به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "dispersant" در نشریات گروه "مواد و متالورژی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «dispersant» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»
جستجوی dispersant در مقالات مجلات علمی
  • صاحبعلی منافی*، مهدی طلایی
    در این پژوهش به بررسی اثر اضافه کردن نانوذرات تیتانیا به پلی‎اورتان پرداخته شده‎ است و اثرات مکانیکی و شیمیایی آن مورد ارزیابی قرار گرفته است. نانوذرات اضافه شده به ترتیب با درصد وزنی 1/0، 5/0، 1 و 2 درصد وزنی بوده و اثر ساختارهای آناتاز و روتایل بررسی شده‎اند. پس از مخلوط کردن نانوذرات تیتانیا با رنگ پلی‎اورتان، مواد حاصله را به مدت h 2 با همزن آلتراسونیک، h 3 با همزن معمولی و سپس به مدت یک ساعت با همزن آلتراسونیک مخلوط کرده و در آخر گاززدایی می‎شود. به خاطر کاهش میزان آگلومره، از پراکنده‎ساز متناسب با دستورالعمل شرکت سازنده استفاده شده ‎است. نانوکامپوزیت به دست آمده به ضخامت μm 90 روی نمونه‎ها اعمال می‎شود. نمونه‎ها جهت آزمون‎های مقاومت به اشعه UV و مقاومت شیمیایی و مکانیکی تحت آزمایش قرار می‎گیرند. نتایج به دست آمده نشان دهنده ‎این مطلب است که با اضافه کردن 1/0 درصد نانوذرات روتایل بهترین خواص فیزیکی و مکانیکی و مقاومت به اشعه UV حاصل می‎شود. از میکروسکوپ نوری برای بررسی مقدار پراکندگی نانوذرات و از میکروسکوپ AFM برای بررسی مورفولوژی سطح، استفاده گردید. سختی سطح نمونه‎ها و مقاومت به خراش، مقاومت به سایش و همچنین مقاومت به خوردگی آنها نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده افزایش مقاومت به اشعه UV، پایداری بیشتر به ثابت ماندن رنگ، افزایش استحکام، سختی، مقاومت به خوردگی، مقاومت به خراشیدگی و افزایش طول عمر است و باعث کاهش هزینه‎های نگهداری و تعمیرات پوشش و همچنین کاهش آسیب به محیط زیست می‎شود.
    کلید واژگان: نانوذرات تیتانیا, پراکنده‎ساز, پلی‎اورتان, خواص مکانیکی, فتوکاتالیست
    Mehdi Talaee
    Dispersion of nanotitan particles in polyurethane (PU) resin plays an important role to achievement better mechanical and physical properties. In this study nanocomposite coating was performed by incorporating nanotitania pigment with rutile and anatase phase in polyurethane to different loading level (0.1, 0.5, 1.0 and 2.0% by weight). Dispersion of nanoparticles in PU matrix was done by using ultrasonication mixing machine (2 h) and rotary mixer (3 h) and also again UT mixing machine (1 h) and finally gas removing. After addition of the appropriate amount of hardener, prepared nanocomposite coating was investigated by applying on steel and glass substrate and after 2weeks time for curing, exposing them to UV weathering, salt spray, scratch and hardness testing. The dispersion quality and surface morphology of nanocomposite coating was evaluated by using different analytical techniques. Dispersion quality of nanocomposite was investigated using optical microscopy. Dry film thickness (DFT) of samples was mostly in the range 90 µm. Roughness after exposing of naoncomposites on UV radiation and salt spray measurement by atomic force microscopy (AFM) topography and analysis by this apparatus and mechanical behavior also by using hardness and scratch test and also by colorimetry measurements, surface degradation of PU nanocomposite coatings was characterized by color changing, defined as the color measurement, after being exposed to accelerated weathering conditions.
    Keywords: Titania nanoparticle, dispersant, polyurethane, morphology, Photocatalyst
  • Ahmad Reza Abbasian *, Najmeh Omidvar

    In this research, two series of ultra-low cement high alumina refractory castables containing 0 and 0.4 wt.% of nano-titania were prepared using different amounts of polycarbonic acid (DOLAPIX FF 26) as a dispersant. Several characteristics including microstructure, flowability, mechanical strength, bulk density and apparent porosity of the samples were analyzed. The results showed that the optimum amount of the dispersant was 0.13 wt.% and 0.20 wt.% for castable having no nano-titania and the one containing 0.4 wt.% nano-titania, respectively. The strength of castable containing 0.4 wt.% nano-titania dispersed by 0.20 wt.% of DOLAPIX FF 26 was 1.5 times higher than that of castable without nano-titania (dispersed by 0.13 wt.% of DOLAPIX FF 26). This can be explained by the fact that when the optimum amount of dispersant is used, the well-dispersed nano-titania particles act as a catalyst in the cement hydration reactions and will result in higher strength of the refractory castables.

    Keywords: Alumina refractory castable, Ultra-low cement, Dispersant, Nano-TiO2
  • محمد جواد ملکی، هودسا مجیدیان *، محمد ذاکری، سارا بنی جمالی
    در این پژوهش روش ریخته گری دوغابی بر پایه شیشه سرامیک کوردیریتی بررسی شد. از مواد اولیه اکسیدی و سه نوع روانساز جهت تهیه دوغاب مناسب استفاده شد. نوع فراوری مواد اولیه (مخلوط و کلسینه کردن، مخلوط کردن و ساخت فریت) ، زمان آسیاب پودرها (در دو حالت تر و خشک) و درصد روانسازهای مختلف از جمله پارامترهایی بودند که جهت انتخاب شرایط پایدارسازی بررسی شدند. ارزیابی دوغاب های تهیه شده با استفاده از آزمون های رئولوژی، توزیع اندازه ذرات، پتانسیل زتا، اندازه گیری رسوب و سرعت ریخته گری انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که دولاپیکس PCN به عنوان بهترین روانساز جهت تهیه دوغاب مورد نظر معرفی می شود. رفتار دوغاب ها در سرعت های برشی پایین رقیق شدن برشی و در سرعت های برشی بالا، غلیظ شدن برشی بود. پایداری دوغاب تهیه شده از فریت و چگالی خام بدنه حاصل از آن نسبت به دوغاب های دیگر بیشتر بود.
    کلید واژگان: ریخته گری دوغابی, رئولوژی, روانساز, کوردیریت
    H. Majidian *
    In this paper slip casting forming method for cordierite glass ceramic was investigated. Oxide raw materials and three dispersants were used for desirable suspension preparation. Raw materials processing (mixing and clcination, mixing and fritizing), milling time (both for wet and dry milling) and the dispersants percentages are the examined parameters in order to choose the stability conditions. Evaluation of the prepared suspensions were done using rheology, particle size distribution, zeta potential, slip casting rate and sedimentation tests. Results show that Dolapix PCN can be introduced as the most suitable dispersants for suspension preparation. The behavior of the suspensions were shear thinning at low shear rates and shear thickening at high shear rates. The stability of the suspension which was prepared by frit and the green density of its forming article were higher rather than the other suspensions.
    Keywords: Slip casting, Rheology, Dispersant, Cordierite
  • صاحبعلی منافی *، مهدی طلایی، سید حسین بدیعی
    در این پژوهش به بررسی عملکرد پلی اورتان در اثر اضافه کردن نانوذرات تیتانیا به آن پرداخته شده است. همچنین اثر خودتمیزشوندگی آن به صورت عملی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نانوذرات اضافه شده به ترتیب 1/0، 5/0، 1 و 2 درصد وزنی بوده و اثر ساختارهای آناتاز و روتایل بررسی شده اند. پس از مخلوط کردن نانوذرات تیتانیا با پوشش پلی اورتان، مواد حاصله را با همزن معمولی و با همزن آلتراسونیک مخلوط کرده و در انتها گاززدایی می شود. به خاطر کاهش میزان آگلومره، از پراکنده ساز متناسب با دستورالعمل شرکت سازنده استفاده شده است. نانوکامپوزیت به دست آمده به ضخامت μm 150 روی نمونه ها اعمال می شود که پس از خشک شدن به ضخامت μm 90 می رسد. نمونه ها جهت آزمون های مقاومت به اشعه UV، مقاومت شیمیایی (تست مه نمکی) و همچنین فرآیند فتوکاتالیستی تحت آزمایش قرار می گیرند. نتایج به دست آمده نشان دهنده این مطلب است که با اضافه کردن 1/0 درصد نانوذرات روتایل بهترین عملکرد برای پوشش پلی اورتان حاصل می شود که منجر به افزایش طول عمر پوشش و کاهش هزینه های نگهداری و تعمیرات و همچنین کاهش آسیب به محیط زیست می شود.
    کلید واژگان: نانوذرات تیتانیا, پراکنده ساز, پلی اورتان, خودتمیزشوندگی, فتوکاتالیست
    S.A. Manafi*, M. Talaee, S.H. Badiee
    In this study, nanocomposite coating was performed by incorporating nano-titania photocatalyst pigment with rutile and anatase phase in polyurethane (PU) to different loading level ( . , 0.5, 1.0 and 2.0% by weight) and also self-cleaning effect practically assessment. Dispersion of nanoparticles in PU matrix was done by using ultrasonication mixing machine, rotary mixer and finally gas removing. For providing nanocomposites with low agglomerate, shall be use dispersant accordance manufacture instruction. After addition of the appropriate amount of hardener, prepared nanocomposite coating was investigated by applying on steel and glass substrate and after 2weeks time for curing, exposing them to UV weathering and salt spray testing. The dispersion quality and surface morphology of nanocomposite coating was evaluated by using different analytical techniques. Dry film thickness (DFT) of samples was mostly in the range 90 μm. Roughness after exposing of naoncomposites on UV radiation and salt spray measurement by atomic force microscopy (AFM) topography. The results revealed that addition of 0.1 wt.% rutile phase of TiO2 nanoparticles improves the best performance of nanocomposite coatings. According the results adding nanoparticle to PU improve coating lift time and also reduce maintenance and repair costs and help to decrease environment damage.
    Keywords: Titania nanoparticle, Dispersant, Polyurethane, Self, cleaning, Photocatalyst
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال