جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "catalytic oxidation" در نشریات گروه "مهندسی شیمی، نفت و پلیمر"
تکرار جستجوی کلیدواژه «catalytic oxidation» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»جستجوی catalytic oxidation در مقالات مجلات علمی
-
کاستیک مستعمل یکی از دورریزهای مایع صنایع نفت/ گاز و پتروشیمی است که به دلیل محتوای سرشار از آلاینده ها، قلیائیت
(12> pH) ، شوری زیاد (سدیم 5 تا 12 درصد وزنی) و غلظت زیاد سولفید (2 تا 3 درصد وزنی) به راحتی قابل دفع به محیط زیست نیست. ترکیبات کاستیک مستعمل بسیار متنوع است و به نوع کاستیک مستعمل بستگی دارد. کاستیک مستعمل را می توان متناسب با منشا و ترکیب آنها در گروه سولفیدی، نفتنیکی و کریسیلیکی تقسیم بندی کرد. از روش های مختلفی برای تصفیه کاستیک مستعمل بهره می گیرند که از این قرارند: 1. خنثی سازی با سولفوریک اسید؛ 2. تزریق در چاهای عمیق؛ 3. انعقاد، انعقاد الکتروشیمیایی و لخته سازی؛ 4. اکسایش هوازی؛ 5. اکسایش کاتالیستی؛ 6. اکسایش پیشرفته؛ 7. روش های زیستی؛ 8. روش های فیزیکی. با توجه به وجود بارهای آلی، معدنی وترکیبات معلق در ترکیب کاستیک مستعمل کل مواد جامد محلول2 اکسیژن خواهی شیمیایی3 این گونه ترکیبات بالاست و محدوده اکسیژن خواهی شیمیایی فاضلاب های کاستیک مستعمل در حد 2000 تا 60000 پی پی ام4 است و
تی دی اس کل مواد جامد محلول این گونه ترکیبات در حد 200000 تا 1000000 پی پی ام است و رساندن اکسیژن خواهی
شیمیایی / تی دی اس به مقادیر مورد قبول زیست محیطی به تلفیق روش های تصفیه کاستیک مستعمل نیاز دارد. با توجه به تنوع ترکیبات در این گونه فاضلاب تحقیقات نشان داد که تصفیه آنها براحتی امکان پذیر نیست [8]. شناسایی ترکیبات کاستیک مستعمل به انتخاب فرایند تصفیه کاستیک مستعمل کمک خواهد کرد.کلید واژگان: تصفیه, کاستیک مستعمل, اکسایش کاتالیستی, اکسایش پیشرفته, انعقاد, زیستی, خنثی سازی و لخته سازیSpent caustic is considered to be one of the liquid industrial wastes that are not easy to handle and to dispose of, due to its high content of pollutants, alkalinity (PH> 12), high salinity (sodium of 5-12 wt%) and high sulfide concentration (2-3 wt%). The composition of spent caustic streams is highly variable and can be categorised into three groups, depending on origin and composition in the groups of sulphdic, cresylic and napthenic. There are some methods for treatment of spent caustic including following list: 1. Neutralization with sulfuric acid
2. Injection in deep wells 3. Coagulation and floacculation 4. Wet air oxidation 5. Catalytic oxidation 6. Advanced oxidation 7. Biological method 8. physical method. Due to the presence loads of organic, inorganic and suspended compounds in a spent caustic, TDS and COD amounts of these compounds is high,COD value range is on limit of 2000-60000ppm and TDS value range is on limit of 100000-200000 and getting COD and TDS value to accepted level of environmental regulation different treatment methods shall be applied. Characterstics of spent caustic will be identified required process for treatment.Keywords: Treatment, Spent Caustic, Catalytic Oxidation, Advanced Oxidation, Coagulation, Biological Treatment, Neutralization -
The use of nanoparticles, including metal oxide surfaces, as asphaltene adsorbents is a potential method of removing and/or upgrading asphaltenes. The adsorption of two asphaltene types, extracted from two types of Iranian crude oil, onto nanoparticles (TiO2, SiO2, and Al2O3) are assessed and the thermal behavior of the adsorbed asphaltenes is examined under an oxidizing atmosphere through thermogravimetric and differential scanning calorimetry (TG/DSC) analyses. The extracted asphaltenes are characterized through the X-ray diffraction technique, and adsorption isotherms are measured through UV-Vis spectrophotometry of the asphaltene-toluene model solutions. The isotherm data of all the nanoparticles are adequately fitted by the Langmuir model, indicating that asphaltenes form monolayer coverage on solids surface sites. The adsorption capacities of asphaltenes onto the metal oxides follow the order of Al2O3> TiO2> SiO2. The results indicate that asphaltene with high aromaticity has more adsorption affinity, indicating the effect of the chemical structural of the asphaltenes. The results of asphaltene oxidation tests reveal that the presence of nanoparticles leads to a decrease in oxidation temperature (~100 °C) and activation energy. The effects of nanoparticles on asphaltene oxidation are catalytic.Keywords: Asphaltene, Nanoparticles, Adsorption Isotherm, Catalytic Oxidation
-
در این تحقیق تخریب کاتالیزوری رنگزای راکتیو قرمز 120 با استفاده از نانو ذرات مغناطیسی کبالت-اکسید آهن در حضور آب اکسیژنه مورد مطالعه قرار گرفت. نانو ذرات مغناطیسی کبالت-اکسید آهن با استفاده از روش سل-ژل اصلاح شده تهیه شدند و با استفاده از آزمون های پراش پرتو X (XRD)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و مگنتومتر با نمونه ارتعاشی (VSM) شناسایی شدند. نانو ذرات به دست آمده به فرم تک فاز بلوری و با اندازه ذرات nm 21-16 بودند. مقادیر مغناطش اشباع، مغناطش پسماند و کوئرسیویته نانوذرات به ترتیب emu/g 68، emu/g31 و Oe 1842 به دست آمد. این ذرات نانو مغناطیسی در محدوده وسیعی از pH، 8-2 از خود خاصیت کاتالیزوری در تخریب ماده رنگزا نشان دادند و این خاصیت بیشترین اثر را در pH، 3-2 داشت. سرعت رنگبری با افزایش غلظت کاتالیزور، هیدروژن پراکساید و دما افزایش نشان داد. مقادیر بهینه برای رنگبری کامل از محلول حاوی ماده رنگزا RR120 (ppm 50، ml 50) برابر 0.1 گرم بر لیتر کاتالیزور، 10 میلی مولار هیدروژن پراکساید در 3=pH و دمای 75 درجه سانتی گراد به دست آمد. نانو ذرات بازیابی شده کارآیی کاتالیزوری خود را پس از استفاده و بازیابی مجدد تا 6 مرتبه به خوبی حفظ کردند.
کلید واژگان: نانوذرات مغناطیسی, اکسید کبالت, آهن, اکسیداسیون کاتالیزوری, رنگبری, راکتیو قرمز 120In this work، the catalytic degradation of C. I. Reactive Red 120 (RR120) using magnetic nanoparticles of cobalt-iron oxide in the presence of hydrogen peroxide was studied. The magnetic nanoparticles of cobalt-iron oxide have been prepared by modified sol-gel method and have been characterized by XRD، TEM and VSM methods. The prepared nanoparticles were nanocrystalline pure single-phase and with particle sizes of 16-21 nm. Values of saturation magnetization، remanent magnetization andcoersivity were found to be 68 emu/g، 31 emu/g and 1824 Oe، respectively. The magnetic nanoparticles of cobalt-iron oxide showed its catalytic effect for dye degradation over a wide range of pH=2-8 with a maximum effect at pH=2-3. The decolorization rate increased by increasing the amount of catalyst، the concentration of hydrogen peroxide and temperature. The optimal condition for complete decolorization of RR120 (50 ppm، 50 ml) was found to be 0. 1 g/l of catalyst، 10 mM hydrogen peroxide at pH=3 and 75°C. The recovered nanoparticles of cobalt-iron oxide showed almost the same catalytic activity as the first time after 6 cycles of recovery and reuse. J. Color Sci. Tech. 6 (2012)، 77-86© Institute for Color Science and Technology.Keywords: Magnetic nanoparticles, Cobalt, Iron oxide, Catalytic oxidation, Decolorization, Reactive Red 120 -
در بیست سال گذشته، آب فوق بحرانی محیط جالبی برای شیمی بوده است. یکی از مهم ترین کاربردهای بررسی شده، تصفیه اکسایشی پساب های آبی حاوی ترکیبات آلی است که به تکنولوژی اکسایش آب فوق بحرانی معروف است. در این فناوری آب فوق بحرانی به عنوان یک حلال غیرقطبی عمل می کند. بنابراین ترکیبات آلی غیرقطبی و گازهایی مثل اکسیژن کاملا قابل امتزاج با سیال فوق بحرانی می شوند. در طول فرآیند اکسایش آب فوق بحرانی ترکیبات آلی کاملا با اکسید کننده که بیشتر اکسیژن است در یک واکنش تک فازی واکنش داده و دی اکسید کربن و آب تولید می کنند. هترواتم های موجود در پسابهای صنعتی نیز به اسیدهای معدنی تغییر شکل می دهند. در سال های اخیر استفاده از کاتالیزورهای اکسایشی ناهمگن به منظور کاهش دشواری و سختی شرایط فرآیند اکسایش آب فوق بحرانی، افزایش سرعت واکنش و همچنین بهبود اقتصادی فرآیند پژوهش های زیادی را به خود جلب کرده است. علی رغم کارآیی بالای فرآیند اکسایش آب فوق بحرانی در تصفیه پساب های آلی، توسعه تجاری آن کمتر صورت گرفته است. دلیل اول این مساله خوردگی راکتور توسط اسیدهای تولید شده در طول تصفیه ترکیبات آلی حاوی هترواتم ها است و دلیل دیگرجرم بستن و در نتیجه مسدود شدن راکتور که از ته نشینی نمک ها در دماهای فوق بحرانی و چگالی پایین ایجاد می شود، است. به همین خاطر تلاش قابل ملاحظه ای در تجاری سازی فرآیند توسط کمپانی های فعال در این زمینه و گروه های تحقیقاتی در آزمایشگاه های دانشگاهی و دولتی در طول سالیان متمادی انجام گرفته است.
کلید واژگان: آب فوق بحرانی, پساب های صنعتی, اکسایش کاتالیزی, خوردگی, ته نشینی نمکIn the last two decades, supercritical water has become an interesting medium for chemistry. One of its most investigated applications is the oxidative treatment of aqueous wastes containing organic compound in the so-called "supercritical water oxidation". In this technology, supercritical water acts as a non-polar solvent. Consequently, even non-polar organic compounds and gases like oxygen become completely miscible with the supercritical fluid. During the supercritical water oxidation (SCWO) process, the organic compounds react completely with oxidant -mostly oxygen- in a single phase reaction forming CO2 and H2O. The hetero-atoms present in the organic wastes are transformed into the mineral acids. In recent years, using heterogeneous catalysts has motivated much recent research in order to enhance the oxidation rates and reduce the severity of the processing conditions of SCWO and thereby improve the economics. Despite the potential of SCWO as a viable technology for organic waste destruction, its commercial development has been hindered by the problems of corrosion and salt precipitation. Consequently, much research in academia and government laboratories and many companies that have attempted to commercialize SCWO technology, over the years, have devoted considerable effort.Keywords: Supercritical water, Industrial wastewater, Catalytic oxidation, Corrosion, Salt precipitation
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.