جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "modified nanofiber" در نشریات گروه "مواد و متالورژی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «modified nanofiber» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»-
داروی دوکسوروبایسین، که برای درمان تومورهای بدخیم سرطان استفاده می شود، دارای سمیت بالایی است، که با کنترل رهایش دارو در زمان و مکان مناسب به سلول های تومور، می توان شاهد کاهش سمیت داروی آزاد شده و اثرات جانبی بود. در این پژوهش، به بررسی رهایش داروی دوکسوروبایسین از نانوالیاف SiO2/DOX در شرایط آزمایشگاهی پرداختیم. نانوالیاف حاصل از نانوذرات SiO2/DOX به روش الکتروریسی، برای بررسی رهایش داروی ضدسرطانی دوکسوروبایسین استفاده شد. با استفاده از آنالیزهای پراش پرتوایکس (XRD)، الگوی پراش نانوالیاف SiO2/DOX، دارای ماهیت آمورف برای SiO2 است. میکروسکوپ الکترون روبشی انتشار میدان (FESEM)، قطر و طول تقریبی نانوالیاف را به ترتیب 400-300 نانومتر و چند ده میکرومتر نشان داد. بر مبنای آنالیز طیف سنجی پراش انرژی ایکس (EDX)، 18/30 % اتم سیلیکون، 84/31 % اتم اکسیژن، 83/29 % اتم کربن، 41/4 % اتم نیتروژن و 75/3 % اتم کلر در نمونه ها وجود دارد. آنالیز Xmap توزیع همگنی از اتم های سیلیکون، اکسیژن، کربن، کلر و نیتروژن را در نانوالیاف نشان می دهد. گونه های عاملی و پیوندهای شیمیایی نانوالیاف با آنالیز طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) آشکارسازی شد و نشان داد که سیلیکون دارای قله هایی درcm-1 1090، 804 مربوط به کشش نامتقارن و کشش متقارن در پیوند Si -O- Si می باشد، ارتعاشاتی از Si - OH در محدوده 3200 و 3600 ظاهر شد. نتایج نشان دهنده رهایش آهسته و پیوسته ای از دارو در شرایط آزمایشگاهی و در دمای 37 سلسیوس و 4/5pH= می باشد، که می توان از SiO2/DOX به عنوان حامل دارو در سیستم های درمان هدفمند داروهای ضدسرطان استفاده کرد.
کلید واژگان: الکتروریسی, نانوالیاف اصلاح شده, دوکسوروبیسین, رهایش داروDoxorubicin (DOX), which is used to treat malignant cancerous tumors, has a high toxicity that by controlling the release of the drug into tumor cells, at the right time and place, the toxicity of the released drug and its side effects can be reduced. In this study, we investigated the release of doxorubicin from SiO2/DOX nanofibers in vitro. Electospun synthesized nanofibers from SiO2/DOX nanoparticles, were used to investigate the release of doxorubicin anticancer drug. X-ray diffraction (XRD) technique showed amorphous structure for nanofibers. According to field emission scanning electron microscopy (FESEM) images, the diameter and approximate length of the synthesized nanofibers were 300-400 nm and several tens of micrometers. Based on the analysis of X-energy diffraction (EDX) spectroscopy, the amount of silicon, oxygen, carbon, nitrogen and chlorine in the samples were: 30.18, 31.84, 29.83, 4.41, and 3.75 percent in the samples, respectively. Xmap analysis showed the homogeneous distribution of silicon, oxygen, carbon, chlorine and nitrogen atoms in nanofibers. Functional species and chemical bonds of nanofibers were detected by FT-IR analysis and showed that silicon has peaks at 1090, 804 cm-1 are related to asymmetric tensile, symmetric tensile vibrations at the Si–O–Si bond. Moreover, vibrations of Si–OH were appeared in the range of 3200 and 3600 cm-1. Drug release to applicant synthesized nanofibers, was investigated in vitro at 37 °C and pH=5.4. As a result, the produced nanofibers have the best and longest release time at pH=5.4 and can be used as drug carriers in targeted treatment anticancer drugs.
Keywords: Electrospinning, modified Nanofiber, doxorubicin, Drug release
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.