به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « اندام های گیاهی » در نشریات گروه « کشاورزی »

  • الهام مال اسدی، زهرا میرآزادی*، بابک پیله ور
    مقدمه و هدف

    درختان مختلف اثرات متفاوتی بر خاک و عناصر غذایی دارند. جنگل کاری بعنوان یکی از برنامه های مدیریتی، بر چرخه حاصلخیزی خاک و جلوگیری از تخریب آن موثر بوده که این امر بر پایداری و دوام اکوسیستم نیز تاثیرگذار است. از مهمترین اهداف کاشت گونه های سوزنی برگ، افزایش تولیدات چوبی، ایجاد پارک های جنگلی و جنگل های حفاظتی است. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات فصلی غلظت عناصر غذایی در اندام های گیاهی و خاک توده های کاج بروسیا است.

    مواد و روش ها

    بدین منظور پارک جنگلی مخمل کوه در استان لرستان انتخاب و در سال 1396 با استفاده از پنج قطعه نمونه بصورت تصادفی با مساحت 400 مترمربع نمونه برداری انجام شد. در هر قطعه نمونه یک درخت شاخص کاج بروسیا انتخاب شد  و از برگها و سرشاخه های جوان و چند ساله آن در یک سوم بالایی تاج در چهار فصل نمونه برداری شد، همچنین از دو عمق 5-0 و 15-5 سانتی متری نیز در هر قطعه نمونه یک نمونه ترکیبی خاک برداشت شد. بافت خاک، اسیدیته، هدایت الکتریکی، کربن آلی، نیتروژن، فسفر و پتاسیم در آزمایشگاه بررسی شدند و با کمک آزمون همبستگی پیرسون عناصر غذایی اندام های گیاهی و ویژگی های مختلف خاک بررسی شد. سپس ویژگی های خاک و همچنین غلظت عناصر مورد بررسی اندام های گیاهی (سوزن و سرشاخه های جوان و چند ساله) بین زمان های مختلف نمونه برداری توسط آزمون تجزیه واریانس یکطرفه و آزمون دانکن مقایسه شد.

    یافته ها

    بر اساس نتایج، کمترین میزان وزن خشک و درصد رطوبت در هر چهار اندام مورد بررسی در فصل تابستان و بیشترین مقدار آن در فصل زمستان مشاهده شد. بر اساس نتایج اختلاف معنی داری بین غلظت عناصر غذایی اندام های گیاهی در فصول مختلف وجود داشت (sig<0.01). در هر چهار اندام بیشترین مقدار نیتروژن در بهار، پتاسیم در زمستان و فسفر در تابستان ثبت شد و اختلاف بین 4 نوبت نمونه برداری معنی دار بود(sig<0.01). بررسی همبستگی ها هم حاکی از وجود ارتباط معنی دار بین غلظت عناصر غذایی اندام های مختلف و ویژگی های مختلف خاک داشت.

    نتیجه گیری

    درخصوص بالا بودن مقادیر نیتروژن و فسفر در بهار می توان این گونه استدلال کرد که افزایش دما در بیشتر موارد باعث افزایش فعالیت سوخت وساز در خاک، تبخیر و تعرق و جذب عناصر غذایی می شود. در مجموع، شرایط متفاوت آب و هوایی در فصول مختلف، کمبود رطوبت در خاک، بازانتقال عناصر غذایی از سوزن و سرشاخه های چند ساله به بخش های جوان و تغییرات فصلی و ماهیانه ترکیب شیمیایی تاج بارش می توانند از مهمترین دلایل این تغییرات باشند.

    کلید واژگان: اندام های گیاهی, جنگل کاری, خاک, عناصر غذایی, فصل نمونه برداری}
    Elham Malasadi, Zahra Mirazadi*, Babak Pilehvar
    Introduction and Objective

    Tree species have different effects on soil properties and nutrients. Plantation as a management strategy for soil productivity retention and the prevention of destruction can be effective in the continuity of forest productivity. One of the most important goals of planting coniferous species is to increase wood production, create forest parks and conservation forests. The objective of this study was to investigate the seasonal variations in nutrient concentrations in plant organs and soil of pinus brutia Ten.  stands.

    Material and Methods

    For this purpose, the ​​Makhmalkuh forest park in Lorestan province was selected and in 1396, random sampling was performed using 5 (400 m2) sample plots. In each sample plot, an indicator tree pinus brutia Ten. was selected and its young and perennial leaves and twigs were sampled in the upper third of the crown in four seasons, as well as from two depths of 0-5 and 5-15 cm a mixed soil sample was taken in each sample plot. Soil texture, pH, organic carbon (C), total nitrogen (N), available phosphorus (P), and potassium (K), for all samples were measured in the laboratory. The soil parameters, nutrients of soil and plants organs were analyzed by using one-way analysis (ANOVA) and Duncan test procedures among different seasons.

    Results

    According to the results, the lowest amount of dry weight and percentage of moisture in all four organs was observed in summer and the highest amount was observed in winter. Based on the results, there was a significant difference between the nutrient concentrations of plant organs in different seasons (sig<0.01). In all four organs, the highest amount of nitrogen was recorded in spring, potassium in winter and phosphorus in summer. The results of correlation studies also showed a significant relationship between nutrient concentrations of different organs and different soil characteristics.

    Conclusion

    High amounts of nitrogen and phosphorus in the spring can be argued that increasing the temperature in most cases increases the metabolic activity in the soil, evaporation and transpiration and absorption of nutrients. Different climatic conditions in different seasons, lack of soil moisture, retranslocation of nutrients from perennial needles and branches to young parts and seasonal and monthly changes in the chemical composition of the throughfall can be the most important reasons for these changes.

    Keywords: Afforestation, Nutrients concentration, Plant organs, Sampling seasons, Soil}
  • سمانه بخشنده لاریمی، حسین کاظمی*، افشین سلطانی، بهنام کامکار

    تغییر اقلیم و تشدید گرمایش جهانی یکی از مهم ترین چالش ها در توسعه پایدار محسوب می گردد که ناشی از افزایش غلظت گازهای گلخانه ای در اتمسفر می باشد. دی اکسیدکربن عمده ترین جزء گازهای گلخانه ای محسوب می شود. به منظور کاهش دی کسیدکربن اتمسفر و ایجاد تعادل در محتوای گازهای گلخانه ای، کربن اتمسفر می بایست جذب و در شکل های آلی ترسیب گردد. به منظور برآورد پتانسیل ترسیب کربن در اندام های گیاه سویا (Glycine max L.) در اراضی زراعی شهرستان گرگان طی سال زراعی 96- 1395، نمونه برداری از 150 مزرعه به روش تصادفی با کوادرات 5/0 × 5/0 مترمربعی انجام و اندام های هوایی و زیرزمینی به صورت جداگانه به طور کامل برداشت شده و به آزمایشگاه تحقیقات زراعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان منتقل گردید. برای تعیین پتانسیل ترسیب کربن در اندام های سویا (شامل غلاف و بذر، ساقه، برگ و ریشه) از روش احتراق استفاده شد. همچنین نسبت اندام هوایی به زیرزمینی و شاخص برداشت به منظور تعیین تولید خالص اولیه بر اساس کربن در اندام هوایی، زیرزمینی و کل گیاه و ضرایب تخصیص کربن در هر یک از اندام های گیاهی نیز برآورد شد. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها، با استفاده از انواع روش های مختلف درون یابی در محیط ArcGIS، توزیع مکانی پتانسیل ترسیب کربن در اندام های گیاهی برگ، ساقه، دانه، غلاف و ریشه سویا ترسیم شد. نتایج روش های درون یابی نشان داد که روش کریجینگ بهترین مدل جهت درون یابی پتانسیل ترسیب کربن در اراضی زراعی شهرستان گرگان می باشد. میزان پتانسیل ترسیب کربن در برگ، ساقه، دانه، غلاف و ریشه به ترتیب 64/579، 81/744، 16/881، 16/340 و 21/540 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. اصولا عوامل مختلفی بر میزان ترسیب کربن موثرند، به عنوان مثال بهبود کیفیت خاک، افزایش میزان مواد آلی خاک و کاهش عملیات خاک ورزی از دلایل اصلی افزایش ترسیب کربن است. در مزارع سویا علاوه بر بهبود ساختمان خاک به واسطه تثبیت زیستی نیتروژن در ریشه ها، اضافه کردن بقایای گیاهی از جمله ساقه ها به خاک می تواند به طور مستقیم محتوی ماده آلی بهبود ببخشد و به طور غیرمستقیم در بهبود ترسیب کربن تاثیرگذار باشد. همچنین در این تحقیق بعد از دانه، رتبه دوم تجمع کربن به ساقه ها اختصاص یافت. علت بالا بودن میزان پتانسیل ترسیب کربن در دانه گیاه سویا را می توان فراهمی کمتر رطوبت خاک در هنگام پر شدن دانه ها دانست. با توجه به متوسط شاخص برداشت 32 درصد و عملکرد دانه 13/3461 کیلوگرم در هکتار، نسبت اندام هوایی به ریشه 30/4 و میزان تولید خالص کل گیاه (NPPc) 83/6734 کیلوگرم در هکتار، تولید خالص اندام هوایی (ANPPc) 2/4867 کیلوگرم در هکتار و تولید خالص بخش زیرزمینی (BNPPc) 63/1867 کیلوگرم در هکتار برآورد شد. میزان سهم ضریب تخصیص هر یک از اندام های اقتصادی، ساقه و برگ، ریشه و ترشحات ریشه به ترتیب برابر با 23/0، 49/0، 16/0 و 12/0تعیین گردید. نتایج پهنه بندی نشان داد که در بخش های شرقی، شمال و جنوب شرقی بیشترین و در بخش های مرکزی، غرب و جنوب غربی محدوده کشاورزی شهرستان گرگان کمترین میزان پتانسیل ترسیب کربن مشاهده شد. به طوری که، میزان کل پتانسیل ترسیب کربن (مجموع اندام هوایی و زیرزمینی) در گیاه سویا در این بررسی برابر با 98/3085 کیلوگرم در هکتار برآورد شد. در این بررسی بیشترین میزان سهم نسبی کربن به اندام های هوایی (مجموع ساقه و برگ) و بعد از آن ها به دانه اختصاص یافت و کربن حاصل از ترشحات ریشه کمتر از سایر اندام های گیاه بود، چرا که رابطه مستقیمی بین میزان تسهیم کربن و نوع گونه گیاهی وجود دارد، به طوری که معمولا هر چه نسبت بافت های چوبی درگیاه بیشتر باشد، توان جذب کربن افزایش می یابد. همچنین پایین تر بودن سهم اندام زیرزمینی گیاه سویا نسبت به کل اندام هوایی، باعث کاهش میزان حجم ریشه و تراوه های ریشه ای شده است. به طور کلی، نتایج نشان داد که بین اندام های گیاهی از نظر میزان پتانسیل ذخیره سازی کربن اختلاف وجود دارد و برخی از عوامل مانند مدیریت زراعی مزرعه، خاک و شرایط اقلیمی می تواند بر میزان آن تاثیرگذار باشد.

    کلید واژگان: اندام های گیاهی, تولید خالص کربن, درون یابی}
    Samane Bakhshande Larimi, Hossein Kazemi*, Afshin Soltani, Behnam Kamkar

    Introduction:

    Climate change and global warming are the most important challenges in sustainable development, which is due to increased concentration of greenhouse gases in the atmosphere. Carbon dioxide is a major component of greenhouse gases. In order to reduce atmospheric carbon dioxide and to create a balance in the content of greenhouse gases, atmospheric carbon must be absorbed in organic forms (Dieleman et al., 2015; Lichtfouse, 2009). For this aim, a study was done in agricultural lands of Gorgan in order to estimate the carbon sequestration potential of soybean plant (Glycine max L.).

    Materials and Methods

    This research was carried out in 150 soybean fields of Gorgan township and sampled by quadrate 0.5Í0.5 m2 as random method, during 2016-2017. The soybean shoot and root organs were individually harvested and transferred to the laboratory. An electric burn furnace method was used to determine the carbon sequestration potential in soybean organs (including pods, seeds, stems, leaves and roots). Also, the amount of shoot to root and harvest index were estimated to determine the net primary production based on carbon content in the above ground organ, below ground organ and total plant, and the carbon allocation coefficients in each soybean organ. Then, using different interpolation methods, the spatial distribution of carbon sequestration of the plant organs was investigated in ArcGIS software. All data were analyzed by SPSS software.

    Results and Discussion

    The results showed that Kriging method was the best model for carbon interpolation and distribution of carbon sequestration potential in agricultural lands of Gorgan township. The amount of stored carbon was obtained as 579.64 kg.ha-1 in leaves, 744.81 kg.ha-1 in stem, 881.16 kg.ha-1 in seeds, 340.16 kg.ha-1 in pods and 540.21 kg.ha-1 in root. Also, according to harvest index (32%) and grain yield (3461.13 kg.ha-1), other indexes were calculates as the ratio of shoot to root about 4.30, the total net primary carbon production 6734.8 kg.ha-1, above-ground net primary carbon production 4867.2 kg.ha-1 and below-ground net primary carbon production about 1867.63 kg.ha-1. Also, the shares of the allocation coefficients of economic organs, stems, leaves, root and root secretions were 0.23, 0.49, 0.61 and 0.12, respectively. The zoning results showed that the total stored carbon potential in soybean plant was highest in the eastern, north and southeastern regions of the surveyed area, and the central, western and southwestern parts of this township had the lowest stored carbon potential. Also, the amount of carbon sequestration potential (total above ground and below ground organs) was as 3085.98 kg.ha-1 in this study.

    Conclusion

     The highest proportion of carbon was allocated to the shoot organs, and the carbon of root exudates was also lower than other plant organs. In this study, it has been found that the potential of carbon sequestration was different in soybean plant organs and some variable such as agronomical management, soil and climatic condition can affect on its contents.AcknowledgementsWe are thankful to Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources (GUASNR), Agriculture Services Centers of Gorgan and soybean farmers for all their companions and supports.

    Keywords: Carbon net production, Interpolation, Plant organs}
  • سعید موشانی، حسین کاظمی*، افشین سلطانی، محمد اسماعیل اسدی
    سابقه و هدف

    افزایش گازهای گلخانه ای به بخصوص کربن مشکلات زیادی را در سطح جهانی ایجاد نموده که تغییرات آب و هوایی یکی از معلول های این پدیده می باشد کشاورزی به عنوان یک نظام مهم و اساسی در زندگی بشر دارای اثر دوگانه روی این موضوع می باشد یعنی هم می تواند این پدیده را تشدید کند و هم می تواند نقش کاهندگی و کنترل کنندگی داشته باشد . ترسیب کربن در اندام های گیاهی از مهم ترین راه های کاهش دی اکسید کربن اتمسفر در راستای کاهش اثرات گلخانه ای و تغییرات اقلیمی می باشد. بیشتر مطالعات مربوط به پتانسیل ترسیب کربن در عرصه های طبیعی و خاک معطوف شده و در بوم سازگان های کشاورزی توجه کمتری شده است. به منظور بررسی تاثیر نظام های کشت مرسوم و حفاظتی بر پتانسیل ترسیب کربن در اندام های گیاهی سویا به عنوان یک خدمت بوم سازگانی، مطالعه ی در سال زراعی 96-1395 در اراضی کشاورزی شهرستان گرگان انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه 48 مزرعه در جهات اصلی شهرستان گرگان انتخاب و نمونه گیری به روش W در زمان رسیدگی فیزیولوژیک (اواخر آبان) انجام شد. برای تعیین میزان کربن ذخیره شده از روش کوره احتراق الکتریکی استفاده شد. درصد کربن ذخیره شده به صورت جداگانه در اندام های سویا شامل ریشه، ساقه، برگ، غلاف و بذر تعیین شد. وزن هریک از اندام ها در واحد سطح برآورد شد و با استفاده ضرایب ترسیب کربن هر اندام گیاهی، میزان کل کربن ترسیب شده در واحد سطح بدست آمد.

    یافته ها

    میانگین کربن ترسیب شده در کل اندام های گیاهی سویا در اراضی تحت نظام مرسوم 4/3281 کیلوگرم در هکتار و در اراضی تحت نظام حفاظتی 1/3176 کیلوگرم در هکتار برآورد شد. دلیل این اختلاف، عملکرد بالاتر زیست توده گیاهی در اراضی تحت نظام مرسوم بود. در مقایسه اندام های گیاهی هم نتایج مشابهی بدست آمد به طوری که میانگین میزان ترسیب کربن در بذر در نظام های کشت مرسوم و حفاظتی به ترتیب 6/1181 و 3/1249، در برگ 19/792 و 27/710، در ساقه 61/968 و 85/888، در غلاف 20/69 و 12/87 و در ریشه 81/269 و 57/249 کیلوگرم در هکتار محاسبه شد. همچنین در بررسی میزان ترسیب کربن در اندام های هوایی و زمینی مزارع سویا شهرستان گرگان مشخص شد که در اندام های هوایی با میانگین 8/2993 کیلوگرم در هکتار و اندام های زیرزمینی (ریشه) با میانگین 59/265 کیلوگرم در هکتار اختلاف معنی داری در سطح 99 درصد وجود دارد.

    نتیجه گیری

    در بررسی اثر دو نظام کشت حفاظتی و کشت مرسوم مشخص شد در نظام کشاورزی حفاظتی و نظام کشاورزی مرسوم پتانسیل ترسیب کربن در اندام های گیاهی تقریبا مشابه است. واژه های کلیدی: سویا، نظام کشاورزی حفاظتی، ترسیب کربن، اندام های گیاهی

    کلید واژگان: سویا, نظام کشاورزی حفاظتی, ترسیب کربن, اندام های گیاهی}
    Saeid Moushani, afshin soltani, Mohammad Esmaeil Asadi, hossein kazemi*
    Background and objectives

    Carbon sequestration in plant organs is one of the most important ways to reduce atmospheric CO2 and also to reduce greenhouse effect and climate change. In order to investigate the effect of conventional and conservation cropping systems on carbon sequestration potential in soybean plant organs as an ecosystem service, a study was conducted in agricultural lands of Gorgan city during 2014-15.

    Materials and methods

    In this study, 48 soybean fields were selected in the main directions of Gorgan city and sampling was carried out using W method during physiological ripe (late November). An electric burn furnace method was used to determine the amount of stored carbon. The stored carbon content was determined individually in soybean organs including root, stem, leaf, pod and seed. The weight of each plant organ was estimated per unit area, then using the carbon sequestration coefficient, the total amounts of carbon sequestration per unit area was obtained.

    Results

    The average amount of carbon in soybean plant was estimated as 3281.4 kg/ha under the conventional cropping system and 3176.1 kg/ha under conservation cropping system. The reason for this result was the higher yield of plant biomass in conventional cropping system. Similar results were found for plant organs, so that the average amount of carbon were 1181.6 and 1249.3 kg/h seed, 792.19 and 710.27 kg/ha in leaves, 968.61 and 888.85 kg/ha in stem, 69.20 and 87.12 kg/ha in pods and 269.81 and 249.57 kg/ha in roots under conventional and conservation cropping systems, respectively. Results showed that there was a significant different between the amounts of carbon sequestration in the above ground and below ground organs of soybean. The carbon sequestration amounts were about 2993.8 kg/ha in above ground organs and about 265.59 kg/ha in the below ground organs.

    Conclusion

    In this study, it has been found that the potential of carbon sequestration in soybean plant organs is similar in conventional plant system and conservation farming system. Results showed that there was a significant different between the amounts of carbon sequestration in the above ground and below ground organs of soybean. The carbon sequestration amounts were about 2993.8 kg/ha in above ground organs and about 265.59 kg/ha in the below ground organs.

    Conclusion

    In this study, it has been found that the potential of carbon sequestration in soybean plant organs is similar in conventional plant system and conservation farming system. Keywords: Soybean, Conservation cropping system, Carbon Sequestration, Plant organs

    Keywords: soybean, Conservation cropping system, carbon sequestration, Plant organs}
  • مینا قاسمی رایینی نژاد، حسین صادقی *
    پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر پتانسیل ترسیب کربن در اندام های گیاهی (ریشه، ساقه و برگ) و خاک زیر اشکوب دو گونه قیچ ( Zygophyllumatriplicoides) و گروج (Gymnocarpusdecander) در دو عمق (0 تا 15 و 15 تا 30 سانتی متری خاک) در منطقه صالح آباد فاصله 41 کیلومتری شهرستان حاجی آباد و 206 کیلومتری شمال بندرعباس در سال 1391 طراحی و اجرا گردید. نمونه برداری از اندام های گیاهی به تفکیک برگ، ساقه و ریشه انجام گردید. پس از تعیین میانگین وزن خشک گونه های برداشت شده از منطقه، مقدار کربن آلی در قسمت هوایی و زمینی و کربن آلی خاک مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعه حاضر به صورت دو آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. فاکتور اول نوع گیاه و فاکتور دوم اندام های گیاه (آزمایش اول) و عمق های مختلف خاک (آزمایش دوم) بود. نتایج این آزمایش بیان کرد که در منطقه صالح آباد بیشترین مقدار ترسیب کربن در عمق0 تا 15 سانتی متری خاک بدست آمد. تاثیر نوع گیاه و اندام گیاهی بر مقدار کربن ذخیره شده در بافت گیاه در سطوح احتمال 5 و 1% معنی دار بود، در حالی که برهمکنش این دو عامل تاثیر معنی داری بر کربن ذخیره شده نداشت. بین اندام های مختلف گیاه نیز تفاوت معنی داری از نظر کربن ذخیره شده مشاهده گردید. بیشترین و کمترین مقدار کربن ذخیره شده در بافت گیاهی به ترتیب در اندام های ساقه و ریشه مشاهده شد. مقدار کربن ذخیره شده در بافت گیاه قیچ (09/45 کیلوگرم) بود، در حالیکه در گیاه گروج این مقدار74/40 کیلوگرم بدست آمد که این میزان 7/10درصد نسبت به گیاه قیچ کمتر می باشد. بنابراین بطور کلی می توان نتیجه گرفت که گیاه قیچ دارای توانایی بیشتری در ترسیب کربن در اندام های گیاهی می باشد.
    کلید واژگان: ترسیب کربن, ویژگی های خاک, اندام های گیاهی, مراتع خشک}
    Mina Ghamemi Raeininejad, Hosein Sadeghi *
    The present study was conducted to evaluate the potential of carbon sequestration in plant organs (root, stem and leaf) of Zygophyllum atriplicoides and Gymnocarpus decander and soil at two depths (0-15 and 15-30cm). The experiment was conducted in the Saleh-Abad region, 41km north of Haji-Abad, Bandar-Abbas Hormozgan, Iran, during 2012. Sampling of plant organs was performed by separating the leaf, stem and root. After determining the average dry weight of the study species, the content of organic carbon was calculated for both plant and soil. This study was carried out in two separate factorial experiments arranged using a randomized complete design. The first factor was the type of plant species in both experiments. The second factor was the plant organs in experiment I and different soil depths in experiment II. The results showed that the highest carbon sequestration was obtained at 0-15 cm soil depth. The effects of plant species and plant organs on the content of carbon stored in plant tissues was significant (P ≤0.05) and (P ≤0.01), respectively, while the interaction of those two factors had no significant effect on stored carbon. A significant difference was found between plant organs in terms of stored carbon. In both plants, the highest and lowest content of stored carbon was observed in stem and root, respectively. According to the results, the carbon content stored in Z. atriplicoides (45.09 Kg) was 10.7% more than that of G. decander (40.74 Kg). Overall, the results of this study indicated that the highest carbon sequestration was obtained with Z. atriplicoides in the Saleh-Abad region.
    Keywords: Carbon Sequestration, Soil properties, plant's organs, arid rangelands}
  • بررسی پتانسیل ترسیب کربن در اندام های مختلف و خاک زیر اشکوب گونه های قیچ (Zygophyllum atriplicoides) و گروج (Gymnocarpus decander) / مطالعه موردی: مراتع صالح آباد هرمزگان
    مینا قاسمی نژاد رایینی، حسین صادقی
    پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر پتانسیل ترسیب کربن در اندام های گیاهی (ریشه، ساقه و برگ) و خاک زیر اشکوب دو گونه قیچ (Zygophyllum atriplicoides) و گروج (Gymnocarpus decander) در دو عمق (0 تا 15 و 15 تا 30 سانتی متری خاک) در منطقه صالح آباد فاصله 41 کیلومتری شهرستان حاجی آباد و 206 کیلومتری شمال بندرعباس در سال 1391 طراحی و اجرا گردید. نمونه برداری از اندام های گیاهی به تفکیک برگ، ساقه و ریشه انجام گردید. پس از تعیین میانگین وزن خشک گونه های برداشت شده از منطقه، مقدار کربن آلی در قسمت هوایی و زمینی و کربن آلی خاک مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعه حاضر به صورت دو آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. فاکتور اول نوع گیاه و فاکتور دوم اندام های گیاه (آزمایش اول) و عمق های مختلف خاک (آزمایش دوم) بود. نتایج این آزمایش بیان کرد که در منطقه صالح آباد بیشترین مقدار ترسیب کربن در عمق 0 تا 15 سانتی متری خاک بدست آمد. تاثیر نوع گیاه و اندام گیاهی بر مقدار کربن ذخیره شده در بافت گیاه در سطوح احتمال 5 و 1% معنی دار بود، در حالی که برهمکنش این دو عامل تاثیر معنی داری بر کربن ذخیره شده نداشت. بین اندام های مختلف گیاه نیز تفاوت معنی داری از نظر کربن ذخیره شده مشاهده گردید. بیشترین و کمترین مقدار کربن ذخیره شده در بافت گیاهی به ترتیب در اندام های ساقه و ریشه مشاهده شد. مقدار کربن ذخیره شده در بافت گیاه قیچ (09/45 کیلوگرم) بود، در حالیکه در گیاه گروج این مقدار 74/40 کیلوگرم بدست آمد که این میزان 7/10 درصد نسبت به گیاه قیچ کمتر می باشد. بنابراین بطور کلی می توان نتیجه گرفت که گیاه قیچ دارای توانایی بیشتری در ترسیب کربن در اندام های گیاهی می باشد.
    کلید واژگان: ترسیب کربن, ویژگی های خاک, اندام های گیاهی, مراتع خشک}
  • علیرضا ایلدرمی، پریسا نوروزی فرد، ثمر مرتضوی *
    گیاهان آبزی صافی های زیستی غیرقابل جایگزینی هستند که می توانند مقادیر زیادی از فلزات سنگین را در خود ذخیره کنند. تحمل بالای این گونه ها به آلاینده ها، آن ها را برای پالایش آلودگی ها مناسب می سازد. در پژوهش حاضر به منظور بررسی وضعیت آلودگی رودخانه دز شهرستان دزفول و تاثیر گونه های گیاهی غالب موجود در منطقه، غلظت فلزات سنگین Cu، Pb، Zn و Cd در گونه ماکروفیت آبزی Phragmites australis، مورد مطالعه قرار گرفت. آماده سازی نمونه ها با ترکیب 4:1 اسیدنیتریک به اسید پرکلریک انجام گرفت و غلظت عناصر با دستگاه جذب اتمی اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد غلظت میانگین فلزات مس، سرب، روی و کادمیوم در رسوبات به ترتیب 12/021، 12/982، 108/485 و 0/189 می باشد؛ همچنین غلظت این فلزات در ساقه، برگ و اندام زیرزمینی گیاه نی برای فلز مس به ترتیب1/903، 3/708 و 7/217، فلز سرب 0/265، 0/585 و 2/674، فلز روی 30/790، 44/981 و 52/216 و برای فلز کادمیوم 0/052، 0/120 و 0/275 میکروگرم بر گرم می باشد. بیشترین تجمع فلزات در اندام های زیرزمینی گیاه بود و میزان عناصر مورد مطالعه به ترتیب در ساقه < برگ < اندام زیرزمینی کاهش می یابند؛ که می توانند تحرک کم این عناصر از اندام های زیرزمینی به اندام های هوایی را پیشنهاد کنند. در میان عناصر مورد مطالعه غلظت فلز روی از محدوده بحرانی استاندارد بیشتر می باشد که بالا بودن مقدار شاخص انتقال آن (1/45) ممکن است. بیانگر توانایی بالای انتقال این فلز در گیاه باشد. در همین راستا اهمیت به کارگیری گیاه نی به عنوان یک گیاه تجمع دهنده برای فلزات مورد مطالعه پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: آلاینده, اندام های گیاهی, تجمع دهنده, گیاه پالایی}
    Alireza Ilderami, Parisa Nourozifard, Samar Mortazavi *
    Aquatic plants are irreplaceable biological filters due to their uptaking high potential of heavy metal, accumulating and having tolerance for contaminated water ecosystems. The purpose of this research was to evaluate the heavy metal pollution (Cu, Pb, Zn and Cd) in underground organs, stems, and leaves of Phragmites australis as well as sediment samples of Dez river catchment, in Dezful, Iran. The sample preparation carried out with 4:1 compound nitric acid and percholoric acid before heavy metal measurement by Atomic Absorption Spectroscopy. The results pointed out that the concentrations of Cu, Pb, Zn and Cd in sediment samples were 12.021, 12.982, 108.485, and 0.189, respectively. The values of Cu (1.903, 3.780 and 7.217 g/g), Pb (0.265, 0.585 and 2.674 g/g), and Cd (0.052, 0.120 and 0.275 g/g) in stems, leaves and underground organs were relatively lower than toxicity level. However, Zn concentration was considerably high in stems (30.790 g/g), leaves (44.981 g/g ), and underground organs (52.216 g/g) comparing to toxicity level. . The maximum concentration of metals was found in the underground organs of plants. In fact, mean concentration in the organs of Common reed follows like this: underground> leaves> stems, suggesting that the low mobility of these elements in underground organs towards aerial parts. The high translocation factor value for Zn can indicate a high ability to move within the plant parts. In conclusion, common reed can be recommended as bio-accumulator and absorbent in heavy metal contaminated water ecosystems.
    Keywords: Heavy Metal Contaminant, Plants organs, Accumulator}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال