جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « سی » در نشریات گروه « مهندسی شیمی، نفت و پلیمر »

رزین های اپوکسی پیش پلیمرهایی هستند که در ساختار آنها بیش از یک حلقه اکسیران وجود دارد. این رزین ها پس از پخت به پلاستیک های گرماسخت یا شبکه ای شده تبدیل می شوند. اهمیت این رزین ها به جهت پایداری گرمایی، شیمیایی و ابعادی زیاد و انبساط گرمایی کم آن ها است. مقاومت گرمایی این رزین های با عواملی چون، ساختار رزین، نوع عامل پخت، محتوای کلر و واکنش پخت در ارتباط است. با توجه به نیاز مبرم بسیاری از صنایع از جمله صنایع هوافضا به رزین های گرما مقاوم، رزین های اپوکسی در بازارهای جهانی مورد توجه قرار گرفته اند. در این مقاله، تخریب گرمایی پلیمرها و چگونگی مقاوم سازی رزین های اپوکسی در برابر گرما با روش هایی چون کامپوزیت کردن با ذرات نانو، آلیاژسازی با استفاده از پلیمرهای گرما مقاوم، عامل دار کردن رزین های اپوکسی بررسی می شود.

تیتانیوم از جمله فلزات استراتژیک بشمار می آید. تولید این فلز به روش قدیمی کرول باعث گرانی محصول شده و این امر به نوبه خود کاربرد آن را با وجود خواص ویژه این فلز محدود می سازد. روند تحقیقات در راستای جایگزینی روش های قدیمی منجر به ابداع یک روش جدید مبتنی بر الکترولیز جهت تولید تیتانیوم فلزی از TiO2 شده است. روش مذکور (موسوم به اف– اف- سی1) برای بسیاری از اکسیدهای فلزی دیگر قابل تعمیم می باشد. در این مقاله مروری، روش مذکور از یک دیدگاه پایه ای مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به جدی بودن بحث تولید فلز تیتانیوم در داخل کشور توجه به این روش از اهمیت بسزایی برخوردار است.