جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "جداسازی" در نشریات گروه "مهندسی آب"
تکرار جستجوی کلیدواژه «جداسازی» در نشریات گروه «فنی و مهندسی»-
شناورسازی کف، یک روش موثر برای جداسازی ذرات جامد ریز از محلول های آبی بر اساس خواص سطحی است. مهم ترین پدیده این بحث، تشکیل یک تجمع جامد-حباب گاز است. انتخاب مناسب شرایط عملیاتی مانند اندازه، شکل، بار و آب گریزی نانوذرات، غلظت، pH محلول، دبی و سرعت گاز، اندازه حباب و معرف های شناورسازی مانند سورفکتانت ها برای آب گریز کردن ذرات به منظور افزایش جذب توسط حباب های گاز و جمع آوری آنها در کف ضروری است. در این پژوهش سعی شد تا پتانسیل و محدودیت های موجود برای فرایند شناورسازی نانوذرات و جداسازی آنها از محلول ها و یا به کارگیری نانوذرات به عنوان جمع کننده، تقویت کننده و تثبیت کننده کف شناورسازی بررسی شود و چالش های موجود و راهکارهای فایق آمدن بر آنها تبیین شوند. با توجه به پیشرفت های انجام شده در حوزه تجهیزات و معرف های استفاده شده، روش شناورسازی، روشی امیدوارکننده برای حذف، جداسازی، بازیابی و خالص سازی نانوذرات از محلول خواهد بود.
کلید واژگان: خالص سازی, جداسازی, شناورسازی, سورفکتانت, نانوذراتFroth flotation is an effective method for separating fine solid particles from aqueous solutions based on surface properties. The most important phenomenon in this issue is the formation of solid-gas bubble accumulation. Appropriate selection of operating conditions such as size, shape, charge and hydrophobicity of nanoparticles, concentration, pH solution, flow rate and gas velocity, bubble size and flotation reagents such as surfactants for hydrophobicizing particles is essential to increase absorption by gas bubbles and collect them in the froth. In this article, an attempt has been made to examine the potential and limitations of the process of flotation of nanoparticles and their separation from solutions, or the use of nanoparticles as collectors, reinforcements and stabilizers of the froth, and the existing challenges and solutions to overcome them should be explained. According to the progress made in the field of equipment and reagents used, the flotation method could be a promising method to remove, separate, recover and purify nanoparticles from the solution.
Keywords: Purification, Separation, Flotation, Surfactant, Nanoparticles -
در بسیاری از فرایندهای صنعتی، حلال استون به نسبت های مختلف با آب مخلوط می شود و جداسازی این مخلوط ها بدون صرف هزینه و انرژی زیاد ممکن نیست. امروزه پژوهشگران در پی یافتن روش هایی هستند که بدون صرف انرژی زیاد، امکان جداسازی کامل تر و بهتر حلال ها فراهم شود. لذا با توجه به اهمیت فرایندهای جداسازی حلال های مختلف از همدیگر و استفاده دوباره از آنها در صنعت، در این پژوهش برای اولین بار شبیه سازی دینامیک مولکولی جداسازی مخلوط آب- استون با استفاده از نانولوله های کربنی صندلی شکل انجام شد. به منظور جداسازی مخلوط آب- استون نانولوله های کربنی صندلی شکل با کایرالیته (5،5) و (6،6) استفاده شد که در واقع نانولوله های کربنی به عنوان فیلتر جداکننده برای مخلوط آب- استون عمل کردند. برای این منظور از روش شبیه سازی دینامیک مولکولی استفاده شد. همچنین فشار هیدرواستاتیک، به عنوان یک نیروی خارجی، به سیستم مورد نظر اعمال شد تا گونه های موجود در سیستم با عبور انتخاب پذیر از داخل نانولوله ها از همدیگر جدا شوند. نتایج شبیه سازی نشان داد که با تغییر نوع نانولوله، فرایند جداسازی این مخلوط، رفتار متفاوتی نشان می دهد، به طوری که با استفاده از نانولوله های کربنی (5،5) با قطر کوچک تر، جداسازی کامل این مخلوط انجام شد، در حالی که در حضور نانولوله های کربنی (6،6) با قطر بزرگ تر، جداسازی به صورت کامل انجام نشد و از هر دو حلال به نسبت های مختلف از این نوع نانولوله عبور کردند که مطلوب نبود. برای درک بهتر نتایج و تفسیر آنها، برخی آنالیزها شامل مقدار عبوری مولکول های آب و استون، پروفایل دانسیته، پتانسیل نیروی میانگین، زمان بازداری و پیوندهای هیدروژنی بین گونه های سیستم نیز استخراج شد. با توجه به نتایج این پژوهش، از نانولوله های کربنی با قطر مناسب برای جداسازی برخی مخلوط های آبی از جمله مخلوط آب- استون می توان استفاده کرد و به گونه های خالص هر یک از حلال ها دست یافت که این امر باعث استفاده مجدد از آنها و صرفه جویی در هزینه ها خواهد شد.کلید واژگان: شبیه سازی دینامیک مولکولی, نانولوله کربنی, آب, استون, پتانسیل نیروی متوسط, جداسازیApplication of Immobilized Tyrosinase for Phenol Degradation in Batch and Continuous Operation ModesConventional technologies for degradation of phenolic compounds encounter several challenges such as large energy consumption and sludge production. Enzymes, natural catalysts displaying a superb selectivity, can be used for phenol removal. In the present work, tyrosinase immobilized on cellulosic support was used for degradation of phenol in batch and continuous operation modes in different conditions. In this regard, the effect of concentration, flow rate and pH on degradation yield were investigated. The results proved that higher oxidation rates were clearly achieved in continuous operation compared with batch experiments. The pH of 6 and 7 were suitable for phenol removal. In continuous mode, the complete phenol degradation was observed where the initial phenol concentration of 25 ppm was applied at residence times between 3.1 and 6.4 min. However, the greatest overall degradation yield of 71% was obtained with the initial concentration of 25 ppm by utilizing the flow rate of 18 ml/h. The degradation yield of 54% was found in recycling modes at initial phenol concentration of 25 ppm and a flow rate of 30 ml/h. Based on the results, degradation of phenol using tyrosinase can be considered as a valuable and green method.Keywords: Tyrosinase, Bioreactor, Biocatalyst, Phenol degradation, Continuous Process
-
از مشکلات مهم صنعت سنگ بری، مصرف زیاد آب، تصفیه و بازیافت پساب این صنعت است. در این پژوهش، امکان بازیافت و استفاده مجدد از پساب صنعت سنگ بری با استفاده از روش جداسازی ذرات جامد از مایع در هیدروسیکلون در شرایط عملیاتی مختلف بررسی شد. تاثیر پارامتر های عملیاتی نظیر افت فشار و غلظت سوسپانسیون بر عملکرد جداسازی، توسط دو نوع هیدروسیکلون با هندسه های متفاوت در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. آزمایش ها به روش سطح پاسخ RSM، مدل CCD با استفاده از نرم افزار Design Expert طراحی شد. قطر ذرات با استفاده از دستگاه Particles size analysis اندازه گیری شد و شکل ذرات با دستگاه SEM تصویربرداری شد. با افزایش فشار ورودی، شدت جریان عبوری از هیدروسیکلون افزایش یافت که برای هیدروسیکلون نوع اول بیشترین دبی، 203 میلی لیتر در ثانیه و هیدروسیکیون نوع دوم، 268 میلی لیتر در ثانیه به دست آمد. نتایج نشان داد که با افزایش فشار ورودی، بازده جداسازی افزایش می یابد. با تحلیل نتایج، بهترین بازده جداسازی برای هیدروسیکلون نوع اول 90 درصد و برای هیدروسیکلون نوع دوم 4/90 درصد به دست آمد. با توجه به مقایسه روش هیدروسیکلون نسبت به روش های موجود می توان به این نتیجه رسید که روش هیدروسیکلون، یک روش کاملا اقتصادی و بهینه برای بازیافت پساب و استفاده مجدد آب برای صنعت سنگبری است.کلید واژگان: بازیافت, پساب, جداسازی, هیدروسیکلون, سنگبریSome problems exist regarding this industry such as high water consumption, wastewater treatment and recycling. In this study, stone-cutting industry recycling and reuse by using hydrocyclone in different operational conditions have been investigated. The effect of operational parameters such as pressure drop and suspension concentration on separation efficiency of two kinds of hydrocyclone with different geometries in experimental conditions has been investigated. Experiments were designed with response surface methodology (RSM), CCD model using Design Expert software. Travertine powder particles with particle size less than 200 μm were used and particles size was measured by Particle Size Analysis machine, and particle shapes were imaged by SEM analysis. By increasing input pressure, the passing flow rate of hydrocyclone increased and the maximum flow rate for hydrocyclones type 1 and 2 were 203 and 268 ml/s, respectively. The results showed that the separation efficiency increases by increasing of input pressure. Analysis of results demonstrated that the best separation efficiency for hydrocyclones type 1 and type 2 were 90% and 90.4%, respectively. According to a comparison between hydrocyclone method and the traditional method of water recycling, it is concluded that hydrocyclone method reduces the water and energy consumption in stone cutting industries and is an economical and optimum method for wastewater recycling and water reuse in stone cutting industry.Keywords: Recycle, Wastewater, Separation, Hydrocyclone, Stone-cutting
-
فنل و ترکیبات آن برای محیط زیست حتی در مقادیر کم، موادی سمی و خطرناک محسوب می شوند لذا حذف این ترکیبات از پساب ها توجه محققان زیادی را به خود جلب کرده است. روش های زیادی برای تجزیه فنل وجود دارد که بهترین روش، تصفیه زیستی است. در این تحقیق با هدف بررسی امکان وجود باکتری های تجزیه کننده فنل در پساب حاوی فنل اقدام به جداسازی جدایه های بومی تجزیه کننده این ترکیب، شناسایی جدایه برتر، بررسی روند رشد و حذف فنل به وسیله این جدایه و در نهایت شناسایی این جدایه با استفاده از روش واکنش زنجیری پلیمراز شد. نتایج نشان داد بهترین جدایه تجزیه کننده فنل گونه ای از پانی باسیلوس است که می تواند مقدار 1000 میلی گرم در لیتر فنل را در طی مدت زمان 96 ساعت به صفر برساند. نتایج این تحقیق تاکیدی بر استفاده باکتری های بومی برای حذف مقدار بالای فنل از محیط آلوده به این ترکیب است.
کلید واژگان: واکنش زنجیری پلیمراز, جداسازی, باکتری بومیPhenol and its compounds are toxic and hazardous material for environment even in low concentrations. So removal of these compounds from wastewaters is very important. There are many methods for removal of phenol from contaminated wastewaters among which biodegradation is more attractive. In this study presuming the availabity of phenol degrading-bacterium in phenolic wastewater, indigenous bacterium were isolated and identified by PCR. The growth curve and phenol removal of this bacterium were prepared. Results showed that the best isolated was the stain of Paenibacillus that can remove 1000 mg.l-1 phenol during 96 hours. The results showed that indigenous bacterium can remove high concentration of phenol from contaminated wastewater.Keywords: Polymerase Chain Reaction, Isolation, Indigenous Bacterium -
فنل یک ترکیب کربن دار است که در مقادیر بیشتر از 5/0 میلی گرم در لیتر برای محیط و انسان خطرناک است. بهترین روش برای تصفیه و از بین بردن فنل موجود در پساب بخش کک سازی کارخانه های ذوب فلز، تصفیه زیستی است. در این تحقیق با جداسازی باکتری های بومی موجود در پساب فنل دار کارخانه ذوب آهن اصفهان، اقدام به سازش پذیر کردن یک جدایه و در نهایت حذف فنل توسط این جدایه گردید. همچنین رفتار این جدایه در محیط کشت سنتزی حاوی 2000 و 4000 میلی گرم در لیتر فنل بررسی شد و مشخص شد که این جدایه پس از یک فاز تاخیری 24 و 48 ساعته رشد کرده و مقدار فنل را به ترتیب پس از 264 و 288 ساعت به صفر میلی گرم در لیتر می رساند. این جدایه قادر است مقدار فنل را در یک پساب طبیعی از 2233 میلی گرم در لیتر در طی مدت 120 ساعت به صفر برساند. شناسایی این جدایه مشخص کرد یک کوکوباسیل گرم منفی است که احتمالا از گونه سدوموناس است. با به کارگیری این جدایه به تنهایی و یا حتی ترکیبی از چند جدایه سازگار شده، می توان میزان فنل در این پساب ها را در طی مدت زمان کوتاه تری به صفر رساند.
کلید واژگان: تصفیه زیستی, فنل, جداسازی, باکتری, پسابStudy of Growth Process and Phenol Biodegradation by a Bacterium Isolated from Wastewater (in vitro)Phenol is a carbonic compound that is dangerous for humans at a concentration of 0.5 ppm in the environment. The best phenol removal from coal tar wastewaters is achieved by bioremediation. In this study, we isolated indigenous bacteria from phenolic wastewater and adapted it to a high concentration of phenol for its removal from wastewater. We also investigated the growth and removal curves of the bacteria in media with 2000 and 4000 ppm of phenol. It was observed that after lag phases of 24 and 48 hours, they grew and removed all of the phenol concentration over 264 and 312 hours. It was also found that this isolate was able to remove 2233 ppm of phenol in natural wastewater over a period of 120 hours. Identification tests showed that it is a gram-negative bactetium possibly belonging to the pseudomonas species. Phenol concentrations in wastewater can be reduced over a shorter period of time by using either this isolate alone or a group of them.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.