به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "saline" در نشریات گروه "کشاورزی"

  • Soumaya Dbara *, Samia Abboud, Amani Bchir
    Purpose

    Nowadays with the precipitation scarcity induced by climate change, the use of non-conventional water resources in irrigation is needed such as saline water. The irrigation of salt tolerance species like olive could be adopted with potassium foliar spray. In this work we present how olive plants modulate sodium potassium balance and metabolism to mitigate salt stress.

    Research method

    A pot experiment was conducted to assess how potassium nitrate modify Na/K ratio and biochemical compounds in olive plants. One-year-old olive plants (cv Chemlali) irrigated with a saline water (10g/L) were subjected to three treatments: K0, K1 and K2 (0, 1 and 2% of potassium nitrate foliar spray, respectively).

    Findings

    Results showed differences between treatments. The mineral composition particularly the sodium and potassium content of leaves and roots revealed that the K1 and K2 treatments slightly increased K/Na in leaves and decreased in roots. Moreover, the salt stress was moderate through the osmotic adjustment. The accumulation of osmolytes (proline and soluble sugars) decreased by k1 and K2 treatments. Secondry metabolites (phenols) showed an increase by K1 and K2. Lipid peroxydation was also reduced by treatments especially in young leaves and then increased. In conclusion, potassium can be recommended in order to mitigate the harmful effects of salinity.

    Research limitations: 

    No limitations were founded.

    Originality/Value:

     In the condition of current water scarcity the saline water could be used with potassium application.

    Keywords: Mitigation, saline, tolerance
  • فاطمه ثقفی، محمدجواد قانعی بافقی*، مصطفی شیرمردی

    بیوچار ماده‏ای غنی از کربن شناخته می شود که شرایط پیرولیز، سطح ویژه بالایی در آن ایجاد کرده و عملکردهای ویژه ای در خاک از خود نشان می دهد. در این پژوهش که با هدف بررسی تاثیر بیوچار خرما بر خاک شور انجام شد، بیوچار مورد نیاز از ضایعات هرس خرما در دمای 500 درجه سانتی‏گراد با شرایط اکسیژن محدود به دست آمد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بیوچار خرما با درصد وزنی صفر، 5/0، 1، 5/1 و 2 به صورت یکنواخت با خاک شور مخلوط گردید و به مدت 90 روز با رطوبت ظرفیت مزرعه نگهداری شد. پس از این مدت، نمونه‏ها هوا خشک شده و ویژگی‏های شیمیایی و فیزیکی خاک تعیین گردید و مقایسه میانگین‏ داده ها با استفاده از آزمون دانکن در سطح 5% انجام شد. نتایج نشان داد که افزودن بیوچار شاخ و برگ خرما به خاک به طور معنی‏داری مقدار هدایت الکتریکی خاک، کربن آلی، کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم خاک و تخلخل را افزایش داد. درحالی که SAR و وزن مخصوص ظاهری کاهش معنی دار پیدا کرد و بر پارامترهای pH، فسفر، رطوبت ظرفیت مزرعه و چگالی حقیقی تاثیر معنی‏داری نداشت. کاربرد اصلاح کننده های آلی مانند بیوچار می تواند به دلیل داشتن عناصر مختلف و همچنین سطح ویژه بالا تاثیر مثبتی بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک داشته باشد.

    کلید واژگان: پیرولیز, خاک شور و قلیا, خصوصیات فیزیکوشیمیایی, زغال زیستی
    Fatemeh Saghafi, MohammadJavad Ghanei Bafghi*, Mostafa Shirmardi
    Introduction

    Salinity is an important environmental stressor that affects plant growth. In saline soils, plants are subjected to some toxic ions and water shortages. Crop residues are considered major organic agricultural wastes that can be useful for the soil and the plants. Organic matter has positive effects on the soil's physical and chemical properties. Converting agricultural wastes to Biochar is an appropriate way to achieve a valuable amendment. Biochar is a carbon-rich decomposition-resistant product obtained by heating biomass in an oxygen-free chamber, being used for carbon sequestration by applying large amounts of carbon.Moreover, as a highly stable residue in the soil, it has been proven to store atmospheric carbon for hundreds to millions of years. According to different studies' findings, the application of Biochar can increase the soil's water-holding capacity, microbial activity, and nutrient availability. However, its effect on soil properties depends on its source and the extent of its application.  As the dependency of Biochar's effects on saline soils' properties in such soils has been under-researched, this study attempted to investigate the effect of palm-tree residues' Biochar on the physical and chemical properties of saline soils.

    Materials and Methods

    the required Biochar was prepared from palm trees' residues at 500°C under limited oxygen conditions. This experiment was conducted in a completely randomized design with three replications. Biochar was mixed at 0, 0.5, 1, 1.5, and 2% rates with saline soils and incubated with humidity at field capacity for 90 days. Then, the samples were air-dried, and some physicochemical characteristics of the soil were determined. Moreover, the comparison of the means was performed using Duncan's test at a confidence level of 95%.

    Results

    The results showed that applying the Biochar obtained from palm trees to the soil significantly increased the soil's chemical properties such as electrical conductivity (EC), organic carbon, calcium, magnesium, sodium, and potassium while decreased the sodium adsorption ratio (SAR), and the sodium/potassium ratio. Moreover, while adding Biochar to the soil increased the porosity by 10% and reduced the bulk density by 4%, treatments did not significantly affect pH, available phosphorus, field capacity, and the soil's particle density. Furthermore, adding 2%, Biochar increased calcium concentration in soil by 2.08 times compared to that of the control treatment. It was also found that the changes in the soil's magnesium calcium were similar and that using more Biochar increased magnesium concentration by 2.88 times compared to what was observed in the control treatment (more than the control treatment). Therefore, the study's findings indicated that the available potassium concentration in soil increased significantly following the application of different biochar levels. It was also found that compared to the control treatment, the amount of potassium increased about 12.33 and 18.79 times, respectively, with an increase of bio-dates in 1.5 and 2% treatments. Moreover, the highest increase in sodium was related to applying a 2% biochar date, which was 49.35% more than that of the control treatment. Finally, using 2% biochar reduced the sodium adsorption ratio by 7.6%.

    Discussion and Conclusion

    This study showed that palm trees' Biochar improved some saline soil parameters such as SAR, organic matter, and nutrients. Increased EC is due to increased sodium as a destructive factor and other cations such as calcium, magnesium, and potassium as helpful plant nutrients. On the other hand, the sodium to potassium ratio was decreased. Moreover, it was suggested that the potassium was increased more than sodium, and that was why the index was improved. According to the study's findings, Biochar increased porosity due to its high specific surface area.Moreover, using 2% biochar treatment increased the saline soil's organic carbon by approximately three times. Due to the Biochar's low specific gravity, it can be expected that the soil's density is decreased by applying Biochar in soil. However, the increase in Biochar did not significantly affect the soil's particle density, which is probably due to the low weight of biochar particles versus the high weight of the soil's minerals and the amount of Biochar applied. It seems that applying Biochar as an amendment can improve the saline soil's properties and that the size of biochar particles may have different effects on changing the soil's properties, which can be investigated in future researches.

    Keywords: Pyrolysis, Saline, Alkaline Soil, Chemical, Physical Characteristic, Biochar
  • صالح سنجری، محمدهادی فرپور*، مجید محمودآبادی، سعید برخوری

    طبقه بندی خاک، ابزاری مفید برای فهم و مدیریت صحیح خاک ها می باشد. در این پژوهش، مقایسه دو سامانه رده بندی آمریکایی و جهانی در ارتباط با خاک های خشک و فراخشک منطقه ایرانشهر و دلگان واقع در استان سیستان و بلوچستان مورد بحث قرار گرفته است. پس از تفکیک سطوح ژیومورفیک در این منطقه، تعدادی خاکرخ در هر کدام حفر و تشریح گردید. در نهایت تعداد 10 خاکرخ شاهد با در نظر گرفتن تنوع خاکی (خاک های جوان، گچی، آهکی، شور و سدیمی)، برای این مطالعه انتخاب شد. افق های مشخصه کلسیک، جیپسیک، انهیدریتیک، آرجیلیک، ناتریک و سالیک پس از مطالعات صحرایی و نتایج آزمایشگاهی شناسایی شدند. بر اساس یافته های این پژوهش، اضافه کردن زیرگروه های جدید یرمیک توری فلوونتز، یرمیک توری ارتنتز، کلسیک جیپسی آرجیدز، جیپسیک ناترسالیدز، ناتریک جیپسی سالیدز، انهیدریتیک جیپسی سالیدز و انهیدریتیک کلسی سالیدز به سامانه رده بندی آمریکایی از یک سو و افزودن توصیف کننده انهایدرایت و هم چنین توصیف کننده اکوییک برای خاکی با گروه مرجع سولونچاک در سامانه رده بندی جهانی، می تواند در همبستگی بالاتر این دو سامانه رده بندی موثرتر باشد. از طرفی، درصد کربنات کلسیم معادل برای افق کلسیک در ارتباط با خاک هایی با بافت درشت و سنگریزه به مانند سامانه رده بندی آمریکایی، برای سامانه رده بندی جهانی نیز پیشنهاد می شود. هم چنین برای سامانه رده بندی آمریکایی، تعریف افق سالیک، مشابه آنچه که در سامانه رده بندی جهانی آمده توصیه می گردد. نتایج پژوهش نشان داد که سامانه رده بندی جهانی برای تفسیر خاک های شور، سدیمی، گچی، آهکی و جوان، به دلیل استفاده از توصیف کننده های مختلف و انعطاف پذیری بالاتر در انعکاس خصوصیات خاک ها کارایی بیشتری دارد.

    کلید واژگان: ایران, آهکی, شور, گچی, همبستگی خاک
    Saleh Sanjari, MohammadHady Farpoor *, M. Mahmoodabadi, S. Barkhori

    Introduction:

     Increasing demand for an international classification system as a unique communication tool in soil science has caused development of different systems.  Like many other countries, Soil Taxonomy and WRB are the most popular soil classification systems in Iran. Genetic and morphologic soil properties are used for soil classification in both systems. However, correlation of the two systems and efforts to harmonize them have been a major concern among soil scientists. Comparing Soil Taxonomy and WRB in gypsiferous and calcareous soils of central Iran, Sarmast et al. (13) reported that WRB using various qualifiers is more effective than Soil Taxonomy. Since no study on soils of Iranshahr and Dalghan Regions located in Sistan and Baloochestan Province has performed and/or no reported data is available, the present research was performed to: 1) study morphological, physical, and chemical soil properties in the area, 2) classify soils based on Soil Taxonomy (2014) and WRB (2015) systems, 3) compare the two systems for soil description in Iranshahr and Dalghan regions as a part of Sistan and Baloochestan Province, central Iran.

    Material and Methods

    The study area starts from Iranshahr (590 m asl) in the center of the province and extends to Dalghan (390 m asl) in west. Alluvial fan, pediment, playa, and hill were among different landforms identified using field studies, topography maps (1:50000), and Google Earth image observations. To cover the maximum soil variations in the area, 10 representative pedons were selected, described, and sampled.

    Results and Discussions

    Calcic, gypsic, anhydritic, argillic, natric, and salic horizons identified after field work and laboratory analysis. Results of the study showed that addition of Yermic Torrifluvent, Yermic Torriorthent, Calcic Gypsiargid, Gypsic Natrsalid, Natric Gypsisalid, Anhydritic Gypsisalid, Anhydritic Calcisalid subgroups to Soil Taxonomy system from one hand, and addition of anhydrite and aquic (for Solonchak reference soil group) qualifiers to WRB system from the other hand, causes a higher correlation and more harmonization between the two classification systems. Meanwhile, the minimum percentage of calcium carbonate equivalent necessary for calcic horizon identification in coarse textured soils including gravel in Soil Taxonomy is also suggested to be added to WRB system. Besides, requirements of salic horizon in WRB system is recommended to be added to Soil Taxonomy. At the same time, soil names in WRB system provide more information and data about soil properties and characteristics in young soils (such as yermic qualifier showing desert pavement) compared to Soil Taxonomy. Soil Taxonomy is not able to properly classify saline soils of arid regions down to subgroup level which is a weak point for this system. That is why newly added Gypsic Natrsalids is suggested for soils with natric, gypsic, and salic horizons in the upper 100 cm of the soil. On the other hand, the requirements of salic horizon in WRB system (the minimum EC content of 15 dS/m and the EC multiplied by the horizon thickness of more and/or equal to 450) are also suggested for Soil Taxonomy.

    Conclusion

    Results of the study for both saline and sodic soils show more capability of WRB system compared to Soil Taxonomy to classify soils. From soil management point of view, natric horizon causes more negative effects compared to salic horizon because Na disperses the soil particles and destroys soil structure and sodic soils need more practices to be improved compared to saline soils. Results for gypsiferous soils also show more capability of WRB system compared to Soil Taxonomy because gypsum content which is important for gypsiferous soils management is properly concerned in WRB system. However, lack of anhydritic horizon in WRB seems to be a weak point for this classification system. That is why it is suggested to be added to WRB (13). Since Soil Taxonomy does not use independent abbreviations for anhydritic horizon compared to gypsic horizon, the Ba and Baa abbreviations are also suggested for Soil Taxonomy to be added.

    Keywords: Iran, Calcareous, Gypsiferous, Saline, Soil correlation
  • محمود رستمی نیا*، مسعود بازگیر، علی چابک

    پدیده گردوغبار یکی از مخاطرات اقلیمی و زیست محیطی مهم در مناطق خشک و نیمه خشک جهان می باشد .هدف از این تحقیق بررسی و تعیین ترکیب کانی شناسی و ویژگی های فیزیک و شیمیایی برخی نمونه های خاک سطحی درکشور عراق و ذرات گردوغبار در استان ایلام به منظور منشایابی طوفان گردوغبار می باشد. نمونه های گردوغبار از شهرهای ایلام، مهران و دهلران در استان ایلام جمع آوری گردید. تعدادی نمونه خاک از لایه سطحی اراضی مناطق مختلف کشور عراق به عنوان منشا تولید گرد و غبار نیز تهیه شد. تجزیه های فیزیکوشیمیایی و کانی شناسی نمونه های گردوغبار و خاک انجام شد. نتایج تجزیه های فیزیک و شیمیایی نشان داد که بیشترین درصد ذرات تشکیل دهنده خاک های عراق و گرد و غبار استان ایلام شن و سیلت و کمترین رس می باشد. هدایت الکتریکی در همه نمونه های دو منطقه بیش از چهار دسی زیمنس بر متر و جزء خاک های شور محسوب می شوند و pH نمونه ها گردوغبار و خاک کشور عراق تفاوت معنی داری نداشته و در محدوده خنثی تا قلیایی قرار گرفتند. میزان آهک همه نمونه ها بیش از 25 درصد می باشد. مناطق مختلف دارای درصد کربن آلی پایینی بوده و بیشترین میزان به بدره عراق (%18/1) و کمترین به نجف (%16/0) تعلق می گیرد. SAR عمده خاک های عراق بیش از 13 و سدیمی شدید و در ذرات گردوغبار، SAR نیز نسبتا بالا می باشد. نتایج کانی شناسی پودری نشان داد که کانی های غالب در خاک های عراق و گردوغبار استان ایلام کلسیت، ژیپس، کوارتز و پالیگورسکیت می باشند. نتایج بررسی های XRD در نمونه ها رس خاک عراق و گرد و غبار استان ایلام بیانگر حضور کانی های کایولینیت، کلریت، ایلایت و اسمکتیت می باشد. به طورکلی نتایج تجزیه های فیزیکی، شیمیایی و کانی شناسی بیانگر این است که مناطق بیابانی در کشور عراق منشا تولید ذرات گردوغبار در استان ایلام می باشد و طوفان های گردوغبار در دراز مدت می تواند باعث شور و سدیمی شدن خاک سطحی اراضی استان ایلام شود.

    کلید واژگان: تفرق اشعه ایکس, خاک شور و سدیمی, کانی ژیپس, منشایابی
    Mahmood Rostaminia *, Masoud Bazgir, Ali Chabok

    Dust phenomenon is one of the important climatic and environmental hazards in arid and semi-arid regions of the world. The aim of this study is to determine the mineralogical and physicochemical properties of some soil samples in Iraq and dust particles in Ilam province in order to find out the origin of dust. Dust samples were collected from Ilam, Mehran and Dehloran cities. In addition, some surface soil samples were collected from different parts of Iraq as the source of dust. Physico-chemical and mineralogical analysis of dust and soil samples was fulfilled. The results revealed that the highest percentage of particles forming Iraqi dust and dust in Ilam province are sand and silt and clay was the least. Electrical conductivity in all samples was more than 4 dS/m in both samples meaning as saline classes and pH of the samples was similar in dust of Ilam and Iraqi soils, and showed the neutral to alkaline range. The lime content of all samples was more than 25%. Different regions had low organic carbon percentage, the highest rate was in the Iraqi margin (1.18%), and the lowest was in Najaf (0.16%). The SAR of most Iraqi soils was more than 13 and showed severe alkalinity in dust particles, SAR is also relatively high. Mineralogical results showed that dominant minerals in Iraqi soils and dust of Ilam province are calcite, gypsum, quartz and palygorskite. The results of XRD studies in clay samples of Iraqi soil and Ilam province dust indicated the presence of minerals such as kaolinite, chlorite, ilite and smectite. Overally, the results of physical, chemical, and mineralogical analysis indicated that desert regions in Iraq are the sources of dust production in Ilam, and that dust storms can lead to salinity and alkalinity of the surface soil in Ilam province.

    Keywords: XRD, Saline, alkaline soil, Gypsum mineral, Origination
  • سیمین شهوری، ابراهیم سپهر*، امیر رحیمی
    به منظور بررسی سطوح مختلف نیتروژن و نسبت های مختلف نیترات به آمونیوم در شرایط شور و غیرشور بر شاخص های عملکرد و درصد اسانس آویشن دنایی (Thymus daenensis subsp. daenensis Celak)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 30 تیمار و 3 تکرار در محیط کشت پرلایت و ماسه انجام گرفت؛ به طوری که نیتروژن در سه سطح (5، 10و 15 میلی مولار)، نسبت های مختلف نیترات به آمونیوم در پنج سطح (100:0, 75:25, 50:50, 25:75, 0:100) و شوری در دو سطح (0 و50 میلی مولار سدیم کلرید) اعمال گردید. نتایج نشان داد در شرایط عدم تنش شوری بیشترین مقدار وزن تر و خشک گیاه، درصد و عملکرد اسانس در سطح نیتروژن 15 میلی مولار و نسبت 25:75 نیترات به آمونیوم به دست آمد و در صورت اعمال تنش شوری مقدار وزن تر و خشک، درصد و عملکرد اسانس در تمام تیمارها کاهش یافت، به طوری که بیشترین عملکرد در تیمار 15 میلی مولار نیتروژن و نسبت 50:50 نیترات به آمونیوم به دست آمد. به طور کلی می توان گفت که در سطح نیتروژن 15 میلی مولار در شرایط غیرشور نسبت 25:75 و در محیط شور نسبت50:50 نیترات به آمونیوم، نسبت های بهینه برای نیل به بیشترین عملکرد کمی و اسانس می باشد.
    کلید واژگان: آویشن, شور, غیرشور, نسبت نیترات به آمونیوم, نیتروژن
    Simin Shahoori, Ebrahim Sepehr *, Amir Rahimi
    In order to investigate the effect of different levels of nitrogen and nitrate: ammonium ratios on yield and oil percentage of Thyme daenensis in saline and non-saline conditions, a factorial experiment was conducted in a randomized complete block design (RCBD) with 30 treatments and three replicates in perlite and sand medium. Nitrogen at three levels (5, 10 and 15 mM), nitrate: ammonium ratio at five levels (100:0, 75:25, 50:50, 25:75, 0:100) and salinity at two levels (0 and 50 mM sodium chloride) were applied. Results showed that the highest fresh and dry weight, percentage and yield of crop oil were obtained at 15 mM nitrogen and 75:25 nitrates: ammonium ratio in the non-saline conditions. In the saline condition the fresh and dry weight, percentage and yield of crop oil were reduced in all treatments and the highest yield was obtained in 15 mM nitrogen and 50:50 nitrates: ammonium ratio. Generally, it was concluded that the ratio of 75:25 nitrate: ammonium in non-saline condition and the ratio of 50:50 nitrate: ammonium in saline condition were the optimum ratios at 15 mM nitrogen level for obtaining the highest yield and oil percentages.
    Keywords: Non-Saline, Nitrate: Ammonium ratio, Nitrogen, Saline, Thymus
  • شکراله اصغری*، محمود شهابی
    هدف از این پژوهش مطالعه تغییرات مکانی هدایت هیدرولیکی اشباع (Ks) و مقاومت فروروی (PR) در خاک های متاثر از نمک اطراف دریاچه ارومیه بود. نمونه های خاک از دو کاربری کشاورزی (49 نمونه) و بایر (51 نمونه) به هم چسبیده (ha 80) برای تعیین برخی متغیرهای فیزیکی و شیمیایی به صورت شبکه های منظم m 100×100 در بخش شندآباد منطقه شبستر برداشته شدند. متغیر Ks به روش بار ثابت یا افتان در آزمایشگاه و PR به صورت درجا در صحرا اندازه گیری شد. از روش های درون یابی کریجینگ معمولی (OK) و وزن دهی عکس فاصله (IDW) برای تحلیل تغییرات مکانی متغیرهای خاک استفاده گردید. ضریب همبستگی منفی و معنی دار بین Ks با رس، جرم مخصوص ظاهری (BD)، SAR و EC و مثبت و معنی دار بین Ks با شن، پایداری خاکدانه و کربن آلی یافت شد. این ضریب بین PR با BD مثبت و با رطوبت خاک مزرعه، منفی به دست آمد. متغیر Ks دارای بالاترین ضریب تغییرات (6/155 درصد) در کاربری بایر و PR دارای کمترین دامنه تاثیر (m 335) در بین متغیرهای خاک بود. مدل نیم تغییرنمای کروی و نمایی با وابستگی مکانی قوی به ترتیب برای Ks و PR به دست آمد. براساس آماره های ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) و ضریب تطابق (CCC)، بین دو روش درون یابی در برآورد Ks تفاوتی مشاهده نشد ولی در تخمین PR، روش OK به علت داشتن RMSE کمتر و CCC بیشتر در مقایسه با روش IDW (توان 1 و 2) دارای دقت بالاتری بود. نقشه تغییرات مکانی نشان داد از کاربری کشاورزی به سمت کاربری بایر بر میزان BD و PR افزوده و از میزان Ks کاسته شد.
    کلید واژگان: خاک های شور و سدیمی, دشت شبستر, زمین آمار, ویژگی های فیزیکی
    Sh. Asghari *, M. Shahabi
    Introduction
    Over the last few years, due to the depletion of Lake Urmia located in the northwest of Iran, the proportion of surrounding saline agricultural lands increased at a fast pace. Digital mapping of regional soils affected by salt is essential when monitoring the dynamics of soil salts and planning land development and reclamation schemes. The soil hydraulic and mechanical parameters are very important factors that affect water and chemical transport in soil pores. In the salt-affected soils, saturated hydraulic conductivity (Ks) is very low due to the high contents of sodium and weak aggregate stability. Penetration resistance (PR) indicates soil mechanical strength to penetration of a cone or flat penetrometer; it is important in seedling, root growth and tillage operations. Generally, PR values exceed 2.5 MPa, while root elongation is significantly restricted. The analysis of spatial variability of Ks and PR is essential to implement a site-specific soil management especially in the salt-affected lands. The objective of this study was to evaluate the influence of two different bare and agricultural land uses on the spatial variability of Ks and PR in the salt-affected soils around Lake Urmia.  
    Materials and Methods
    This study was conducted in the agricultural and bare lands of Shend Abad region located at the 15 km of Shabestar city, northwest of Iran (45° 36ʹ 34ʺ to 45° 36ʹ 38ʺ E and 38° 6ʹ 37ʺ to 38° 7ʹ 42ʺ N). Totally, 100 geo-referenced samples were taken from 0-10 cm soil depth with 100×100 m intervals (80 ha) in agricultural (n=49) and bare (n=51) land uses. Sand, silt, clay, organic carbon (OC), mean weight diameter of aggregates (MWD), sodium adsorption ratio (SAR) and electrical conductivity (EC), were measured in the collected soil samples. The EC and SAR were measured in 1:2.5 (soil: distilled water) extract. Ks was measured using constant or falling head method. Bulk density (BD) and field water content (FWC) were measured in the undisturbed soil samples taken by steal cylinders with 5 cm diameter and height. Total porosity calculated from BD and particle density (PD). PR was directly measured at the field using a cone penetrometer. The best fit semivariograms model (Gaussian, spherical and exponential) was chosen by considering the minimum residual sum of square (RSS) and maximum coefficient of determination (R2). Ordinary Kriging (OK) and inverse distance weighting (IDW) interpolation methods were used to analyze the spatial variability of Ks and PR. Spatial distribution maps of soil variables were provided by Arc GIS software. The accuracy of OK and IDW methods in estimating Ks and PR was evaluated by mean error (ME), mean absolute error (MAE), root mean square error (RMSE) and concordance correlation coefficient (CCC) criteria.The CCC indicates the degree to which pairs of the measured and estimated parameter value fall on the 45° line through the origin.    
    Results and Discussion
    According to coefficient of variation (CV) from the study area, the most variable soil indicator was Ks (CV=155.6%), whereas the least variable was PD (CV= 3.05%) both in bare land use. The Lognormal distribution was found for Ks data in the studied region. The Pearson correlation coefficients (r values) indicated that there are significant correlations between Ks and OC (r=0.36), sand (r=0.60), SAR (r=-0.35), EC (r=-0.22), BD (r=-0.52), TP (r= 0.31), silt (r=-0.60), and clay (r=-0.43). Also, significant correlations were obtained between PR and FWC (r=-0.32), BD (r=0.21), and TP (r=-0.21). The spatial dependency classes of soil variables were determined according to the ratio of nugget variance to sill expressed in percentages: If the ratio was >25% and <75%, the variable was considered moderately spatially dependent; if the ratio was >75%, variable was considered weakly spatially dependent; and if the ratio was <25%, the variable was considered strongly spatially dependent. The strong spatial dependences with the effective ranges of 2443m were found for Ks. The PR and PD variables had the least (335 m) and the highest (2844 m) effective range, respectively. The range of influence indicates the limit distance at which a sample point has influence over another points, that is, the maximum distance for correlation between two sampling point. The models of fitted semivariograms were spherical for Ks and exponential for PR. According to RMSE and CCC criteria, there was not found significant difference between Ks estimates by OK and IDW interpolation methods. The high CCC and low RMSE values for OK compared with IDW indicated the more precision and accuracy of OK in estimating PR in the studied area. Generally, the spatial maps showed that from agricultural to bare land use by nearing to Lake Urmia, the BD and PR increased and consequently TP and Ks decreased.
    Conclusion
    The results showed that Ks negatively related to the SAR, EC, BD, silt and clay and positively related to the OC, sand, MWD and TP in the study area. Also, PR negatively related to the FWC and TP and positively related to the BD and silt. The spatial dependency was found strong for Ks. The PR revealed the smallest effective range (335 m) among the studied variables. As a suggestion, for subsequent study, soil sampling distance could be taken as 335 m instead of 100 m in order to save time and minimize cost.
    Keywords: Geostatistics, Physical properties, Saline, sodic soils, Shabestar plain
  • مسعود پورغلام آمیجی، عبدالمجید لیاقت، آرزو نازی قمشلو*، مجتبی خوش روش
    در این پژوهش از مدل Drainmod-S که خاص مناطق دارای سطح ایستابی کم عمق و شور است، برای تغییرات سطح ایستابی و تعیین غلظت نمک در شرایط اراضی شالیزاری استفاده شد. این پژوهش در سال 1396 و در مرکز تحقیقات آب و هواشناسی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج-دانشگاه تهران در یک مدل فیزیکی (لایسیمتر) صورت گرفت. این پژوهش طی یک فصل کشت برنج در یک لایسیمتر فلزی عایق تحت دو تیمار اصلی یکی با حضور سطح ایستابی کم عمق و غیرشور (FSG) و دیگری در حضور سطح ایستابی کم عمق و شور (SSG) که هر دو با آب معمولی آبیاری می شدند به انجام رسید. بعد از بررسی کارایی مدل برای سطح ایستابی، مقادیر MBE، RMSE، NRMSE، d و 2R به ترتیب 0/18 سانتی متر، 7/48 سانتی متر، 23/41 درصد، 0/86 و 0/63 برای تیمار FSG و 0/69 سانتی متر، 7/25 سانتی متر، 21/06 درصد، 0/83 و 0/53 برای تیمار SSG به دست آمد. این نتایج نشان از شبیه سازی خوب مدل و تطابق نسبی بین داده های اندازه گیری شده و برآورد شده می باشد. همچنین، پارامترهای MBE، RMSE، NRMSE، d و 2R به منظور بررسی کارایی مدل برای تخمین تغییرات غلظت نمک در سه ناحیه از خاک به طور متوسط محاسبه شد. میانگین مقدار این پارامترها در عمق های مختلف خاک برای تیمار FSG به ترتیب 0/02 دسی زیمنس بر متر، 0/1 دسی زیمنس بر متر، 4/61 درصد، 0/9 و 0/87 به دست آمد. پارامترهای مذکور در تیمار SSG نیز به ترتیب 0/07 دسی زیمنس بر متر، 0/24 دسی زیمنس بر متر، 2/78 درصد، 0/94 و 0/89 محاسبه شد. در پایان، مدل برای ارضی شالیزاری واقعی حاشیه دریای خزر (اراضی میانکاله در منطقه بهشهر) شبیه سازی شد. به طور کلی، مقایسه مقادیر اندازه گیری شده و برآورد شده سطح ایستابی و شوری خاک نشان داد که می توان از مدل Drainmod-S به عنوان یک راهنمای کلی در پیش بینی و شبیه سازی روند تغییرات سطح ایستابی و شوری خاک استفاده کرد.
    کلید واژگان: سطح ایستابی, نرم افزار Drainmod-S, کم عمق و شور, اراضی شالیزاری, نیم رخ شوری
    Masoud Pourgholam Amiji, Abdolmajid Liaghat, Arezoo Nazi Ghameshlou *, Mojtaba Khoshravesh
    In this research, the Drainmod-S model, which is specific for regions with shallow and saline water table, was used for water table changes and salt determination of salt concentration in paddy fields. This research was performed as a physical model (lysimeter) in meteorological research center of college of agriculture and natural resources, university of Tehran in 2017. The complete randomized design consists of two main treatments with fresh and shallow water table (FSG), as the control treatment, and in the presence of saline and shallow water table (SSG(, respectively. After evaluating the model for water table, the amount of MBE, RMSE, NRMSE, d and R2 for FSG treatment were obtained 0.18 cm, 7.48 cm, 23.41%, 0.86 and 0.63, respectively and for FSG treatment were obtained 0.69 cm, 7.25 cm, 21.06%, 0.83 and 0.53, respectively. These results showed a good simulation of the model and a relative correlation between measured and estimated data. Also, the parameters of MBE, RMSE, NRMSE, d and R2 were calculated to evaluate the efficient of model for estimating the salt concentration changes in three different areas of the soil. The average of these parameters at different soil depths for FSG treatment was 0.02 dS/m, 0.1 dS/m, 4/61%, 0.9 and 0.87, respectively. The above parameters in SSG treatment were calculated as 0.07 dS/m, 0.24 dS/m, 2.78%, 0.94 and 0.89, respectively. At the end, the model was simulated for the real paddy fields (Miankale lands in Behshahr region). In general, the comparison of measured and estimated water table and soil salinity showed that the Drainmod-S model is able to use as a general guide for prediction and simulation of water table and soil salinity changes.
    Keywords: Water Table, Drainmod-S Software, Saline, Shallow, Paddy Fields, Salinity Profile
  • داریوش رمضان، فاطمه مرادی پور *، بهمن زاهدی، کبری سپهوند، محمد مهدی ضرابی
    شوری، عامل بسیار مهمی در محدود نمودن تولید محصولات کشاورزی در بیشتر کشورهاست. امروزه با استفاده از تکنیک پیوند، توانسته اند بر مشکل شوری آب و خاک در تولید سبزی ها فائق آمده و محصولاتی با کیفیت بالاتر تولید کنند. در این تحقیق، گیاهان هندوانه رقم چارلستون گری روی پایه های هیبرید کدوی شینتوزا، کدوی مسمایی، کدوی قلیانی، هندوانه ابوجهل، هندوانه توده محلی کرمانشاه و توده محلی همدان به روش حفره ای پیوند شده و در گلخانه و مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، در سال 1395 پرورش داده شدند. گیاهان پیوندی و غیر پیوندی (شاهد) از نظر برخی صفات رویشی و بیوشیمیایی تحت سطوح شوری 0، 30 و 60 میلی مولار کلرید سدیم با هم مقایسه شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که بین هر سه سطح تیمار شوری، از لحاظ آماری تفاوت معنی داری در سطح احتمال 5 درصد از لحاظ مقادیر کاروتنویید برگ وجود داشت. در این پژوهش برخی از صفات رویشی همچون طول شاخه اصلی (220 سانتی متر، وزن تر ساقه (420 گرم) و وزن تر ریشه (30 گرم) در گیاهان پیوندی با پایه شینتوزا در هر سه تیمار شوری بیشتر از گیاهان غیر پیوندی که به ترتیب 102 سانتی متر، 225 گرم و 10 گرم بود. همچنین بیشترین (28467 کیلوگرم در هکتار) و کمترین (10496 کیلوگرم در هکتار) عملکرد کل میوه به ترتیب مربوط به هندوانه پیوندی روی پایه شینتوزا و گیاهان شاهد بود. همچنین پایه های شینتوزا، کدوی قلیانی، هندوانه همدان و کرمانشاه از لحاظ عملکرد کل در یک گروه آماری قرار داشتند. بنابراین پایه شینتوزا به عنوان پایه مناسبی جهت پیوند هندوانه رقم چارلستون گری تحت شرایط تنش شوری مشخص شد.
    کلید واژگان: پیوندک, شوری, کشت هیدروپونیک
    Dariush Ramezan, Fatemeh Moradipour *, Bahman Zahedi, Kobra Sepahvand, Mohammad Mahdi Zarabi
    Salinity is an important factor in limiting production in many countries. Today with using grafting methodinvegetable production could overcome problem of soil and irrigation water salinity resulted in production of high quality crops. In this study, water melon (cv. Charleston Gray) was grafted onto rootstocks including; Shintozwa, Buttle gourd, pepo, Bitter cucumber, Indigenous masses of Kermanshah and Hamedan watermelon with using hole insertion grafting method and grown under greenhouse and farm conditions in Faculty of Agriculture, Lorestan University in 2016. Grafted and un-grafted (control) plants were studied for some vegetative and biochemical traits after exposing to 0, 30 and 60 mM Na Cl. Results showed that there was a significant difference between the three levels of salinity treatment at the 5% probability level for leaf carotenoids. In this research, some of the vegetative traits such as length of main branch (220 cm), fresh weight of shoot (420 g) and root fresh weight (30 g) in plants that grafted onto Shintozwa rootstock in all three saline treatments were higher than non-grafted plant that were 102 cm, 225 and 10 g respectively. The highest (28467 kg ha-1) and lowest (10496 kg ha-1) total yield of fruit were related to the watermelon grafted onto Shintozwa rootstock and control plants respectively. Also, Shintozwa, Buttle gourd, Kermanshah and Hamedan watermelon rootstocks were a statistical group in terms of total yield. Thus, Shintozwa rootstock could be a suitable rootstock for water melon Charleston Gray cultivar under saline conditions.
    Keywords: Hydroponic system, Saline, scion
  • شکراله اصغری، محمود شهابی
    این پژوهش به منظور برآورد تغییرات توزیع مکانی میانگین وزنی قطر خاکدانه ها (MWD) و نسبت جذبی سدیم (SAR) در خاک های متاثر از نمک اطراف دریاچه ارومیه اجرا گردید. نمونه های خاک از دو کاربری کشاورزی (49 نمونه) و بایر (51 نمونه) به هم چسبیده (ha 80) برای اندازه گیری شن، سیلت، رس، کربن آلی، اسیدیته، آهک، هدایت الکتریکی (EC) ،SAR و MWD به صورت شبکه های منظم m 100×100 در بخش شندآباد منطقه شبستر برداشته شد. از روش های درون یابی کریجینگ معمولی (OK) و وزن دهی عکس فاصله (IDW) برای تحلیل تغییرات مکانی متغیرهای خاک استفاده گردید. متغیرهای کربن آلی و EC به ترتیب از کمترین (m 660) و بیشترین (m 1987) دامنه تاثیر برخوردار بودند. وابستگی های مکانی قوی و متوسط به ترتیب برای SAR با دامنه تاثیر m 1903 و MWD با دامنه تاثیر m 1614 به دست آمد. مدل نیم تغییرنمای گوسی برای SAR و MWD برازش گردید. بهترین تخمین براساس ضریب تطابق (CCC) با روش OK برای (382/0) SAR و با روش IDW توان 2 برای (325/0) MWD انجام گرفت. نقشه های توزیع مکانی نشان داد که از کاربری کشاورزی به سمت کاربری بایر به دلیل نزدیک شدن به رسوبات دریاچه، مقادیر EC، SAR، اسیدیته، آهک و رس افزایش ولی شن، کربن آلی و MWD کاهش یافت.
    کلید واژگان: اراضی کشاورزی, تغییرات مکانی, خاکهای شور و سدیمی, شبستر, میانگین وزنی قطر خاکدانهها
    Sh. Asghari*, M. Shahabi
    Introduction
    Salinity and sodicity are the most important land degradation problems particularly in arid and semi-arid regions. Due to the depletion of Urmia Lake located in the northwest of Iran during recent years, the proportion of surrounding saline agricultural lands increased at a past pace. In the salt-affected soils, aggregate stability is weak due to the high contents of sodium. The analysis of spatial variability of mean weight diameter of aggregates (MWD) and sodium adsorption ratio (SAR) is necessary to implement a site-specific soil management especially in the salt-affected soils. The main object of this study was evaluating the effects of different land uses (bare and agriculture) on the spatial variability of MWD and SAR in the salt-affected soils around Urmia Lake.
    Materials and Methods
    This study was conducted in the agricultural and bare lands of Shend Abad region located at the 15 km of Shabestar city, northwest of Iran (45° 36ʹ 34ʺ E and 38° 6ʹ 37ʺ N). Totally, 100 georeferenced
    samples were taken from 0-10 cm soil depth with 100×100 m intervals (80 ha) in agricultural (n=49) and bare (n=51) land uses. Sand, silt, clay, organic carbon (OC), CaCO3, pHe, MWD, SAR and electrical
    conductivity (EC), were measured in the collected soil samples. Thewet sieving method was used to determine MWD of wet aggregates. The sieves were: 2, 1, 0.5, 0.25 and 0.106mm. The EC and SAR were measured in 1:2.5 (soil: distilled water) extra. The SAR was calculated from concentrations of Na+ and Ca+ + Mg+. The best fitsemivariogram model (Gaussian, spherical and exponential) was chosen by considering the minimum residual sum of square (RSS) and maximum determination coefficient (R2). Ordinary kriging (OK) and inverse distance weighting (IDW) interpolation methods were used to analyze spatial variability of MWD and SAR. Spatial distribution maps of soil variables were provided by Arc GIS software. The accuracy of OK and IDW methods in estimating MWD and SAR was evaluated by mean error (ME), mean absolute error (MAE), root mean square error (RMSE) and concordance correlation coefficient (CCC) criteria.The CCC indicates the degree to which pairs of the measured and estimated parameter value fall on the 45° line through the origin.
    Results and Discussion
    According to the results of coefficient of variation (CV) from the study area, the most variable (CV=113.05%) soil indicator was SAR (bare land use), whereas the least variable (CV= 3.52%)
    was pHe (agricultural land use). The Pearson correlation coefficients (r value) indicated that there are significant (P <0.01) correlations between MWD with OC (r=0.58), sand (r=0.60), SAR (r=-0.57), EC (r=-0.56), CaCO3 (r=-0.38) and clay (r=-0.48). Also, negative correlations (P <0.01) were observed between SAR with sand (r=- 0.61), OC (r=-0.38) but positive correlations (P <0.01) were found between SAR with EC (r=0.61), pHe (r=0.56), CaCO3 (r=0.40) and Clay (r=0.62). The spatial dependency classes of soil variables were determined according to the ratio of nugget variance to sill expressed in percentages: If the ratio was >25% and <75%, the variable was considered moderately spatially dependent; if the ratio was >75%, variable was considered weakly spatially dependent; and if the ratio was <25%, the variable was considered strongly spatially dependent. The strong and moderate spatial dependences with the effective ranges of 1903 and 1614m were found for SAR and MWD,
    respectively. The OC and EC variables had the least (660m) and the highest (1987m) effective range, respectively. The range of influence indicates the limit distance at which a sample point has influence over another points, that is, the maximum distance for correlation between two sampling point. The models of fitted semivariograms were Gaussian for both MWD and SAR. The best prediction according to CCC criterion was obtained by OK for SAR (0.382) and IDW (^2) for MWD (0.325). The spatial maps showed that from agricultural to bare land use by nearing to Urmia Lake, the MWD decreased by decreasing OC and increasing EC and SAR.
    Conclusions
    Results showed that MWD negatively related to the SAR and EC and positively related to the OC and sand in the study area. The SAR correlated positively with EC and Clay and negatively with sand andOC. The spatial dependency was found strong for SAR and the moderate for MWD. The soil OC showed the smallest effective range (660m) among the studied variables. As a suggestion, for subsequent study, soil sampling distance could be taken as 660m in order to save time and minimize cost.
    Keywords: Agricultural lands, Mean weight diameter of aggregates, Saline, sodic soils, Spatialvariability, Shabestar
  • زهرا جلیلی، هوشنگ قمرنیا*، دانیال کهریزی
    استفاده از آبهای زیرزمینی شور کم عمق که در بعضی دشت های موجود در مناطق جنوبی، شمالی، غرب و شمال غرب موجود است به عنوان یک منبع آب آبیاری می تواند تا حدودی آب مورد نیاز پاره ای از گیاهان را تامین کند. در این رابطه آزمایشی به منظور بررسی اثر آب زیرزمینی کم عمق و شور بر کمک به تبخیر و تعرق گیاه استویا در قالب طرح کاملا تصادفی و به صورت فاکتوریل با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی انجام شد. تیمارهای اعمال شده شامل آب زیرزمینی با سطوح شوری 1 و 2 و 6 و 10 دسی زیمنس بر متر در سه عمق 7/0 و 9/0 و 2/1 متر بود. نتایج نشان داد که درصد مشارکت آب زیرزمینی برای سطوح شوری 1، 2، 6 و 10 دسی زیمنس بر متر در اعماق 7/0 و 9/0 و 2/1 متری به ترتیب در حدود (5/66 ، 7/57 ، 3/45) ، (5/61 ، 7/52 ، 1/42)، (9/59 ، 4/49 ، 0/41) و (0/59 ، 6/46 ، 1/40) درصد نیاز کلی گیاه بود. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از آبهای زیر زمینی کم عمق با شوری کمتر از 2 دسی زیمنس بر متر برای آبیاری گیاه استویا می تواند به صورت قابل توجهی نیاز آبی گیاه را برطرف نموده و به تبخیر و تعرق گیاه کمک کند.
    کلید واژگان: آب زیرزمینی, شوری, کم عمق, استویا, اقلیم نیمه خشک
    Zahra Jalili, Houshang Ghamarnia *, Danial Kahrizy
    The use of shallow groundwater as a source of irrigation water can be used in different plains located in southern, northern, western and north western parts of country during most crops planting period. In this investigation Lysimetric experiments were conducted to determine the contribution made by groundwater to the overall water requirements of (Stevia Rebaudiana B.). The plants were grown in 36 columns, each having a diameter of 0.40 m and packed with silty clay soil. The three replicate randomized complete block factorial experiments were carried out using different treatment combinations. Nine treatments were applied by maintaining groundwater, with an EC of 1, 2, 6 and 10 dS/m, at three different water table levels (0.7, 0.9 and 1.20 m) with supplementary surface irrigation. The supplementary irrigation requirement for each treatment was applied by adding water (EC of 1 dS/m). The average percentage contribution from groundwater for the different treatments (1, 2, 6 and 10 dS/m) and water table depths (0.7, 0.9 and 1.2 meter) as (66.5, 57.7, 45.3) and (61.5, 52.7, 42.1) and (59.9, 49.4, 41.0) and (59.0, 46.6, 40.1) percent of the average annual (Stevia Rebaudiana B.) water requirement respectively. The overall results showed that the shallow ground water with quality less than 2 dS/m can be used to compensate a most part of the annual plant water requirement.
    Keywords: groundwater, saline, shallow, Stevia, Semi-arid climate
  • علیرضا ارزانی، زرین تاج علی پور *، فرهاد تقی پور، احمد اخیانی
    شور شدن اراضی از معضلات مهم و مخرب در بخش کشاورزی است که بایستی با تدبیر و مدیریت صحیح علمی این روند کنترل شود. اولین گام در این راه، شناسایی و تهیه نقشه مناطق شور است. در چند دهه گذشته استفاده از روش های زمین آمار و سنجش از دور برای تهیه نقشه شوری خاک و پایش تغییرات آن توسعه پیدا کرده است. هدف از این مطالعه مقایسه قابلیت روش های زمین آماری مختلف برای تهیه نقشه شوری خاک سطحی در بخشی از دشت میامی واقع در شهرستان میامی استان سمنان می باشد. برای انجام این کار تعداد 2 25 نمونه خاک از عمق 30-0 سانتی متری خاک سطحی از محل تقاطع خطوط شبکه منظم به ابعاد 600 * 600 متری با کمک GPS انجام شد و EC، pH و درصد رس نمونه های خاک اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که روش کریجینگ با میانگین مطلق خطا 29/2 از دقت بالاتری نسبت به سایر روش های میانیابی برخوردار بود و در مقابل روش spline Thin plate با میانگین مطلق خطای 38/4 کمترین دقت را داشته است. بر اساس نقشه تهیه شده در منطقه مورد مطالعه بیشترین مقدار شوری 69/15 ds/m و کمترین مقدار شوری 02/2 ds/m و میانگین شوری در دشت میامی24/5 ds/m می باشد.
    کلید واژگان: دشت میامی, میانیابی, کریجینگ, شوری
    Alireza Arzani, Zarrintaj Alipour *, Farhad Taghipour, Ahmad Akhiani
    Land salinization is a major and destructive problem in the agricultural sector, which must be controlled by proper scientific management. The first step in this way is to identify and map the saline areas. Over the past few decades, the use of geostatistics and remote sensing techniques has been developed to map the soil salinity and monitor its changes. The purpose of this study was to compare the capability of different geostatistics methods to prepare soil surface salinity maps in a part of the Meyami plain, Semnan province. To do this, 225 soil samples were taken from a depth of 0-30 cm of soil from the intersection of regular grid lines of 600 * 600 meters using GPS. EC, pH and clay of soil samples were measured. The results showed that the Kriging method with an average absolute error of 2.29 was more accurate than other interpolation methods and, vice versa, the Spline Thin plate method with an average absolute error of 4.38 had the lowest accuracy. According to the map prepared, the highest, lowest and mean salinity in the Meyami plain were recorded to be 15.69 ds/m, 2.12 ds/m, and, 5.24 ds/m, respectively.
    Keywords: Miamey plain, Interpolation, Kriging, Saline
  • Zarka Hanif, Haider Ali, Ghulam Rasool, Asif Tanveer, Bhagirath Singh Chauhan
    Genus Salsola, a genus of annual semi-dwarf to dwarf shrubs and woody tree species, is widely distributed across the arid and semi-arid areas of the world. Several features like high fodder value, abundant seed production, tolerance to extreme climatic conditions like high temperature and prolonged drought conditions contributed significantly towards its success as a potential forage species in semi-arid to arid environments. Species of this genus are of significant importance and species like Salsola soda are cultivated and consumed as vegetables in Italy, while others (S. tragus and S. baryosoma) are utilized as livestock fodder in arid and dry areas. The species of genus Salsola are grouped as halophytes, which are also useful for rehabilitation and reclamation of degraded saline lands and saline soils, respectively. Many plants of this genus are used in medicines and cosmetics as they are cure for human heart, skin diseases, cough and influenza. This paper comprises a comprehensive review on the important species of Salsola, along with its medicinal uses and other useful properties that will aid the researcher in determining the need of future research. We focus on the adaptive features of genus Salsola plants for their effective utilization in drought prone semi-arid to arid conditions and also to remediate degraded saline soils.
    Keywords: Arid, Weed, Forage, Medicinal, Invasive, Saline, Reclamation, Vegetable
  • صابر جمالی*، حسین شریفان، فراست سجادی
    از آن جایی که بخش کشاورزی عمده ترین مصرف کننده ی منابع محدود آبی کشور است، به کارگیری روش هایی به منظور افزایش راندمان کاربرد آب در این بخش امری ضروری است. از راهکارهای مقابله با بحران آب استفاده از آب های نامتعارف در کشاورزی می باشد. به منظور بررسی اثر آبیاری با روش تلفیق آب دریای خزر و آب شیرین بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه جعفری آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تیمار (اختلاط آب دریای خزر با آب شهری، آبیاری یک در میان با آب دریا و آب شهری، آبیاری نیم در میان آب دریا و آب شهری، آب شهری) تحت شرایط گلخانه ای در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان با سه تکرار در زمستان سال 1393اجرا شد. نتایج نشان داد که رژیم های مختلف آبیاری بر وزن تر و خشک ریشه، ارتفاع ریشه، ارتفاع بوته و وزن خشک اندام هوایی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بوده ولی بر وزن تر اندام هوایی و تعداد برگ در هر بوته در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. تیمار متناوب نیم در میان، متناوب یک در میان و اختلاط آب دریا منجر به کاهش 7/28، 4/26 و 8/55 درصدی عملکرد شد
    کلید واژگان: آب نامتعارف, اختلاط آب دریای خزر, تلفیق آب شور و شیرین, جعفری, متناوب نیم در میان
    Saber Jamali *, Hossien Sharifan, Ferasat Sajadi
    Since the agriculture field is the main water consumer, using techniques in order to increasing water use efficiency is necessary. Another method to counter water crisis is using unconventional water in agriculture. The goal of this study was to Effect of irrigation with conjunctive Caspian seawater and fresh water onyield and yield components of Parsley(Petroselinum crispum Mill) in greenhouse condition,the research was done based in completely randomized design including 3 replications as pot planting in Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources during 2015. The treatments included four levels (mixture of sea water tap water, alternate, half alternate and tap water), respectively. The results inducted that the effect of different irrigation regimes on root fresh and dry weight, root length, shoot length and shoot dry weight were highly significant (P
    Keywords: Exotic water, Half alternate, Mixture of sea water, Parsley, Saline, fresh water conjunction
  • مائده پریچهر *، فردین صادق زاده، محمد علی بهمنیار، مهدی قاجار سپانلو
    باتوجه به ناکافی بودن زمین های مناسب کشاورزی در جهان و قابل توجه بودن وسعت اراضی شور- سدیمی، اصلاح این خاک ها حائز اهمیت می باشد. بررسی ها نشان می دهد که کاربرد بایوچار در خاک، منجر به بهبود کیفیت خاک، افزایش بازده محصول و کاهش تنش های مربوط به شوری می شود. در این پژوهش تاثیر افزودن بیوچارهای مختلف بر برخی ویژگی های شیمیایی، از جمله غلظت کاتیون ها و آنیون های محلول خاک شور- سدیمی با بافت لوم رسی تهیه شده از منطقه کرفون واقع در استان مازندران، مورد بررسی قرار گرفت. بیوچارهای مختلف از بقایای کشاورزی (کاه برنج) و ضایعات کارخانه چوب (چوب نراد) در دمای300 درجه سلیسیوس به صورت ساده و اسیدی تهیه شدند و در سه سطح (0، 5/2 و 5 درصد) به یک خاک شور- سدیمی افزوده شدند. نتایج نشان داد که کاربرد بیوچار کاه برنج موجب کاهش بیشتر pH خاک نسبت به بیوچار حاصل از نراد گردید. همچنین کاربرد بیوچار نراد در خاک موجب کاهش هدایت الکتریکی، نسبت جذب سدیم و میزان سدیم، پتاسیم، کلسیم و کلرید در محلول خاک شد؛ در حالی که بیوچار کاه برنج، بیوچار کاه برنج اسیدی و بیوچار نراد اسیدی باعث افزایش شاخص ها و عناصر مذکور شدند. نتایج نشان داد در صورتی که آبشوئی املاح و زهکشی صورت نپذیرد، فقط می توان بیوچار ضایعات چوب نراد را به خاک شور- سدیمی اضافه نمود.
    کلید واژگان: بیوچار, خاک شور, سدیمی, ویژگی های شیمیایی, کاه برنج, نراد
    M. Parichehre_F. Sadeghzadeh_M. A Behmanyar_M. Ghajar Sepanlu
    Due to the insufficient suitable agricultural land and the large extent of saline-sodic soil across the world, the reclamation of the salt affected soils is necessary. Studies indicate that the addition of biochars to the soils improves their qualities, increases crop yield, and reduces salinity stresses. In the present study, the effects of adding various biochars on some chemical characteristics, including the concentration of soluble cations and anions of saline-sodic soil with clay-loam texture, which was taken from the Kafoun region in Mazandaran province, were investigated. Several kinds of simple and acidic biochars were produced from agricultural residues (rice straw) and wood factory waste (dicer) at 300 ° C and added to saline-sodic soil in three levels 0, (2.5, and 5%). The results showed that the rice straw biochar reduced the soil pH more than the biochar obtained from dicer. It was also understood that dicer biochar reduced the amount of soil EC, SAR, soluble sodium, potassium, calcium, and chloride. However, the rice straw biochar, acidic rice straw biochar, and acidic dicer biochar increased the amounts of those criteria and elements. Ultimately, it can be concluded that only the dicer biochar should be added to saline- sodic soil, in the absence of leaching and drainage.
    Keywords: Biochar, Chemical Characteristics, Dicer, Rice straw, Saline, sodic soil
  • صغری اشرف، عبدالرحیم پذیرا*، محمود نفیسی بهابادی

    تاثیر سطوح شوری های مختلف آب (15، 35، 50) گرم در لیتر و آب شیرین روی پارامترهای خونی و بافت روده ماهیان سی باس آسیایی (Lates calcarifer) به مدت 30 روز مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرحی کاملا تصادفی با 4 تیمار مختلف (15، 35، 50) گرم در لیتر شوری و آب شیرین (شاهد) و هر تیمار با 3 تکرار و برای هر تکرار 15 قطعه بچه ماهی با وزن اولیه 32 گرم در نظر گرفته شد. در این تحقیق برخی از پارامترهای بیوشیمیایی خون (سدیم، پتاسیم، کلراید، اسمولاریته) در پایان دوره آزمایش مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج حاصل از آنالیز پارامترهای بیوشیمیایی خون حاکی از عدم وجود اختلاف معنی دار بین تیمارهای مختلف بود (05/0P>). در این تحقیق نتایج بافت روده ماهی سی باس آسیایی نشان داد که ساختار ویلی ها و آنتروسیت های بافت روده کاملا طبیعی بوده و در محل قرارگیری هسته سلول های گوارشی نیز در تصاویر مختلف تفاوت چندانی مشاهده نشد. در تصاویر ارایه شده از تیمارهای مختلف ضایعات بافت شناسی دیده نشد. ساختار لایه های مخاطی، عضلانی و سروز و همچنین سلول های موکوس روده ای عادی و تغییرات چندانی را نشان نداد. عدم وجود اختلافات معنی دار در نتایج نشان می دهد که این ماهی یک گونه مقاوم نسبت به شوری بوده و محیط های هایپرهالین را تحمل می کند.

    کلید واژگان: ماهی سی باس آسیایی, شوری, فاکتورهای بیوشیمیایی پلاسما, بافت روده
    S. Aashraf, A. Pazira*, M. Nafisi Bahabadi

    The effect of different salinity levels (15, 35, 50 ppt) and Freshwater on biochemical parameters and intestinal tissue of Lates calcarifer was surveyed for 30 days. This experiment in a completely randomized design with 4 different treatments Freshwater and salinity levels (15, 35, 50 ppt) and treated with 3 replicates and 15 fishes (initial weight 32gr) were used for each repetition. In this study some blood biochemical parameters (Sodium, Potassium, Chloride, Osmolality) was measured at the end of the experiment. The analysis results of blood biochemical parameters showed no significant differences between the treatments (P>0.05). This study also covers intestine histology of Lates calcarifer in 4 treatments was investigated and the results showed that the digestive system has normal villi and enterocyte and there was no significant difference in the location of the cell nucleus in the various histological slides. The images from different treatments were observed no histological lesions. The structure of mucous layers, muscular, serous and intestinal mucosa cells was normal and did not show significant differences. No significant difference in the results show that this fish is a species resistant to salinity environments hyperhaline tolerated.

    Keywords: Lates calcarifer, saline, plasma biochemical parameters, intestinal tissue
  • مجید جعفرآقایی، ابراهیم زینلی*، سرالله گالشی، افشین سلطانی
    پژوهش حاضر در سال زراعی 94-1393 به منظور بررسی اثرات شوری آب آبیاری بر برخی تغییرات بیوشیمیایی ژنوتیپ‏‏های پرتوتابی شده موتانت پنبه در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان با استفاده از آزمایش کرت های خرد شده بر پایه‏ی طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح آب آبیاری با شوری های 4 (شاهد)، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر به عنوان کرت های اصلی و سه ژنوتیپ شایان، موتانت ال-ام-1673 و ال ام-1303 به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد اثر آبیاری با آب شور بر همه ویژگی ها به جز قندهای احیایی و غیراحیایی از نظر آماری معنی‏دار بود. اثر ژنوتیپ فقط بر میزان نشاسته و برهمکنش آبیاری با آب شور و ژنوتیپ بر قندهای محلول و قندهای غیر احیایی، نشاسته و کاروتنوئید معنی‏دار بود. در شرایط آبیاری با شوری 12 دسی زیمنس بر متر میزان پروتئین محلول و قندهای محلول به میزان 50 درصد و پرولین به میزان 45 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. فعالیت آنزیم پراکسیداز در شوری 8 نسبت به شوری 12 دسی زیمنس بر متر به میزان 28 درصد افزایش یافت. افزایش شوری سبب کاهش میزان کلروفیل (40 درصد نسبت به شوری 8 دسی زیمنس بر متر) و افزایش رنگیزه های کمکی از جمله کاروتنوئیدها (50 درصد) و آنتوسیانین‏ها (23 درصد) شد. عدم اختلاف معنی‏دار بین ژنوتیپ‏ها در اکثر صفات و با توجه به خصوصیت تحمل به شوری ژنوتیپ شایان می‏توان نتیجه‏ گرفت که دو ژنوتیپ ال ام 1303 و ال ام 1673 نیز همانند ژنوتیپ شایان دارای تحمل بالایی به شوری هستند. با توجه به بالاتر بودن میزان قندهای محلول، قندهای احیایی و کاروتنوئید در ژنوتیپ ال ام 1303، می توان نتیجه گرفت که این ژنوتیپ از وضعیت فیزیولوژیک بهتری در برابر شوری نسبت به ژنوتیپ شایان برخوردار باشد.
    کلید واژگان: آنتوسیانین, پراکسیداز, شوری و کلروفیل
    Ebrahim Zeynali *
    This experiment was laid out in order to study on effect of irrigation saline water on biochemical characteristics of mutant cotton lines in Isfahan Agricultural and Natural Resources Center, Iran at 2014-2015, by using of split plot arrangement based on complete block design with three replications. Experimental treatments were three irrigation water [4 (as control), 8 and 12 dS m-1] at main plots and three cotton genotypes (LM1673, LM1303 and Shayan) in sub plots. Results showed that the effect of irrigation using saline water on all traits was significant except reducing and non-reducing sugars. Effect of cultivar was significant on starch content and interaction between irrigation using saline water and cultivars was significant on soluble and non-reducing sugars, starch content and carotenoids. Irrigation by 12 dS m-1 saline water, soluble protein and soluble sugars increased as 50% and prolin content increased as 45% rather than control treatment. Proxidase (POX) enzyme activity in irrigation by 8 dS m-1 saline water treatment increased as 50% rather than irrigation by 12 dS m-1 saline water treatment. By increasing of irrigation water salinity, decreased chlorophyll content (40% rather than 8 dS m-1 saline water) and increased relief pigments such as carotenoids (50%) and anthocyanin (23%). In many traits, because of non-significant different amomg genotypes and with regards to high tolerance characteristics of Shayan genotype to salinity can be concluded that LM-1303 and LM-1673 had high tolerance to salinity same to Shayan genotype. With regard to higher soluble sugar, non-reducing sugar and carotenoids in LM-1303 genotype, can be concluded that this genotype had better physiological status under salinity compare to Shayan genotype.
    Keywords: Anthocyanin, Proxidase, Saline, chlorophyll
  • علی بمان میرجلیلی، منیرالسادات طباطبایی زاده، محمدعلی حکیم زاده، ناصر مشهدی
    کاربرد سیل برای جبران کمبود رطوبت مورد نیاز رشد گیاه و کاهش خسارت های ناشی از آن به اشکال مختلف امکان پذیر است. با استفاده از سیستمپخش سیلاب، سیلاب ها ی فصلی در اراضی مستعد گسترش یافته و در نتیجه، اثرات مختلفی را روی آب زیرزمینی، پوشش گیاهی و خاک این مناطق برجای می گذارند.لذا این تحقیق با هدف بررسی تاثیر پخش سیلاب بر تغییرات شوری و کربن آلی خاک و به دنبال آن درصدپوشش گیاهی در ایستگاه پخش سیلاب میانکوه انجام گرفته است. بدین منظور فاکتور پوشش گیاهی در 40 نقطه عرصه پخش سیلاب و 20 نقطه در منطقه شاهد اندازه گیری شد. همچنین به منظور تعیین شوری و کربن آلی خاک منطقه در عرصه پخش 8 پروفیل احداث ونمونه های خاک در اعماق 0-10،10-20،20-40 و 40-60 سانتی متری برداشت گردید، این کار در منطقه شاهد نیز تکرار شد. نتایج حاصل از مقایسه میانگین ها بیانگر این بود که بین منطقه پخش سیلاب و شاهد در میزان پوشش گیاهی اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد وجود داشت. همچنین میزان شوری خاک نیز در عمق 10-0 سانتی متر و عمق 10 تا 20 سانتی متر به ترتیب در سطح 1و 5 درصد دارای اختلاف معنی دار بود. این در حالی است که کربن آلی و همچنین شوری در اعماق 20 تا 60 سانتی متری در عرصه پخش سیلاب در مقایسه با منطقه شاهد فاقد اختلاف معنی دار بود،. با این توصیف می توان نقش مثبت عملیات پخش سیلاب را در کاهش شوری خاک سطحی (عمق0 تا 10 سانتی متر) و افزایش پوشش گیاهی مراتع مناطق خشک و نیمه خشک درکوتاه مدت ذکر نمود چرا که در این عرصه ها ورود حجم زیادی از سیلاب و ته نشست مواد ریزدانه می تواند به مرور زمان سبب کاهش کارایی منطقه پخش سیلاب گردد.
    کلید واژگان: پخش سیلاب, درصد پوشش گیاهی, شوری خاک, میانکوه
    Ali Mirjalili, Monir Tabatabaeizadeh, Mohammad Reza Hakimzadeh, Nasser Mashhadi
    Using of flood to supply plant water requirement for its growing and decreasing of flood damages is possible by many different methods. By using of water spreading systems, seasonal flood in susceptible land will be spread with different effects on groundwater, plant cover and soil on these lands. In order to measure the effect of water spreading system on changes of vegetation, soil salinity and organic carbon in Miankooh floodwater spreading area, 40 random plots of 2 sq. meter were taken in floodwater spreading area and 20 points were selected outside the floodwater spreading(control areas) and vegetation were changes measured. Meanwhile, to investigate soil salinity and organic carbon changes, 8 profiles were taken from four depths ranges including 0-10, 10-20, 20-30, 40-60 cm in the area affected by flood and sediment and some points were selected in outside floodwater spreading(control areas). The statistical results indicated that floodwater spreading have significant effects on vegetation cover and salinity reduction (in depth=0 to 10cm) while no significant effect on soil organic carbon. Generally floodwater spreading from one hand can reduce soil salinity and consequently increase amount of plant cover in arid and semi-arid regions but on the other hand, high volume of flood and deposition of sediments, reduce the efficiency of water spreading over the time.
    Keywords: Flood Water spreading, Vegetation Cover Percentage, Saline, Soil, Meankooh
  • بررسی میکرومورفولوژیک منافذ و تخلخل برخیاز خاکهای شور -سدیمی غرب دریاچه ارومیه با استفاده از تکنیک تحلیل تصویر
    ساغر چاخرلو *، شهرام منافی
    میکرومورفولوژی خاک بهعنوان شاخهای از علم خاکشناسی، مطالعه نمونه های دستنخورده خاک با روش های میکروسکوپی هست و استفاده از تحلیل تصاویر میتواند بهسرعت، دقت و قابلیت مطالعات میکروموفولوژی خاک بیافزاید. منافذ خاک به واسطه تاثیرشان در بسیاری از خواص و فرآیندهای خاک و همچنین تعامل خاک، آب و گیاه دارای اهمیت ویژهای هستند. در این تحقیق منافذ و خلل و فرج خاک در اراضی شور -سدیمی غرب دریاچه ارومیه در یک مقطع طولی متشکل از هشت خاکرخ با روش های میکرومورفیک و تحلیل تصویر موردبررسی قرار گرفتند. بر اساس مشاهدات میکروسکوپی، منافذ این خاکها عمدتا از نوع وگ، کانال و صفحهای بوده، ولی اندازه و فراوانی نسبی آنها در 45 %، کانالها - % افقهای مختلف هر خاکرخ و همه هشت خاکرخ متفاوت میباشند. بهطور میانگین، حفرات وگی 50 5% مقاطع نازک را بهخود اختصاص دادهاند. مقایسه نتایج تشریح مقاطع نازک و - % %35-%45 و حفرات صفحهای 25 تحلیل تصاویر نشان داد که فراوانی و دامنه تغییرات اندازه منافذ با استفاده از تحلیل تصاویر بیشتر از مقادیر مربوطه در روش تشریح مقاطع نازک هست. خلل و فرج کل اندازهگیری شده در این خاکها بر اساس مطالعات تشریح مقاطع 6%، و 9% اختلاف دارند. در روش تشریح /7 ،%7/83 ،%10/ نازک و تحلیل تصاویر در خاکرخهای یک الی چهار بهترتیب 7 میکروسکوپی مقاطع نازک، احتمالا تعدادی از منافذ به دلیل اندازه ریز قابلمشاهده و اندازهگیری نیستند. درحالیکه در
    تکنیک تحلیل تصاویر اندازهگیری فراوانی و اندازه منافذ بر اساس تعداد پیکسلهای مربوطه انجام میگیرد و همین امر منجر به افزایش فراوانی و دامنه اندازه منافذ در تکنیک تحلیل تصاویر میگردد.
    کلید واژگان: اراضی شور, سدیمی, تحلیل تصویر, دریاچه ارومیه, منافذ, میکرومورفولوژی
    Micromorphologic Study of Pores and Porosity of Some Saline-Sodic Soils in theWest of Urmia Lake using Image Analysis
    S. Chakherloo*, S. Manafi
    Soil micromorphology is a branch of soil science which studies undisturbed soil samples using microscopic methods and the image analysis technique can promote speed, accuracy and ability of micromorphic studies. Soil pores due to their effect on the most of processes and properties of soils and also on interaction between soil, water and plant, have spacial importance. In this study, soil pores type and total porosity of saline-sodic soils were studied using micromorphic and Image Analysis techniques in a transect composed of eight soil profiles in the west of Urmia Lake. According to microscopic observations, pore types in these soils were vughs, channels and planar voids but Voids size and frequency in different horizons of each profile and all eight profiles were different. Average values of vughs, channels and planar voids in each thin section were about 45- 50%, 35-45% and 5-25%, respectively. Comparison between thin section description and Image Analysis showed that frequency and the range of size of pores in Image Analysis technique was greater than that of thin section description. The differences of measured total porosity between Image Analysis and thin section description in profiles 1 to 4 were 10.7, 7.83, 6.7 and 9 percent respectively. The reason of this difference is that, in thin section description technique, some of voids are too small, so they cannot be seen and are not measurable, whereas, in Image Analysis technique the measurement of size and frequency of voids were based on the number of pixels and this leads to greater values in Image analysis technique.
    Keywords: ImageAnalysis, Saline, Sodic Soils, Urmia Lake, Voids, Micromorphology
  • محمد علی غلامی سفیدکوهی، میثم رمضانی، میر خالق ضیاء تبار احمدی
    شوری آب و خاک موضوعی است که به دلیل اهمیت آن در بسیاری از کشورها از آن به عنوان«مرگ سفید »یاد می شود. الکتروکینتیک یک روش فیزیکی برای استخراج نمک ها اعم از ترکیبات شیمیایی آلی و معدنی از خاک می باشد. در این مطالعه الکترودها به صورت افقی و به همراه فرآیند آبشویی در اصلاح الکتروکینتیکی یک خاک شور-سدیمی استفاده شدند. بدین منظور الکترودهایی از جنس آلومینیوم مشبک شده و به عنوان آند و کاتد به ترتیب در بالا و پایین ستون های خاک با چهار ارتفاع 10، 20، 30 و 45 سانتی متر قرار گرفتند. سپس آبی معادل چهار برابر آب منفذی و با تناوب 30 میلی متر از بالای نمونه ها وارد خاک شده و خصوصیات زه آب خروجی اندازه گیری و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. همچنین فرآیند آبشویی در هر یک از ارتفاع ها به عنوان شاهد و بدون اعمال روش الکتروکینتیک انجام شد. نتایج نشان داد که در تیمارهای الکتروکینتیک هدایت الکتریکی لحظه ای زه آب و شدت جریان الکتریکی عبور کرده از خاک به صورت افزایشی-کاهشی تغییر کرده اند. همچنین اسیدیته زه آب خروجی نسبت به شاهد افزایش داشته و بین 8/6 تا 9 متغیر بوده و دمای آن بین 23 تا 35 درجه سانتی گراد تغییر کرده است. اعمال جریان الکتریکی خروج کاتیون ها را به طور معنی داری (05/0p<) افزایش داده است (25 درصد) و خروج آنیون ها را به مقدار کمی (2 درصد) کاهش داده است. همچنین فرایند الکتروکینتیک، نسبت خروج یون سدیم را به دو یون کلسیم و منیزیم به طور متوسط 5/8 درصد در مقایسه با تیمارهای شاهد افزایش داده است.
    کلید واژگان: اصلاح خاک شور, سدیمی, الکترود افقی, الکترود آلومینیوم, جریان الکتریکی
    Meysam Ramezani, Mohammad Ali Gholami Sefidkouhi, Mirkhalegh Ziatabar Ahmadi
    The salinity of water and soil is called white death in many countries, because of its importance. Generally, the quantity of leaching water, energy consumption and time usage of soil remediation procedure are important factors which affect suitable method of soil reclamation. Electrokinetic (EK) is a physical method for salt extraction such as chemical, Organic and inorganic compounds. In this study, the horizontal placement of electrodes along with leaching procedure was used in Electrokinetic remediation of a saline-alkaline soil. For this purpose, two aluminum and reticular electrodes was placed above and under the soil column as anode and cathode, respectively. The soil columns heights were 10, 20, 30 and 45 cm. Then leaching water (30 mm) every day and totally Equivalent to Four times pore water was entered to soil and properties of drain water was measured. Although, leaching procedure without applying electrokinetic technique was done as control treatment. The results showed that Electrical Conductivity (EC) of drain water and current rate was changed sinusoidal in EK. Although, PH and temperature of drain water was changed between 6.8 to 9 and 23 to 35 centigrade, respectively. Leaching of cations increased in EK technique significantly (p
    Keywords: Aluminum Electrodes, Electrical Current, Horizontal Electrokinetic, Saline, alkaline Soil Remediation
  • سعید قائدی، پیمان افراسیاب
    باتوجه به محدودیت آب شیرین، کشاورزان مجبور به استفاده از آب های نامتعارف نظیر آب های شور خواهند بود. هدف از پژوهش حاضر ارائه ی راهکاری موثر در چگونگی استفاده از آب شور برای آبیاری سورگوم علوفه ای به-منظور ذخیره سازی هرچه بیشتر آب شیرین در منطقه سیستان می باشد. برای این منظور آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در بهار سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از تیمار شاهد (100% آب شیرین)، دو سوم شور، یک دوم شور، یک سوم شور، نود درصد شور و صد در صد شور. صفات مورد بررسی شامل وزن خشک ساقه، برگ و اندام هوایی، ارتفاع گیاه و شاخص سطح برگ بود. نتایج نشان داد تیمار یک سوم شور در دو صفت وزن خشک برگ و شاخص سطح برگ با تیمار شاهد تفاوت معنی داری (p<.05) نشان نداد و در سایر صفات نیز حداقل افت محصول را نسبت به تیمار شاهد داشت. این تیمار در سه صفت وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه و وزن خشک اندام هوایی به ترتیب دارای 9/141، 7/147 و 4/156 درصد افزایش عملکرد نسبت به تیمار صد درصد شور بود. تیمارهای یک دوم شور و دوسوم شور نیز عملکرد قابل قبولی نشان دادند. به نظر می رسد این نوع تلفیق آب شور و شیرین با هر نسبتی کارایی بالایی در کاهش تنش شوری بر گیاه دارد.
    کلید واژگان: تلفیق آب شور و غیرشور, عملکرد سورگوم, مدیریت آب شور
    Saeed Ghaedi, Payman Afrasiab
    Due to the limited freshwater, farmers have to use exotic water, such as saline water. The aim of the present study is to propose an effective way of how to use saline water for irrigation of forage sorghum in order to save more freshwater in Sistan region To do this, an experiment was performed as a randomized complete block design with six treatments and three replications in experiment field of Zabol University within 2013 spring. Treatments included: control treatment (100 % freshwater), treated with two-thirds of salty, one-half of salty, one-third of salty, 90% salty and 100% salty water. The investigated cropping indices were dry weight of stem, leaf and aerial organs of plant, plant height and leaf area index. The results indicated that one-third treatment was not significantly (p
    Keywords: Saline, non, saline water conjunction, Sorghum yield, Management of saline water
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال