جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "collapse capacity" در نشریات گروه "مهندسی زلزله"
تکرار جستجوی کلیدواژه «collapse capacity» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»-
ظرفیت فروریزش سازه یکی از عوامل اصلی در محاسبه ریسک فروریزش است که در مهندسی بر اساس عملکرد به آن پرداخته می شود. محاسبه ظرفیت فروریزش سازه معمولا با روش های زمان بر تحلیل های دینامیکی افزایشی انجام می شود اما در سال های اخیر روش های جایگزین بهینه بر مبنای استفاده از منحنی رفتار سازه ارایه شده است که در این مطالعه نیز مورد استفاده قرار گرفته است. از سوی دیگر محاسبه ظرفیت فروریزش مورد تقاضای ساختگاه به صورتی که ریسک فروریزش سازه در محدوده آیین نامه باشد حایز اهمیت است. مخصوصا در ساختگاه های حوزه نزدیک، به علت ویژگی های وجود پالس و جهت پذیری اهتمام ویژه ای به ظرفیت فروریزش تقاضای ساختگاه لازم است. با توجه به این که شکل پذیری سازه و نسبت پریود پالس حوزه نزدیک به پریود پایه سازه به عنوان عوامل اصلی موثر بر ظرفیت فروریزش سازه در حوزه نزدیک شناخته شده اند، اثر این دو عامل به صورت عددی بر ظرفیت فروریزش سازه بررسی شده و سپس با توجه به آن ظرفیت فروریزش تقاضای ساختگاه در حوزه نزدیک برآورد گردیده است. بررسی های انجام شده در این تحقیق افزایش ظرفیت فروریزش سازه در حوزه نزدیک و در حوزه دور را با افزایش شکل پذیری نشان می دهد. همچنین کاهش ظرفیت فروریزش سازه در حوزه نزدیک با افزایش نسبت پریود پالس به پریود پایه سازه مشاهده گردیده است. سپس محاسبه نسبت ظرفیت فروریزش حوزه نزدیک به حوزه دور با لحاظ دو عامل ذکر شده صورت گرفته و γ نامیده شده است. از γ در برآورد تقاضای ظرفیت فروریزش ساختگاه حوزه نزدیک استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که برای محاسبه ظرفیت فروریزش تقاضای ساختگاه استفاده از مقدار حد پایین نسبت ظرفیت فروریزش حوزه نزدیک به حوزه دور که مربوط به شکل پذیری کمتر و نسبت پریود پالس بالاتر می باشد به اندازه کافی محافظه کارانه بوده و افزایش تقاضای ساختگاه با افزایش این پارامتر شیب زیاد ندارد.کلید واژگان: ریسک فروریزش, ظرفیت فروریزش, حوزه نزدیک, حوزه دور, پالس, جهت پذیری, شکل پذیریThe seismic collapse capacity of a structure is a critical factor in earthquake risk assessment within engineeringpractices. Conventionally, evaluating this capacity involves intricate and time-consuming incremental dynamicanalyses. However, recent progress has brought forth alternative, streamlined methodologies grounded in the use ofstructural behavior curves. This study employs the application of these innovative approaches to comprehensivelyassess the seismic collapse capacity of structures. Embracing advancements, it strives to enhance the efficiency andprecision of seismic risk assessments in engineering practices.In addition to the efficiency of assessment methodologies, it is imperative that the calculation of seismic collapsecapacity aligns with the specific demands of the construction site. This ensures that the seismic risk falls within theestablished allowable limits. This consideration becomes particularly critical for construction sites located in closeproximity to fault zones. In such areas, the presence of directivity pulses heightened attention to seismic collapsecapacity. Recognizing that structural ductility and the pulse period ratio in the near-fault are primary factorsinfluencing seismic collapse capacity, which is demanded in site, this study delves into a detailed numericalinvestigation of these critical elements. Subsequently, the seismic collapse capacity demanded in the near-fault ismeticulously estimated based on these considerations.The extensive investigations undertaken in this study yield insightful revelations. It is evident that heightenedstructural ductility correlates with an augmentation of seismic collapse capacity, both in the near-fault and far-faultscenarios. Conversely, a reduction in seismic collapse capacity in the near-fault is discerned as the pulse period ratioincreases concerning the fundamental period of the structure. To conduct a comprehensive evaluation, the ratio ofseismic collapse capacity in the near-fault to that in the far-fault is calculated, taking into account both ductility andpulse period ratio. This derived parameter, denoted as γ, is then employed to estimate the seismic collapse capacitydemanded in the near-fault. This analysis contributes valuable insights to the understanding of seismic behavior inboth near-fault and far-fault regions.For the assessment of seismic collapse capacity demand at construction sites, the study recommends theutilization of a lower bound of the ratio of near-fault to far-fault seismic collapse capacity. This lower bound,associated with lower ductility and a higher pulse period ratio, is not just conservative but also robust. Importantly,this cautious approach ensures that an increase in this parameter does not significantly escalate the demand at theconstruction site. Such a calculated and conservative estimation of seismic collapse capacity demanded contributesto a more resilient seismic risk assessment for structures situated in near-fault zones.In conclusion, the results indicate that for the assessment of seismic collapse capacity that is demanded atconstruction sites in near-fault zones, utilizing a lower bound of the ratio of near-fault to far-fault seismic collapsecapacity, associated with lower ductility and higher pulse period ratio, is sufficiently conservative. Moreover, anincrease in this parameter does not significantly escalate the demand at the construction site.This approach ensures a cautious estimation of seismic collapse capacity demand, contributing to a more robustseismic risk assessment for structures in near-fault zones.Keywords: Collapse risk, Collapse Capacity, Near-fault, Far-fault, Pulse, Directivity, Ductility
-
طراحی براساس عملکرد، نگرشی نوین بر مباحث طرح لرزه ای سازه ها می باشد که مبنای آن برخلاف روش های سنتی طراحی مبتنی بر نیرو، بر تغییر مکان های سازه استوار است. استفاده از این رویکرد در فرآیند طراحی سازه ها موجب دستیابی به سازه هایی با عملکرد مناسب و سطح اطمینان قابل قبولی می شود. هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر زلزله های حوزه دور و نزدیک بر ظرفیت فروریزش و شکنندگی قابهای خمشی بتنی بهینه سازی شده بر اساس عملکرد با استفاده از الگوریتم فراکاوشی مرکز جرم، می باشد. از تحلیل بارافزون در فرآیند بهینهسازی برای کنترل پاسخ های قاب های مورد مطالعه در سطوح عملکردی و از تحلیل دینامیکی افزایشی برای ارزیابی شکنندگی قابهای بهینه بدست آمده، استفاده شده است. با توجه به مقادیر به دست آمده برای نسبت حاشیه فروریزش و نسبت حاشیه فروریزش اصلاح شده برای قابهای 3، 6 و 12 طبقه مشاهده می کنیم نسبت حاشیه فروریزش و به طبع آن ایمنی لرزه ای تحت زلزله های دور گسل بترتیب 7%، 16% و 8% بیشتر از نسبت حاشیه فروریزش و ایمنی لرزه ای تحت زلزله های نزدیک گسل می باشد. به عبارت دیگر سازه های بهینه سازی شده در این مطالعه در برابر زلزله های نزدیک گسل ایمنی لرزه ای کم و شکنندگی بیشتری نسبت به زلزله های دور گسل دارند.کلید واژگان: قاب خمشی بتنی, بهینه سازی بر اساس عملکرد, الگوریتم فراکاووشی مرکز جرم, ظرفیت فروریزش, زلزله نزدیک گسل, زلزله دور گسل, تحلیل دینامیکی فزایندهPerformance-based design is a new approach to topics of the seismic design of structures, which unlike the traditional methods of force-based design, is based on changing the location of the structure. The use of this approach in the process of structure design results in the access to structures with proper performance and an acceptable level of reliability. The main goal of this contribution is to investigate the impact of near- and far- field earthquakes on the collapse capacity and fragility of performance based optimization of RC moment frames using the center of mass meta-heuristic algorithm. Push over analysis has been utilized in the optimization process to control the responses of the studied frames at functional levels and incremental dynamic analysis has been used to evaluate the fragility of the obtained optimal frames. According to the results for the collapse margin ratio and the adjusted collapse margin ratio for the 3-, 6-, and 12-story frames, it is indicated that the collapse margin ratio and therefore the seismic safety under far-field earthquakes are 7%, 16%, and 8% higher than those of the near-field earthquakes, respectively. In other words, the optimized frames in this study against near-field earthquakes have low seismic safety and more fragility than far-field earthquakes.Keywords: RC moment frame, performance based optimization, center of mass meta-heuristic algorithm, collapse capacity, near-field earthquake, far-field earthquake, Incremental dynamic analysis
-
در این تحقیق، شکنندگی لرزه ای و ظرفیت فروریزش قاب های خمشی بتنی با در نظر گرفتن نسبت های متفاوت برای ضابطه تیر ضعیف-ستون قوی در روند بهینه سازی در چهارچوب طراحی مبتنی بر عملکرد، مورد بررسی قرار گرفته شده است. بمنظور بهینه سازی مبتنی بر عملکرد، از الگوریتم فراکاووشی مرکز جرم، در این تحقیق استفاده شده است. فلسفه رویکرد طراحی بر اساس عملکرد و حتی روش های سنتی طراحی، به سازه این اجازه را می دهد که در مواجهه با زلزله های قوی و نسبتا قوی متحمل خسارت شود. لذا بمنظور برآوردی از میزان ایمنی سازه در برابر زلزله ها، استفاده از شاخص های کمی سازی ایمنی لرزه ای و ظرفیت فروریزش سازه ضروری به نظر می رسد. لذا برای پیشبینی ظرفیت فروریزش هر سازه بهینه، با استفاده از تحلیل دینامیکی فزاینده، نسبت حاشیه ایمنی فروریزش اصلاح شده تحت زلزله های دور و نزدیک گسل، محاسبه شده است. دو مثال 3 و 6 طبقه 3 دهانه قابهای مورد مطالعه در این تحقیق می باشند که در چارچوب بهینه سازی مبتنی بر عملکرد و با در نظر گرفتن ضرایب 0.8، 1.2 و 1.6 برای کنترل ضابطه تیر ضعیف- ستون قوی در روند بهینه سازی طراحی شده اند. مطابق نتایج بدست آمده مشاهده می شود افزایش صلبیت ستون نسبت به تیر در این پژوهش عملا شکل پذیری سازه را تحت تاثیر قرار داده و با انتخاب سازه هایی با صلبیت بیشتر ستون نسبت به تیر منجر به افزایش ظرفیت فروریزش و کاهش شکنندگی سازه می شود.کلید واژگان: قاب خمشی بتنی, بهینه سازی بر اساس عملکرد, تیر ضعیف-ستون قوی, الگوریتم فراکاووشی مرکز جرم, ظرفیت فروریزش, زلزله نزدیک گسل, زلزله دور گسل, تحلیل دینامیکی فزایندهIn the present research, the seismic fragility and collapse capacity of concrete moment frames have been investigated by considering different ratios for the weak beam-strong column rule in the optimization process in the performance-based design framework. In order to implement performance-based optimization, the center of mass metaheuristic algorithm has been applied in this research. The philosophy of design approach based on performance and even traditional design methods allows the structure to suffer damage facing strong and relatively strong earthquakes. Therefore, in order to estimate the level of safety of the structure against earthquakes, it seems necessary to use quantitative indicators of seismic safety and the collapse capacity of the structure. In order to predict the collapse capacity of each optimal structure, using incremental dynamic analysis, the modified collapse safety margin ratio under far and near fault earthquakes has been calculated. Two examples, 3-span three and six floor frames have been studied in this research, which are designed in the performance-based optimization framework and considering the coefficients of 0.8, 1.2 and 1.6 to control the weak beam-strong column rule in the optimization process. The results indicate that increasing the rigidity of the column compared to the beam in this research actually affects the ductility of the structure, and by choosing structures with greater rigidity of the column compared to the beam, it leads to an increase in the collapse capacity and a decrease in the fragility of the structure.Keywords: RC moment frame, performance-based optimization, Strong Column-Weak Beam, center of mass meta-heuristic algorithm, collapse capacity, near-field earthquake, far-field earthquake, Incremental dynamic analysis
-
The collapse evaluation of the seismically vulnerable structures is very important in any earthquake risk reduction program. There are several analytical methods currently available to assess the collapse capacity of structures under earthquake ground motions. Severe earthquakes in cities provides a unique opportunity to evaluate the effectiveness of the seismic collapse assessment methods. On November 21, 2017, an earthquake with the moment magnitude of 7.3 and the PGA of 0.69 g occurred in about 37 kilometers northwest of Sarpol-e Zahab region (Kermanshah, Iran). This earthquake caused the collapse of significant numbers of low and mid-rise steel structures. In this paper, an attempt is made to examine the efficiency of an approximate incremental dynamic analysis (IDA) method to estimate the collapse capacity of conventional steel structures. To this purpose, two partially collapsed steel structures are selected. Both two structures are comprised of an ordinary moment resisting frame system in one direction, and a braced frame system in other perpendicular direction. The dimensions and permanent displacements of these structures have been measured on-site. These buildings are modeled in a finite element program and analyzed by modal pushover analysis in two major directions, and the SDOF models are extracted. In the next step, the SDOF models are analyzed by the IDA method under the selected earthquake records. The median and dispersion of collapse capacity of the structures are calculated from the approximate IDA results. Finally, the collapse probability of these structures is calculated under the maximum considered earthquake (MCE), determining the uncertainties based on FEMA P695 relation and engineering judgments. The results show the development of simplified and inexpensive methods for collapse assessment is crucial to be implemented to identify existing killer buildings in cities prone to major earthquakes.
Keywords: Sarpol-e-Zahab (Kermanshah) Earthquake, Collapse Assessment, Steel Buildings, Pushover Analysis, Collapse Capacity, Collapse Probability -
The collapse evaluation of the seismically vulnerable structures is very important in any earthquake risk reduction program. There are several analytical methods currently available to assess the collapse capacity of structures under earthquake ground motions. Severe earthquakes in cities provides a unique opportunity to evaluate the effectiveness of the seismic collapse assessment methods. On November 21, 2017, an earthquake with the moment magnitude of 7.3 and the PGA of 0.69 g occurred in about 37 kilometers northwest of Sarpol-e Zahab region (Kermanshah, Iran). This earthquake caused the collapse of significant numbers of low and mid-rise steel structures. In this paper, an attempt is made to examine the efficiency of an approximate incremental dynamic analysis (IDA) method to estimate the collapse capacity of conventional steel structures. To this purpose, two partially collapsed steel structures are selected. Both two structures are comprised of an ordinary moment resisting frame system in one direction, and a braced frame system in other perpendicular direction. The dimensions and permanent displacements of these structures have been measured on-site. These buildings are modeled in a finite element program and analyzed by modal pushover analysis in two major directions, and the SDOF models are extracted. In the next step, the SDOF models are analyzed by the IDA method under the selected earthquake records. The median and dispersion of collapse capacity of the structures are calculated from the approximate IDA results. Finally, the collapse probability of these structures is calculated under the maximum considered earthquake (MCE), determining the uncertainties based on FEMA P695 relation and engineering judgments. The results show the development of simplified and inexpensive methods for collapse assessment is crucial to be implemented to identify existing killer buildings in cities prone to major earthquakes.Keywords: Sarpol-e-Zahab (Kermanshah) Earthquake, Collapse Assessment, Steel Buildings, Pushover Analysis, Collapse Capacity, Collapse Probability
-
یکی از سیستم های مقاوم باربر جانبی که به وفور در ساختمان های کوتاه تا متوسط استفاده می شود سیستم قاب فولادی ساده با مهاربند می باشد. در این سیستم سازه ای، بدلیل محدویت های معماری و سازه ای یا نظر طراح، آرایش بادبندی ها در ارتفاع می تواند شکل های مختلفی داشته باشد. اما فرم چیدمان بادبندی، عملکرد لرزه ای سیستم سازه ای و کارکرد تک به تک المان ها را تحت تاثیر قرار می دهد. در این مطالعه به بررسی تاثیر شکل آرایش بادبندی در ارتفاع بر ظرفیت فروریزش و منحنی های شکنندگی فروریزش قابهای ساده فولادی با مهاربند همگرا پرداخته می شود. برای انجام این کار، نمونه هایی از این سیستم سازه ای با دو تراز ارتفاعی 4 و 8 طبقه و 6 فرم مختلف از چیدمان بادبندی، در نرم افزار PERFORM-3D مدلسازی شده و تحت تحلیل دینامیکی غیرخطی افزایشی (IDA) قرار می گیرد. سپس ظرفیت فروریزش مدل های سازه ای و شاخص عدم قطعیت محاسبه شده و منحنی های شکنندگی فروریزش استخراج می گردند. نتایج نشان می دهند با تغییر در فرم چیدمان بادبندی می توان بدون آنکه سختی جانبی و پریود اصلی سیستم سازه ای چندان تحت تاثیر قرار بگیرد، شتاب فروریزش سازه را افزایش و احتمال فروریزش را به ازای زلزله های شدید کاهش داد.کلید واژگان: چیدمان بادبندی, قاب مهاربندی فولادی, منحنی شکنندگی فروریزش, ظرفیت فروریزش, تحلیل دینامیکی افزایشی (IDA)The steel braced frame system is one of the lateral load resisting systems which is used extensively for low- to mid-rise buildings. In this structural system, the braces can be arranged in different forms along the building height due to different reasons such as architectural and structural limitations or design considerations. The bracing arrangement affects the seismic performance of the structural system and each of the elements. In this study, the impact of bracing arrangement along the building height on ultimate failure capacity and collapse fragility curves of steel CBFs is investigated. For this purpose, 4 and 8-story steel CBF buildings with 6 different arrangements of braces were selected and modeled in PERFORM-3D software. The models were then analyzed using the incremental dynamic analysis (IDA) method. Afterwards, the collapse capacity of the models and the uncertainty index were calculated, and the collapse fragility curves were generated. The results show that, by modifying the arrangement of braces without significant changes in lateral stiffness and fundamental period of structure, it is possible to increase the collapse spectral acceleration and decrease the probability of collapse at the maximum considered earthquake intensity.Keywords: bracing arrangement, steel braced frame, collapse fragility curve, collapse capacity, incremental dynamic analysis (IDA)
-
یکی از مواردی که ایمنی سازه قاب خمشی بتنی را مخدوش می نماید، رخداد لرزه ای نادر در طبیعت است. زلزله بم در سال 2003 میلادی نمونه ای از این گونه رخدادها بوده که منجر به وارد شدن خسارات زیاد به سازه های نوساز گردید. در این مقاله ظرفیت فروریزی سازه ها، با استناد به مجموعه شتاب نگاشت های استاندارد آیین نامه FEMA P695 و وابستگی سازه به بزرگ ترین زلزله منطقه ای(MCE)، مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای تعیین ظرفیت فروریزی سازه، لزوم وجود یک روش جامع و کامل که توانایی بیان رفتار لرزه ای سازه ها را داشته باشد به چشم می خورد. در این مقاله از تحلیل بار افزاینده دینامیکی غیرخطی (IDA) به منظور بیان رفتار لرزه ای سازه ها استفاده شده است. هدف از این مقاله، بررسی ایمنی سازه ها، تحت اثر رخدادهای نادر طبیعت با استفاده از روش بار افزاینده دینامیکی غیرخطی می باشد.کلید واژگان: بار افزاینده دینامیکی, ظرفیت فروریزی, بزرگ ترین زلزله منطقه, ایمنی, سازه بتنیOne of the situations that distorts the safety of concrete moment frame structures is the rare seismic events. Bam earthquake in 2003 was one of the rare seismic events that caused damages to many newly built structures. In this paper, the capacity of structures was evaluated according to the standard record sets of FEMA P695 and maximum considered earthquake (MCE). A comprehensive method should be used to express the seismic behavior of structures for assessing the collapse capacity. Incremental dynamic analyses proposed by Vamvatsikos and Cornell in 2002. This method is used for assessing the collapse capacity of structures in this study. The proposed methodology is used for collapse assessing of an individual as well as a group of buildings with due attention to rare seismic events and incremental dynamic analyses method. Illustrative results show that, if structures provide minimum acceptable requirements of FEMA P695, they would have been secured against rare seismic events.
Development of nonlinear models for collapse stimulation is the first step of collapse assessing methodology. All of the structures have been designed according to ASCE 7-05 code, and for expressing of nonlinear behavior of materials, Mander and Menegotto-Pinto model has been considered. Selection of ground motion record sets for collapse assessment of building structures is very important. Both far-field and near-field records have been considered in FEMA P695, but in this paper, the far-field records were used. Three analyses have been considered in assessing the collapse capacity. Eigenvalue analyses, incremental dynamic analyses and static pushover analyses are required for assessing the collapse capacity. Incremental dynamic analyses is one the suitable methods for expressing of seismic behavior of structures. The basic idea of this analysis was described by Bertero in 1997. In 2002, this method was accompanied with big progress by Vamvatsikos and Cornell. Illustrative results show where the incremental dynamic analyses curve slope is equal to 20% of the elastic while the point also belongs to softening branch defined as collapse point. Additionally, another candidate point is displacement ratio of 10%. Illustrative results show that where the incremental dynamic analyses curve lining to infinity is being defined as collapse point. The incremental dynamic analyses curves show record to record variability, thus it is essential to summarize such data. The fragility fitting approach has been used widely for defining the median collapse acceleration. Adjusted collapse margin ratio is the most important parameter for assessing the collapse capacity of structures. According to FEMA P695, the acceptable value of the adjusted collapse margin ratio for each individual model within a performance group should exceed ACMR (20%). Additionally, the average value of adjusted collapse margin ratio for each performance group should exceed ACMR (10%).
Finally, collapse capacity of 5 and 10 story concrete moment frame structures are defined. Both structures have acceptable adjusted collapse margin ratio and both of them have acceptable safety according to rare seismic events. Structures that could not satisfy the FEMAs conditions must increase their lateral strength and re-evaluate.Keywords: Incremental Dynamic Analyses, Collapse Capacity, Maximum Considered Earthquake, Safety, Concrete Structure -
اپسیلون به عنوان شاخصی از تاثیر شکل طیف، تاثیر قابل ملاحظه ای در برآورد خطر فروریزش سازه ها دارد. دو روش برای محاسبه این شاخص وجود دارد. یک روش مستقیم که ابتدا یک اپسیلون هدف با یک سطح خطر مخصوص از روش تفکیک لرزه ای خطر به دست میآید و سپس زمین لرزه هایی که مقدار اپسیلون آنها به اپسیلون هدف نزدیکتر است، انتخاب می شوند. چالش اصلی در این روش پیدا کردن مجموعه شتابنگاشت های مختلف برای هر سطح خطر برای محاسبه میانگین سالیانه فروریزش سازه هاست. اما در روش ساده دوم، یک مجموعه کلی از شتابنگاشت ها بدون در نظرگرفتن مقدار اپسیلون آنها، برای محاسبه ظرفیت شکنندگی فروریزش سازه ها ارائه میشود. چالش اصلی در این روش ضرورت تحلیل سازه با مجموعه بزرگی از شتابنگاشت هاست که مسئله ای وقت گیر می باشد. در این پژوهش این شاخص به صورت تابعی از ویژگی های رفتاری سازه ها و سطوح خطر مختلف ارائه شده است. در این روش با ارائه یک بازه موثر برای مقادیر اپسیلون، میتوان خطر فروریزش سازه ها را فقط برای مجموعه ای از شتابنگاشت ها که اپسیلون آنها در این بازه قرار میگیرد، محاسبه کرد. در واقع با این روش تنها تعداد محدودی از شتابنگاشت ها که حدود اپسیلون آنها بین بازه فوق می باشد وارد تحلیل دینامیکی سازه ها می شوند و مانند دو روش پیشین نیاز به یک مجموعه رکورد با اپسیلون های مختلف نیست.
کلید واژگان: شتابنگاشت, اپسیلون, ظرفیت فروریزش سازه هاFrom the various intensity measures that may be applied to evaluation of the seismic risk of structures, the acceleration response spectrum, Sa(T), is the most famous. As a key assumption in usual risk assessment procedures, like as PEER methodology, the structural response depends only upon the applied intensity measures, and not on any other properties of the ground motion. This required condition has termed “sufficiency” of used intensity measure. The limited “sufficiency” of Sa(T) has been emphasized in the recent researches and as a result, different methods have been proposed to modify the structural response analysis. In this paper, the problem has been re-defined and then the recent studies have been surveyed. This paper is mainly focused on the spectral shape concern. It has been discussed how the spectral shape of a ground motion affects the structural nonlinear response. Epsilon, as a well known seismological parameter is introduced as a convenient indicator of spectral shape. Epsilon as an indicator on the spectral shape has significant influence in the structural collapse risk assessment. The epsilon is defined as a measure of the difference between the spectral acceleration of a record and the mean value obtained from a ground motion attenuation model for a given period. As a direct approach for the consideration of the spectral shape in the record selection, a target ε value, associated with a selected hazard level, is first obtained from the hazard disaggregation procedure, and then records with a closer epsilon value to the target value can be chosen. The major challenge in considering the spectral shape for the selection of records lies in the finding of different sets of ground motion records for each level of hazard for calculation of the MAF of a limit-state for a given structure. Due to the dependence of epsilon on period, it may not be practical to select different specific ground motion sets for any specified period (T1) corresponding to a given site with a particular hazard level. A simple alternative has been proposed in the ATC63 project which could be used instead of the direct selection approach. In this approach, a general set of ground motion records could be used for assessment of the collapse fragility of any structure, without considering the spectral shape of the records. Theresulting mean collapse capacity can then be adjusted to meet the hazard-related target epsilon value. The major challenge of this method is that the objective structure shall be necessarily analyzed via a huge number of ground motions which is unfavorably time consuming task. Another more straight-forward approach is defined in this paper for the mentioned issue. In this method, an efficient range of epsilons is proposed to select a limited number of ground motions for collapse risk assessment of the objective structure. The proposed efficient range depends on the structural major parameters; period and ductility as well as on the seismicity level of the site. The initial results confirm the validity of this simple approach.Keywords: Ground motion, Epsilon, Collapse capacity
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.