر می‌باشد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی، توزیع یکنواخت نانوکامپوزیت را در سراسر داربست تایید کرد. نرخ تخریب داربست رسانا نسبت به داربست خالص کمتر می‌باشد. نتایج آزمایش MTT نشان‌دهنده‌ زیست سازگاری هیدروژل با سلول‌ها بود. هیدروژل حاوی سلول‌های بنیادی مزانشیمی به مدت 14 روز کشت داده شد. در این مطالعه برای اولین‌بار، از نانوکامپوزیت پلی آنیلین/نانولوله کربن کربوکسیله/ژلاتین (PAni/c-MWNT/G) به‌منظور افزایش هدایت‌پذیری ژل تزریقی کیتوسان/ژلاتین/گلیسرول فسفات برای ساخت داربست رسانا استفاده شده است. این هیدروژل تزریقی رسانا را می‌توان برای بازسازی بافت قلب و همچنین دیگر بافت‌های الکترواکتیو مورد استفاده قرار داد.

    کلید واژگان: کیتوسان, ژلاتین, نانو لوله کربن, پلی آنیلین, داربست رسانا, هیدروژل حساس به دما, مهندسی بافت قلب
    Maryam Kazemi, Faraz Chogan, Ali Hossein Rezayan, Rouhollah Mehdinavaz Aghdam, Seyed Hossein Ahmadi Tafti

    Injectable hydrogels that mimic heart tissues can be considered a promissing perspective towards the future developments of cardiac tissue engineering. This study aims to fabricate an injectable, thermosensitive hydrogel consisting of chitosan/gelatin/glycerol phosphate. Due to their unique electro-conductivity characteristic, hydrogels can provide a suitable environment to accelerate cardiac cell proliferation. Polyaniline/multi-walled carboxylated carbon nanotube (PAni/c-MWNT) was prepared using Sodium Dodecyl Sulfate (SDS) emulsion. To prevent the interaction between the PAni/c-MWNT nanocomposite and hydrogel, the nanocomposite was coated with gelatin to form polyaniline/carboxylated carbon nanotube/gelatin (PAni/c-MWNT/G). The PAni/c-MWNT/G nanocomposite was then dispersed to provide electrical signals throughout the hydrogel. The gelation time, gel temperature, and mechanical properties of the hydrogel were measured using a rheometer. FTIR spectroscopy results revealed that the interaction between the aniline and c-MWNT/G could change the position of the quinone and benzene peaks. The conductivity of hydrogel-containing nanocomposite was found to be higher than that of c-MWNT and PAni. Scanning Electron Microscopy (SEM) confirmed the uniform distribution of PAni/c-MWNT/G nanocomposite throughout the hydrogel. The degradation rate of conductive hydrogel is lower than that of pure hydrogel. The MTT assay test showed the biocompatibility of the cell-hydrogel. Finally, Mesenchymal Stem Cells (MSCs) were cultured in the hydrogels for 14 days. Cell adhesion, cell viability, and proliferation were also examined. This study utilized PAni/c-MWNT/G, for the first time, to enhance the electro-conductivity of chitosan/gelatin/glycerol phosphate hydrogel. This conductive thermosensitive injectable hydrogel can be used to regenerate cardiac tissue and other electroactive tissues.

    Keywords: Chitosan, Gelatin, PAni, c-MWNT, Thermosensitive Conductive Hydrogels, Cardiac Tissue Engineering
  • شادی مشیدی، حسین سرپولکی، علیرضا خاوندی

    در این پژوهش، هیدروژل‌های ژلاتین/کیتوسان/اکسید روی به‌روش ریخته‌گری محلول پلیمری در ترکیب با روش خشک‌کردن انجمادی تهیه و تاثیر افزودن 5/1 درصد وزنی نانوذرات اکسید روی بر ویژگی‌های ریزساختاری و فیزیکی شیمیایی داربست‌های کراس‌لینک ‌شده یا 5/1 درصد وزنی جنیپین مطالعه شد. آنالیز تبدیل فوریه‌ مادون قرمز نشان‌دهنده‌ برهم‌کنش‌های فیزیکی پلیمر و اکسید روی بود. با افزودن اکسید روی، میزان تخلخل هیدروژل‌ها از حدود 93 به 94 درصد افزایش یافت (05/0 > P). تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) داربست‌های نانوکامپوزیتی، نشان‌دهنده‌ تشکیل ریزساختار متخلخلی از حفرات مشخص به‌هم‌پیوسته با متوسط اندازه‌ حفرات 200 میکرون بود. توانایی جذب آب هیدروژل‌های ژلاتین/کیتوسان در دمای اتاق و دمای 37 درجه‌ سلسیوس با افزودن اکسید روی، به‌ترتیب، از 1043 به 988 و از 1206 به 1040درصد کاهش یافت، اما افزایش قابل‌توجهی در سرعت تورم اولیه‌ آن‌ها دیده شد. با افزودن نانوذرات، تخریب برون‌تنی داربست‌ها سریع‌تر رخ داد. با توجه به یافته‌های این پژوهش، هیدروژل‌های ژلاتین/کیتوسان/اکسید روی، که ویژگی‌های ریزساختاری مطلوب (یعنی، توزیع یکنواختی از حفرات به‌هم‌پیوسته) و سرعت تورم اولیه‌ بالایی دارد، به‌منزله بستری بالقوه برای استفاده در سامانه‌های دارویی یا حوزه‌ مهندسی بافت پیشنهاد می‌شوند.

    کلید واژگان: هیدروژل, ژلاتین, کیتوسان, اکسید روی
    Shadi Moshayedi, Hossein Sarpoolaky, Alireza Khavandi

    In the present study, gelatin/chitosan/zinc oxide hydrogels were prepared through solvent casting method in combination with lyophilization. In addition, the effects of adding 1.5 wt % zinc oxide nanoparticles on the microstructural and physico-chemical characteristics of genipin-crosslinked scaffolds were evaluated. The porosity of the newly formed hydrogels increased from about 93 up to 94 % (P < 0.05). Images taken by a Scanning Electron Microscope (SEM) illustrates the formation of a porous microstructure of distinct interconnected holes with an average size of 200 microns. Water absorption capacity of nanocomposite hydrogels at room temperature and 37 °C decreased from 1043 to 988 and 1206 to 1040 %, respectively; however, a significant increase in their initial swelling rate was observed. Upon adding nanoparticles, the in vitro degradation of scaffolds occurred faster than usual. According to the findings of this research, gelatin/chitosan/zinc oxide hydrogels which is characterized by favorable microstructural characteristics (i.e., uniform distribution of interconnected pores) and high initial swelling rate can be used as a potential substrate in the field of tissue engineering.

    Keywords: Hydrogel, Gelatin, Chitosan, Zinc Oxide
  • فرزاد سلیمانی*
    یکی از مهمترین مشکلات استفاده از آلیاژهای منیزیم سرعت خوردگی بالای آنها است. به منظور رفع این مشکل روش اصلاح سازی سطحی و پوشش دهی مورد توجه قرار گرفته است. هدف اصلی از تحقیق حاضر اعمال غشاء پلیمری پلی کاپروالکتون/کیتوسان-1 %بغدادیت به روش غوطه وری بر روی آلیاژمنیزیم - آلومینیوم AZ91 آندایز شده به منظور بهبود مقاومت به خوردگی، زیست تخریب پذیری و زیست سازگاری این آلیاژ است. نتایج حاصل از آزمون الکتروشیمیایی نشان دهنده بهبود مقاومت به الکتروشیمیایی وکاهش چگالی جریان الکتروشیمیایی(کاهش 10^3 برابری) آلیاژ منیزیم - آلومینیوم AZ91 آندایز شده در اثر اعمال غشاء پلیمری-سرامیکی است. همچنین اعمال غشاء پلیمری-سرامیکی منجر به افزایش زبری سطح از 0/02 ± 0/329(منیزیم - آلومینیوم AZ91) به 34/0 ± 792/7 میکرومتر شده است. به منظور ارزیابی توانایی تشکیل آپاتیت روی نمونه ها، از آزمون مایع شبیه ساز بدن (بافر فسفات) استفاده شد. نتایج نشان میدهد که تشکیل لایه آپاتیت روی سطح نمونه میتواند به عنوان معیاری از زیست تخریب پذیریدر نظر گرفته شود
    کلید واژگان: کیتوسان, پلی کاپرو لاکتون, غشاء پلیمری, آلیاژ منیزیم, زیست تخریب پذیری, بافرفسفات
    Farzad Soleymani *
    One of the most important problems of using magnesium alloys is their high corrosion rate. In order to solve this problem, the method of surface modification and coating has been considered. The main purpose of this research is to apply polycaprolactone/chitosan-1% Baghdadite polymer membrane by immersion method on anodized magnesium-aluminum AZ91 alloy in order to improve the corrosion resistance, biodegradability and biocompatibility of this alloy. The results of the electrochemical test show the improvement of the electrochemical resistance and the reduction of the electrochemical current density (10^3 times reduction) of the anodized magnesium-aluminum alloy AZ91 due to the application of the polymer-ceramic membrane. Also, the application of polymer-ceramic membrane has led to an increase in the surface roughness from 0.329 ± 0.02 (magnesium-aluminum AZ91) to 7.792 ± 0.34 micrometers. In order to evaluate the ability of apatite formation on the samples, the body simulating liquid test (phosphate buffer) was used. The results show that the formation of apatite layer on the surface of the sample can be considered as a measure of biodegradability
    Keywords: Chitosan, Polycaproctone, Polymeric membrane, Magnesium alloy, Biodegradability, phosphate
  • شیرین طالب نیا، محمدرضا سائری*، ابراهیم شریفی، علی دوست محمدی

    نانوذرات مغناطیسی در گستره وسیعی از زمینه های علمی از قبیل سیالات مغناطیسی، کاتالیزورها، بیوتکنولوژی، پزشکی، ذخیره اطلاعات و اصلاح محیط زیست مورد توجه محققان هستند. یکی از این کاربردها مهم آنها درمان پزشگی است. اگرچه نانوذرات مغناطیسی فریت اسپینلی بعلت خواص مغناطیسی مطلوب برای اینگونه کاربردها مناسب هستند، اما عدم زیست سازگاری و تمایل به تشکیل آگلومره این نانوذرات در محلول های آبی، در این رابطه مشکل ساز است. یک روش موثر برای حذف یا به حداقل رساندن این مشکل، استفاده از برخی پوشش ها است. در این تحقیق، ابتدا نانوفریت های اسپینل آهن (FeFe2O4) و همچنین روی (ZnFe2O4) به روش همرسوبی معکوس و در حضور گاز نیتروژن سنتز شده و تشکیل فازهای مورد نظر توسط آزمون پراش اشعه ایکس تایید شد. رفتار مغناطیسی ذرات توسط مغناطیس سنج ارتعاشی تعیین شد. همچنین برای تعیین مورفولوژی و توزیع اندازه ذرات به ترتیب از میکروسکوپ الکترونی گسیل میدانی و آزمون پراکندگی نور دینامیکی استفاده شد. نتایج طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه نشان داد که دو باند ʋ1، ʋ2 در فرکانس بالا و به ترتیب در cm-1و578-554 و cm-1و397-368 قرار دارد که هر دو مشخصه ساختار اسپینل هستند. سپس نانوذرات مغناطیسی فریت آهن توسط پلیمرهای تخریب پذیر کیتوسان و پلی اتیلن گلیکول پوشش داده شدند. بررسی تصاویر میکروسکوپی الکترونی عبوری و همچنین مشاهده طیف های مادون قرمز با تبدیل فوریه از نانوذرات پوشش داده شده، نشان داد که نانوذرات FeFe2O4 با مورفولوژی کروی شکل، پوشش دهی یکنواختی از پلیمرها بر روی آنها تشکیل شده است.

    کلید واژگان: نانومواد, فریت اسپینل, هم رسوبی معکوس, پوشش دادن, کیتوسان, پلی اتیلن گلیکول
    Sh. Talebniya, M. R. Saeri*, I. Sharifi, A. Doostmohammadi

    Magnetic nanoparticles are of interest in various research fields such as magnetic fluids, catalysts, biotechnology, medicine, information storage, and environmental issues. However, spinel ferrite magnetic nanoparticles with proper magnetic properties could not be used alone in these applications because of their lack of biocompatibility and instability in aqueous solutions. Surface coating is an effective strategy to eliminate or minimize this issue. In this study, FeFe2O4 and ZnFe2O4 spinel ferrites were synthesized using the reverse co-precipitation method under a nitrogen gas atmosphere. The magnetic behavior of the particles, determined by a vibrating magnetometer (VSM) showed the saturation magnet (Ms) values of the FeFe2O4 and ZnFe2O4 spinel. Fourier-transform infrared (FTIR)  spectra showed two high-frequency bands v1 and v2 at about 554-578 and 368-397 cm-1, respectively, which were related to the spinel structure. Finally, the synthesized FeFe2O4 nanoparticles were coated with chitosan and polyethylene glycol (PEG) biopolymers. The TEM and FTIR analysis indicated that the magnetic nanoparticles were uniformly coated by the biopolymers.

    Keywords: Nanomaterials, Spinel ferrite, Reverse co-precipitation method, Coating, Chitosan, Polyethylene glycol
  • Salma Bessalah, Samira Jbahi*, Mouldi Zagrouba, Hajji Sawsen, Amel Raoufi, Mustpha Hidouri

    In this research, Gelatine (GEL)/ Chitosan (CH) wound dressing was prepared and irradiated with gamma rays from 60Co source for wound healing applications. GEL-CH composite characterization and functional properties were determined. The structural changes occurring after γ-irradiation at doses from 5 to 25 kGy were reported by physico-chemical techniques such as Electron Paramagnetic Resonance (EPR), Fourier Transform Infrared spectroscopy (FTIR), X-ray diffraction (XRD) and Electrochemical Impedance Spectroscopy (EIS) studies. The antioxidant capacity was studied using DPPH (1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl free radical) scavenging and the antibacterial activities of Staphylococcus aureus and Escherichia coli were observed using liquid medium. Results revealed that EPR spectroscopy of un-irradiated GEL-CH showed 2 paramagnetic centers correspond to g=2.077 and g= 2.079. After irradiation, no active centre was appeared. A dose-dependent decrease in the central signal intensity was detected, then the EPR signal intensity almost disappears at 20 kGy. Gamma rays caused a slight increase in ion conductivity. FTIR suggest a slightly crosslinking phenomenon at 20 kGy. The XRD analysis does not show peak indicating crystallinity between a range of 2θ (15–30°). Moreover, γ-irradiation elevated the Scavenging DPPH radical activity (0.75 ± 0.07%). Gamma rays did not affect the antibacterial activity of GEL-CH wound dressing against pathogenic bacteria. The innovative results showed that the required γ-radiation for sterilization was ranged from 5 to 25 kGy. It permits to improve the physico-chemical and biological properties and maintain the native structural integrity of the GEL/ COL wound dressing

    Keywords: Gelatin, Chitosan, Wound Dressing, γ-irradiation, Electron Paramagnetic Resonance
  • Shadi Moshayedi, Hossein Sarpoolaky*, Alireza Khavandi

    In this paper, chemically-crosslinked gelatin/chitosan hydrogels containg zinc oxide nanoparticles (ZNPs), were loaded with curcumin (CUR), and their microstructural features, physical properties, curcumin entrapment efficiency, and drug release kinetics were evaluated using scanning electron microscopy (SEM), the liquid displacement method, and UV–Vis spectroscopy. The in vitro kinetics of drug release was also studied using First-order, Korsmeyer-Peppas, Hixon-Crowell, and Higuchi kinetic models. The SEM micrographs confirmed the formation of highly porous structures possessing well-defined, interconnected pore geometries. A significant reduction in the average pore sizes of the drug-loaded hydrogels was observed with the addition of ZNPs and CUR to the bare hydrogels. High value of drug loading efficiency (~ 72 %) and maximum drug release of about 50 % were obtained for the drug-loaded scaffolds. It was found that curcumin was transported via the non-Fickian diffusion mechanism. It was also shown that the kinetics of curcumin release was best described in order by Hixon-Crowell, Higuchi, and Korsmeyer-Peppas models, demonstrating that drug release was controlled by diffusion, degradation, and swelling of the drug carrier. However, lower degree of fitting was observed with First-order kinetic model.

    Keywords: gelatin, chitosan, zinc oxide, curcumin, release kinetics
  • Amanda C. Juraski*, Márcia M. Simbara, Vera Paschon, Sônia M. Malmonge, Juliana K.M.B. Daguano

    The success of a drug delivery system relies heavily on its interaction with cells from the target tissue. The range of applications for ibuprofen-loaded chitosan (ICH) films is widening, mainly due to the biodegradability of chitosan (CH) films and ibuprofen’s safety and versatility, with a particular interest in exploring it as neural drug delivery system. In this study, CH and 12% (w/w) ICH films were prepared through the solvent cast, and characterized regarding their physicochemical composition, surface and bulk morphology, drug release profile, and cell viability of primary neurons from the rat spinal cord. Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR) analyses demonstrated that both groups had a similar composition. According to scanning electron microscopy (SEM) images, ibuprofen particles were entrapped on the surface and inside the polymeric matrix. In vitro drug release profile indicated that release starts as diffusion within the first hours, is best fitted by the Higuchi model, and continues for at least 30 days, in agreement with the Korsmeyer-Peppas model. Therefore, ibuprofen is first released through the diffusion process of the particles found on the surface and later through a combination of diffusion and erosion of the chitosan matrix. Regarding in vitro cell viability of primary neurons, CH and ICH extracts are non-toxic, as both groups displayed cell viability over 50%. ICH films are mildly reactive in neuronal cells, but do not cause severe cell death i.e., it allowed non-cytotoxic neuronal and glial differentiation. These findings enhanced our understanding of ICH films as a safe neural drug release system to be explored.

    Keywords: Biomaterial, Chitosan, Ibuprofen, Drug Delivery System, Primary Neurons
  • الناز لامعی، مهدی حسن زاده*
    در این پژوهش نانوالیاف کامپوزیتی کیتوسان حاوی تانیک اسید و چارچوب آلی-فلزی بر پایه روی (ZIF-8) به منظور استفاده بعنوان زخم پوش منعقدکننده خون تولید شد. برای این منظور ابتدا چارچوب آلی-فلزی موسوم به چارچوب ایمیدازولات زیولیتی (ZIF-8) سنتز شد و در ادامه نانوالیاف کامپوزیتی کیتوسان حاوی تانیک اسید و ZIF-8 به کمک روش الکتروریسی تولید شدند. تاثیر حضور تانیک اسید و چارچوب آلی-فلزی بر مورفولوژی و خواص انعقادی نانوالیاف کیتوسان مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. برای این منظور از میکروسکوپ الکترونی روبشی، پراش اشعه ایکس و آزمون انعقادخون استفاده شد. مطالعه مورفولوژی زخم پوش های نانولیفی نشان دهنده تولید نانوالیاف یکنواخت و عاری از دانه تسبیحی با متوسط اندازه قطر 120 تا 150 نانومتر می باشد. همچنین حضور تانیک اسید به دلیل برقراری پیوندهای هیدروژنی و افزایش ویسکوزیته محلول پلیمری، سبب افزایش قطر نانوالیاف کیتوسان گردید. به منظور بررسی فعالیت انعقادی زخم پوش های تولید شده، از آزمون های زمان پروترومبین (PT) و زمان نسبی ترومبوپلاستین فعال شده (aPTT)، که به ترتیب صحت عملکرد مسیر خارجی و مسیر داخلی انعقاد خون را بررسی می کنند، استفاده شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که زخم پوش نانولیفی تولید شده بطور قابل توجهی بر مسیرخارجی انعقاد خون و فاکتور VII تاثیرگذاز است، بطوریکه زمان انعقاد خون به میزان 60 درصد نسبت به نمونه شاهد کاهش یافته است. با توجه به خواص ساختاری و مورفولوژی مناسب و همچنین و عملکرد تسریع انعقاد خون نانوالیاف کامپوزیتی تولید شده، میتوان از آن بعنوان گزینه مناسب در کاربردهای زخم پوش استفاده کرد.
    کلید واژگان: کیتوسان, چارچوب آلی-فلزی, نانوالیاف کامپوزیتی, زخم پوش, خون ایستی
    Elnaz Lameie, Mahdi Hasanzadeh *
    In this study, chitosan composite nanofibers containing tannic acid and zinc-based metal-organic framework (ZIF-8) were produced for application as a hemostatic wound dressing. First, metal-organic framework named zeolite imidazolate framework (ZIF-8) was synthesized and chitosan composite nanofibers containing tannic acid and ZIF-8 were fabricated through electrospinning. The effect of tannic acid and metal-organic framework on the morphology and hemostatic properties of chitosan nanofibers was studied. Scanning electron microscopy, X-ray diffraction and blood coagulation tests were utilized. The study of the morphology of nanofibrous wound dressings shows the fabrication of uniform and bead-free nanofibers with an average diameter of 120 to 150 nm. The addition of tannic acid, due to the formation of hydrogen bonds and increasing the viscosity of the polymer solution, increased the diameter of chitosan nanofibers. Prothrombin time (PT) and activated partial thromboplastin time (aPTT) tests, which check the performance of extrinsic and intrinsic pathway of blood coagulation, respectively, were used to evaluate the hemostatic activity of the fabricated wound dressings. The results show that the fabricated nanofibrous wound dressings significantly affect the extrinsic pathway of blood coagulation and factor VII, so that the blood coagulation time is reduced by 60% compared to the control sample. Due to the suitable structural and morphological properties of fabricated composite nanofibers, as well as their accelerated coagulation performance, they can be used as a suitable candidate in wound dressing applications.
    Keywords: Chitosan, Metal-organic framework, Composite nanofibers, wound dressing, Hemostasis
  • S. Salemi-Najaf abadi, M. Doudi*, A. Tahmourespour, Gh. R. Amiri, Z. Rezayatmand

    Nanotechnology deals with the manufacture and application of materials with size of up to 100 nm. They are widely used in a number of processes that include material science, agriculture, and food industry, cosmetic, medical, and diagnostic applications. Nanotechnology science can create products with enormous potential to treat all the diseases. Antibacterial substances in nanoparticles are able to fight bacteria and inhibit and slow the growth of bacteria. The aim of this study was to investigate the antibacterial properties of chitosan & ZnO nanoparticles against Escherichia coli & Staphylococcus aureus. Investigation of the antibacterial properties of chitosan& ZnO nanoparticles on Escherichia coli & Staphylococcus aureus by qualitative agar well diffusion test and microdilution was performed to the concentration of 0.032 g/ml to 0.512 g/ml. The size of chitosan & ZnO nanoparticles in this study was 100, 100 nm, and spherical in shape. The sizes of the inhibition zone were different according to the type of bacteria and the concentrations of chitosan& ZnO nanoparticles, the maximum zone diameter 24 and 22 mm in concentration 0.512 g/ml observed.

    Keywords: antibacterial effect, Chitosan, Escherichia coli, Staphylococcus areuse, ZnO Nanoparticles
  • Shaghayegh Baghaei, Mohammad T. Khorasani *, Ali Zarrabi, Jamal Moshtaghian
    In this study, a new kind of crosslinking film of polyvinyl alcohol, starch, and chitosan was obtained by alternating freeze-thaw cycles, and its various properties such as swelling rate, water vapor transmission rate, mechanical properties, and morphology were checked using electron microscopy. The results of this study showed that the hydrogel, made by providing a damp environment and the ability to pass water vapor in the range 720-1680 g/m2, has acceptable mechanical properties so that the fracture stress in polyvinyl alcohol was equal to 0.642 kgf/ mm2, which reached 0.372 kgf/ mm2 with the introduction of starch and 0.2475 kgf/ mm2 with the addition of chitosan. When we add starch and chitosan to polyvinyl alcohol at the same time, the fracture stress reaches 0.261 kgf/ mm2. In the sample containing pure polyvinyl alcohol, the elastic strain is equal to 6.157 and with the addition of starch, this value reaches 4.625 and with the addition of chitosan, this value reaches 5.70. Adding starch and chitosan to polyvinyl alcohol increases the modulus and toughness and decreases the flexibility of the polyvinyl alcohol hydrogel membrane. Images of SEM from a cross-section of hydrogel membrane fracture show that hydrogel membranes containing polyvinyl alcohol are very smooth and monotonous; however, when starch and chitosan are added to polyvinyl alcohol, the porosity will increase.
    Keywords: Chitosan, hydrogel, Polyvinyl Alcohol, starch
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال