جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "گرمایش القایی" در نشریات گروه "مهندسی شیمی، نفت و پلیمر"

یکی از راهکارهایی که برای مدیریت بحران لاستیک های فرسوده اتخاذ می شود، پیرولیز لاستیک فرسوده و تولید سوخت مایع از آن است که همواره با چالش هایی از جمله نیاز به خردکردن لاستیک ها به ابعاد کوچک و خارج کردن سیم های فولادی موجود در لاستیک ها همراه است؛ بنابراین طراحی راکتوری کارآمد با هدف برطرف کردن چالش های ذکر شده و بهینه سازی پارامترهای اثرگذار جهت دستیابی به حداکثر سوخت تولیدی، یکی از مهم ترین اقدامات لازم در پیرولیز لاستیک های فرسوده در مقیاس صنعتی است. در این راستا راکتوری نوین که در آن از سیستم گرمایش القایی برای پیرولیز لاستیک های فرسوده استفاده شده است، طراحی و ساخته شد. مهم ترین پارامترهای اثرگذار بر افزایش تولید سوخت شامل دما، جرم لاستیک ورودی به راکتور، دبی گاز نیتروژن، تعداد مفتول های فولادی موجود در راکتور و اندازه ذرات لاستیک ورودی به راکتور بودند. این پارامترها در راستای به دست آوردن مقدار بیشینه سوخت تولیدی، به کمک مدلسازی فرآیند به روش سطح پاسخ (Response Surface Methodology) بهینه سازی شدند. نتایج نشان داد که میزان بیشینه راندمان سوخت تولیدی، در دمای 575 درجه سلسیوس، با تعداد مفتول 20 عدد، در دبی نیتروژن 2 لیتر بر دقیقه، با جرم ورودی 250 گرم و اندازه ذرات 25 سانتیمتر مربع به دست آمده و مقدار آن برابر با 41.6 درصد وزنی است.