به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « بتن » در نشریات گروه « مهندسی شیمی، نفت و پلیمر »

تکرار جستجوی کلیدواژه «بتن» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»
  • علیرضا لرک*، بابک امین نژاد، داریوش عبدی کهنگی
    از مهم ترین نگرانی های صنعت حفاری، کاهش اثرات منفی کنده های حفاری تولید شده در حین حفاری چاه های نفت- گاز است. رشد روزافزون صنعت نفت و افزایش حفر چاه های نفت و گاز منجر به تولید مقادیر زیادی از ضایعات حفاری شده است و سالانه میلیون ها فوت مکعب از پسماندهای حفاری تولید می شود به دلیل پیچیدگی، سرعت پایین و هزینه زیاد روش های مختلف به منظور مدیریت این پسماندها، استفاده از پتانسیل این پسماندها در بخش های ساختمانی توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. به همین دلیل در این پژوهش، از کنده های حفاری در بتن به عنوان جایگزینی برای بخشی از سیمان مورد استفاده در صنعت ساختمان، مورد تحقیق وبررسی قرار گرفته است. نوآوری این مطالعه فقط منحصر به تولید یک ماده جدید و مقرون به صرفه از کنده های حفاری نیست، بلکه کاهش اثرات منفی زیست محیطی نیز است. در این مطالعه، امکان استفاده از کنده های حفاری از سازندهای گروه بنگستان که شامل سیلستون (siltston) و سندستون (sandston)، در ساخت بتن به عنوان جایگزین بخشی از سیمان موجود در بتن ارزیابی شده است. برای دست یابی به این اهداف، مطالعات آزمایشگاهی برای تعیین کمیت مقاومت فشاری نمونه های بتن انجام شده است. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که مقدار بهینه در میزان استفاده از کنده های حفاری 25% است که باعث کاهش 34% از مقاومت کلی نمونه های بتنی می شود. علاوه بر این، اثر دو افزودنی خاکستر بادی و دوده سیلیکا بر بهبود مقاومت فشاری نمونه های بتنی حاوی کنده های حفاری بررسی شده است. نتایج آزمایش ها نشان داد که افزودن این مواد تاثیر قابل توجهی در افزایش مقاومت فشاری نمونه های بتنی حاوی 25% از کنده های حفاری دارد به طوری که مقاومت فشاری از دست رفته از 34% به کمتر از 2% کاهش می یابد.
    کلید واژگان: کنده های حفاری, بتن, خاکستر بادی, دوده سیلیس, مقاومت فشاری, مدیریت ضایعات حفاری, محیط زیست}
    Alireza Lork *, Babak Aminnejad, Dariush Abdi Kohnagei
    One of the most important concerns of the drilling industry is reducing the negative impacts of drilling cuttings of oil-gas wells. The increasing growth of the oil industry and drilling of oil and gas wells led to large amounts of drilling waste. In this study, drilling cuttings in concrete as a substitute for part of the cement used in the construction industry has been investigated. In this study, the possibility of using drilling cuttings of formations of Bangistan group, including siltstone and sandstone, in concrete production has been evaluated as a substitute for part of the cement in concrete. For this purpose, laboratory studies have been conducted to quantify the compressive strength of concrete samples. The optimum use of drilling cuttings is 25%, which it reduces the total strength of concrete samples by 34%. In addition, the effect of air ash and silica fume additives on improving the compressive strength of concrete samples containing drilling cuttings has been investigated. The test results showed that the addition of these materials had a significant effect on increasing the compressive strength of concrete samples containing 25% of drilling cuttings so that the lost compressive strength is reduced from 34% to less than 2%.
    Keywords: Drilling Cuttings, Concrete, Fly Ash, Silica Fume, Compressive Strength, Drilling Waste Management, Environmental Impacts}
  • محمد فائز*، بهزاد تخم چی، احمد رمضان زاده، سید رضا قوامی ریابی
    هندسه شکستگی ها شامل جهت داری، فاصله داری، دهانه بازشدگی و غیره از جمله پارامترهای تاثیرگذار بر میزان نفوذپذیری در سنگ ها می باشد. مطالعه اثر جهت داری و فاصله داری بر میزان نفوذپذیری در مقیاس آزمایشگاهی نیازمند انتخاب نمونه مناسب ازنظر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی می باشد. ازاین رو در این تحقیق نمونه های مصنوعی شامل بتن و فیبر نخ دار انتخاب شدند و پارامترهای فیزیکی و مکانیکی شامل چگالی، میزان جذب آب، تخلخل، سرعت موج فشاری و برشی، نفوذپذیری، مقاومت فشاری تک محوره، مدول الاستیک اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که نمونه بتنی به دلیل میزان تخلخل، جذب آب، نفوذپذیری نسبتا بالا و شکننده بودن نمی تواند نمونه مناسبی برای این تحقیق باشد. از طرف مقابل نمونه ساخته شده از فیبر نخ دار نه تنها از ویژگی های مناسب فیزیکی و مکانیکی برخوردار می باشد، بلکه به دلیل رفتار غیرشکننده و منعطف بودن، مطلوب برای ایجاد شکستگی ها با زوایای متفاوت، دهانه بازشدگی یکسان و فاصله داری های مختلف است.
    کلید واژگان: نفوذپذیری, بتن, شکستگی, فیبر نخ دار, نمونه مصنوعی}
    Mohammad Faez *, Behzad Tokhmchi, Ahmad Ramezanzadeh, Reza Ghavami-Riabi
    Geometry of fractures including orientation, spacing, aperture and etc. are the influential parameters on permeability in rocks. In order to investigate the effect of spacing and orientation of fractures on permeability in laboratory scale, selecting proper sample is essential in terms of physical and mechanical properties. Therefore, in this study, two types of samples (concrete and fibrous fiber) were selected. Then, physical and mechanical parameters, which consist of density, water absorption, porosity, wave velocity, uniaxial compressive strength and permeability, were measured. The test results showed that the concrete sample is not appropriate sample for studying effect of fracture parameters on permeability due to high porosity, water absorption, permeability and brittle behavior of sample. However, the sample of fibrous fiber not only possesses the favorable physical and mechanical properties but also is suitable to create the fractures with different spacing and orientations as well as the same aperture owing to flexibility and ductile behavior.
    Keywords: Permeability, fracture, Fibrous fiber, Concrete, Artificial sample}
  • محمدرضا رستمی درونکلا *
    ابرروان کننده های پلی کربوکسیلات اتر، ترکیبات پلیمری چندجزئی با ساختارهای شاخه ای هستند. اجزای سازنده این ترکیبات را یون های کربوکسیلیک اسید، سولفونیک اسید و شاخه های پلی اتیلن گلیکول تشکیل می دهند. کارایی ابرروان کننده ها در بتن با طول زنجیر اصلی، نوع و تعداد مونومرها در واحد تکرارشونده، نسبت یون به شاخه و تعداد و اندازه شاخه های متصل به زنجیر اصلی ارتباط مستقیم دارد. ساختار ابرروان کننده ها بر جذب و برهم کنش آن ها با اجزای فعال بتن موثر است. بخش های یونی این ترکیبات موجب جذب زنجیرها در سطح ذرات فعال دارای بار مثبت می شود و شاخه ها بر سیالیت ذرات اثر می گذارند. روش های تبدیل فوریه زیرقرمز (FTIR)، پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM)، به منظور بررسی نحوه آبدارشدن اجزای فعال بتن و تشکیل بلور ها استفاده می شوند. ابرروان کننده ها موجب کاهش اندازه بلورهای کلسیم هیدروکسید و کنترل گرمای آبدارشدن اجزای فعال می شوند. استحکام مکانیکی، سیالیت و بازدارندگی سیالیت بتن با وجود ابرروان کننده بهبود می یابد. افزون بر این، ابرروان کننده ها نفوذپذیری بتن را کاهش داده و موجب فشردگی بیشتر ریزساختار آن می شوند.
    کلید واژگان: ابرروان کننده, پلیمرهای شاخه دار, ساختار, خواص, آبدار شدن, بتن}
    Mohamadreza Rostami *
    Polycarboxylate ether superplasticizers are branch polymers with a main chain consisting of sodium salt of carboxylic and sulfonic acids ionic groups and polyethylene glycol arms. The efficiency of superplasticizer in concrete depends on the size of main chain, structures of repeating units, ion/branching ratio and density of branches with various side chain lengths. Superplasticizers are interacted and adsorbed on the surface of active particles present in the concrete. In the presence of polycarboxylate superplasticizers, hydration behavior of active sites and formation of crystals were investigated by Fourier transforms infrared spectroscopy, X-ray powder diffractometry and scanning electron microscopy. The results showed that adsorption of superplasticizers on the active species decreased the size of calcium hydroxide (CaOH) crystals and controlled the heat of hydration. Mechanical strengths, fluidity and fluidity retention of the concrete improved in the presence of superplasticizers. Furthermore, superplasticizers decreased the permeability of concrete and made its microstructure more compact.
    Keywords: superplasticizer, branch polymers, structure-properties, hydration, concrete}
  • سعید بختیاری، علی الله وردی*، علی اکبر رمضانیانپور، طیبه پرهیزکار، مازیار رئیس قاسمی
    در این مقاله رفتار و مقاومت بتن های معمولی، متراکم و خودتراکم در برابر آتش با استفاده از ادبیات علمی موضوع مرور شده است. بتن از مصالح دارای مقاومت بالا در برابر آتش به شمار می رود، با وجود این افزایش دما در هنگام آتش سوزی می تواند باعث تغییرات شیمیایی و ابعادی بتن و در نتیجه کاهش مقاومت مکانیکی عنصر بتنی و نهایتا شکست آن شود. وجود آب هیدراته، بالا بودن گرمای ویژه و هدایت حرارتی اندک بتن، می تواند این موضوع را به تاخیر اندازد، اما در عوض، پدیده ترکیدگی می تواند باعث کاهش مقاومت بتن و شکست آن شود. در بین مکانیسم های متعدد، فشار بخار، مهم ترین دلیل برای ترکیدگی بتن در آتش ذکر شده است. با گرم شدن بتن، رطوبت به هر دو شکل بخار و مایع در بدنه بتن منتقل می گردد و در فاصله مشخصی یک فشار بخار حداکثر ایجاد می شود. این فاصله بحرانی برای بتن های متراکم در حد 5 تا 10 میلی متر است که نسبت به بتن معمولی بسیار کمتر می باشد. اینکه فشار بخار به حد کافی برای ترکیدن بتن برسد یا خیر، علاوه بر مقدار رطوبت، به شدت گرمایش، نفوذپذیری، تخلخل و توزیع حفره ها نیز بستگی دارد. عامل ترکیدگی در برابر آتش برای بتن های متراکم بسیار مهمتر از بتن های معمولی است و برای جلوگیری از شکست نسبتا سریع آن نیاز به تمهیدات مناسب می باشد. بتن های خودتراکم نیز دارای رفتار متفاوتی از سایر بتن ها در برابر آتش می باشند که عمدتا به دلیل حجم بالای پودر، مقدار تراکم و وجود مواد افزودنی ذکر شده است. اثرات پرکننده، سن بتن، وجود الیاف، مقدار رطوبت و مسائل متعدد دیگر برای شناخت رفتار بتن خودتراکم در برابر آتش، نیاز به تحقیقات وسیع دارد.
    کلید واژگان: بتن, بتن خودتراکم, بتن توانمند, آتش, مقاومت در برابر آتش}
    S. Bakhtiyari, A. Allahverdi*, A. A. Ramezanianpoor, T. Parhizkar, M. Rais, Ghasemi
    Fire behaviour of ordinary (traditional), dense and SCC concretes is reviewed. Concrete is usually known as a material with good fire resistance. However, the mechanical resistance of concrete reduces with rising temperature because of chemical and dimensional changes, which can result in failure of the concrete element. Concrete has considerable amounts of water, which with high thermal capacity and low thermal conductivity of concrete can result in a low heat transfer rate from hot surface to bulk of concrete and hence delay the failure of component in fire. In contradictory, these characteristics can result in producing high vapour pressure in regions near the surface and spalling of concrete, which reduces the fire resistance of element, especially when the cover of reinforcing bars fails. The risk is much higher in dense concretes, like HSC and HPC. During the expose of concrete to fire, simultaneous heat and mass transfer phenomana cause that humidity trnsfers into internal layers. The vapor pressure will be rised in a region near the surface and reached to a maximum in a distance, which depends upon heating rate, moisture content, porosity, properties of materials, environment conditions, etc. The spalling will be occurred, if tensile strength is less than this pressure. Dense concrets may suffer from spalling in conditions that is not a risk for normal concretes. Self-compacting concretes also show different behaviour from other concretes at high temperatures. This is due to different compounds and high content volume of powders. The powders may result in a consirable decrease in fire resistance of concrete, because of low thermal stability or rise of packing of system, which can cause spalling in early stages of fire.
    Keywords: Concrete, Self, compacting Concrete, High, performance Concrete, Fire, Fire resistance}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال